Czy obiektyw makro jest odpowiedni dla odległych obiektów - przyrody, sportu, portretu?
16
Niektóre obiektywy makro mają naprawdę fajną ogniskową, co czyni je ładnym pierwszym teleobiektywem, ale czy są jakieś wady korzystania z obiektywu makro podczas fotografowania odległych obiektów (oprócz braku zoomu)?
To pytanie zostało ostatnio rozwiązane . W skrócie, obiektywy makro wydają się być ostre (dobre), ale mogą być powolne, aby uzyskać ostrość (złe). Niezwykle płytka głębia ostrości może być osiągnięta dla twórczej pracy, ale nie zbliżaj się zbyt blisko i po prostu pokaż pory!
Martin Krzywiński
2
Przepraszam za powielenie pytania. Nie znalazłem go podczas wyszukiwania i nie pojawił się na „przypuszczalnie podobnej liście pytań”. btw: moje oryginalne pytanie brzmiało: „Czy makro jest odpowiednim teleobiektywem?”. Myślę, że ElendilTheTall to zmieniło, nie wiem dlaczego dokładnie. „Teleobiektyw” oznacza więcej przyrody i sportu niż portret.
Gregor Müllegger,
2
Trudno powiedzieć, dlaczego ElendilTheTall zmienił takie pytanie. To nie jest powszechna praktyka. Zredagowałem tytuł, aby lepiej pasował zarówno do pierwotnej intencji, jak i do już udzielonych odpowiedzi. Być może @dpollitt może nawet teraz wycofać swoją opinię :)
Imre
1
@Anisha Kaul: to obiektyw specjalnego przeznaczenia tylko do makr.
fahad.hasan
1
Anuisha, MP-E 65 to obiektywny odpowiednik samochodu wyścigowego Formuły 1. Jest tak zoptymalizowany do jednego konkretnego zadania, że jest całkowicie nieprzystosowany do niczego innego. Z drugiej strony żaden inny dostępny w handlu obiektyw nie robi tego, co robi ... zaczyna się tam, gdzie zatrzymują się inne makra (przy powiększeniu 1: 1; spada do 5: 1).
Staale S
Odpowiedzi:
14
Większość najlepszych obiektywów makro jest odpowiednia dla odległych obiektów. Jednakże, jest kilka wyjątków:
król fotografii makro, Canon MP-E 65, nie skupi się wystarczająco daleko, aby zmieścić na portrecie więcej niż oko lub nos;
niektóre obiektywy makro, takie jak Pentax DA 35 Limited Macro, mają krótką ogniskową - odpowiednią dla odległych obiektów tylko jako zdjęcia otoczenia ukazujące kontekst, a nie szczegóły obiektu; krótszy niż około 50 mm w APS-C lub 75 mm w pełnej klatce zasadniczo nie jest uważany za odpowiedni jako obiektyw portretowy ;
niektóre obiektywy zmiennoogniskowe są również sprzedawane jako obiektywy „makro”; ogólnie mają zmienny otwór podobny do zoomów konsumenckich. Możesz robić z nimi portrety, ale musisz użyć innych sztuczek, aby uzyskać dobrą separację tła (np. Tło odległe, zwykłe tło, oświetlenie niedoświetlone).
Obiektywy makro są wygodne do precyzyjnego ręcznego ustawiania ostrości (ponieważ tak właśnie robi się makro), więc ich duży zakres ostrości jest rozłożony na prawie pełny obrót pierścienia ostrości. Oznacza to, że automatyczne ustawianie ostrości może być nieco wolne , zwłaszcza jeśli nie ma wyłącznika krańcowego zakresu ostrości, a obiektyw przeszukuje cały zakres. W wielu przypadkach pomocne może być wcześniejsze ustawienie ostrości w przybliżeniu na odległość.
Kolejną wadą korzystania z obiektywów makro w porównaniu ze zwykłymi obiektywami stałoogniskowymi jest ich umiarkowany maksymalny otwór przysłony dla ogniskowej o podobnej ogniskowej (szczególnie te preferowane przy słabym świetle, szybkiej akcji lub portretowaniu), zwykle w zakresie od f / 2.8 do f / 4.5 - w przypadku makr więcej byłoby przesadą. Tamron 60 mm f / 2.0 jest tutaj zaskakującym wyjątkiem; niestety 60 mm musi być tak blisko przedmiotu, że odstraszy żywe stworzenia, również oświetlenie staje się wyzwaniem; więc ma nieco ograniczone zastosowanie w makro świecie.
