Co rozumie się przez „natywny ISO”, gdy mówimy o lustrzankach cyfrowych?

Nowy Nikon D7000 został wydany, a wiele zapowiedzi reklamowało „natywną iso” D7000 na 100.

Co to właściwie znaczy? Zakładam, że oznacza to, że działa najlepiej na ISO 100, co oznacza, że ​​jeśli możesz poświęcić wrażliwość na światło, otrzymasz naprawdę świetne obrazy ...?

Jak rozumiem, „natywna” lub „podstawowa” ISO to czułość, którą uzyskuje się bez wzmacniania sygnału analogowego otrzymywanego z czujnika. Staje się to ważne, gdy natywny ISO jest wyższy niż najniższy dostępny w kamerze (np. Podstawowy ISO to 140, a najniższe ustawienie to 100). W takim przypadku aparat prawdopodobnie prześwietli obraz (ponieważ nie można cofnąć wzmocnienia sygnału, aby odzyskać rozjaśnienia), a na sygnał bez wzmocnienia może wpływać szum odczytu elektroniki (a następnie szum odczytu elektronika jest w przybliżeniu stała, więc jeśli masz mały sygnał, szum odczytu jest wyższy w porównaniu).

Jak już wspomniano, raczej nie będzie to zauważalne na zdjęciach, jednak jeśli zawsze starasz się stosować najniższą możliwą czułość ISO, jaką oferuje kamera, gdy tylko jest to możliwe, możesz tracić siły, ponieważ jakość obrazu może być tak samo wysoka / nieco lepsza.

Do dalszego czytania:

• w odniesieniu do (błędnego) pojęcia, że ​​wielokrotności 160 są rodzime w Canonie, a nie wielokrotności 100
• Kontrowersyjna, ale jeśli przeczytasz wszystkie komentarze na temat tej i innych odpowiedzi, bardzo pouczająca odpowiedź na temat tego, kiedy użyć niższego lub wyższego ISO.

Z tego, co zbieram, wydaje się, że to kolejna głupia miara, nad którą obsesyjni główkowie mogą się obsesyjnie zastanowić.

Oto całkiem dobry przegląd, który znalazłem w odniesieniu zarówno do Native ISO, jak i Base ISO .

Oczywiście z tonu mojej odpowiedzi tak naprawdę nie lubię takich jakościowych pomiarów. Podejrzewam, że jeśli potrzebujesz sposobu na zestawianie ciał porównawczych, może to być cenne, ale moim zdaniem niepotrzebnie komplikuje rzeczy kryteriami, które tak naprawdę nie są tak ważne.

Czułość ISO zmienia się przez zastosowanie wzmocnienia na etapie analogowym sygnału (który, nawiasem mówiąc, dlatego nie można zmienić czułości ISO w stanie surowym), a podstawową czułością ISO jest wielkość wzmocnienia, przy której stosunek sygnału do szumu wynosi maksymalny.

W praktyce ten, w którym obraz jest najczystszy. Ale ta część jest już oczywista dla wszystkich.

Zauważalna jest różnica w przypadku fotografowania w szerokim zakresie światła. Przykładem może być jasny, słoneczny dzień o wysokim kontraście. Mam Sony a7r. Natywne ISO to 100, ale mogę sfotografować ISO w wieku 50. Zacząłem fotografować większość zdjęć w wieku 50, aby mieć jak najmniej ziarna na moich zdjęciach i uzyskać ten krystalicznie czysty obraz. Na większości zdjęć nie zauważyłem problemu, dopóki nie wykonałem zdjęcia w ekstremalnych warunkach. Przekonałem się, że moje ekstremalne światła i ciemności zostały przycięte, gdy strzeliłem pod 100 iso. Dobrym sposobem na przetestowanie tego jest wyjście w jasny, słoneczny dzień i wspólne fotografowanie nieba i lądowania. Zauważysz, że rozjaśnione części chmur są przycinane, gdy używasz ISO 50 lub 80. Kiedy poszedłem do ISO 100, nie miałem przycinania na swoich obrazach

Steve ma rację. Jego doświadczenie w przybliżeniu podsumowuje, co nienatywna ISO może zrobić z naszymi obrazami. Natywny ISO to 100, 200, 400, 800, 1600, ETC, małe liczby pomiędzy nimi nie są rodzime, a ich zadaniem jest cyfrowa obróbka naszych plików w celu naśladowania wyników tych liczb ISO (ISO 125, 160, 250, 320, 500, 640 itp.), Ale wyniki na ogół nie są dobre i mogą wystąpić przycinanie i inne artefakty.