Jak przekazujesz hand-me-down młodszemu rodzeństwu bez podsycania urazy?

Niedawny wpis na blogu, w którym czytam o hand-me-downs, zmusił mnie do zastanowienia się, jak to musi wyglądać młodsze rodzeństwo, które otrzymuje większość swoich ubrań i / lub zabawek jako hand-me-downs, poddane recyklingowi od starszego rodzeństwa.

Jak zauważa blog, fakt, że dziecko jest najstarsze, niekoniecznie oznacza, że ​​nie dostanie od nich starszych ubrań lub zabawek (kuzynów i sąsiadów wymieniono jako dobre potencjalne źródła), ale rodzina zajmująca się ratowaniem i przekazywaniem lekcji o znaczeniu recyklingu i ponownego użycia, wydaje się bardzo prawdopodobne, że najmłodsze dzieci otrzymają znacznie mniej „nowych” rzeczy.

Im większa rodzina, tym bardziej wydaje się to problemem.

Czy młodsze dzieci często denerwują się na myśl, że większość ich rzeczy należała kiedyś do starszego rodzeństwa? Jeśli tak, to co jako rodzice możemy złagodzić to potencjalne źródło frustracji i / lub urazy?

To, czy wywołuje urazę, zależy od tego, ile powiedzą dziecko w tej sprawie. Dzieci często pożyczają ubrania starszego rodzeństwa na własną rękę. Wiele przekazań zdarza się nawet bez interwencji rodziców, gdy jedno dziecko zaczyna z czegoś wyrastać, coraz chętniej pożycza je młodszemu rodzeństwu, aż de facto przynależy do nich.

Jeśli jest to na ciebie narzucone, to wtedy zaczyna budzić urazę. Jednym ze sposobów na złagodzenie tego jest upewnienie się, że cała ich garderoba nie jest używana. Nadal oszczędzasz znaczne pieniądze, jeśli dwa lub trzy stroje w tygodniu są nowe, a dziecko ma opcje, kiedy chce wyglądać najlepiej.

Inną rzeczą, którą robi wielu rodziców, jest wetowanie ich dzieci. Dajesz im duży stos używanych ubrań, aby je posortować i pozwolić im zatrzymać te, których chcą. W ten sposób czują się, jakby mieli wybór w tej sprawie. Zwykle i tak musisz spróbować sesji, aby sprawdzić, czy pasują.

W naszym domu dorośli też mnie zdołali. Na przykład nasze łóżko należało do innego członka rodziny, który dostawał mniejsze. Trampolina, na której bawili się dzieci, należała najpierw do ich kuzynów. Komody w naszym pokoju to te, z których korzystaliśmy jako dziecko. W tym kontekście wydaje się zupełnie normalne, że dziecko korzysta z czegoś, czego używał ktoś inny, zwłaszcza członek rodziny. Nasz strych był pełen zabawek „od twoich kuzynów”, a ci sami kuzyni często byliby zachwyceni, aby przyjść i pobawić się z naszymi dziećmi (istnieje DUŻA różnica wieku) i ponownie odkryć swoje zabawki. Moje dzieci widziały też, jak pakujemy pieluchy z tkaniny, aby wysłać je do młodszego kuzyna - i usłyszeli o tym, gdy te same pieluchy poszły potem do kolejnego kuzyna. Mamy też „hand me up” kiedy młodszy krewny przerósł łyżwy dla dorosłych, które pasują do jednego z nas. Moje dzieci uważają to wszystko za normalne:rodziny dzielą się .

Nikt nie oczekuje, że kupisz nową kanapę, gdy będziesz mieć drugie dziecko. Nowe dziecko korzysta z tej samej kanapy, naczyń i tak dalej, jak pierwsze dziecko, i łatwo możesz mieć podobne podejście do ubrań i zabawek. Jeśli sądzisz, że drugie dziecko ulega zmianie ze względu na brak nowych rzeczy, może to wywołać urazy. Jeśli nie, prawdopodobnie nie będzie. Przynajmniej dopóki nie zaczną szkoły. Starszy kolega ze szkoły może drażnić się z twoim młodszym mówiąc: „Pamiętam ten sweter”. Jeśli martwisz się tym, nie oddawaj niezapomnianych ubrań.