Mniejszy otwór oznacza mniejszą elastyczność w uzyskiwaniu cienkiej głębi ostrości. Ale mały maksymalny otwór oznacza, że otwór dla maksymalnej ostrości jest jeszcze wolniejszy (zwykle o jeden lub dwa stop), co oznacza, że musisz podjąć trudniejsze kompromisy między ostrością a separacją tła przez DOF.
To powiedziawszy, makroobiektyw f / 2.8 jest nadal na równi z profesjonalnymi obiektywami z zoomem.
Kiedy zaczynasz mówić o 100 mm i więcej, f / 2.8 jest na tym samym poziomie co liczba pierwsza. Poniżej 100 mm masz rację.
dpollitt,
@dpollitt makroobiekty są nadal wolniejsze niż 100 mm - dla portretów jest 135 mm f / 2 i (Nikkor) 200 mm f / 2, podczas gdy obiektywy makro mają tendencję do około f / 4 na tych ogniskowych (z wyjątkiem Sigmy 150 / 2.8)
Imre
Myślę, że myślałem o makrach Canon 100 mm f / 2.8 i zoomach Canon 70-200 f / 2.8, z których oba są bardzo popularnymi obiektywami w torbie. Mają ten sam maksymalny otwór i prawdopodobnie zostaną wybrane dla siebie, więc stanowią dobre porównanie.
dpollitt
70-200 f / 2.8 to profesjonalny zoom (adresowany w moim ostatnim zdaniu), a nie liczba pierwsza
Imre
7
Bez wad, obiektywy makro na ogół stanowią dobre obiektywy portretowe, szczególnie jeśli są szybkie. Makroobiektyw różni się od zwykłego obiektywu tym, że może ustawiać ostrość z mniejszej odległości.
W rzeczywistości nie jest to do końca prawdą, dobry obiektyw makro ma dłuższą lufę i ma większy obrót w wyższym zakresie powiększenia, co powoduje, że ostrość obiektywu jest wolniejsza.
Shizam
Nie miałem na myśli prędkości ogniskowania, miałem na myśli maksymalną przysłonę; szeroki otwór = krótszy czas otwarcia migawki, stąd termin „szybki obiektyw”.
ElendilTheTall
6
Tak, tak, tak i tak. Makro oznacza po prostu, że obiektyw ma bardzo krótką minimalną odległość ustawiania ostrości i może odtworzyć obraz o proporcji 1: 1 w pewnym zakresie odległości ustawiania ostrości. Poza tym obiektyw makro może działać równie dobrze jak zwykły obiektyw, który nie ma funkcji makro. Uwielbiam robić zdjęcia portretowe przy użyciu mojego makro-obiektywu Nikon 85 mm f / 3,5.
Dzięki, czy to oznacza, że jeśli ktoś ma makroobiektyw, nie potrzebuje specjalnego do innych scen?
Aquarius_Girl
@rabbid Całkowicie się zgadzam: mój makro Canon 60 mm f / 2.8 jest świetnym, wszechstronnym obiektywem stałoogniskowym.
Mark Whitaker
@Anisha Niestety nie można tego tak uogólnić: zależy to od obiektywu, rodzaju scen, które mamy na myśli, fotografa ...
Mark Whitaker
2
Makra zwykle skupiają się raczej powoli, co może sprawić, że będą mniej odpowiednie do określonych sytuacji. A ich maksymalna przysłona rzadko jest lepsza niż f / 2.8, co może być ograniczeniem w słabym świetle. Optycznie są prawie zawsze doskonałe.
Staale S
1
@Anisha Kaul. Nie, to z pewnością nie jest prawda. Do krajobrazów, podróży, zdjęć w pomieszczeniach, takich jak kolacja itp., Prawdopodobnie potrzebujesz obiektywu o szerszym kącie. Nie widziałem żadnych makroobiektywów, które są szerokie, co nie miałoby żadnego sensu ... Jak powiedział Mark Whitaker, nie można tego tak uogólniać i niestety trudno jest mi odpowiedzieć słowami. Naprawdę zależy od sytuacji, lokalizacji i tematu. Jeśli chcemy porozmawiać o tym, jakie soczewki powinieneś trzymać w swoim arsenale, które będą wymagały zupełnie nowego wątku :)
rabbid,
4
Obiektyw Nikkor 105 mm f2.8 jest powszechnie używany jako obiektyw portretowy.
