Lubię myśleć o oświetleniu fotograficznym jako o „dodawaniu” jednego źródła światła do drugiego.
Zacznij od światła „otoczenia”. To światło odbija się od wszystkich powierzchni wokół ciebie. Pomyśl o tym jak o swoim podstawowym oświetleniu. To właśnie kontrolujesz, ustawiając ekspozycję (ISO, migawka, przysłona). Wiele dramatycznych zdjęć jest oświetlanych przez zmniejszenie ekspozycji, dzięki czemu światło otoczenia jest (prawie) całkowicie ciemne.
Następnie dodaj światło „klucza”. To najjaśniejsze i „najważniejsze” światło. To właśnie oświetla twój obiekt pod pożądanym kątem. Regulujesz moc swojego światła, aby zapewniało prawidłową ekspozycję dla oświetlonych obszarów fotografowanego obiektu. Pamiętaj, że jeśli nie oświetlisz płaskiej / równej powierzchni pod tym samym kątem co obiektyw, dostaniesz cienie na obiekcie. (W większości przypadków jest to pożądane).
Światło wypełniające bierze te cienie i redukuje je: „wypełnia je”. To światło, które oświetla obszary cienia na twoim obiekcie. (Jeśli w znacznym stopniu oświetli także obszary nie będące przedmiotem, to równie dobrze może to być światło otoczenia). Z definicji musi być mniej jasne na obiekcie niż światło kluczowe. Często będzie pochodzić z tego samego kąta co aparat / obiektyw, ale niekoniecznie jest to prawda.
Może nie być potrzebne światło wypełniające, w zależności od tego, czego używasz do światła kluczowego i jak surowo chcesz, aby twoje cienie były.
„Błysk wypełniający” jest prawie synonimem „światła wypełniającego”, choć oznacza to użycie światła „wybuchowego” (lampy błyskowej / „stroboskopu”) zamiast światła „ciągłego” (tj. Zwykłej żarówki domowej). Ale prawie każde światło może być potencjalnie wykorzystane jako światło wypełniające.
Błysk wypełniający to technika, a nie element wyposażenia.
Zazwyczaj używasz lampy błyskowej wypełniającej, jeśli Twoja scena jest oświetlona od tyłu, a lampa błyskowa jest ustawiona na stosunkowo niskie ustawienie mocy, aby unieść cienie.