Czy niedziałające formaty filmów naprawdę oznaczają, że zdjęć nigdy nie będzie można zobaczyć?

W zeszłym tygodniu w „ New Yorker” Rebecca Mead napisała :

Ostatni obiekt, w którym przetwarzano film Kodachrome, z którego korzystało wielu fotografów z połowy wieku, przestał to robić w 2010 roku. Nierozwinięta rolka Kodachrome znaleziona dziś w archiwum zmarłego fotografa może zawierać odblokowane arcydzieło, którego nigdy nie można zobaczyć.

Czy to prawda? Jeśli dobrze rozumiem, Kodachrome nadal można opracowywać w czerni i bieli, dzięki czemu można uzyskać przynajmniej zmniejszoną wersję arcydzieła.

Ale czy byłoby w zasadzie możliwe, aby format filmu był tak głęboko zagubiony w historii, że nie można było uzyskać żadnego obrazu z negatywów?

Jest mało prawdopodobne, aby format został utracony w sposób opisany przez użytkownika. Wszystkie standardowe procesy zostały dokładnie udokumentowane, a dobra dokumentacja będzie przechowywana dłużej niż nieprzetworzony film.

Ale domowe przetwarzanie niektórych materiałów - takich jak wspomniany Kodachrome ( proces K-14 ) - jest niezwykle niepraktyczne. Ze względu na kultowy status procesu został on wypróbowany i uznany za niemożliwy.

Proces K-14 jest addytywny (barwniki powstają podczas przetwarzania), a zatem bardzo różni się zarówno od E-6 („zwykłe” folie), jak i C-41 (folia odwracająca kolor).

Był powód, dla którego proces K-14 nigdy nie był wykonywany w kilku garściach laboratoriów na całym świecie, podczas gdy C-41 i E-6 na ich wysokości mogły być przetwarzane w drogeriach narożnych, a nawet dziś można je wykonywać w domu przy użyciu standardowej chemii zestawu .

Rzeczywiście prawdą jest, że nieznane arcydzieła mogą zostać utracone, ponieważ są przechowywane tylko na nierozwiniętej rolce filmu, ale mało prawdopodobne, ponieważ nie jest możliwe opracowanie filmu. Ekspozycje na nierozwiniętych filmach mają tendencję do zanikania znacznie szybciej niż zanikania procesów wywoływania, więc obraz prawdopodobnie zniknie, nawet jeśli proces będzie nadal dostępny. Jeśli zdarzy ci się znaleźć 40-letni naświetlony film C41, nie spodziewałbym się, że znajdę na nim użyteczne obrazy, nawet jeśli są one opracowywane w jeszcze mniej lub bardziej łatwo dostępnym procesie C41.

Nawet jeśli przestarzały proces nie jest już dostępny w handlu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że gdzieś znajdziesz instrukcje przetwarzania. Producenci materiałów fotograficznych nigdy nie mieli zwyczaju utrzymywania procesów w tajemnicy, a proces Kodachrome K-14 jest na przykład szczegółowo opisany w patencie USA 3,658,525. Nawet jeśli proces ten jest znany, nie jest oczywiście możliwe tworzenie K-14 w domu w łazience. Będziesz potrzebował nie tylko pozornie niekończącej się listy dziwnych chemikaliów (synteza bardziej dziwnych substancji jest opisana w patencie), ale będziesz także potrzebował specjalistycznego aparatu do dodatkowego narażenia. Po otrzymaniu heksametafosforanu sodu, bromku sodu, azotanu 5-nitrobenzimidazolu, jodku potasu, siarczynu sodu, siarczanu sodu, wodorotlenku sodu, tiocyjanianu sodu, siarczanu hydroksyloaminy, 4-amino-N-etylo-N-β-hydroksyetylo-3- siarczan metyloaniliny, 1-hydroksy-N- (2-acetamidofenetylo-) 2-naftaamid, glikol heksylenowy, polioksyetylen, N-benzylo-p-aminofenol, metanol, p-aminofenol i trochę wody destylowanej tylko po to, aby wytworzyć cyjanowy środek wywołujący ( to jedna z siedmiu kąpieli), zanim rozwiniesz dla 4:z tyłu , upewniając się, że przód filmu jest ciemny.

Ale czy byłoby w zasadzie możliwe, aby format filmu był tak głęboko zagubiony w historii, że nie można było uzyskać żadnego obrazu z negatywów?

