Na przykład powiedz, że masz dwa obiektywy:
300 mm f / 2.8 przy f / 8
300 mm f / 4 przy f / 8
Rozumiem, że z definicji ilość światła przechodzącego przez przysłonę oznacza, że nadal będziesz musiał zrobić oba zdjęcia z tym samym czasem otwarcia migawki (dla tej samej ekspozycji).
To powiedziawszy, po co więc płacić za obiektyw, który może pracować do f / 2.8, jeśli na przykład zamierzasz go używać regularnie na f / 8? (np. dla f / 2.8 czasami głębia ostrości może być po prostu zbyt płytka - w powyższym przykładzie fotografuj ptaki).
Niektórzy powiedzieli mi, że obiektyw f / 2.8 wymaga więcej szkła, aby uzyskać przysłonę f / 2.8, dlatego wpuszcza więcej światła i może strzelać z krótszym czasem otwarcia migawki przy tej samej wartości przysłony - ale nie sądzę, żeby to miało sens.
Jedyną inną sensowną możliwością jest to, że zazwyczaj producenci obiektywów produkują lepszą jakość wykonania na obiektywie, który może osiągnąć f / 2.8, więc na przykład możesz uzyskać ostrzejsze obrazy z powodu lepszej jakości wykonania, ale to nie ma nic wspólnego z możliwością zatrzymania obiektywu do f / 2.8.
źródło
Odpowiedzi:
Zasadniczo niepoprawne. Źrenica wejściowa do 300mm f / 8 będzie 37.5mm średnicy, niezależnie od średnicy obiektywu przedniego elementu. Dzięki temu nie zyskasz żadnej przewagi czasu otwarcia migawki, używając obiektywu f / 2.8 dla f / 8 w porównaniu do obiektywu f / 4. Kiedy jesteś przymknięty do f / 8, światło padające na części przednich elementów soczewki o średnicy 150 mm f / 2.8 lub 75 mm f / 4 poza okręgiem o średnicy 37,5 mm w środku elementu nie jest pozostawiono do przejścia przez przysłonę aperturową.
Uzyskasz przewagę pod względem ilości światła używanego do ustawiania ostrości i kompozycji, ponieważ większość aparatów mierzy i ustawia ostrość z obiektywem szeroko otwartym i zatrzymuje obiektyw tylko do określonej wartości przysłony na ułamek sekundy przed otwarciem migawki. Będzie to najprawdopodobniej oznaczać większą prędkość i większą precyzję w zakresie wydajności autofokusa. Dokładnie, jak duża różnica będzie zależeć od możliwości systemu AF aparatu.
To w zasadzie jakość obrazu. Istnieje jednak dodatkowa uwaga dotycząca IQ, która dotyczy zdolności obiektywu do otwarcia do f / 2.8.
Zazwyczaj większy przedni element obiektywu f / 2.8 oznacza, że po przymknięciu do przysłony f / 8 aberracje wprowadzone na krawędziach większego obiektywu są blokowane przez ostrza przysłony. Ponieważ te aberracje zwiększają się wraz ze wzrostem średnicy przedniego elementu podczas fotografowania z maksymalnym otworem, większość teleobiektywów f / 2.8 ma szerszą korekcję aberracji niż węższe obiektywy o tej samej ogniskowej. Teoretycznie możliwe jest wykonanie nieskorygowanego teleobiektywu f / 2.8, który miałby słabą jakość obrazu i byłby lepszy od dobrego obiektywu f / 4, ale rynek nie wymaga takiego obiektywu. Prawie wszystkie teleobiektywy zmiennoogniskowe o stałej przysłonie f / 2.8 i teleobiektywy stałoogniskowe f / 2.8 mają bardzo dobrą jakość optyczną, ponieważ wymaga tego rynek.
Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku długich teleobiektywów modele o większej aperturze nieznacznie przewyższają swoje odpowiedniki o mniejszej aperturze, gdy oba pochodzą od tego samego producenta i tej samej generacji obiektywów. Ale nie ma prawdziwych obiektywów pierwszej klasy „klasy konsumenckiej” w najlepszej supertelekotece, z którymi można by je porównać. Wszystkie są bardzo dobrze poprawione. (Istnieją znacznie tańsze soczewki lustrzane o ustalonej węższej aperturze innej firmy o niższej jakości optycznej i bardzo tanie soczewki refrakcyjne o wąskim otworze o fatalnej wydajności optycznej, ponieważ w projekcie obiektywu jest niewiele korekt aberracji).
W przypadku obiektywów o szerszym kącie zwykle konieczne jest wprowadzenie kompromisów w zakresie jakości optycznej, aby umożliwić szersze otwory pod tak szerokimi kątami widzenia, jeśli krzywą pola należy skorygować do bardziej płaskiego pola ostrości. Znacznie łatwiej jest skorygować węższy obiektyw szerokokątny dla krzywizny pola niż w przypadku szerszego obiektywu szerokokątnego dla krzywizny pola.
W zależności od zamierzonego zastosowania niektóre obiektywy stałoogniskowe szerokokątne w zakresie ogniskowych 50–85 mm nie korygują krzywizny pola. Podczas testowania przy pojedynczej odległości ogniskowej zoptymalizowanej dla centrum z wykorzystaniem płaskiej tabeli testowej jako celu, te soczewki wydają się bardzo miękkie na krawędziach i rogach. Ale często są bardzo ostre na krawędziach i rogach, po prostu nie w tej samej odległości ogniskowania co środek pola widzenia, ponieważ kształt najostrzejszego ogniska w dowolnym punkcie kadru jest częścią kuli.
Soczewki skorygowane pod kątem krzywizny pola, aby dać im bardziej płaskie pole ostrości (często nazywane płaszczyzną ostrości, choć jest to nieco mylące dla wszystkich oprócz aparatu otworkowego - żaden obiektyw nie jest idealnie skorygowany pod kątem krzywizny pola) będzie działać znacznie lepiej na całym polu podczas testowania przy użyciu płaskiego celu w pojedynczej odległości ogniskowania. Tak dobrze skorygowane soczewki mają tendencję do generowania efektu bokeh, który jest ostrzejszy lub „bardziej zajęty” niż obiektywy mniej skorygowane pod kątem krzywizny pola. Tak więc obiektyw taki jak EF 85 mm f / 1.2L II, który nie jest dobrze skorygowany pod kątem krzywizny pola, ma wyraźnie gładki efekt bokeh na krawędziach kadru, ale jest całkowicie nieodpowiedni do płaskich prac polowych, takich jak reprodukcja dokumentów / dzieł sztuki.
źródło
Powszechnie uważa się, że obiektyw z szybszą przysłoną będzie działał lepiej z przymknięciem w porównaniu do wolniejszego obiektywu szeroko otwartego. Chociaż często tak jest, nie jest to trudna i szybka zasada.
W lustrzankach cyfrowych obiektyw jest szeroko otwarty, dopóki nie wykonasz zdjęcia (w tym momencie przysłona szybko się zamyka). Posiadanie szybszego obiektywu oznacza zatem uzyskanie jaśniejszego obrazu w wizjerze. Oznacza to również, że system AF może wykorzystywać szerszą linię bazową, która w wielu ciałach aktywuje zestaw dokładniejszych czujników AF.
Właśnie dlatego Canon i Nikon produkują obiektywy f / 2.8 do 400 mm, a oprócz tego, że zapewniają więcej światła do zdjęć sportowych, zwiększają również dokładność autofokusa. Jest ważna liczba w odniesieniu do AF i to jest f / 5.6. Jest to limit większości systemów AF aparatu, więc nie znajdziesz w ogóle zbyt wielu obiektywów AF wolniejszych niż f / 5.6.
Posiadanie szybszego obiektywu na początek oznacza również, że możesz korzystać z telekonwerterów i nadal mieć wystarczająco dużą aperturę dla AF.
