Kąt „pionowych” pociągnięć kursywą Garamond jest różny dla wielkich i małych liter.

Zobacz na przykład rozbieżność między „I” a „t” „Kursywa” na poniższym rysunku.

To wydaje mi się dziwne. Pewnego dnia czytałem książkę z Garamond i stwierdziłem, że to dziwactwo pod kursywą naprawdę mnie rozprasza! Jednak Garamond jest bardzo popularną czcionką, więc jest mało prawdopodobne, aby był to wypadek.

Dlaczego projektant tak to zrobił? I nawet jeśli projektant miał zły dzień (!), To dlaczego tak wielu wydawców / projektantów / etc nadal używa tej czcionki tak szeroko, pomimo tej dziwności?

Ponieważ (większość) Garamonds przestrzega tradycji. W XVI wieku, kiedy ewoluowano pisanie kursywą, czcionki pisane kursywą nie były tworzone jako uzupełnienie kroju pisma, ale jako samodzielna czcionka używana do ciągłego tekstu. W tamtych czasach używali prostych rzymskich liter do wielkich liter kursywą, ponieważ nie „wymyślili” drukowanych kursywą.

Oto skan z 1501 edycji Wergiliusza (ustawionej przez Aldusa Manutiusa , maszynistką był Francesco Griffo ). Jest to prawdopodobnie pierwszy tekst pisany kursywą. (Należy pamiętać, że odręcznie napisana kursywą, zwana „ ręką kancelaryjną ”, jest znacznie starsza!)

Źródła: Wikipedia: kursywa ; fonts.com: Kursywa ; Indra Kupferschmid - Buchstaben kommen selten allein

Paleografia jest bardzo złożona, a także nieco myląca.

(I nie ma to nic wspólnego ze złym gustem, jak sugerowała joojaa!)

Claude Garamond zaczął projektować kroje czcionek w 1500 roku , kiedy zarówno styl, jak i technologia różniły się bardzo od dzisiejszych. Listy musiały być ręcznie cięte na metal, dlatego były znacznie bardziej podatne na niedoskonałości i nierówności niż dzisiejszy typ cyfrowy.

Kursywa, w szczególności, opierała się na innym rodzaju pisma , kursywy, który był bardziej odręczny i kaligraficzny .

Wreszcie, talik dla niektórych krojów Garamond mógł zostać zaprojektowany przez zupełnie innego projektanta , Roberta Granjon.

Te trzy czynniki prawdopodobnie połączyły się, aby stworzyć ten „dziwny” kursywę Garamond.

Twórcy czcionki chcieli historycznej dokładności w stosunku do tego, co wygląda teraz dla nas.

Model Garamond zainstalowany z pakietem Office, Monotype Garamond, jest w rzeczywistości dziełem Jeana Jannona (błędnie przypisany do Garamond - długa historia). Możesz zobaczyć wydruk jego oryginału z 1928 r. W tym pliku PDF na stronie 36, wielkie litery drukowane kursywą i inne. Odpowiedź nihilistenhymne nie jest do końca właściwa - kursywa została wprowadzona na długo przed rozpoczęciem pracy. Dlaczego jest taki chwiejny? Nie wiem, ale przypuszczam, że chodziło o to, że kąty pomogłyby literom zmieścić się w tekście pisanym małymi literami, a pisane kursywą nie były przeznaczone do użycia w ustawieniach wielkich liter za jednym razem, gdy nierówności są oczywiste. Niektóre kursywy z tamtych czasów miały mniej dziwnych znaków - ten z 1571 roku jest nieco bardziej wyrównany.

To nie pomyłka. Projektanci Monotype mogliby wyczyścić projekt, gdyby chcieli - to ten sam zespół projektowy, który stworzył Times New Roman, który ma bardzo równe litery ze stałym kątem pochylenia kursywą - chcieli po prostu dokładnie odtworzyć oryginał.

Nigdy nie może istnieć jedna prawdziwa cyfrowa czcionka „Garamond” - nie jest w 100% jasne, jakie czcionki Garamond zrobił i nie wyciął, te, które wyciął, nie wszystkie wyglądają tak samo i uważam, że nie jest całkowicie pewne, czy kiedykolwiek zrobił w ogóle kursywę (chociaż drukował z jednym, więc najwyraźniej nie był im przeciwny - zobacz książki Vervliet na ten temat, jeśli jesteś w pobliżu dobrej biblioteki uniwersyteckiej). Zasadniczo „Garamond” to tak naprawdę kod „oparty na drukowaniu francuskim w latach 1530–1620”. Tak więc każda współczesna czcionka „Garamond” jest interpretacją - na czym ją opierasz i ile zamierzasz zachować? Niektóre wersje (Adobe, Stempel's) używają kursywy z dużymi literami, inne nie.

Są trzy możliwe powody, dla których projektant to zrobił.

1: Zastanawiam się, jak by to wyglądało, gdyby ... Oooo lubię to!

Dzieje się tak często w projektowaniu: ktoś próbuje czegoś, aby zobaczyć, jak to jest, myśli, że wymyślił coś fajnego i opublikuje go, niezależnie od tego, czy jest to dobry projekt, czy nie. Inni ludzie to widzą i uważają, że to jest fajne w taki sposób, jak się rozprzestrzenia. Komiks sans zrobił to samo wśród nie-projektantów, oferując przyjazny dziecinny wygląd, który niektórzy uwielbiali. Dobry projekt może być subiektywny, a w tym przypadku wiele osób uważa, że ​​była to dobra czcionka.

2: Istnieje powód techniczny

W tym przypadku mam przeczucie, że nie ma, ale chyba, że ​​ktoś to znajdzie, jedynym sposobem, aby się dowiedzieć, byłoby zapytać projektanta. Powodem, dla którego uważam, że był to powód nr 1, jest to, że, jak wspomniałeś, rozprasza i wydaje się, że szkodzi, a nie dodaje do projektu.

3: Błąd

Jak zauważył @joojaa , projektant mógł popełnić błąd. Wydaje się mało prawdopodobne, aby tego nie zauważyli, ale nigdy nie wiadomo.

Dlaczego coś z „złym” projektem może się rozprzestrzeniać:

1. Ludzie mają zły gust
2. Złe projekty i czcionki są często łatwiej dostępne. Komiks bez ludzi umarłby, gdyby nie krył się w każdej kopii słowa i power pointa.

Istnieje wiele różnych wersji czcionki Garamond. Masz prośbę o pomoc dla wersji Adobe. Ta wersja oparta jest na projekcie Roberta Granjon. Istnieją różnice między wersjami.

Tutaj masz mały artykuł na ten temat (przepraszam, ale w języku hiszpańskim) http://es.letrag.com/tipografia.php?id=10