Jak utrzymać horyzont prosto podczas robienia zdjęcia (bez statywu)?

Używam lustrzanki cyfrowej i bardzo często zdarza mi się, że kiedy fotografuję bez statywu, i nie odrywam wzroku od wizjera (w przeciwieństwie do LiveView), moje zdjęcia są lekko krzywe: linie, które powinny być poziome lub pionowe, są lekko pochylone.

Oczywiście mogę to bardzo łatwo naprawić w późniejszym przetwarzaniu, ale fajniej byłoby mieć to bezpośrednio w aparacie. Zawsze staram się używać punktów ostrości w wizjerze, aby wyprostować moją kompozycję (ustawiając je poziomym lub pionowym elementem w scenie), ale mimo to zdjęcia często kończą się krzywo!

Czy są jakieś dobre wskazówki, jak być w tym lepszym? Czy to jest postawa? Czy (niektórzy) ludzie mają tendencję do lekkiego pochylania się podczas naciskania spustu migawki? Ciągle jestem zdumiony moją niezdolnością do zrobienia tak prostej rzeczy we właściwy sposób. Wsparcie!

Nie mam jeszcze idealnej techniki, ale zauważyłem, że moje horyzonty pochylają się w prawo, a to za bardzo mocno naciskałem na migawkę i po prostu ją popychałem. Jest wiele informacji na temat tego, jak go pokonać, ale najlepsze, co znalazłem, to spowolnienie oddechu i bardzo powolne ściskanie go.

Jednym z innych interesujących było wykonanie monopodu o niskiej technologii z jakimś sznurkiem i kombinacją śrub z nakrętką na statywie, upuszczając sznurek i stając na nim, a napięcie sprawia, że ​​aparat jest nieco bardziej solidny.

Myślę, że jedynym lekarstwem jest praktyka, praktyka, praktyka. Kiedyś wiele moich zdjęć miało niewyraźne horyzonty, ale gdy tylko zauważyłem, że to problem, zastanawiałem się nad tym przy każdym zdjęciu i prawie zniknęło.

Jeśli potrzebujesz pomocy wizualnej, być może będziesz mógł kupić zamienną kratkę wizjera do aparatu z liniami siatki, które pozwolą wyrównać linie poziome i pionowe. Ale poza tym jedyną radą, jaką mogę zaoferować, jest ćwiczenie i próba znalezienia sposobu na uchwycenie aparatu i obiektywu, który zapewni najlepsze wyniki.

Jeśli masz Pentax K-7 lub K-5, możesz włączyć funkcję automatycznego poziomowania, która spowoduje obrócenie czujnika do 1 ° (lub 2 ° przy wyłączonej redukcji drgań). To wydaje się trochę głupią cechą, ale ten ostatni procent jest naprawdę dość trudny do wizualnie, szczególnie jeśli skupiasz się na innych rzeczach. Nawet jeśli nie masz automatycznej korekty, możesz mieć wskaźnik wskazujący pochylenie w wizjerze. (Canon 7D ma również miernik, ale nie obrót czujnika.)

Jednym zastrzeżeniem jest to, że wiele osób musiało wysłać aparat w celu przeprowadzenia kalibracji (bezpłatna usługa gwarancyjna) - źle ustawiony czujnik może pogorszyć sytuację , a bieżące oprogramowanie układowe nie jest dostępne dla użytkownika.

Poza tym ekran w wizjerze (i ćwiczenie ), które Nick sugeruje, są prawdopodobnie najlepsze. Poziomy bąbelków można zamontować w stopce, ale bez statywu nie jest to przydatne.

Obracanie w przetwarzaniu końcowym jest jak filtrowanie lekkiego rozmycia na całym obrazie - operacja dość destrukcyjna. To może być odwrócone matematycznie z przyzwoitych wyników - jeśli obracają się w jedną stronę, a następnie obróć z powrotem z dokładnym odwrotnej operacji Państwo nie tracą dużo, ale jeśli można obracać w celu naprawienia problemu i pobyt w ten sposób, to są odrzucając szczegółowość i ostrość.