źródło
Mr.Grum przedstawił kilka bardzo dobrych powodów, dla których istnieją szybsze obiektywy - ze względu na szybkie i niezawodne ustawianie ostrości oraz łatwiejsze kadrowanie i śledzenie dzięki jaśniejszemu wizjerowi.
Aby dodać trochę do tego, co powiedział, skupienie się na telekonwerterach jest znacznie lepsze, gdy obiektyw jest szybki. Oprócz ustawiania ostrości, optyka w wolniejszych obiektywach często nie jest przeznaczona do stosowania z TC, wyniki z TC są marginalne.
Jedną z bardzo ważnych postaci obiektywu (a teleobiektywy są pod tym względem wyjątkowe, ponieważ ze względu na swój charakter, jeśli tło jest prawie zawsze nieostre), to jakość artystyczna z przeszłości DoF. Wolniejsze obiektywy zwykle nie są w tym tak dobre, jak szybsze. Nie jest to duży problem z ptakami w locie, ale zwykle nie jest to jedyna sytuacja strzelania. Innym problemem jest sposób renderowania świateł lustrzanych (bokeh).
Unikanie szybkiego teleobiektywu do f / 8 to coś, czego należy unikać, btw. Jego wydajność zwykle zaczyna się obniżać. Soczewki te są często zaprojektowane do używania w pobliżu szeroko otwartych, przymkniętych o 1 lub 2 stopnie.
Wielkie pytanie brzmi: dlaczego f / 8. Jaki jest rozmiar obiektu i odległość fotografowania? Jak obliczyć DoF?
źródło
Przypomniała mi się jedna z anegdot Feynmanna na temat jego pierwszej pracy inżynierskiej. Powiedziano mu, aby wybrał liczbę zębów przekładni ze środka katalogu o żądanej średnicy. Z obu stron przekraczają granice; gdyby mogli zrobić to ostatnie idealnie, zaoferowaliby potem kolejne! Skrajności są mniej niż optymalne.
Myślę, że tak samo jest ze szkłem. Chociaż możliwe jest, że soczewka mogłaby być równie doskonale wykonana, jak większa, z obciętymi krawędziami tylko po to, aby była mniejsza / lżejsza, myślę, że nie jest to powszechny trend.
Większy maksymalny punkt zatrzymania jest często postrzegany jako ogólna wartość zasługi. Z wyjątkiem nowatorskich obiektywów , można oczekiwać, że większa średnica będzie ogólnie lepsza również pod innymi względami.
OTOH, nie zawsze tak się dzieje : „Przy przysłonie f / 4 wszystkie te obiektywy są równie super ostre”.
źródło
Jeśli użyjesz ich dla f / 8, oba pozwolą na taką samą ilość światła, ale strzelanie do f / 8 przy użyciu teleobiektywów nie jest typowe - przynajmniej dla mnie. Szybkie przysłony pozwalają na szybkie czasy otwarcia migawki w fotografii sportowej, fotografowaniu dzikiej przyrody o świcie i zmierzchu itp. Płytka głębia ostrości jest często korzystna, ponieważ izoluje obiekt od rozpraszającego tła. Zawsze możesz zatrzymać szybki obiektyw, jeśli chcesz uzyskać głębię ostrości ... Szybkie teleobiekty są duże, ciężkie i drogie, ale pozwalają zabrać ze sobą więcej osób.
Oprócz ilości światła, te soczewki są zwykle lepsze niż ich wolniejsze i tańsze odpowiedniki. Telefony f / 2.8 mają szybszy AF, lepszą stabilizację obrazu, lepszą budowę i lepszą jakość obrazu.
Wymagają większej średnicy soczewek. Potrzebują także lepszej korekcji aberracji optycznych, co często osiąga się przez dodanie większej ilości szkła. Więc tak, zwykle mają więcej szkła niż wolniejsze soczewki.
źródło