Jestem najmłodszym z czworga dzieci. Przekonałem się, zwłaszcza gdy byłem młodszy, że nie było problemu, kiedy złapałem mnie za rękę. Problemy pojawiają się, kiedy się starzeję i zaczynam, nie tylko będąc samoświadomym i chcąc rozwijać swój własny styl, ale także z powodu rosnącej świadomości rzeczy.

Nie miałem nic przeciwko rozdawaniu ubrań, jeśli były w dobrym stanie, ponieważ mój starszy brat dostał mnie od mojego najstarszego brata. Naprawdę nie dbałem o to, żeby moja siostra zdobyła nowe ubrania, ponieważ była dziewczyną i to miało sens.

Miałem problemy z upuszczeniem ręki, gdy zauważyłem, że wszyscy trzej rodzeństwo mieli coś nowego, a potem utknąłem ze starymi rzeczami. Kiedy poszedłem do college'u, podczas gdy obaj moi bracia i moja siostra dostali nowe łóżko w akademiku i nowe wszystko do pokoi w akademiku, dostałem trochę starej, poplamionej pościeli, a kołdra miała dziurę.

Oprócz oczywistej irytacji, że przedmioty były w złym stanie, byłem bardziej zirytowany, że moi rodzice traktowali mnie inaczej.

Powiedziawszy to, podaj mi upadki nie są złe, ale upewnij się, że jesteś sprawiedliwy wobec wszystkich swoich dzieci. Jeśli masz pięcioro dzieci, a wszystkie z nich, oprócz najmłodszych, kupuje się nowe rzeczy, wywołałoby to urazę, ponieważ może się wydawać, że istnieje między innymi faworyzowanie i nierówność

Byłem środkowym z pięciorga dzieci - i uwielbiałem dostawać mnie od mojego starszego brata. (Nie tyle od mojej starszej siostry ...)

Z moją grupą przyjaciół mój najstarszy jest najstarszy ze wszystkich dzieci, więc prawie nigdy nie daje mi ręki lub odrzuca, podczas gdy inni dostają przedmioty od rodzeństwa, przyjaciół itp. - a ubrania dobrej jakości mogą krążyć wokół 3 lub 4 dzieci zanim zostaną wyrzuceni.

Młodsze dzieci zdecydowanie tak lubią - wszyscy chcą ubrań, które mają starsze, więc jeśli cokolwiek, to tylko ten, który czuje się trochę zgaszony, jest najstarszy - i uspokajamy go, pozwalając mu wybierać niektóre ze swoich nowych ubrań .

„co my, rodzice, możemy zrobić, aby złagodzić to potencjalne źródło frustracji i / lub urazy?”

Unikaj zabrania ze sobą młodszego rodzeństwa, jeśli kupujesz nowe ubrania / zabawki dla starszego rodzeństwa.

Mam starszą siostrę i muszę nosić prawie wszystkie jej ubrania, gdy tylko je przerośnie. Pamiętam jednak, że cały czas byłem urażony tym, że zdobywała nowe ubrania, czego nigdy nie robiłam. Patrząc wstecz, myślę, że stało się tak z powodu niewłaściwego podejścia moich rodziców. Często moja matka zabierała nas oboje, kupując nowe rzeczy dla mojej siostry, i mówiła coś w stylu: „Och, spójrz, ta sukienka jest taka ładna i wygląda tak dobrze na twojej siostrze. nosić go za dwa lata ”. Dwa lata brzmią jak wieczność dla małego dziecka! Oczywiście bezcelowe było dla mnie podkreślenie, że mają również taką samą sukienkę w mniejszym rozmiarze ...

Jednym ze sposobów myślenia o wszystkich tego rodzaju decyzjach ekonomicznych, które powodują niewielką niesprawiedliwość, jest chęć zapewnienia dzieciom zrozumienia kompromisów. Są inteligentni i gotowi wziąć jedną dla zespołu, o ile poświęca się czas, aby im to wyjaśnić.

Jeśli zauważysz problem i wprowadzisz jakieś poprawki, takie jak dodatkowy lody w ciągu roku, dla dziecka, które używa tylko ubrań, możesz przekształcić je z problemu w uroczą rodzinną tradycję.