Dlaczego rzadko widujemy leżące i prawie nigdy nie widzimy velomobiles?

Rowery leżące są bardziej wydajne niż zwykłe rowery stojące , a velomobiles są jeszcze bardziej wydajne. Dlaczego więc tak rzadko je widujemy na drodze? Czy to dlatego, że są drogie, czy też są jakieś niefinansowe, znaczące wady?

Mój zwykły (dojeżdżający do pracy) rower to stary rower górski Cannondale z przyczepkami drogowymi. Jest świetny do jazdy po mieście, ale zabija moje plecy, krocze, dłonie, stopy itp. Podczas długich podróży.

Kilka lat temu kupiłem rower poziomy Bacchetta Giro 26 specjalnie na jazdę ponad 2000 mil. Używam go odtąd do przejażdżek dłuższych niż jeden dzień. Oto moje dwa centy:

Wygoda: jazda na zgięciu polega na siedzeniu na krześle ogrodowym i wyciskaniu nóg przez cały dzień. IMO, żaden rower z ramą diamentową (DF) nigdy nie zbliży się do dopasowania wygięcia dla wygody. W ciągu ostatniego tygodnia mojej podróży jechałem od siebie do siebie z powrotem przez ponad 110 mil dni bez żadnych problemów poza bólem kolan. A najlepsze jest to, że zamiast asfaltu możesz patrzeć na krajobrazy, bez wyciągania szyi. To ogromny plus.

Bezpieczeństwo: rower, który kupiłem, ma 26-calowe koła z przodu iz tyłu. Moja głowa jest kilka cali niższa niż na DF, ale nigdy nie miałem żadnych problemów z widocznością. Jechałem przez kilka dużych obszarów metropolitalnych w dość dużym natężeniu ruchu i nigdy czuł się niebezpieczny lub niewidoczny.

Czynnik Dork: każdy jest zafascynowany rowerem. Każdy. Miałem w pewnym momencie wyglądającego na Piekielnego Anioła kolesia, który krzyczał na mnie „miły wiep”. Wiele osób pyta, czy sam to zbudowałem. Jeden facet zatrzymał się, aby zrobić zdjęcie. Każda osoba, która zauważyła na rowerze, była entuzjastyczna i przyjazna, z jednym (grupowym) wyjątkiem: jeźdźcy w spandeksie, którzy udają, że mnie nie widzą.

Wzgórza: Wspinaczka po zboczach nie jest wcale taka trudna. To wymaga tylko wytrwałości. Nie będziesz wysadzał wzgórza, ale możesz wspinać się godzinami. Największym minusem jest to, że na stromym wzgórzu, jeśli zatrzymasz się z jakiegokolwiek powodu, ponowne chodzenie może być cholernie niemożliwe. Równowaga staje się problemem przy bardzo niskich prędkościach.

To powiedziawszy: „wygięcia są idealne na wycieczki, więc do codziennego użytku i oczywiście nielegalne podczas wyścigów. Z tych trzech zastosowań touring jest najrzadszym i bardzo trudno jest zbudować rynek wokół czegoś, czego większość ludzi nie robi.

Szkoda, IMO - wygięcia są świetną zabawą, ale większość ludzi nigdy się tego nie dowie. Ale z drugiej strony mam swoją i czerpię z tego wiele korzyści. Jeśli inni ludzie tęsknią, to ich problem, nie mój. Oczekuję, że większość poziomych jeźdźców czuje to samo.

Rozmawiałem z facetem, który miał velomobile na lokalnej przejażdżce charytatywnej. Powiedział, że kosztował 5000 dolarów. Leżące, choć nie tak drogie jak velomobiles, są również dość drogie. Zwykle ponad 2000 USD. To może być część tego powodu. Oczywiście, dzięki korzyściom skali, można je taniej, ale to rodzaj problemu z kurczakiem i jajkiem. Ponadto, mimo że poziomy i velomobiles są o wiele bardziej wydajne, mają wiele własnych problemów. Ponieważ mają tak dużo dodatkowej wagi, na wzgórzach są nieco wolniejsze. Wiele osób również nie lubi być tak blisko ziemi. Lubię stać na pedałach i patrzeć na większość samochodów podczas jazdy w ruchu ulicznym. Ponadto zwykłe rowery są obecnie dość wydajne. Za 1000 USD możesz dostać całkiem niezły rower. I ostatnia rzecz. Nie lekceważ „

Przebyłem na leżącej około 10 lat temu w 2002 roku, kiedy miałem 48 lat. Wypożyczyłem jedną na przejażdżkę i byłem pod takim wrażeniem komfortu i prędkości, że ostatecznie się zmieniłem. Mój obecny zestaw ma owiewkę i folię spandeksową na całej długości.