Prawdopodobnie nie jest to praktyczne zmartwienie w większości przypadków, ale tam, gdzie to jest, i nie zdarzyło się, aby uzyskać go bezpośrednio w aparacie, aby uzyskać najlepsze wyniki, drukuj krzywy i obracaj i przycinaj fizycznie.

Jeśli nie skoncentruję się aktywnie na prostym horyzoncie, to się nie stanie.

Ale kiedy pamiętam o tym, często używam punktów autofocus w wizjerze. Chociaż mam „tylko” 9 punktów autofokusa w kształcie rombu, nieco wymyśliłem, jak wyrównać poziomą / pionową linię względem określonych punktów ostrości (nie martwych w punktach ostrości, ale nieco wyłączonych), aby umożliwić obrazowi przestrzegać zasady trzeciej.

Jeśli nie jestem zepchnięty do niezręcznej pozycji fotografowania, często wystarcza to, aby uzyskać wystarczająco dobry obraz.

Twoje doświadczenie jest dość powszechne. Rozważ to z przeglądu 7D z doskonałej strony z cyfrowym obrazem :

Mam ekrany skupiające siatkę zainstalowane w większości moich aktywnych lustrzanek cyfrowych. Widzisz, cierpię na zespół HLD (niedobór poziomu horyzontu). Wygląda na to, że bez względu na to, jak bardzo staram się utrzymać poziom horyzontu, nadal nie wszystkie sceny są idealnie wyrównane.

Być może nie jest to rozwiązanie, na które liczyłeś, ale przynajmniej, jeśli przyjaciele zauważą, że horyzont jest nieco oddalony, możesz sprawić, że poczują się źle, mówiąc: „Widzisz, cierpię na HLD, dziękuję za przypomnienie”. Mam nadzieję, że powinni przestać :-)

Spróbuj użyć podglądu na żywo LCD, jeśli Twój aparat go posiada. Wiele systemów podglądu na żywo zapewnia sztuczne horyzonty lub nakładki siatki „reguły trzech trzecich”, które naprawdę ułatwiają sprawdzenie horyzontu.

Jeśli twoje nie ma tych siatek, możesz po prostu użyć sharpie lub innego znacznika, aby narysować linię. Zmywacz do paznokci lub alkohol do wycierania usunie go później.

Najnowszy Canon 60D i 7D ma nawet poziom, zarówno w wizjerze, jak i na ekranie LCD.

Istnieją kamery z wbudowanymi wskaźnikami poziomu. Mój Nikon D3s ma to na przykład.

Sposób, w jaki działa (lub mam go skonfigurowany, nie pamiętam, jak to jest elastyczne) w moim aparacie, naciskam mały przycisk i pokazuje paski po prawej stronie wizjera. Podczas przechylania aparatu paski przesuwają się w górę od środka lub w dół od środka. Na poziomie nie ma paska. System automatycznie wykrywa kadrowanie w pionie lub w poziomie i odpowiednio dostosowuje. Generalnie nie miałem wcześniej problemu z nachylonymi horyzontami, ale korzystanie z tej funkcji stało się dla mnie rutyną podczas robienia zdjęć na zewnątrz.

Tak więc jedną z możliwych odpowiedzi jest poszukiwanie kamery z wbudowaną funkcją poziomu. Nie zamieniłbym tylko kamer na to, ale następnym razem, gdy będziesz szukał nowej kamery, warto o tym pamiętać.

Ostatnio miałem podobny problem i okazało się, że problemem nie były wcale moje umiejętności fotograficzne. Telewizor, na którym oglądałem moje zdjęcia, nie był ustawiony poziomo w stosunku do kanapy, z której je oglądałem. Zapomniałem, że mieszkam w lekko pochyłym mieszkaniu. To starszy budynek.

Jest to bardzo anegdotyczne i prawdopodobnie będzie dotyczyło tylko bardzo małego odsetka użytkowników, ale czułem, że warto o tym wspomnieć. Upewnij się, że oglądasz zdjęcia na płaskich powierzchniach!