Zastanawiam się, gdzie należy stosować kapsle. Do tej pory widzę je tylko w kolumnie gazety. Czy istnieją przypadki, w których nie należy stosować kropli, np. W pracach naukowych lub broszurach?
Istnieje wiele sposobów wskazania początku (lub wznowienia) fragmentu tekstu, w tym wcięcia akapitów, puste linie, zmiana ciężaru lub stylu otwierającej części tekstu, ozdoby jak fleurony - i wersje , kategoria obejmująca upuszczanie Czapki.
Versals , znane również jako lettrines , pochodzi w scribal tradycji rękopisów iluminowanych . Book of Kells i Lindisfarne Ewangelie pełne są eleganckich i czasami nawet rozrzutny przykładów tych.
Na przykład, od materiału wstępnego do Ewangelii Marka w Ewangeliach Lindisfarne na stronie 15, znajdujemy ten doskonały przykład z około 700 ᴀᴅ:
W tym przypadku pierwsza litera M dla Marcusa jest dużą wersją, ale pisarz nie tylko przeskakuje do zwykłego tekstu, ale kończy resztę słowa stylem pośrednim między wersją właściwą a zwykłym tekstem, który następuje po nim.
W przypadku najbardziej chwalebnej wersji, gdzie nie oszczędzono kosztów, dodano srebrny lub nawet złoty liść ( wskazówka dla kaligrafów : przy układaniu srebrnego liścia należy użyć niebieskiego podkładu, a przy układaniu złotego liścia - czerwonego), a odwrotność mogła rozwiń, aby wypełnić całą stronę.
Być może najlepszym tego przykładem jest strona Chi Rho z Księgi Kellsa , której monogram chi-rho greckiej litery chi, Χ i greckiej rho, ρ , jest nie tylko wersją wypełniającą strony, ale także dziełem wyjątkowym sztuki:
Nawiasem mówiąc, ten monogram jest tak sławny, że ma swój własny kod w Unicode, U + 2627. To jest ☧ w bieżącej czcionce lub 
w wysoce zalecanej twarzy Symbola George'a Douros .
Zgodnie z Biblią Gutenberga drugą książką, która ma być wydrukowana przy użyciu ruchomego typu, był Psałterz Mainz w 1456 roku. Ta praca w kunsztownie łączy dwukolorowy druk ruchomego typu i drzeworytu, z wersjami drzeworytu drukowanymi na niebiesko i czerwono oraz „normalnym” ( tekst czytany, ruchomy) wydrukowany w kolorze czarnym i czerwonym:
Tak więc versals przetrwały przejście od rękopisu do ustawienia tekstu na nienaruszonym poziomie, chociaż to, ile kłopotów i kosztów typograf i drukarka chce sobie z tym poradzić, jest różne. Aby uzyskać wyjątkowe wydruki, zatrudniono rubicrator, aby ręcznie dodać wykończenia. Mainz psałterz był dość drogie w produkcji, nawet jego dni, a druk dwukolorowy pozostaje coś z rzadkość dzisiaj, gdzie znajduje się tylko w najbardziej wymyślnych i ogólnie kolekcjonerskich tomów.
Chociaż takie drukowanie jest kosztowne, łącząc ilustrację i czcionkę na stronie i co najmniej w dwóch kolorach, wciąż było niezmiernie tańsze zarówno pod względem czasu, jak i materiału niż iluminowane manuskrypty, które go poprzedzały: można je było produkować masowo.
Wersje są nadal używane w druku, choć częściej w bardziej wyszukanych tekstach niż w recenzowanym artykule w czasopiśmie. Widzisz je dość często w czasopismach, choć nie zawsze o tym samym poziomie jakości. Bogaty, oprawiony w skórę tom wydrukowany w dwóch kolorach może je mieć.
Ale w Internecie nazywanie go wyzwaniem jest o połowę zbyt charytatywne, ponieważ sieć w większości nie osiągnęła nawet poziomu wyrafinowania Gutenberga w typografii. To może być zrobione, ale jest to trudne i skomplikowane, i zmienia się w zależności od technologii używasz.
Jeśli jednak ustawiasz tekst, który będzie widział rzeczywisty wydruk, lub używasz czegoś takiego jak InDesign, aby ustawić ten tekst, z pewnością możesz użyć wielkich liter.
