Problem techniczny z dowodem twierdzenia PCP

12

Czytam stąd dowód i natknąłem się na problem techniczny (ale kluczowy). Wiem, że jest to dość specyficzne i kontekst jest problematyczny, ale sam nie mogłem tego pojąć.

Na stronach 51 i 55, po przedstawieniu „standardowych” weryfikatorów, przechodzą do modyfikacji weryfikatorów w celu sprawdzenia podzielonych zadań.

W pierwszym przypadku (s. 51) sprawdzają, czy f1,,fk0.01 zamykają się na kod wielomianowy, a następnie wykorzystują Algebraizację (+ testery zerowe) do konstruowania rodziny wielomianów (z sumą -Sprawdź właściwość związaną z formułą wejściową), że każdą można ocenić w punkcie podanym 3 wartościami każdego z f~1,,f~k (słowa kodowe wielomianowego kodu szafy do f1,,fk ).

W drugim przypadku (s. 55) sprawdzają, czy f1,,fk mają wartość są bliskie liniowości, a następnie definiują funkcję jako specjalną sumę takie, że może być oceniany w miejscu danej wartości każdego z (Pomiary liniowe szafy ).0.01ff~1,,f~kff~1,,f~kf1,,fk

Następnie w obu przypadkach przeprowadzają testy (Sum-Check lub Tensor + Hadamard) na wartościach losowego wielomianu w rodzinie / .f~

Mój problem polega na tym, że procedura rekonstrukcji wymaganych wartości każdego z może dostarczyć niepoprawne wartości z pewnym stałym prawdopodobieństwem . Ponadto prawdopodobieństwo, że wszystkie wartości zostaną poprawnie zrekonstruowane, jest bardzo niskie, tylko dla niektórych stałych . Dotyczy to obu przypadków.f~ickc

Może to być złe, ponieważ niektóre etapy weryfikatorów wymagają uzyskania wartości funkcji docelowej / a wielomianu z rodziny whpf

Musimy więc zwiększyć prawdopodobieństwo sukcesu poprzez wielokrotne stosowanie „procedury algebraicznej rekonstrukcji” trochę razy dla każdego .O(logk)f~i

Oznacza to, że powiększenie złożoności zapytania podprogramu (w stosunku do złożoności zapytania oryginalnych weryfikatorów) jest nieco większe niż , tzn. Jest to (w przeciwieństwie do „gwarantowane” - „pożądane” wysadzenie w twierdzeniu twierdzeń).kO(klogk)O(k)

Czy to problem, czy coś mi brakuje? (Prawdopodobnie jestem)?

Don Fanucci
źródło
Przepraszam, jeśli to powinno być oczywiste, ale gdzie jest twierdzenie o twierdzeniach o wysadzeniu ? Na podstawie pobieżnego odczytu k wydaje się być dowolną stałą liczbą całkowitą (prawda?). O(k)k
Klemens C.,
@ClementC. Spójrz na definicje ponumerowane 3.2 i 3.3 w połączeniu z lematem rekurencyjnym kompozycji (a przede wszystkim na dowód). Zauważ, że jedynym miejscem, w którym używana jest normalna weryfikator formy do sprawdzania podzielonych przypisań, jest dowód lematu kompozycji (w rzeczywistości w każdym innym miejscu jest to „wielka odpowiedzialność”, z którą należy sobie radzić przy konstruowaniu weryfikatorów). Tam, w dowodzie, jest nie stała w ogóle. k
Don Fanucci,
Dobra, jest używana dla . Jednak do zastosowania w dowodzeniu twierdzenia PCP w następstwie 3.3 i twierdzeniu 3.5, Q ( n ) = 1 , więc (niezależnie od tego, czy ten dodatkowy log k rzeczywiście powinien tu być, czy nie), to jest rzeczywiście stała. p=Q(n)Q(n)=1logk
Klemens C.
@ClementC. Dzięki, masz rację, że kiedy używamy kompozycji, używamy stałej . p
Don Fanucci

Odpowiedzi:

1

Złożoność zapytania zastosowana w tym artykule to O(1) i O(poly(logn)) .

W przypadku Lemma 3.1 zauważono, że złożoność zapytań to O(1) .

Jeśli pytanie brzmi: w jaki sposób Lemma 3.1 uogólnia się na niestałą złożoność zapytań, stanowi to problem poza O(poly(f(n))) .

Problem ten jest omijany przez skomponowanie weryfikatora, który zmniejsza złożoność zapytań do O(1) (Lemma 4.4).

Lem n
źródło