Argumenty:

1 - Koszt. Czekałem ponad 2 lata, aby kupić ze względu na koszty, a potem zacząłem od roweru o wartości 900 USD (wkrótce wymieniłem na TourEasy za 2000 USD, który kosztował 3000 USD za owiewki, światła itp.). Wielu przyjaciół i rodziny uważało mnie za wariata, ale mieszkam w obszarze, gdzie prawie wszędzie można dostać się rowerem. W 2007 r. Wydałem mniej niż 100 USD na benzynę. Od tamtej pory średnio średnio 500-750 mil rocznie w moim samochodzie i 5000 do 6000 mil na rowerze). W mojej sytuacji koszt był wysoki, ale oszczędności były znacznie wyższe.

2 - Komfort. Bez konkursu. Jest powód, dla którego meble nie wykorzystują postawy roweru w ramie diamentowej. Brak drętwienia krocza, problemów z szyją itp. Te dyskomforty nie przeszkadzały mi przed 45 rokiem życia, ale współczynnik komfortu (dla mnie) wydaje się być coraz większy każdego roku. Owiewki i chusty oferują jeszcze większy komfort, gdy pogoda staje się ekstremalna - zwykle wystarczy lekka kurtka i rajstopy, nawet w temperaturach jednocyfrowych; a cień kompensuje mniej wiatru w upale (plus brak potrzeby ochrony przeciwsłonecznej).

3 - Wydajność. Potrafię wysadzić wzgórze jak spadochron w wodzie - najlepsze, co mogę powiedzieć o jeździe pod górę na leżącej, to to, że może budować charakter. Zjazdy i mieszkania są jednak świetne - aerodynamika owiewki pomaga. Prędkości (zauważ, mam prawie 60 lat, jestem chory na cukrzycę i kilka lat temu miałem potrójną obwodnicę, więc te prędkości nie będą imponujące): Utrzymane na płaskim - 25-30 mil na godzinę; stromy zjazd z wiatrem tylnym - 50-60 mph; stromy pod górę - bez komentarza (dzięki Bogu za niskie biegi!). Znacznie większy promień skrętu. Jednak na twardych przystankach nie można przewracać kierownicy. Kolejna cecha wydajnościowa związana jest z komfortem - mogę jeździć godzinami i godzinami, a jazda ponad 100 mil sprawia, że ​​jestem zmęczona, a nogi bolą mnie następnego dnia, ale nie odczuwam dyskomfortu w tyłku, plecach, szyi lub innych częściach.

4 - współczynnik Dork. Nie obchodzi mnie to (patrz numer 2 i 3 powyżej). Reakcje wydają się jednak wyraźne. Małe dzieci mówią „Oooooh! Cool!” Starsze dzieci dzielą „Co to jest # $% # $?” i „Chcę jeden!” Dostaję mnóstwo pytań. Zostaję zauważony - staram się więc przestrzegać wszystkich znaków drogowych / sygnałów i uważać, co niekoniecznie było tak, jak jeździłem wcześniej. Zostaje zauważony również podczas parkowania, czasem przyciągając złodziei i wandali.

5 - Bezpieczeństwo. Rowery są niebezpieczne w pobliżu samochodów. Kierowcy po prostu nas nie szukają i nas nie widzą - i często nie ponoszą winy za to, że nas zaniedbują. Aby to złagodzić, używam jasnych świateł, kolorowych opasek i kasku motocyklowego (na co pozwala postawa wyprostowana) - i unikam tak dużego ruchu samochodowego, jak to tylko możliwe. Jak dotąd, tak dobrze (zostałem trafiony 3 razy na moim DF [rowerze Diamond Frame]).