Gdy szukałem więcej informacji na temat obiektywów makro - zwłaszcza Tamron AF 90 mm f / 2.8 SP Di Macro , czytałem wiele recenzji, a faceci z Lenstip mówią: „Obiektywy o ogniskowych w zakresie 85–105 mm to często używane idealne instrumenty portretowe. w fotografii makro ”. - podobne opinie były również w innych recenzjach.
Używam tego samego obiektywu do portretów i działa świetnie.
Craig Walker,
0
Lepiej jest używać obiektywu makro jako teleobiektywu niż na odwrót, jeśli nie potrzebujesz większej apertury niż zapewnia obiektyw makro lub super szybki AF. Różnica polega na konstrukcji optycznej i mechanicznej.
Opcjonalnie obiektyw makro powinien być wykonany w taki sposób, aby uzyskać płaską płaszczyznę ogniskowania, podczas gdy ogniskowanie jest zakrzywione (w równej odległości od punktu do obiektywu). Makrosoczewka jest również zbudowana z elementów pływających, aby skorygować aberrację sferyczną, zniekształcenie i zachować ostrość, gdy ustawiasz ostrość coraz bliżej, podczas gdy normalne soczewki mogą być bardzo proste, przesuwając cały zestaw szklanych elementów tam iz powrotem (szkło premium ma pływające elementy), a jeśli używasz ich z rurkami przedłużającymi, ustawiasz ostrość, przesuwając się jak najdalej, zwiększając w ten sposób projekcję obrazu na matrycy, nie pozostawiając kontroli, aby naprawić aberracje, zniekształcenia lub rozmycie, tj. powiększenie te problemy optyczne.
Mechanicznie wadą obiektywu makro używanego jako obiektywu stało się jego mocne użycie w trybie makro: służy bardziej do precyzyjnego ręcznego ustawiania ostrości, co oznacza, że nieznacznie zmieniasz ostrość za pomocą dużego ruchu, zamiast mieć cały zakres ostrości na niewielkiej odległości . Dobre dla ręcznego ustawiania ostrości, złe dla AF dynamicznie goni odległych i bliskich obiektów.
Czy korzystanie z płaskiego obiektywu makro zamiast obiektywu ma wadę? Cóż, jeśli twoją główną opcją jest F1.2-1.8, a twoja opcja makro to F2.8 i nie dostaniesz dobrej separacji tła, to tak jest. F2,8 w odległości 20 cm jest naprawdę wąska, ale nie tak bardzo w odległości 2 m. Również w przypadku portretów, które mogą nie być pochlebne, aby zobaczyć skórę zbyt ostrą, więc miękka podkładka z szeroko rozjarzonym blaskiem może wyglądać lepiej.
Odpowiedzi:
Większość najlepszych obiektywów makro jest odpowiednia dla odległych obiektów. Jednakże, jest kilka wyjątków:
król fotografii makro, Canon MP-E 65, nie skupi się wystarczająco daleko, aby zmieścić na portrecie więcej niż oko lub nos;
niektóre obiektywy makro, takie jak Pentax DA 35 Limited Macro, mają krótką ogniskową - odpowiednią dla odległych obiektów tylko jako zdjęcia otoczenia ukazujące kontekst, a nie szczegóły obiektu; krótszy niż około 50 mm w APS-C lub 75 mm w pełnej klatce zasadniczo nie jest uważany za odpowiedni jako obiektyw portretowy ;
niektóre obiektywy zmiennoogniskowe są również sprzedawane jako obiektywy „makro”; ogólnie mają zmienny otwór podobny do zoomów konsumenckich. Możesz robić z nimi portrety, ale musisz użyć innych sztuczek, aby uzyskać dobrą separację tła (np. Tło odległe, zwykłe tło, oświetlenie niedoświetlone).
Obiektywy makro są wygodne do precyzyjnego ręcznego ustawiania ostrości (ponieważ tak właśnie robi się makro), więc ich duży zakres ostrości jest rozłożony na prawie pełny obrót pierścienia ostrości. Oznacza to, że automatyczne ustawianie ostrości może być nieco wolne , zwłaszcza jeśli nie ma wyłącznika krańcowego zakresu ostrości, a obiektyw przeszukuje cały zakres. W wielu przypadkach pomocne może być wcześniejsze ustawienie ostrości w przybliżeniu na odległość.
