Czy ktoś może podać przykłady, dlaczego wybrać jedną z nich? Czy są obliczane inaczej?
Tak, są bardzo różne.
Koncepcyjnie refleksyjny model pomiarowy ma miejsce, gdy uważa się, że wskaźniki konstruktu są spowodowane przez ten konstrukt. Na przykład test inteligencji: jeśli jesteś bardziej inteligentny, masz większe prawdopodobieństwo otrzymania poprawnej odpowiedzi na pytanie. Stąd twój poziom inteligencji (teoretycznie) pozwala przewidzieć wynik pytania. Zmienna utajona (inteligencja) jest predyktorem, zmienna mierzona (test) jest wynikiem.
Model pomiaru kształtującego ma miejsce, gdy mierzone zmienne są uważane za przyczynę zmiennej utajonej. Wartość samochodu zależy od jego wieku, stanu, wielkości, marki itp. Jeśli samochód jest bardziej wartościowy, nie zamienia się z Mercedesa w Forda. Zamiast tego bycie mercedesem jest predyktorem bycia bardziej wartościowym, a wartość jest wynikiem.
W refleksyjnym modelu pomiaru oczekujemy, że kowariancje między wskaźnikami będą wynosić zero, gdy zmienna utajona zostanie podzielona - to jest powód, dla którego dwie wyniki testu są skorelowane, ponieważ są one spowodowane przez to samo.
W formatywnym modelu pomiaru nie mamy nic do powiedzenia na temat kowariancji przedmiotów, mogą być zerowe, dodatnie lub ujemne. Formatywne modele pomiarowe są trudniejsze do oszacowania - same nie są identyfikowane.