W The Elements of Typographic Style Bringhurst spędza sporo czasu, rozmawiając o tym, jak to zrobić, a jak nie, i odwrotnie w tekście. Oto tylko mały fragment większego tekstu na ten temat, z odważnym podkreśleniem:
[. . .] Inną doskonałą metodą oznaczania początku tekstu, odziedziczoną po pradawnej praktyce skrybalnej, jest duży kapitał początkowy: versal lub lettrine. Wersje można traktować na wiele sposobów. Wcięte lub wyśrodkowane, mogą trzymać się z tekstu. Opróżnij w lewo, można je zagnieździć w tekście (typografowie nazywają te kapsle, w przeciwieństwie do kapsli podwyższonych lub blokujących). Jeśli jest miejsce, mogą zawiesić się na lewym marginesie. Można je ustawić na tej samej twarzy co tekst lub w czymś dziwnie innym. W tradycji pisarskiej i typograficznej, gdzie pozwala na to budżet, wersje również są na ogół czerwone lub mają inny kolor niż czarny.
Podniesione czapki są łatwiejsze do ustawienia z klawiatury, ale czapki mają bliższe powiązania z tradycją pisarską i typograficzną. A oprzyrządowanie i dopasowanie kapsli to coś, co typografowie robią dla zabawy, aby sprawdzić swoje umiejętności i intuicję wizualną. Powszechną praktyką jest ustawianie pierwszego słowa lub wyrażenia po odwrotnej czcionce, małych literach lub pogrubionej czcionce, jako pomostu między tekstem odwrotnym a zwykłym.
Na następnej stronie Bringhurst ilustruje siedem przykładów, w jaki sposób można ustawić versal, z subtelnymi różnicami między nimi.
W każdym przykładzie Bringhurst używa małych liter do frazy, która rozpoczęła się wersją, która służy jako odskocznia do normalnego tekstu. Każdy z jego siedmiu różnych przykładów robi coś nieco innego niż pozostałe:
Osculetur : Pierwsza wersja nie jest drop capem, ale podwyższonym. Duże O jest wcięte. Jest osadzony w Castellar (w 54 punktach), twarz specjalnie zaprojektowana dla versals. Ze względu na sposób, w jaki nie wpływa on do tekstu, który zachowuje się tak, jak robi to inicjał, moim zdaniem ten rodzaj odwrotności działałby lepiej w nagłówku rozdziału niż w nagłówku sekcji - co dokładnie zrobił Bringhurst.
Trahe : Odtąd jesteśmy na tej samej twarzy co ciało, ale ustaliliśmy 42 punkty. Zauważ, że w tym przypadku versal zawiesza się nieco na lewym marginesie, a tekst jest wyrównany do lewej. Jednak rdzeń litery T znajduje się w normalnym bloku tekstu, a nie jest zawieszony. Nie jest więc wyśrodkowany na marginesie, ale zrównoważony.
«Nigra : Teraz versal jest równo z resztą ciała, ale szewron użyty do cytowania wisi na lewym marginesie i jest większy niż normalny tekst, ale nie tak duży jak sam versal; jest również wyśrodkowany przeciwko versal. Wygląda to raczej ładnie, jak można się spodziewać z tego rodzaju wiszącą interpunkcją.
„Adiuro : Tutaj znaki interpunkcyjne i odwrotne są ponownie w lewo, ale teraz blok tekstu po prawej stronie odwrotności jest dopasowywany linia po linii do kształtu odwrotności. Jest to ważne, ponieważ jeśli trzy linie byłyby wyrównane ze sobą, rozwarcie dziury w środku słowa mogłoby spowodować zamieszanie.
Vox : Ten versal zawiesza się na lewym marginesie, ale jest dokładnie wyśrodkowany, a jego sąsiadujący blok tekstowy jest dopasowany do przepływu z versal.
Skok : Ten versal jest ustawiony dokładnie na marginesie, bez zawieszenia. Przylegający blok tekstowy nie jest dokładnie dopasowany do odwrotności, ale jego mała czapka zaczyna się w innym punkcie niż dwie linie bezpośrednio pod nim.
Lavi : Chociaż ten versal może na pierwszy rzut oka wyglądać w tym samym stylu, co ten, który go poprzedza, nie jest. Trzonek L jest wyrównany do lewej, co oznacza, że szeryf na górze wisi tylko odrobinę na lewym marginesie. Możesz powiedzieć, ponieważ jego krawędź znajduje się na lewo od słowa terra tuż nad nim.