Kolejną wadą korzystania z obiektywów makro w porównaniu ze zwykłymi obiektywami stałoogniskowymi jest ich umiarkowany maksymalny otwór przysłony dla ogniskowej o podobnej ogniskowej (szczególnie te preferowane przy słabym świetle, szybkiej akcji lub portretowaniu), zwykle w zakresie od f / 2.8 do f / 4.5 - w przypadku makr więcej byłoby przesadą. Tamron 60 mm f / 2.0 jest tutaj zaskakującym wyjątkiem; niestety 60 mm musi być tak blisko przedmiotu, że odstraszy żywe stworzenia, również oświetlenie staje się wyzwaniem; więc ma nieco ograniczone zastosowanie w makro świecie.
Mniejszy otwór oznacza mniejszą elastyczność w uzyskiwaniu cienkiej głębi ostrości. Ale mały maksymalny otwór oznacza, że otwór dla maksymalnej ostrości jest jeszcze wolniejszy (zwykle o jeden lub dwa stop), co oznacza, że musisz podjąć trudniejsze kompromisy między ostrością a separacją tła przez DOF.
To powiedziawszy, makroobiektyw f / 2.8 jest nadal na równi z profesjonalnymi obiektywami z zoomem.
źródło
Bez wad, obiektywy makro na ogół stanowią dobre obiektywy portretowe, szczególnie jeśli są szybkie. Makroobiektyw różni się od zwykłego obiektywu tym, że może ustawiać ostrość z mniejszej odległości.
źródło
Tak, tak, tak i tak. Makro oznacza po prostu, że obiektyw ma bardzo krótką minimalną odległość ustawiania ostrości i może odtworzyć obraz o proporcji 1: 1 w pewnym zakresie odległości ustawiania ostrości. Poza tym obiektyw makro może działać równie dobrze jak zwykły obiektyw, który nie ma funkcji makro. Uwielbiam robić zdjęcia portretowe przy użyciu mojego makro-obiektywu Nikon 85 mm f / 3,5.
źródło
Obiektyw Nikkor 105 mm f2.8 jest powszechnie używany jako obiektyw portretowy.
źródło
Gdy szukałem więcej informacji na temat obiektywów makro - zwłaszcza Tamron AF 90 mm f / 2.8 SP Di Macro , czytałem wiele recenzji, a faceci z Lenstip mówią: „Obiektywy o ogniskowych w zakresie 85–105 mm to często używane idealne instrumenty portretowe. w fotografii makro ”. - podobne opinie były również w innych recenzjach.
źródło
Lepiej jest używać obiektywu makro jako teleobiektywu niż na odwrót, jeśli nie potrzebujesz większej apertury niż zapewnia obiektyw makro lub super szybki AF. Różnica polega na konstrukcji optycznej i mechanicznej.
Opcjonalnie obiektyw makro powinien być wykonany w taki sposób, aby uzyskać płaską płaszczyznę ogniskowania, podczas gdy ogniskowanie jest zakrzywione (w równej odległości od punktu do obiektywu). Makrosoczewka jest również zbudowana z elementów pływających, aby skorygować aberrację sferyczną, zniekształcenie i zachować ostrość, gdy ustawiasz ostrość coraz bliżej, podczas gdy normalne soczewki mogą być bardzo proste, przesuwając cały zestaw szklanych elementów tam iz powrotem (szkło premium ma pływające elementy), a jeśli używasz ich z rurkami przedłużającymi, ustawiasz ostrość, przesuwając się jak najdalej, zwiększając w ten sposób projekcję obrazu na matrycy, nie pozostawiając kontroli, aby naprawić aberracje, zniekształcenia lub rozmycie, tj. powiększenie te problemy optyczne.
Mechanicznie wadą obiektywu makro używanego jako obiektywu stało się jego mocne użycie w trybie makro: służy bardziej do precyzyjnego ręcznego ustawiania ostrości, co oznacza, że nieznacznie zmieniasz ostrość za pomocą dużego ruchu, zamiast mieć cały zakres ostrości na niewielkiej odległości . Dobre dla ręcznego ustawiania ostrości, złe dla AF dynamicznie goni odległych i bliskich obiektów.
Czy korzystanie z płaskiego obiektywu makro zamiast obiektywu ma wadę? Cóż, jeśli twoją główną opcją jest F1.2-1.8, a twoja opcja makro to F2.8 i nie dostaniesz dobrej separacji tła, to tak jest. F2,8 w odległości 20 cm jest naprawdę wąska, ale nie tak bardzo w odległości 2 m. Również w przypadku portretów, które mogą nie być pochlebne, aby zobaczyć skórę zbyt ostrą, więc miękka podkładka z szeroko rozjarzonym blaskiem może wyglądać lepiej.
źródło