6 - Zakwaterowanie. Zdecydowany minus. Zwykłe stojaki na rowery, bagażniki na rowery, bagażniki na autobus itp. Zwykle nie działają. O wiele dłuższy i cięższy niż mój DF. Nie noszę go nad głową przez tłum.

Każda osoba będzie miała inne priorytety. Musisz spróbować, aby wiedzieć, czy to dla ciebie, czy nie.

Podejrzewam, że największym powodem jest to, że są to bardzo drogie maszyny niszowe, które dla większości ludzi nie oferują wystarczająco wyraźnych przewag nad zwykłymi rowerami.

Głównym powodem, dla którego nie widzisz więcej leżących, jest bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Jeśli jeździsz na „normalnym” rowerze, (teoretycznie) będziesz stosunkowo bardziej widoczny dla pojazdów silnikowych niż na leżącej blisko podłogi podłodze.

Dobrze, czy źle, myślę, że wiele osób po prostu widzi leżące jako „dorky”. Myślę, że to bardziej nastawienie na postrzeganie niż wydajność.

Uzasadnienie Nie jeżdżę na leżącej (na podstawie mojej niewykształconej wiedzy na ich temat, co prawdopodobnie jest ignoranckie i złe, ale typowe ...):

• Nie sądzę, że są bardzo dobre w terenie (single track MTBing)
• Za niski, aby można go było zobaczyć w ruchu drogowym (wysoki współczynnik squasha)
• Niewystarczająco zwrotny, gdy ruch Cię nie widzi (Zwiększa współczynnik squasha)
• Dorky - (większy wzrost współczynnika squasha, choć nie tak bardzo jak lycry)
• Nie mam brody, długich włosów, noszę krawatowe koszule i palę.
• Wyglądają na niezdarnych, aby wejść i wyjść (czynnik Dork).
• Wydają się zajmować dużo więcej miejsca do przechowywania niż zwykły rower.
• Nigdy nie widziałem nowej błyszczącej w błyszczącej broszurze, a co dopiero na podłodze w LBS,
• Nauczyłem się jeździć na rowerze, kiedy byłem dzieckiem, teraz jestem dorosły, nie chcę zawstydzenia, że ​​nie jestem w stanie, i wyglądają na to, że ciężko im się przyzwyczaić. ......

Mam rower diamentowy o mocy 250 W ze wspomaganiem pedałowania. Moja żona ma leżący trójkołowy kijanek, w którym zamontowałem silnik o mocy 300 W. Oboje mamy 78 lat i mamy zwykłe sztywne stawy, więc jeśli kolana się podniosą, możemy wrócić do domu pod kontrolą, na wypadek, gdyby ludzie myśleli, że jesteśmy leniwi.

Z moich obserwacji w pozycji pionowej mam problemy z równowagą, szczególnie przy niskiej prędkości. Jest trudny na szyi, ramionach i nie jest tak dopasowany, mimo że zamontowałem specjalne siedzisko, które przenosi ciężar na kości siedzenia. Działa OK, ale nie jak siedzenie na fotelu.

W pozycji poziomej trike nie ma problemu i łatwo jest zacząć na wzgórzach, pod warunkiem, że masz koła zębate, których potrzebują trębacze (nie możesz jeździć zbyt dobrze). Najlepszy ze wszystkich jest komfort, na którym można pokonywać kilometry bez większego wysiłku, odpoczywać, kiedy chcesz, bez stawiania stóp.

Możliwość wyjechania z miasta na DF to duża zaleta, więc widzę dobry powód, aby zatrzymać DF, ale nadal wolę leżącą trójkołę we wszystkich innych rowerach.

Jednak koszty zniechęcają wielu. Leżąca żona z silnikiem o mocy 300 W kosztowała 4600 NZ, a DF z silnikiem o mocy 250 W 1800 NZ (nowa cena to 2500 NZ z silnikiem 300 W), więc duża różnica. Ale mamy panele słoneczne i możemy ładować je prawie za darmo, gdy świeci słońce.

Dolar nowozelandzki stanowi około połowy wartości funta brytyjskiego, więc cena wygląda gorzej niż jest.