Zasadniczo, gdy proces ten jest jeszcze gdzieś znany i w pełni udokumentowany, wówczas ktoś może (w zasadzie!) Przeprowadzić ten proces, zakładając, że jest wystarczająco cholerny, aby go przejrzeć.

Nawet w przypadku większości procesów, ale nie wszystkich, udokumentowano, że ktoś może w zasadzie opracować brakujące kroki i to zrobić.

Ale poza pewnym progiem, ze względów praktycznych oznacza, że ​​gdy nie masz wystarczającej ilości udokumentowanego procesu, aby opracować pełny proces, proces ten zostaje skutecznie zakończony na dobre.

Im bardziej skomplikowany lub delikatny jest ten proces, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że przetrwa on komercyjnie i tym mniej atrakcyjne będzie próbowanie go ręcznie.

Z biegiem lat pojawiło się i znikło wiele procesów tworzenia filmów. W normalnych okolicznościach reanimacja tych starych procesów byłaby niepraktyczna, ale nie niemożliwa. Korzystając z tej samej logiki, czy urządzenia będą dostępne za 100 lat, które będą czytać i wyświetlać, a także drukować, nasze obecne media cyfrowe? Mam szafę na buty wypełnioną 8 utworami, jeśli pożyczę ci kilka kaset, możesz je odtworzyć?

Kodachrome można opracować jako czarno-biały negatyw i ktoś wymyślił, jak się rozwijać, aby uzyskać kolorowe slajdy. Przykro nam, że otrzymane zdjęcia są tylko cieniem dawnej świetności tego filmu.

Kodachrome jest szczególnie trudny, ponieważ ten film wymaga trzech wyspecjalizowanych twórców kolorów, aby wywołać i rozkwitnąć, aby pokazać wspaniałe kolorowe obrazy. To są:

Kodak łącznik C-16, (N- [o-acetamido-fenetylo] -1-hydroksy-2-naftamid) (cyjan)

Kodak łącznik M-32, (1-fenylo-3- [3,4-dichlorobenamido] -5-pirazolon) (magenta)

Kodak łącznik Y-54, (alfa-benzoilo-o-metoksyacetanilid (żółty)

Są one teraz w domenie publicznej, możesz je zrobić samodzielnie. Reszta chemikaliów przetwarzających jest zwykła i zwyczajowa do obróbki zdjęć.

Prawie wszystkie filmy fotograficzne wykorzystują ten sam podstawowy proces - ziarna halogenku srebra wystawione na działanie światła są następnie opracowywane w wodnym roztworze alkalicznym zawierającym środki wywołujące, które redukują odsłonięte sole srebra do metalicznego siwera, więc odpowiedź na pierwotne pytanie - „Czy formaty niedziałających filmów naprawdę oznacza to, że zdjęć nigdy nie można zobaczyć? ”nie, prawie zawsze można wyodrębnić jakiś obraz z filmów, nawet jeśli pierwotny proces jest już nieczynny. Kodachrome typu K-14 (na przykład Kodachrome 40 i Kodachrome 25) może być przetwarzany jako czarno-biały negatyw lub odwrócenie czarno-białe - Zrobiłem oba z dobrymi wynikami, w tym wkładem folii Super 8 aparat przez 18 lat i nie był przechowywany w chłodnych warunkach. Najstarszy Kodachrome I ”

Czarno-biały film jest niezwykle sprężysty (a kolorowy film składa się z 3 warstw emulsji czarno-białej).

Nie jest niemożliwe ręczne przetwarzanie Kodachrome w kolorze, jeśli przeczytasz patent Richarda Benta / Rowlanda Mowreya, to oczywiste, że wynalazcy opracowali cały proces przy użyciu metod ręcznych w laboratorium. Jedyną poważną przeszkodą jest trudność w uzyskaniu łączników, a być może wywoływacza CD-6 (w przypadku żółtego wywoływacza pozostałe chemikalia są łatwiej dostępne. Istnieją jednak komercyjnie dostępne alternatywne łączniki, więc uzyskanie kolorowego obrazu utworzonego przez barwniki są możliwe (zrobiłem to w zeszłym tygodniu z 16 mm filmem K40), uzyskanie wspaniałych wyników oryginalnego przetwarzania K-Lab przy użyciu niewłaściwych łączników * * nie jest możliwe.