Jakie decyzje i czynniki należy wziąć pod uwagę, aby określić, kiedy użyć ligatur? Tylko w nagłówkach? Tylko w ciele? Czysto na oko?

Pytam, bo około siedmiu osób obejrzało projekt plakatu i spodobało mu się. Jeden zauważył: „hej Ryan, identyfikatory fi są tak bliskie, że brakuje kropki”. Teraz, po wskazaniu, inni również myślą, że to błąd. Musiałem wyjaśnić, czym jest podwiązka i że to nie pomyłka.

Czcionka to Futura:

Kiedy, jeśli w ogóle, ktoś powinien użyć ligatur?

Żadna reguła nie pasuje do wszystkich sytuacji

Wszystko to jest nieco skomplikowane, ponieważ wiąże się z obsługą kerningu i wyborem czcionek, a nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi, która byłaby odpowiednia dla wszystkich sytuacji. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​ligatury są bardziej potrzebne w ciasno ustawionej szeryfie rzymskiej lub kursywy, nie tyle w sans font.

Aby uzyskać więcej dyskusji i przykładów, zobacz także:

1. Kiedy nie powinienem używać ligatury w składzie angielskim?
2. Jakie zwierzę jest „wątkiem”?

Pierwsza odpowiedź powyżej szczegółowo omawia bieżące pytanie; drugi ma kontrastujące okazy niektórych ligatur na pięciu bardzo różnych twarzach.

W przypadku wypchnięcia, rozsądną ogólną zasadą jest:

• Używaj wyraźnych ligatur leksykalnych tylko dla rzeczy, które mają sens w języku, w którym piszesz, takich jak Æ, æ w języku islandzkim lub staroangielskim i Œ, œ w języku francuskim.
• Pozostaw wybór ligatur typograficznych programowi, co powinno nastąpić automatycznie w sytuacjach, w których bez nich nie wyglądałby dobrze.

Jest to tak ogólne, jak ośmielę się to ująć, ale niestety nie zawsze będzie działać.

Dodawanie Nuance

To powiedziawszy, z pewnością zdarzają się sytuacje, w których chcesz mniej lub bardziej ligaturować niż domyślnie zapewnia czcionka, jeśli pozwalasz na to na autopilocie.

Na przykład, jeśli próbujesz wiernie odtworzyć bardzo stary zestaw dokumentów z ligaturami historycznymi, takimi jak ſt i takimi w nich, to będziesz chciał je tam umieścić, nawet jeśli czcionka tego domyślnie nie robi.

Jednak, jak zauważa Bringhurst, projektant czcionek mógł nie wykonać historycznie dokładnej pracy, klasyfikując ligatury jako standardowe lub historyczne. Zobacz moją pierwszą przywołaną odpowiedź powyżej, aby trochę o tym dyskutować.

Oto zestaw ligatur z Arno Pro Roberta Slimbacha w normalnej wadze. (Pierwsza para glifów w pierwszej linii się nie liczy, a liczy się tylko pierwsza linia.)

Jak widzisz, niektóre z nich, szczególnie pierwsze dwa, faktycznie zastępują jawne reguły kerningu dotyczące tych par. W pewnym stopniu zależy to od tego, jak ściśle ustawiasz swój typ i jaki rozmiar. Nie używałbyś ich na przykład na drukowanych literami, a być może nie przy ustawianiu większego nagłówka za pomocą niestandardowego kerningu. Jest to kwestia gustu, a nie przepisów, a wrażliwy projektant będzie musiał dokonać rozsądnego osądu, tak jak w wielu innych miejscach.

Jedno ostrzeżenie o trendzie współczesnych czcionek OpenType jest tutaj słuszne. Bringhurst skarży się, że projektanci czcionek umieszczają (na przykład) Th w standardowym zestawie ligatur zamiast historycznego, takiego jak ct , więc może być konieczne ich wyraźne wyłączenie lub włączenie albo wybranie odpowiedniego glifu z zestawu czcionek.

Lekcja polega na tym, że pozwolenie tym rzeczom na pełne autopilota rzadko jest dobrym pomysłem na osiągnięcie optymalnych rezultatów.