Jak widzisz, jest o wiele więcej subtelności w wykonywaniu dobrej pracy z drop capami, niż może to być natychmiast oczywiste. Dlatego to „coś, co typografowie robią dla zabawy”, jak to ujął Bringhurst.
Gdzie więc ich używać? Działają najlepiej na początku rozdziału. Nie byłyby one używane w tekście przesłanym do recenzowanego czasopisma, ponieważ ten dziennik zawsze będzie miał swój własny styl, w którym twoje zgłoszenie musi być dopasowane.
Ale ich prawidłowe ustawienie wymaga umiejętności i lepiej nie używać ich wcale, niż źle je ustawić. Moim zdaniem - i z całym szacunkiem, przykład podany w innej odpowiedzi tutaj jest przykładem tego, jak nie ustawiać versala:
Co jest z tym nie tak, pytasz?
Po pierwsze, używa kropli dla Po, ale nie dopasowuje tekstu po prawej stronie do kształtu versala. To nie nie wyglądają dobrze mieć wszystko, przestrzeń, a czytelnik może się zastanawiać, co chwilę „a fter” może być.
Po drugie, ten blok tekstowy powoduje zbyt duże zatłoczenie odwrotności, nawet jeśli zaczął się od niewystarczającego zatłoczenia. Phia na początku ostatniej linii wcięciem jest prawie na szczycie prawym dolnym stóp A . Musisz pozwolić oddychać czapkom; zauważ, jak inaczej ustawiono A Bringhursta w porównaniu z tym z późniejszego przykładu.
Wreszcie, nie ma przejścia z listy rozwijanej do normalnego tekstu. Po prostu nagle przechodzi do pełnego tekstu bez pośredniej formy lub formularzy. To nie jest zbyt atrakcyjne - ani rozsądne.
Przykład dodany do pierwotnego pytania ma wiele takich samych problemów, a następnie niektóre:
Problemy w tym przykładzie obejmują niedopasowaną linię podstawową dla odwrotności, brak dopasowania tekstu do litery, brak przejścia z odwrotnego na normalny tekst i brak wystarczającej przestrzeni oddechowej dla odwrotnego. Zobacz Bringhurst L, aby uzyskać lepszy sposób na zrobienie tego wszystkiego.
W tym przykładzie użyto również nonsensownego tekstu Lorem ipsum - który nie jest łaciną, ale fałszywym łacińskim „garblese”, może poważnie irytować uczonych, ponieważ „zmienił, dodał i usunął słowa, tak że jest bezsensowny, niewłaściwy łaciński”.
Wreszcie, coś poszło nie tak z kerningiem dla tej czcionki; spójrz na przykład na literę wokół różnych wystąpień litery c . To tak, jakby po każdym c wstawiano cienką przestrzeń .
Więc czapki drop mogą być wykonywane tylko przy prawidłowym ustawieniu bajecznie tekst, nawet jeśli typografia brutish dostępny w internecie może się to wydawać prawie niemożliwe, aby zrobić dobrze.
Ale jeśli tworzysz PDF, a nie HTML, idź do niego, ponieważ kapsle na pewno można zrobić cudownie - i powinno być, lub wcale.
Mówi się, że kropki są używane do zdefiniowania początku dużej ilości tekstu jako znacznika wizualnego. Tak więc zazwyczaj każda treść, która musi zostać skomponowana, doda na początku tego rozdziału kropkę, która zabierze oko do tekstu w dowolnym miejscu między dwoma lub trzema liniami, takimi jak:
Inicjały zwykle nie są czytelne, ale eleganckie określenie miejsca, w którym zaczyna się tekst, więc miej to na uwadze. Nie użyłbym drop dropu w żadnej pracy, która ma niewielką ilość tekstu i oparłbym go na projekcie. Jeśli projektujesz ładną, elegancką broszurę i masz około czterech wierszy tekstu w kolumnie, a następnie utwórz jeden, ale rozważ szerokość dozwolonego obszaru, więc jeśli masz 3 piki, może to nie być mądry pomysł.
Chociaż twoje pytanie nie dotyczy Drop Caps dla Internetu, wciąż chciałbym odnieść się do miłej lektury, którą znalazłem kilka lat temu pod tytułem „ Drop Caps: Historyczne wykorzystanie i obecne najlepsze praktyki z CSS ” autorstwa Smashing Magazine, która obejmuje niektóre informacje, które właśnie ci powiedziałem.
źródło