Z pewnością istnieje wiele powodów, dla których mniejszościowy produkt w społeczności pozostaje w swojej niszy. Niektóre przyczyny są uniwersalne, inne dotyczą konkretnego produktu / tematu. W przypadku pozycji poziomych pomocne może być zrozumienie, co społeczność uważa za normalny przypadek użytkowania roweru . Przychodzą mi na myśl dwa główne przypadki użycia:

(A) Krótkie przejazdy służbowe przez obszary miejskie

(B) Kolarstwo zorientowane na sport raczej na wsi

W przypadku tych przypadków użycia możemy omówić wady leżących. Istnieje kilka. Zacznijmy od przypadku użycia (A) :

1. W mieście jeźdźcy często chcą skakać na krawężniki. Jest to bardzo trudne lub nawet niemożliwe w przypadku pozycji leżących, a raczej łatwe w przypadku podniesienia uprawnień.

2. Ze względów bezpieczeństwa jeźdźcy chcą mieć kontrolę nad ruchem, aby odpowiednio dostosować jazdę. Jest to trudne na pozycji leżącej: jesteś na poziomie oczu z normalnymi kierowcami samochodów i poniżej poziomu kierowców SUV-ów utrudnia to ocenę ruchu w zatłoczonych warunkach. Wyższa pozycja uprawnień upraszcza to.

A tutaj wady w przypadku użycia (B) :

1. Wybierając się na przejażdżkę, „w stylu wyścigowym” zawodnicy często orientują się na wyścigach rowerowych, jak podają media. Większość z tych zawodów odbywa się na zasadach UCI i nie zezwala na leżenie.

2. Jeźdźcy, którzy sami przygotowują się do wyścigów, oczywiście chcą korzystać z podobnych maszyn, które będą używane w zawodach.

Uwaga dodatkowa: Wspomniane wady są silnie zależne od przypadków użycia. Jeśli spojrzymy na inne przypadki użycia, wady leżących mogą stać się marginalne, a niektóre ekscytujące zalety przejdą.

Jako zapalony rowerzysta od prawie dwóch dekad mam oczywiście inny przykład zastosowania: dłuższe dojazdy do pracy na obszarach miejskich i jazda na długich dystansach po wsi . Tutaj pojawiają się duże zalety leżących, takie jak znacznie lepszy widok na okolicę lub wygodniejsza pozycja siedząca.

Od 1989 roku dojeżdżam do pracy w pozycji leżącej na LWB. W ciągu tych 25 lat nigdy nie miałem ani jednego komentarza dla kierowcy, że mój rower jest trudny do zauważenia, ani też nie miałem żadnych bliskich połączeń ani kolizji, pukania w drewno. Upadłem kilka razy z powodu niewidzialnego lodu, wilgoci lub błędu jeźdźca ... to było trochę jak upadek z krzesła. Porównajmy to z wypadkiem, który miałem w wieku 15 lat, latając nad kierownicą roweru szosowego, łamiąc sobie obojczyk.

Dla leżących są trzy główne zalety: bezpieczeństwo, komfort (nie ma porównania, a widok jest niesamowity) i wreszcie prędkość ze względu na ich aerodynamikę. Jednak ten ostatni czynnik będzie zależeć całkowicie od kondycji rowerzysty i ukształtowania terenu. Leżące są z reguły cięższe i z tego powodu nieco wolniejsze na wzgórzach.

Aby odpowiedzieć na pytanie wątku, uważam, że jest to w zasadzie z powodu problemu percepcji: nieznajomość ich zalet, czynnik dziwności / niekonformizmu, a wreszcie fakt, że nie są one powszechne, więc trudno jest przetestować jeździć na nich. Również pierwsza jazda testowa może wydawać się dziwna / nowatorska i może nie dawać prawidłowych wskazówek, jak rower będzie się czuł po tygodniu lub dwóch - lub miesiącu lub dwóch - jazdy ... to z pewnością było moje doświadczenie.

