Jak Singapur jest w stanie świadczyć usługi publiczne pierwszego świata, biorąc pod uwagę niską stawkę podatku dochodowego?

Singapur ma stosunkowo niską stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych. Ktoś, kto zarabia 80 000 USD po odliczeniu, płaci jedynie 3350 podatków lub około 4% stawki efektywnej ( patrz tabela podatkowa na lata 2012-2016 ). 80 000 jest już znacznie powyżej mediany dochodu brutto w Singapurze, która w 2014 r. Wynosi 3770 miesięcznie ( źródło ).

Mimo to Singapur jest dobrze znany z usług publicznych pierwszego świata, w tym transportu publicznego, edukacji, bezpieczeństwa, mieszkań komunalnych i usług użyteczności publicznej. Osobiście tam mieszkałem i cieszyłem się poziomem usług publicznych, które w przeciwnym razie można zaobserwować tylko w krajach o znacznie wyższym opodatkowaniu niż 4% (np. W Stanach Zjednoczonych, Kanadzie lub krajach Europy Zachodniej) lub w krajach, które polegają na dochodach z ropy, eliminując w ten sposób potrzeba opodatkowania (np. kraje Zatoki Perskiej). Nie wiem, jak to udowodnić za pomocą twardych danych, ale pobieżne spojrzenie na międzynarodowe rankingi Singapuru może prawdopodobnie cię przekonać, że tak jest.

Jak to jest możliwe? W przypadku braku „darmowych dochodów”, takich jak ropa naftowa, wysoki poziom opodatkowania nie jest konieczny do finansowania tak wysokiego poziomu usług publicznych?

Nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, ale jako Singapurczyk, oto kilka głównych czynników (plus trochę Google), wyjaśniających, dlaczego Singapur różni się od innych krajów pierwszego świata (pod względem dochodów i wydatków).

• W 2014 r. Podatek dochodowy od osób fizycznych stanowił jedynie około 14,6% dochodów rządowych ( źródło ). Natomiast w Kanadzie, na przykład, było prawie 48% dochodów rządowych ( C $ 135.7b z C $ 282.3b w 2015 roku ).

• Jedno niezwykłe źródło dochodów zasługuje na komentarz: podatki samochodowe, w tym tak zwany certyfikat uprawnień (COE). COE to po prostu kartka papieru, która uprawnia do posiadania samochodu. W tej ostatniej wiadomości wspomniano, jak cena COE osiągnęła najniższy poziom od 5 lat, wynosząc „tylko” 45 002 USD ( 31 600 USD ) za małe samochody.

Te COE („Premie za kontyngent samochodowy”) stanowią 6,0% dochodów rządowych.

Oprócz tego bardzo drogiego kawałka papieru, właściciel samochodu nadal musi płacić wszystkie inne zwykłe podatki (GST, podatki drogowe) i ubezpieczenie, a także wiele nietypowych opłat (np. Electronic Road Prices - pomysł, który pożyczył Londyn). Wiele z nich trafia do skarbców rządowych. Razem sprawiają, że Singapur jest najdroższym miejscem na świecie do posiadania samochodów.

• Obudowa „publiczna” nie jest tanim, mocno subsydiowanym mieszkaniem.

Prawdą jest, że ponad 80% mieszkańców Singapuru mieszka w mieszkaniach rządowych (mieszkaniach HDB). Ale nie są to mocno subsydiowane mieszkania publiczne w niektórych krajach zachodnich. Rzeczywiście, wśród Singapurczyków często przeszkadza to, że są one niezwykle drogie i często istnieją teorie spiskowe, że rząd czasami aktywnie pracuje, aby podnieść ceny.

Biorąc pod uwagę brak przejrzystości, a także fakt, że Singapurczycy są aktywnie zachęcani do wykorzystywania swoich oszczędności CPF (emerytalnych) do płacenia za te domy, te teorie spiskowe nie są bezpodstawne.

Mieszkania rządowe są zazwyczaj wyceniane według stawek rynkowych. Na przykład ostatnio mieszkanie o powierzchni 1,001 stopy kwadratowej kosztowało 900 000 S $ ( 2, 632,000 $ ) - było to w wiadomościach, ponieważ pobiło lokalny rekord (Clementi), ale nie jest o wiele tańsze.

Istnieją pewne dotacje dla Singapuru po raz pierwszy kupujących domu: Jeśli zarówno ty i twój małżonek są kupujących po raz pierwszy, a następnie można uzyskać łączną dotację S $ 30.000 . Ale to nie jest duża dotacja.

