Symulacja systemu w systemie

Minimalny rozmiar komputera, który mógłby symulować wszechświat, to sam wszechświat.

Jest to dość duża teoria w klasycznej informatyce i fizyce, ponieważ aby pomieścić informacje o całym wszechświecie, potrzebujesz minimalnej przestrzeni do przechowywania informacji, która jest wielkości samego wszechświata.

Ale obliczenia kwantowe obliczają i przechowują dane równolegle z innymi danymi, a zatem będąc wydajnym, są w rzeczywistości bardziej kompaktowe. Mówimy o idealnych systemach, więc mechanizmy chłodzenia nie liczą się jako część komputera.

Czy taki system mógłby symulować cały wszechświat?

(Pomyślałem o rozwiązaniu, którego nie umiem właściwie udowodnić. Moja logika opiera się głównie na interpretacji mechaniki kwantowej w wielu światach i że komputer kwantowy używa równolegle różnych wszechświatów, zwiększając w ten sposób przestrzeń pamięci i szybkość ).

Wszelkie uwagi będą mile widziane i są bardzo mile widziane.

tl; dr - Komputery kwantowe nie są w stanie pomóc nam w symulacji całego wszechświata, ponieważ wszechświat jest prawdopodobnie znacznie bardziej złożony niż nawet mechanika kwantowa, a ponadto nie możemy nawet zgadywać, jak duży jest on lub jak wiele innych podstawowych zasad funkcje. Krótko mówiąc, symulacja całego wszechświata wykracza poza science fiction.

Nie możemy w rzeczywistości symulować całego wszechświata, w dużej części, ponieważ nie mamy pojęcia, czym jest wszechświat.

Mam na myśli, że obecnie mamy niejasny obraz obserwowalnego wszechświata :

I mamy model standardowy, który opisuje nasze najlepsze domysły w opisywaniu dużej części tego, co możemy zobaczyć. Ale poza tym niewiele wiemy.

Przykłady rzeczy, których nie znamy:

1. Czy obserwowalny wszechświat jest znaczącą częścią większego wszechświata? A może jest niewyobrażalnie mały w porównaniu do całości?

2. Czy istnieje wiele słabo oddziałujących na siebie rzeczy, np. Ciemna materia , które mogłyby stworzyć coś w rodzaju równoległego świata?

3. Załóżmy, że ciemna materia jest prawdziwa (w co obecnie wierzy wielu fizyków). Co zatem, jeśli coś słabo wchodzi w interakcje z ciemną materią, ale tylko z normalną materią pośrednio poprzez oddziaływanie na ciemną materię? A jeśli to relacja rekurencyjna - czy znamy nawet nietrywialną część tego, co istnieje w domenie obserwowalnego wszechświata?

4. Co istnieje na dole ? Naprawdę niewiele wiemy poniżej skali Plancka ; może się zdarzyć, że to, co wydaje się nam fundamentalnymi cząstkami, są w rzeczywistości niewyobrażalnie dużymi wszechświatami!

5. Dodatkowe wymiary, co jest w czarnych dziurach, teoria strun itp. Itp.

Zasadniczo nic nie wiemy o większym wszechświecie poza tym, że jesteśmy jego częścią. Biorąc pod uwagę tę niewyobrażalną ignorancję, samo posiadanie komputerów kwantowych tak naprawdę nie pomoże nam w symulacji całości.

To powiedziawszy, co mogą zrobić komputery kwantowe , pomaga nam symulować systemy kwantowe o porównywalnej wielkości, a także szereg innych interesujących problemów. Przypuszczalnie w miarę upływu czasu będziemy lepiej rozumieć możliwości.