Dlaczego rzadko widujemy leżące i prawie nigdy nie widzimy velomobiles? Leżący

koszt. Mój koszt to 2,5 tys. Funtów.

b) Wrogie środowisko drogowe. Niektórzy rzucają rzeczy na ludzi na leżąco (w moim przypadku była to książka telefoniczna). Grożono mi przejechaniem. Doświadczyłem również, jak podejrzewam, celowej agresji, byłem uzależniony od kierowcy BMW, na szczęście było sucho, a moje zbyt duże hamulce tarczowe zatrzymały mnie na czas. Kierowca zmienił się w ślepą uliczkę. Odwróciłem się, aby omówić jego niebezpieczną jazdę, tymczasem siedział w swoim BMW, zaparkowany z widokiem na 1,00 jarda. Kiedy się zbliżyłem, odjechał z dużą prędkością. Najwyraźniej jego głupio-agresywny manewr nie był spowodowany tym, że gdzieś jechał. Mogę sobie tylko wyobrazić, że skoro nie było wcześniejszej interakcji, jego agresywny i niebezpieczny czyn był celową próbą zastraszenia, zranienia lub zabicia mnie lub odpowiedzią na mój niezwykły rower. Moje leżenie jest dość wysokie,

c) Kierowcy i piesi

Oprócz od czasu do czasu głupiego kierowcy, który chce mnie „edukować” swoją ignorancją w zakresie podatków i kodeksu drogowego, rzadko dostaję żadnych komentarzy, gdy jeżdżę rowerem na „normalnych rowerach”. Jeździć poziomo, a wywoła się względną zamieć opinii. Niektórzy niewątpliwie pozytywni, będą to ludzie, którzy są właścicielami lub są zainteresowani leżącymi. Inni bardzo źle poinformowani, głupi i głęboko negatywni.

d) Bezpieczeństwo.

Pozyskiwanie może być trudne, (zależy od konstrukcji ramy). Potrzebuje zamka zatwierdzonego przez ubezpieczenie, a najlepiej więcej niż jednego. Ubezpieczenie roweru jest bardzo drogie, zwykle 10% kosztu roweru. Lokalizator GPS i rejestracja roweru to dobry pomysł, jeśli nie niezbędny.

e) Leżarki są zwykle dłuższe i cięższe niż zwykłe rowery. Ten i dziwny kształt może stwarzać problemy z infrastrukturą rowerową, która wydaje się celowo zaprojektowana, aby udaremnić nawet rower z sakwami. Transport pociągiem może być niewygodny.

f) Składowanie ciężkie i duże.

g) konie

BTW, mój leżący przeraża konie bezmyślnie. Mam na myśli wychowywanie, wpatrywanie się w oczy, prace. Nie jest to powód, aby nie kupować pozycji leżącej, ale jeśli tak, zachowaj szczególną ostrożność przy koniach. Moje inne rowery nie działają.

Velomobiles Interesują mnie velomobiles, ale przewiduję, że związane z tym problemy prawdopodobnie będą podobne do leżących, ale raczej gorzej. Podejrzewam, że duża infrastruktura rowerowa jest nieprzejezdna ze względu na większą szerokość i większą długość. Transport kolejowy prawdopodobnie nie jest możliwy.

Podstawową przewagą leżących nad rowerami DF jest znacznie niższy opór wiatru. Jest to naprawdę miłe podczas długodystansowych wycieczek, ale nie jest bardzo ważne dla jazdy po mieście / dojeżdżania do pracy na krótkich dystansach. W przypadku tych ostatnich poziomy leżące mają kilka wad:

1. Niski profil utrudnia zarówno widzenie, jak i bycie widocznym w ruchu;
2. Nie wytrzymuje pedału, dlatego trudniej jest go często zatrzymać / uruchomić;
3. Zwykle dłuższe / szersze niż rowery DF, więc trudniej jest zaparkować przy użyciu standardowych bagażników;
4. Zazwyczaj droższe w zakupie i utrzymaniu (części niestandardowe).

W mojej okolicy leżące są widoczne, ale głównie na drogach wiejskich lub ścieżkach rekreacyjnych (tam, gdzie są praktyczne), a nie na ulicach miast (gdzie nie są).

Wreszcie, chociaż jest kilka osób, które jeżdżą w pozycji leżącej, ponieważ ich stan fizyczny wyklucza jazdę na rowerze DF, odpowiednio dopasowany rower DF jest tak samo lub bardziej wygodny dla zdecydowanej większości kierowców.

Powodem jest polityka. *

W szczególności słabość oficjalnego organu w obliczu lobbingu przez grupę interesu specjalnego w krytycznym momencie. Siły rynkowe zrobiły resztę.