Fantazyjne Ligatury

W przeciwieństwie do tego, szczególnie przy ustawianiu twarzy skryptu, ale czasami także prawdziwej twarzy kursywą (co oznacza raczej niż twarz ukośną udającą kursywę, a najlepiej taką, która ma czapkę zamiast ukośnego romansu), sumienny projektant czcionek zapewni różnorodność możliwych ligatur do wyboru. Niektóre z nich będą automatyczne, podczas gdy inne wymagają własnego osądu w otoczeniu.

Ponieważ twarz skryptu jest zasadniczo twarzą typu kaligraficznego, w konsekwencji będzie zawierała złożone reguły wbudowane w tabele czcionek do łączenia sąsiadujących glifów.

Nie zawracam sobie głowy pokazaniem mistrzowskiego Zapfino Hermanna Zapfa , nie tylko dlatego, że jego kaligrafia jest zbyt oczywistym przykładem, ale także dlatego, że jest tam po prostu zbyt wiele ligatur, aby nie przytłoczyć zwykłego czytelnika. Więc zamiast tego jest próbka niektórych opcjonalnych ligatur z Bickham Script Pro Richarda Liptona :

Ustawienie greckiego jest oczywiście zupełnie inne. Szczególnie w przypadku greckiego kanclerza możesz skorzystać z wielu ligatur dostępnych w dobrej greckiej kancelarii. Oto na przykład niektóre z Aleksandra George'a Douros :

Automatyczne ligatury, punkty kodowe i standard Unicode

Wygląda na to, że twoja elektroniczna wersja domyślnych reguł ligatury oryginalnej czcionki Futury Paula Rennera generuje ligaturę dla fi bez względu na to, czy jest potrzebna, czy nie. Rozumiejąc, że to tylko moja opinia, wydaje mi się, że mam duży wpływ na duże rozmiary wyświetlaczy, szczególnie biorąc pod uwagę, że f na tej twarzy nie zatnie się i zaraz po nim.

Jest to prawdopodobnie uwzględnione, ponieważ większość zestawów ma przynajmniej ligatury fi, fl, ff, aby trzymać histeryczne morświny na dystans - przez co rozumiem, że punkty kodu Unicode dla nich istnieją tylko w celu bezstratnego okrągłego przejścia w konwersji między kodowaniem Unicode a starszymi kodowaniami:

‭ ff  FB00       LATIN SMALL LIGATURE FF
        # 0066 0066
‭ fi  FB01       LATIN SMALL LIGATURE FI
        # 0066 0069
‭ fl  FB02       LATIN SMALL LIGATURE FL
        # 0066 006C
‭ ffi  FB03       LATIN SMALL LIGATURE FFI
        # 0066 0066 0069
‭ ffl  FB04       LATIN SMALL LIGATURE FFL
        # 0066 0066 006C

Te punkty kodowe nie powinny być w ogóle potrzebne - nigdy .

Unicode FAQ na Ligatura i digrafach mówi to o ligatury:

• P: Mam tutaj kilka manuskryptów, które intensywnie używają ligatury „hr” (na przykład). Widzę, że masz zakodowane ligatury dla „fi”, „fl”, a nawet „st”, ale nie „hr”. Czy mogę uzyskać kod „hr” również jako ligaturę?
  
  Odp .: Istniejące ligatury istnieją głównie w celu zapewnienia zgodności i przełączania w obie strony z zestawami znaków innymi niż Unicode. Ich stosowanie jest odradzane. W żadnym wypadku nie będzie już kodowany.
  
  Ligaturowanie to zachowanie zakodowane w czcionkach: jeśli współczesna czcionka zostanie poproszona o wyświetlenie „h”, a następnie „r”, a czcionka ma ligaturę „hr”, może wyświetlić ligaturę. Niektóre czcionki nie mają ligatur, niektóre (szczególnie dla skryptów niełacińskich) mają setki. Nie ma sensu przypisywać punktów kodu Unicode do wszystkich tych możliwości związanych z czcionkami.

• P: A co z ligaturą „ct”? Czy jest na to znak w Unicode?
  
