Jakie są techniczne różnice między używaniem wizjera DSLR a podglądem na żywo?

Wcześniejsze pytanie Jakie są zalety korzystania z wizjera optycznego w porównaniu z podglądem na żywo do robienia zdjęć na lustrzance cyfrowej? prosi o praktyczne zalety wizjerów optycznych. Ale jaka jest różnica techniczna i dlaczego aparat zachowuje się inaczej w każdym trybie?

Na przykład na moim Nikonie D5100:

• Wolniejsze automatyczne ustawianie ostrości - widziałem to wyjaśnione w powiązanym problemie, ale tylko częściowo: „Inną główną wadą podglądu na żywo jest to, że ponieważ wymaga zablokowania lustra, oznacza to, że mechanizm automatycznego ustawiania ostrości jest niedostępny”.
• Opcja AF-C (ciągłe automatyczne ustawianie ostrości) jest niedostępna.
• Brak wielokrotnej ekspozycji .
• Instrukcja mówi, że strzelanie bezpośrednim światłem jest niebezpieczne, gdy jest on podglądany na żywo.
• Nie ma dostępnego dalmierza.

Dlaczego te wszystkie rzeczy są inne?

Podgląd na żywo ma również pewne zalety, takie jak:

• automatyczny wybór sceny
• linie siatki na ekranie
• inne mniejsze rzeczy, jak na przykład łatwiejsza obsługa na statywie, przez który patrzenie w wizjer może być niewygodne

Niektóre z tych rzeczy, takie jak obsługa statywu, są naturalne. Ale czy istnieją powody techniczne, których nie można zrobić za pomocą detektora optycznego? Czy istnieją inne zalety podglądu na żywo z przyczyn technicznych?

Aby odpowiedzieć bezpośrednio na niektóre pytania, ponieważ zadałeś kilka z nich. Po pierwsze, mechanika podglądu sceny w wizjerze jest inna niż w przypadku podglądu na żywo. Podczas oglądania sceny za pomocą wizjera widzisz bezpośrednią projekcję optyczną sceny, gdy obiektyw przymocowany do aparatu ją zobaczy. Światło jest wyginane przez zwierciadło z soczewki, w górę przez ekran ogniskowania i rzutowane do oka przez pentamirror lub pentapryzm. Korzystanie z wizjera ma zalety i wady, podobnie jak korzystanie z podglądu na żywo. Wymieniając dwa najważniejsze: ustawianie ostrości może być trudne bez dedykowanego ekranu ustawiania ostrości i generalnie nie widzisz poprawnie głębi ostrości przez wizjer. Jak sam o tym wspomniałeś, niebezpieczne jest również patrzenie bezpośrednio w słońce bez podglądu na żywo ... dzieje się tak, ponieważ intensywność słońca jest kierowana prosto na twoje oko i bardziej skupiona. Tak intensywne światło może cię oślepić, jeśli nie będziesz ostrożny.

Przyczyną braku dostępności AF z przesunięciem fazowym podczas korzystania z podglądu na żywo jest położenie czujnika AF. W rzeczywistości znajduje się pod lustrem, które przekierowuje scenę do wizjera. Lustro jest tak naprawdę nazywane lustrem półsrebrzonym, które przekierowuje tylko część światła sceny do wizjera ... reszta przechodzi przez lustro i odbija się od prostopadłego lustra pod nim. To drugie lustro przekierowuje pozostałe światło do czujników pomiaru i AF, które znajdują się na dole kabiny czujnika. Podczas korzystania z podglądu na żywo lustra składają się i schodzą ze ścieżki światła wpadającego przez czujnik. Podgląd na żywo jest dokładnie tym ... bezpośrednim przedstawieniem światła skupionego na czujniku bez żadnych przeszkód na drodze. Bez lustra czujnik AF nie może przetworzyć sceny,

Sam podgląd na żywo ma swoje zalety. Ogranicza to możliwości automatycznego ustawiania ostrości, ale większość innych funkcji aparatu jest nadal dostępna. Podgląd na żywo przedstawia znacznie większą próbkę sceny, a także umożliwia cyfrowe powiększenie sceny. Ułatwia to ręczne ustawianie ostrości lub dokładniejszą regulację ostrości po AF. Zwykle masz siatkę kompozycji, która może ci ułatwić tworzenie scen. Podgląd na żywo pozwala również zobaczyć dokładną głębię ostrości wytworzoną przez ustawienie przysłony, przy założeniu, że masz przycisk podglądu przysłony. Gdy głębia ostrości jest ważnym czynnikiem kompozycyjnym, podgląd na żywo jest jedyną drogą. Kontrastowy AF jest również dostępny w trybie podglądu na żywo i chociaż zwykle jest wolniejszy niż AF, nadal jest to tryb automatycznego ustawiania ostrości, który może zapewnić Ci najwyższy poziom. Wreszcie, dostosowanie ekspozycji za pomocą podglądu na żywo jest zwykle łatwiejsze. Pomiar opiera się na obrazowaniu całej sceny przez czujnik, a korekty ustawień ekspozycji są zwykle natychmiast dostępne. Korekta przysłony jest zwykle widoczna w wizjerze, jednak trudniej jest zobaczyć efekt czasu otwarcia migawki lub zmian ISO bez podglądu na żywo.

Zasadniczo różnica sprowadza się do tego, że kamera odczytuje wszystko z czujnika, a nie tylko mierzy rzeczy z ekranu ustawiania ostrości i światłomierza.

W trybie podglądu na żywo kamera działa w oparciu o przetwarzanie bezpośrednio sygnału wyjściowego z czujnika. Prawie dostaniesz obraz, który zobaczysz, z opóźnieniem od czasu wyjścia.

W wizjerze optycznym nie ma opóźnień, ale nie zobaczysz zmian głębi pola itp. Mierzy niektóre czynniki za pomocą innych czujników (ostrość, światłomierz itp.), A nie bezpośrednio czujnika. Dlaczego? Ponieważ odczyt bezpośrednio z czujnika wymaga dużo więcej mocy i dużo więcej czasu. Niektóre elektroniczne wizjery zaczynają to robić, ponieważ nowoczesna technologia zaczyna szybko nadrabiać zaległości.

Głównym problemem związanym z używaniem ekranu LCD do komponowania zdjęć zamiast w wizjerze jest to, że trzymasz aparat w zasadniczo niewłaściwej, niestabilnej pozycji.
Jedynym możliwym momentem, w którym mogę to zobaczyć, jest strzelanie na statywie, gdzie może być korzystne, jeśli aparat jest zamontowany w niskiej lub wysokiej pozycji, gdzie trudno jest patrzeć przez wizjer.
Dodatkowy problem z rozładowaniem baterii to oczywiście kolejny problem.

Korzystanie z ekranu zapewnia więcej informacji, a w przypadku ekranów dotykowych - możliwość sterowania manipulacjami. Jednak ekrany mogą być prawie bezużyteczne w jasnym świetle. W przypadku aparatu na statywie (przy słabym świetle) dobrym rozwiązaniem są ekrany.

Korzystanie z wizjera jest bardziej znane dla osób przyzwyczajonych do pre-cyfrowej, a pozycja fotografowania zapewnia większą stabilność. W przypadku aparatu ręcznego, szczególnie w przypadku śledzenia szybko poruszających się obiektów, wydaje się to najlepsze.

Naucz się korzystać z obu, wykorzystuj to, czego wymaga sytuacja.