W niektórych wyjątkowych przypadkach (które wymagają skomplikowanego procesu składania wniosków i uciążliwych wymagań) można wynająć małe jednopokojowe mieszkanie za wyjątkowo tanie ( zaledwie 26 USD miesięcznie ), ale jest ich tak mało, że są nieistotne .

• Transport publiczny nie jest odwiecznym źródłem strat, ale raczej zyskiem!

W przeciwieństwie do powiedzmy niektórych miast w USA, gdzie transport publiczny zawsze traci pieniądze, transport publiczny w Singapurze ZAWSZE przynosi bardzo zdrowe zyski. Nie są to więc odpływy, ale raczej wkłady do rządowych kasetonów.

Jeśli byłeś tylko w amerykańskich miastach, w których często jest tylko kilka osób w autobusie, możesz mieć trudności z wyobrażeniem sobie. Ale przyjedź do dowolnego azjatyckiego miasta, w którym transport publiczny jest zawsze zatłoczony, a zobaczysz, dlaczego transport publiczny jest tak opłacalny.

• CPF

Jest to program oszczędnościowy dotyczący przymusowej emerytury. We wrześniu 2015 r. CPF miał łączne saldo członków w wysokości 293,9 mld USD ( źródło ). To około 75% PKB.

Jest to kolejny częsty problem Singapuru, ponieważ wszystkie te oszczędności są zamknięte (z bardzo drakońskimi zasadami, w jaki sposób można stopniowo wypłacać małe kwoty po ukończeniu 55 roku życia).

Ponadto funduszami tymi „zarządzają” różne singapurskie suwerenne fundusze majątkowe (GIC, Temasek). W szczególności GIC nie jest dobrze sklasyfikowany pod względem przejrzystości ( źródło ). Nie jest więc jasne, w jaki sposób i jak dokładnie przyczyniają się one do wniesienia wkładu do kas rządu Singapuru.

• Opieka zdrowotna jest bardzo wydajna (przynajmniej w porównaniu z USA)

Wydatki na opiekę zdrowotną wynoszą 4,6% PKB ( Bank Światowy ).

Słyszałem, jak niektórzy moi przyjaciele pracujący w Ministerstwie Zdrowia (Singapur) narzekają na nieefektywność systemu opieki zdrowotnej w Singapurze.

Ale jako ktoś, kto mieszkał zarówno w Singapurze, jak i Stanach Zjednoczonych od wielu lat, powiedziałbym (bazując wyłącznie na własnych niepotwierdzonych doświadczeniach), że singapurski system opieki zdrowotnej jest wyjątkowo wydajny, szczególnie w porównaniu z USA. Ale USA to chyba najgorszy scenariusz. Nie jestem pewien, jak Singapur porównałby się z innymi krajami pierwszego świata.

Według globalnej gospodarki. Wydatki rządowe w Singapurze wynoszą około 10% PKB. Wobec braku zadłużenia ogólna stawka podatku musiałaby być taka sama. Oznacza to, że usługi prawdopodobnie nie są publiczne, ale prywatne, a może są bardzo selektywne. Ponadto ich sektor publiczny może być znacznie bardziej wydajny, dając większy zysk, lub przynajmniej skupiając się na usługach zamiast programów pomocy społecznej, które ogólnie są bardzo drogie. Rzeczywiście wydaje się, że większość ubezpieczeń społecznych odbywa się prywatnie w Signapore. Wreszcie, kraj ten jest trzecim najbogatszym narodem na świecie, co oznacza, że ​​10% może pójść dalej niż gdzie indziej.

Podatek dochodowy to nie jedyne opodatkowanie.

Opodatkowanie nie jest jedynym źródłem dochodów, które płaci za te usługi.

Musisz spojrzeć daleko poza stawki podatku dochodowego.

Nie zapomnij więc wziąć pod uwagę wszystkich innych podatków, opłat za transport publiczny, dodatkowych kosztów opieki zdrowotnej, innych płatności (w miejscu użytkowania lub w innym miejscu), a także wszelkich innych przychodów z handlu przez przedsiębiorstwa państwowe, w tym zysków z Sovereign Wealth Funds (GIC / Temasek / ...).

Rządowe źródła dochodu nie obejmują wyłącznie podatku dochodowego, ale obejmują:

-podatek pośredni

-inne podatki bezpośrednie

- sprzedaż obligacji skarbowych

-pomoc zagraniczna

- podatek od taryf

-profity z korporacji publicznych

- kary pieniężne

i cała lista innych