Mówiąc dokładniej, w latach poprzedzających 1934 r. Poziomy były coraz bardziej popularne, sukcesy wyścigowe i świadomość społeczna . Następnie, w 1934 r., Grupa lobbystyczna „pionowych” producentów rowerów przekonała światowy organ kierujący kolarstwem sportowym ( UCI ) do zakazania pozycji leżących na tych imprezach. UCI, w ruchu, który odtąd szkodził transportowi napędzanemu przez ludzi, podjechał do lobby.

Był to punkt zwrotny w historii jazdy na rowerze. Zakaz miał liczne konsekwencje. Zmniejszyło popyt i korzystanie z pozycji leżących wśród konkurencyjnych rowerzystów. To z kolei doprowadziło do:

• zmniejszona zachęta do wprowadzania innowacji na najwyższym poziomie w branży rowerowej, dla producentów poziomych; i
• fałszywa opinia publiczna (wśród osób, które nie znały zakazu), że „pionowe” rowery muszą być najlepsze, ponieważ to właśnie jeździli najsłynniejsi zawodnicy.

To z kolei doprowadziło do:

• zmniejszone zapotrzebowanie konsumentów na poziomy,
• zmniejszone korzyści skali dla wiodących producentów,
• zmniejszona dostępność i przystępność cenowa pozycji leżących.

Czynniki te utrzymują się do dziś i pozostawiły nas w tragicznie niskim poziomie świadomości społecznej na temat pozycji leżących i ich licznych zalet.

Sprawom nie pomógł fakt, że II wojna światowa nastąpiła niedługo po zakazie. Ludzi na całym świecie, w tym tych, którzy mogliby w przeciwnym razie starać się ożywić leżących, rozpraszały bardziej palące sprawy, takie jak pozostanie przy życiu. Wojna, a także późniejsze różne decyzje dotyczące polityki publicznej, również wzmocniły rękę lobby pojazdów silnikowych. To dodatkowo zaszkodziło rynkowi recumbentów w niektórych krajach, chociaż najwyraźniej pozostały one popularne we Francji .

* Być może :-) Przyczynowość trudno jest ustalić z całą pewnością w rozumowaniu historycznym, ponieważ brakuje nam wszechwiedzy. Oto być może bardziej świadome konto ;-)

Powiedziałbym, że powodem tak niewielu leżeń i velomobilów jest czynnik kosztowy, przy czym dla większości z nas velomobiles są nieco poza sferą praktyczności kosztowej. Musisz mieszkać w obszarze, w którym możesz jeździć w dowolnym czasie i dowolnym miejscu, aby uzasadnić wydatek około 5000 $ plus. Leżący podążaliby ściśle, chyba że są nieco tańsi. Z tego, co widziałem, równie szybko będę jechał w znacznie wyższej i widocznej pozycji, niż w praktyce znajdowałbym się poziomo 2 stopy od powierzchni drogi. Tak szybko jak tylko zobaczę przed sobą ruch i niech mnie też zobaczą. Zapobiega wielu bliskim połączeniom z pojazdami, które za każdym razem wygrywają bitwę kolizyjną. Są też psy, które uważają, że jesteś jeszcze łatwiejszym wyzwaniem, gdy na nich patrzysz! Wiem, że są one znacznie wygodniejsze niż standardowy rower, ale czerpię dużo komfortu, wiedząc, że mam znacznie większą szansę na ruch drogowy i psy, gdy jestem na ziemi! Z biegiem lat niektóre bóle towarzyszą rowerom, ale leczą się szybciej niż skaleczenia i siniaki i nie pozostawiają blizn.

Myślę, że największym powodem jest to, że leżące i velomobiles nie są popularne poza ceną, po prostu nie są zgodne z UCI, jeśli nie możesz legalnie je ścigać, dlaczego chcesz wydać duże dolary na rower, na którym nie można ścigać się

Jadąc 5 km w każdym kierunku przeważnie widzę jeden lub dwa leżące rowery lub trike na każdą jazdę, co najmniej 8 różnych regularnych, których zobaczenie zależy od mojego czasu, a ponadto jest mój własny, który zawsze widzę podczas jazdy każdego razu.

W okolicy jest kilka velomobilów i co jakiś czas je widzę, zdaje się, że używa swojego codziennego.

