Nadal robisz zdjęcia?

Czy uważasz, że braketing zdjęć jest ogólnie dobrą praktyką, czy też oprogramowanie do edycji zdjęć znacznie zmniejszyło tę potrzebę?

Jak nawiasować
(dlaczego warto) Wspierać ważne zdjęcia

Ujmę to w ten sposób: często żałowałem, że nie brakowałem, ale rzadko żałowałem.

Liczniki nadal popełniają błędy, a dane przekraczające zakres dynamiczny czujnika znikają na zawsze, bez względu na oprogramowanie do przetwarzania końcowego. Polecam braketing wszystkich obrazów ze złożonym oświetleniem lub szczególnie ważnych obrazów, na pewno dopóki nie zrozumiesz dobrze, jak zachowuje się miernik w danej sytuacji.

Alternatywą jest chimping i sprawdzanie histogramu, który zapewnia natychmiastowe sprzężenie zwrotne, ale spowalnia strzelanie i jest podatny na błędy (ponieważ histogram pokazuje dane przetworzone tak, jak w przypadku JPEG, nawet jeśli fotografujesz na surowo).

Bracketing nadal ma swoje zastosowanie i jest zalecany do obrazów HDR (wysoki zakres dynamiczny).

Pozostaje tak, że lepiej jest robić rzeczy bezpośrednio w aparacie, ale używając narzędzi takich jak histogram, które większość kamer (przynajmniej tych, które obsługują hamowanie) może być przydatna do stwierdzenia, gdy jesteś tam i sprawdzenie, czy masz prawo ekspozycji, co zmniejsza potrzebę braketingu.

Raz próbowałem brakować i denerwowałem się wszystkimi dodatkowymi zdjęciami. To zmarnowało dużo miejsca na fotografowanie i kosztowało mnie dużo czasu w postprocessingu, filtrując zdjęcia.

Teraz zwracam znacznie większą uwagę na to, aby moja ekspozycja była na planie, więc nie będę mieć dodatkowej pracy w postprocessingu.

Zdarzały się rzadkie sytuacje, w których chciałbym uzyskać dodatkowy niedoświetlony obraz, ale dla mnie nie są one warte dodatkowej przestrzeni i pracy.

Kiedy nie stosować wspornika

• Jeśli sytuacja wymaga równomiernego oświetlenia przy dobrym oświetleniu bez nadmiernych cieni i wyładowań.
• Jakość wysokiej rozdzielczości nie jest najważniejsza.
• Musisz szybko zrobić sesję zdjęciową.

Kiedy zabezpieczyć

• Jeśli masz złożoną sytuację oświetleniową, taką jak jasny pierwszy plan i ciemne tło, możesz uzyskać dużo szumów obrazu. Bracketing i korzystanie z HDR pomoże złagodzić problem.
• Jeśli najważniejsza jest jakość lub planujesz wysadzić obraz w powietrze, użyj bracketingu.
• Kiedy eliminacja hałasu jest najważniejsza.

Podsumowanie

Przetwarzanie RAW pozwala na odzyskanie ogromnej ilości szczegółów na zdjęciach, ale tylko do pewnego stopnia. W trakcie przetwarzania moje doświadczenie pokazało mi, że nadmierne zwiększenie ekspozycji lub jasności spowoduje, że hałas podniesie brzydką głowę.

Oczywiście istnieje wiele świetnych aplikacji, które radzą sobie z hałasem, ale uważam, że wszystkie one w pewien sposób osłabiają jakość obrazu. Najlepsze, co możesz zrobić, to uzyskać najlepszy obraz, jaki możesz, gdy jesteś na stronie. Jeśli zakres dynamiczny głównego zdjęcia jest słaby, zawsze masz zapasowe ekspozycje, aby poprawić jakość obrazu.

Nie polegaj na wyświetlaczu LCD aparatu ani ekranie histogramu, aby ustalić, czy masz cały zakres dynamiczny na zdjęciu.

Bolesne jest myślenie, że musiałem tracić zbyt dużo czasu na naprawianie grubych zdjęć, tylko po to, by żałować, że nie zrobiłem alternatywnych ekspozycji, aby je poprawić. Aby zaoszczędzić czas na obróbce końcowej i dostarczyć lepszy produkt, zdecydowanie polecam braketing.

