Okres zbieżności planety dziewiątej z najdalszymi obiektami pasa Kuipera

Główny naukowiec teorii Planet Nine powiedział, że „Okres, w którym okrąża Słońce, jest racjonalną wielokrotnością okresów wszystkich najdalszych obiektów Pasa Kuipera”

Do jakiego stopnia precyzji Konstantin Batygin może dokonać tego rodzaju pomiaru? Czy zostało to poparte przez innych fizyków z pewnym stopniem pewności?

Mówi także, że myślą, że jest blisko aphelium „ponieważ nie zostało to widziane, więc jest daleko”, nie z powodu zbiegów okoliczności w powyższym okresie, dlaczego nie mogą powiedzieć, gdzie jest bardziej przekonująco?

Czy to oznacza, że ​​mają bardzo silne matematyczne dowody na Planetę Dziewiątą?

Kopałem trochę i znalazłem ten artykuł .

Warto zauważyć, że początkowa publikacja nie dotyczyła rezonansów, ale fakt, że wszystkie 6 obiektów pochodziło z tej samej strony nieba, z nieco podobnych kierunków, co, biorąc pod uwagę, że były to 6 najdalszych w tym czasie, jest statystycznie niezwykłe i był zarówno podobny kierunek, jak i podobne nachylenie do płaszczyzny, więc nieprawdopodobieństwo statystyczne było wystarczająco wysokie, aby zbadać. Rezonans orbitalny nie był głównym argumentem, został później omówiony jako wtórny.

Z artykułu:

Ich analiza dała również sugestie co do tego, jaki rodzaj rezonansu ma planeta z przedmiotowymi KBO. Podczas gdy okres orbity Sedny miałby rezonans 3: 2 z planetą, 2010 GB174 miałby rezonans 5: 2 , 2994 VN112 w 3: 1 , VP113 2004 w 4: 1 i 2013 GP136 w 9: 1 . Tego rodzaju rezonanse po prostu nie są możliwe bez obecności większej planety.

„Aby rezonans był dynamicznie znaczący w zewnętrznym Układzie Słonecznym, potrzebujesz jednego z obiektów, który będzie miał wystarczającą masę, aby mieć dość silny efekt grawitacyjny na drugim”, powiedział zespół badawczy. „Ekstremalne obiekty z pasa Kuipera nie są na tyle masywne, aby mogły ze sobą współdziałać, ale fakt, że ich okresy orbitalne mieszczą się w prostych proporcjach, może oznaczać, że każdy z nich ma rezonans z masywnym, niewidzialnym przedmiotem”.

Ale być może najbardziej ekscytujące jest to, że ich odkrycia mogą pomóc zawęzić zasięg możliwej lokalizacji Planet 9. Ponieważ każdy rezonans orbitalny zapewnia geometryczną zależność między zaangażowanymi ciałami, konfiguracje rezonansowe tych KBO mogą pomóc skierować astronomów we właściwe miejsce w naszym Układzie Słonecznym, aby je znaleźć.

teraz chcę zaznaczyć, że to oni, a nie ja, którzy popełniali literówki na 2 obiektach, jestem całkiem pewien (na podstawie Wikipedii i poniższej tabeli), że powinien to być 2004 VN112 (nie 2994 VN112), który ma 3: 1 i 2012 VP113 (nie 2004 VP113), który ma 4: 1.

Poniższa tabela ma także literówkę, powinna być 2010 GB174, a nie 2012 GB174. Chyba nikt nie koryguje przypisań liter / cyfr. Prawidłowe nazwy pomogą, jeśli ktoś chce uruchomić liczby, zobaczyć, jak zobaczyć, jak blisko siebie zbliżają się rezonanse.

Co do stopnia pewności statystycznej? Jeśli jesteś wystarczająco dobrym statystykiem, możesz uruchomić liczby. Wydaje mi się, że 3/2 to najczęstszy rezonans oparty na obfitych Hildach i Plutinosach Jowisza, a tylko 1 z 5 obiektów potencjalnie rezonansowych ma 3/2, ale 3/2 jest również bardzo daleko od Słońca i najtrudniejsze do wykrycia, więc nie jest to przełomem.

Sądzę, że stopień pewności z tych rezonansów orbitalnych jest OK, ale nie wielki - ale to jest całkowicie przypuszczenie. Nie wiem też wystarczająco dużo o astronomii, aby wiedzieć, jak blisko muszą być liczby, aby dostarczyć dowodów na rezonans orbitalny. Na przykład rezonansowe księżyce Jowisza, jeśli sprawdzisz ich orbity, są oddalone od siebie o 1 lub 2 punkty procentowe.