To może wydawać się dużo dla większości z was. Ale widzę od 30 do 60 rowerów na normalnej drodze do pracy, więcej latem, gdy wielu turystów pokonuje trasę długodystansową, która biegnie przez część mojego normalnego dojazdu do pracy. (Mieszkam w Holandii).

O kosztach? Miałem nowy trike za mniej niż 1000 € około 9 lat wstecz i rower z drugiej ręki za 200 € 4 lata temu. Wydałem trochę na jedno, ale średnio mniej rocznie niż koszty jednorazowego utrzymania samochodu.

Myślę, że dzieje się tak, ponieważ leżące rowery i trike są mniej znane i nie są normalną opcją dla większości ludzi. Nawet moi przyjaciele nie chcą wypróbować mojego roweru / trike, lub kiedy robią to „dla zabawy”. Ale teraz widzę więcej zakrętów niż wtedy, gdy zacząłem jeździć. (Jestem kobietą i miałem ponad 40 lat, kiedy dostałem swój rower).

A dlaczego nie więcej osób próbuje: błędne pomysły.

Ktoś twierdził, że robi się bardziej mokro na zakręcie. Źle. Twoja górna część ciała i nogi stają się tak mokre, jeśli w innej kolejności. W zależności od jakości sprzętu przeciwdeszczowego przednia część ciała potencjalnie zmoknie, gdy woda nie zacznie działać prawidłowo, ale twoje plecy są znacznie lepiej chronione.
Twoje nogi natychmiast zmoczą się, zamiast ociekać i moczyć wzdłuż tych mokrych spodni w pozycji pionowej. Myślę, że pozycja wyścigowa na ramie diamentowej trochę chroni przód nóg, a przy dłuższej jeździe na mokrej nawierzchni nadal będą nasiąknięte.
Główną zaletą zgiętego jeźdźca jest to, że twoje stopy nie zmoczą się ani wcale.
W ogóle nie uciekasz z nóg.
Twoje palce u nóg są skierowane do góry, zachęcając do ucieczki deszczu, nie wchodząc i nie wchłaniając się we wszystkie te małe zakamarki, które wydają się mieć buty. I nie ma mowy, aby woda tryskająca z ulicy dotarła do twoich stóp, jeśli masz zgięcie w połowie lub w poziomie. Nawet na niskim kolarzu stopy są dość daleko od rozpryskiwania.

Trudno jeździć? Zmiana z pionowego na zgięty trójkołowy zajęła około minuty. Zmiana z „giętego trike” na „gięty” trasa zajęła około pół godziny, ponieważ trike w ogóle nie zareagował na wyważenie i miał powolne sterowanie, rower reaguje bardzo szybko zarówno na wyważeniu, jak i na kierowaniu.
Ludzie przyzwyczajeni do szybkich reakcji siedzących rowerów mają mniej problemów z dostosowaniem się.
Przeważnie nie jest to trudniejsze niż przystosowanie się do nowego rodzaju roweru do siedzenia lub wyścigu.

I najbardziej zapomniana zaleta. Opcje siedzeń są tak różne, że nie będziesz mieć z nimi problemów bólowych, nawet jeśli zawsze cierpisz na rowerze. I jest tak wiele opcji, że nawet jeśli jedna Ci nie odpowiada, z pewnością będzie inna, która ci odpowiada lub pozwala na użycie jej z regulacjami.
Również różne pozycje siedzeń pozwalają nie obciążać ramion, co jest dużym profesjonalistą dla osób cierpiących na obolałe dłonie i ramiona podczas jazdy.

Tak, dziwne. Wygląda na to, że velomobile byłby droższy i widziałem tylko jeden w moim krótkim życiu. Wydaje się jednak, że poziome zyskują na popularności, zwłaszcza w miastach nad oceanem. Jak powiedział użytkownik Paul H., wydają się być bardziej popularne wśród seniorów. Może dlatego, że mają więcej czasu, aby się nimi cieszyć? W każdym razie myślę, że ludzie mogą unikać tych motocykli, ponieważ są one droższe, a ludzie mogą myśleć o nich jako niezwykłych lub dziwnych. Ponadto mogą nie chcieć wydawać pieniędzy na nowy typ roweru, gdy mogą uzyskać bardziej tradycyjny rower, o którym wiedzą, że działa dla nich.