Czytelność i atrakcyjność uzasadnionego tekstu

Jeśli piszę dokument, który muszę komuś przekazać (raport, streszczenie, szkic, cokolwiek innego), zwykle uzasadniam ten tekst, ponieważ wydaje się bardziej atrakcyjny (przynajmniej dla mnie), jeśli wszystko kończy się na tej samej długości. Jednak teraz czytam, że ogólnie trudniej jest czytać, ponieważ wiersze nie wydają się tak wyjątkowe, a oko czytelnika może być błędne.

Jak zwykle przekazujesz dokumenty? Wszelkie porady na ten temat, a nawet badania naukowe?

Twój tekst powinien być oczywiście uzasadniony. Potrzebne są jeszcze dwie rzeczy:

• Prawidłowe dzielenie wyrazów. Pozwala to na uzyskanie bardziej równych i lepszych odstępów między słowami

• Dobra długość linii, która nie powinna przekraczać średnio 66 znaków na linię. Jeśli linie są zbyt długie, oko czytelnika często nie jest w stanie przejść do następnej linii podczas czytania tekstu, a czasami jedna linia jest pomijana lub linia jest czytana dwukrotnie, co dezorientuje i rozprasza czytelnika.

Nie jest to poparte badaniami naukowymi, a jedynie setkami lat dopracowywania zasad typografii. Aby to potwierdzić, otwórz dowolną książkę ze składem studni. (Te starsze niż 100 lat działają najlepiej, ponieważ era maszyn do pisania i komputerów poważnie zaszkodziła dobrej typografii).

Tylko przykład tego samego składu tekstu z różnymi ograniczeniami. Pierwszy tekst jest poprawny, z dzieleniem wyrazów i mikro typografią. Drugi zakazał dzielenia wyrazów, a trzeci jest składany prawie w całości. Dopuszczalna jest tylko pierwsza, a „nierówne odstępy między słowami” nie są argumentem: tak naprawdę nie są one nierówne, aby odwrócić uwagę czytelnika, w rzeczywistości nawet nie zauważa żadnych różnic (kliknij, aby uzyskać lepszą rozdzielczość):

Stiff, P. (1996). Koniec linii: przegląd nieuzasadnionej typografii. Information Design Journal, 8 (2) , 125–152.

Brak danych empirycznych, ale dobry przegląd. Nauka powiedziałaby nam, że niespójne odstępy między wyrazami w wyniku uzasadnienia mogą hamować sakadyczny ruch gałek ocznych poprzez tworzenie nieregularnych „skoków” dla oka.

Nie czytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Anegdotyczna mądrość z dziedziny typografii kazałaby nam wierzyć, że duże luki między kolejnymi liniami stworzą pionowe „rzeki” białej przestrzeni, które przyciągną oko w dół, zamiast kierować go w prawo, gdy przerwy między słowami stają się większe niż przestrzeń między wierszami.

Nie czytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Niepotwierdzona mądrość z zakresu typografii sprawiłaby, że uwierzymy, że nieregularny kształt prawej krawędzi bloku tekstu pomaga nam zorientować wzrok na stronie, pomagając nam w powrocie sakkady do następnego wiersza.

Nie czytałem opracowania, które to potwierdza lub obala.

Przeprowadziłem jednak mały eksperyment przy użyciu urządzenia do śledzenia wzroku, które wykazało, że podczas czytania uzasadnionego tekstu sakkady powrotne były mniej dokładne w porównaniu do tych podczas czytania tekstu ustawionego z lewej strony tekstu. Jednak podczas czytania uzasadnionego tekstu czas trwania utrudnień przy lądowaniu i odległość sakkad korekcyjnych wymaganych do dalszego czytania były bardzo podobne od linii do linii w porównaniu z utrwaleniami do lądowania i sakkadami korekcyjnymi, jak widać podczas czytania zestawu tekstów równo w lewo.

Stawiam hipotezę, że dzieje się tak, ponieważ - pomimo obecności nieregularnej szmaty w ustawieniu spłukiwania w lewo - odległość i trajektoria powrotu sakkady podczas czytania uzasadnionego tekstu pozostaje stała od linii do linii, co powoduje rodzaj pamięci mięśniowej.

Muszę zebrać znacznie więcej danych, aby poprzeć lub obalić tę hipotezę (możesz mnie zgarnąć. To byłaby świetna teza).

Długie / krótkie, to, co publikuje się w książkach o typografii, jest w dużej mierze anegdotyczną mądrością, nie popartą badaniami naukowymi. A większość badań, które tam są, jest bardzo nowa, wymagająca dalszych badań, zanim można będzie stwierdzić jakiekolwiek zaufanie. Na przykład nadal nie ma zgody co do czytelności czcionek szeryfowych w porównaniu z czcionkami bezszeryfowymi.

Zbiór recenzowanych artykułów z czasopism dotyczących typografii i czytania ze zrozumieniem znajduje się na stronie http://readthetype.com/literature .

(i zawsze ustawiam tekst w lewo)

Nie uzasadniam żadnego tekstu, który chciałbym łatwo odczytać. Uzasadnienie może zmniejszyć czytelność.

A nierówny do prawej, wyrównany do lewej blok tekstu jest po prostu o wiele bardziej interesujący wizualnie niż blok tekstu.

Chciałbym zasugerować eksperyment z długością linii, który uważam za fascynujący i możliwy, ponieważ wszyscy jesteśmy teraz typografami.

Używając niesformatowanego tekstu, wypełnij blok tekstu w lewo. Tekst będzie nierówny w prawo. Stopniowo dostosuj miarę linii, pół piki na raz. Na przykład 24 pik, 24,5, 25, 25,5 itd. Możesz rozpocząć eksperyment w innym miejscu.

Nastąpi moment, w którym nagle tekst zacznie się ponownie pojawiać i będzie wyglądał prawie równo na prawo. Długość linii będzie się różnić w zależności od charakteru tekstu. Powieści będą miały bardziej „wygodne” dopasowanie niż dokumenty techniczne zawierające dłuższe słowa techniczne. Dzięki dzieleniu wyrazów nawet długie słowa można podzielić na sylaby, aby utworzyć bardzo czyste bloki tekstowe dla różnych czcionek i kombinacji treści.

Dopiero po odkryciu „sweet-spot” dla rzeczywistej kombinacji długości linii, średniej długości słowa i odstępu słów przy użyciu powyższej techniki przyrostowej, włącz uzasadnienie.

Nastąpi bardzo niewielkie dostosowanie odstępów między wyrazami, aby uwzględnić zakończenia linii. Rezultat będzie czytelny i czysty.

Gotowy.