  Odp .: Nie, ligatura „ct” jest kolejnym przykładem ligatury liter łacińskich powszechnie spotykanej w stylach starszych typów. Podobnie jak w przypadku ligatury „hr”, wyświetlanie ligatury jest kwestią projektowania czcionek i nie wymaga osobnego kodowania znaku dla ligatury. Jeden po prostu reprezentuje sekwencję znaków w Unicode i zależy od projektu czcionki i elementów sterujących atrybutem czcionki, aby ustalić, czy wynik jest ligowany na ekranie (czy w druku). Ta sama sytuacja dotyczy ligatur zawierających długie s i wielu innych znalezionych w czcionkach łacińskich.
  
  Pamiętaj, że standard Unicode to znakkodowanie standardu i nie ma na celu standaryzacji ligatur lub innych form prezentacji, ani żadnych innych aspektów szczegółów projektu czcionki i glifu. Ligatury, które można znaleźć w standardzie Unicode, są tylko kodowaniami zgodności - i nie mają na celu ustanowienia precedensu wymagającego kodowania wszystkich ligatur jako znaków.

Istnieją dwa rodzaje ligatur.

Typ 1: Przyczyną istnienia ligatur jest zapobieganie odstępom między niektórymi literami, które mogłyby zakłócać przepływ czytania. Na przykład w niektórych czcionkach „fi” nakładają się na siebie lub szczególnie „fl”. Aby znaleźć rozwiązanie tego problemu, wymyślono ligatury, z których każda staje się tylko jedną literą na maszynie:

Normalne litery a ligatury:

Widać, że normalne litery są zbyt blisko, więc trzeba by zwiększyć całkowity odstęp.

Typ 2: Z biegiem czasu projektanci czcionek używali ligatur do „wymyślania” czcionki, dodając do niej specjalne ligatury, które poprawiają charakter czcionki, ale nie zawsze czytelność.

Super rozszerzone Ligatury z czcionki Sauna firmy Underware, która wykorzystuje ligatury do stworzenia bardziej „skryptu”.

Wróćmy do twojego przykładu. W Futura „fi” nie nakłada się, więc nie musisz używać ligatury (wydaje mi się, że jest to specjalna Futura, ponieważ oryginał nie ma ligatur?).

Ale jeśli chcesz dodać czcionce wyjątkowy smak, użyj ligatur, jak chcesz. Ale pamiętaj, że jeśli użyjesz niezwykłych ligatur, ludzie to zauważą i potencjalnie odciągnie ich od rzeczywistego projektu.

W wielu czcionkach zaprojektowanych z myślą o czytelnym tekście zasadniczym ligatury są subtelnymi poprawkami, które są ledwo zauważalne, po prostu naprawiają to, co w innym przypadku byłoby niezręcznym rozmieszczeniem sąsiednich kształtów liter.

fiLigatura Futura w twoim przykładzie tak naprawdę nie jest taka - wyróżnia się dość wyraźnie i jest prawdopodobnie niepotrzebna, ponieważ nie podwiązane fi ilitery tworzą kształty dość wygodnie, bez nakładania się.

To robi jednak wyraźnie echo geometryczny wzór czcionki, a będzie wyglądać bardzo miły w logo, nawet jeśli może się wydawać zgrzyt w tekście. ¹ Jako taki, najlepiej można go traktować bardziej jako „niestandardowy rozkwit” - choć taki, który akurat jest wbudowany w samą czcionkę - niż bardziej konwencjonalną „ligaturę czytelności”.

Jako taki, możesz po prostu wyjaśnić, że „zabawne f” połączenie z kropką ijest celowym wyborem projektu, aby tekst wyglądał ładniej i bardziej geometrycznie. Niekoniecznie musisz wyjaśniać, czym jest ligatura - jeśli Twoi klienci odejdą z wrażeniem, że sam zmieniłeś kształty liter, co to za szkoda?

^{1) IMO, dla małych czcionek, Futura jest i tak nieco wybieraną czcionką; to może działać, a ja używałem go tak jak ja, ale najlepiej stosować ostrożnie i z oka w kierunku ewentualnych problemów czytelność. W przypadku długich akapitów tekstu istnieją inne czcionki sans geometryczne, które mogą poświęcić trochę czystości projektu w celu poprawy czytelności w małych rozmiarach.}