Nie korzystam z cyfrowego, chyba że łączę wiele ekspozycji, aby uzyskać większy zakres dynamiczny. Szybkie spojrzenie na histogram mówi mi wszystko, co muszę wiedzieć o tym, czy ekspozycja jest dobra, czy nie, a ja albo koryguję ekspozycję i przeprowadzam ponowne zdjęcie, albo przechodzę do następnego zdjęcia. Histogram przypomina densytometr polowy.

Nigdy nie używam braketingu. Nie chcę, aby ujęcie, w którym osoba fotografująca kompozycję jest idealna, było tym, które zostało niedoświetlone lub prześwietlone przez braketing. Niewielkie korekty ekspozycji można łatwo wprowadzić podczas przetwarzania końcowego. Mówienie ludziom na imprezie, aby ponownie przyjęli tę samą pozę, jest znacznie trudniejsze.

Po zrobieniu zdjęcia regularnie sprawdzam ekspozycję i korzystam z kompensacji ekspozycji, aby w razie potrzeby dostosować kolejne zdjęcia. Uważam, że dopóki uważam na rozświetlone światła, pomiar i zakres dynamiki współczesnych cyfrowych aparatów fotograficznych jest wystarczająco dobry, że nie muszę wyrzucać żadnych zdjęć, ponieważ ekspozycji nie można było ustalić w trakcie przetwarzania końcowego.

A może jestem po prostu leniwy. Kompensację ekspozycji można wybierać bezpośrednio i ustawiać małymi krokami w każdym poważnym aparacie. Stopień prześwietlenia i niedoświetlenia używany przez braketing jest zwykle ukryty w niektórych menu.

Myślę, że oprócz innych odpowiedzi może to sprowadzać się do filozofii własnego rozwoju umiejętności.

Niektórzy uważają, że jeśli będziesz bardziej konserwatywny w ujęciach, nauczysz się więcej. Wiem, że zrobiłem mnóstwo zdjęć, myśląc, że „przestudiuję je i dowiem się, dlaczego ten, który jest odpowiedni, był najlepszy” i po prostu tego nie robię. Jeśli zrobisz tylko kilka zdjęć i przegapisz coś, co może być świetnym strzałem, ponieważ nie wybrałeś najlepszych ustawień, naprawdę pamiętasz, dlaczego tak się stało. Emocjonalny wpływ nieudanego obrazu pomaga wywrzeć wpływ na pamięć. Ten rozwój może również pomóc, jeśli zaangażujesz się w fotografowanie akcji, takie jak sport lub przyroda, ponieważ szanse na uzyskanie odpowiedniego momentu są ograniczone.

Wadą tego jest oczywiście to, że nie trafisz w strzał, który mógł zadziałać.

Tylko wtedy, gdy fotografuję obiekty o bardzo dużym zakresie dynamicznym.

W przeciwnym razie RAW daje mi wystarczającą swobodę nawet dla mapowania tonów.

Jeśli chodzi o braketing dla HDR, żałuję brakowania, gdy nie muszę, szczególnie. kiedy pozostawia trzy razy więcej zdjęć zapychających moją bibliotekę komputera / iPhoto. Teraz po prostu szukam lepszego oświetlenia.

Rzadko używam braketingu, ale nie dlatego, że mogę to naprawić w postprodukcji. To dlatego, że fotografia cyfrowa oznacza, że ​​mogę zrobić zdjęcie próbne i sprawdzić ekspozycję (w tym spojrzenie na histogram). W przypadku filmu braketing jest sposobem na pokrycie niepewnych sytuacji naświetlania; z cyfrowym jest mniej niepewności co do tego, jaki będzie wynik.

Gorąco polecam, aby w twoich gestaltach wyczuć nietoperze, kiedy używać bracketingu. Myślę, że szybko zorientujesz się, kiedy miernik aparatu zgaduje, że wszystko jest źle, a mimo to nadal nie chcesz korzystać z pełnej instrukcji.

Innym równie imponującym rodzajem braketingu jest braketing przysłony [stosowany razem z bardzo stabilną ręką lub statywem / monopod]. Są niesamowite rzeczy, które możesz zrobić, gdy masz pełną kontrolę nad ostrością obiektów i rozmyciem / ostrością tła. Umożliwia to braketing przysłony. Jest to rodzaj techniki, która znajduje coraz szersze zastosowanie w dobie niemal obowiązkowego fotografowania.