Jak mogę poprawić swoje zdolności pisma ręcznego?

Bardzo często lubię pisać zachęcające listy do moich przyjaciół. Pisanie ich ręcznie sprawia, że ​​czują się bardziej osobiście, ale zawsze się waham, ponieważ moje pismo zawsze było okropne.

Wiem, że jedynym sposobem na poprawę jest praktyka, ale moim problemem jest to, że nawet jeśli nie spieszę się, nadal jest dość brzydka. Jako takie nie wydaje się to pomocne, ponieważ powtarzam te same, brzydkie postacie.

Jak mogę poprawić swoje zdolności pisma ręcznego? Czy są jakieś narzędzia lub metody, które mogłyby pomóc mi lepiej lub szybciej nauczyć się dobrego pisma?

_{Pamiętaj, że odnoszę się konkretnie do tekstu podstawowego, a nie żadnych wymyślnych nagłówków ani znaków.}

Tylko kilka dodatkowych wskazówek, aby spróbować zerwać ze złymi nawykami, ponieważ uważam, że poprzednie odpowiedzi są dość dokładne.

Ułóż papier wygodnie

• Zwróć uwagę na pozycję papieru i modyfikuj go, aż znajdziesz najbardziej wygodną dla siebie pozycję. Trzymanie papieru prosto przed sobą zmusi nadgarstek do wysiłku i wykrzywienia, aby móc narysować postacie. Na przykład jeśli jesteś praworęczny, może się okazać, że po obróceniu papieru o 20 do 30 stopni w lewo, łatwiej będzie pisać. Spróbuj znaleźć swój ulubiony punkt, który zwykle jest tym, w którym nadgarstek nie jest zgięty ani ściśnięty.

Uwolnij ciśnienie!

• Nie chwytaj przyborów do pisania, jakby od tego zależało twoje życie. Jeśli mocno go złapiesz, mięśnie dłoni zostaną zablokowane i nie będą w stanie wykonywać pełnych wdzięku, zrelaksowanych krzywych. Jeśli piszesz przez jakiś czas i zauważysz, że czujesz ból palców lub skurcze dłoni, to wywierasz zbyt dużą presję. Podobnie jak podczas jazdy, śpiewania, jazdy na łyżwach lub jazdy na rowerze, musisz kontrolować swoje mięśnie, ale nie należy ich blokować. Powinny czuć się zrelaksowane, luźne i mieć swobodę ruchów.

Rozjaśnij swój dotyk

• Graj także z położeniem dłoni na przyborze do pisania. Tendencja polega na umieszczaniu palców bardzo blisko czubka, aby mieć większą kontrolę. To powoduje, że każdy mikro ruch jest rejestrowany na papierze, podobnie jak w EKG. Nie pozwala też spojrzeć na to, co piszesz. Spróbuj przesunąć opuszki palców nieco dalej od końcówki przyboru do pisania, aby zobaczyć, co robisz. Rysowane kształty będą również bardziej zrelaksowane i równomierne.
• Nie próbuj też rysować kształtów zbyt wolno, ponieważ skończysz także rejestrowaniem wielu mikroruchów. Bądź bardziej asertywny i, podobnie jak podczas jazdy, spójrz na miejsce, w którym chcesz iść przybory do pisania, zamiast patrzeć na jego końcówkę i śledzić jej ścieżkę.

Zastanów się nad postawą swojego ciała

• Zwróć uwagę na stawy dłoni, nadgarstka i ramienia. Zwróć uwagę na te, których używasz do pisania. Jeśli piszesz na małej kartce papieru, najprawdopodobniej będą to stawy palców, a może trochę nadgarstka, ale jeśli piszesz na tablicy, będą to stawy całego ramienia. To są twoje przybory do pisania. Działają prawie jak zestaw kompasów. Krzywe są łatwiejsze do rysowania za ich pomocą ze względu na ich anatomię. Wykorzystaj je do swoich postępów, aby stworzyć zgrabne łuki. Proste linie są trudniejsze. Coś trzeba zablokować na miejscu, aby narysować linie proste. Zastanów się, które mięśnie i stawy musisz zablokować, aby uzyskać proste linie.
• Zwróć uwagę na rytm dłoni przesuwającej się wzdłuż linii. Zauważ, że musi przeskakiwać w dół linii, jak ropucha, co kilka znaków, ponieważ zaczynają one być poza zasięgiem. Sprawdź, czy nie robisz tego wystarczająco często, powodując, że nadgarstek i palce wyginają się, aby móc rysować postacie.

Zasadź swoje przedramię

• Połóż rękę na papierze. Zapewnia to wsparcie dłoni. Pływająca ręka jest drżąca. To pismo, o którym mówimy, a nie operacja serca.

Uspokój się i skup się

• Zwolnij swój umysł. Umysł dyktuje to, co pisze dłoń. W dzisiejszych czasach jesteśmy przyzwyczajeni do szybkości pisania. Kiedy się pisze, słowa trafiają na papier lub ekran w bardzo szybkim tempie. Kiedy ktoś pisze, dociera do papieru w wolniejszym tempie. Musisz dyktować (myśleć) wolniej, w przeciwnym razie twoja ręka będzie próbowała dogonić twój pędzący umysł i popełniać wiele błędów, próbując iść zbyt szybko.

Dąż do perfekcjonizmu

• Jeśli masz złe nawyki, których chcesz się pozbyć, nie bądź wobec siebie elastyczny. Wiesz, czym one są, i robią ci błędy. Mogą to być brzydkie znaki, ukośne linie lub nierówne końce linii. Nie pozwól sobie popełniać tych błędów, czasem uzasadniając je okolicznościami. Jeśli chcesz się ich pozbyć, wypędź ich na zawsze. Mam zły nawyk rysowania dużej litery M, która na przykład bardziej przypomina kopertę. Bardzo mi się nie podoba. Rysuję to poprawnie, kiedy tylko mam na to czas, ale pozwalam sobie na rysowanie brzydkiego M, gdy jestem w pośpiechu. Oznacza to, że nigdy się go nie pozbędę, ponieważ jest to domyślny kształt, którego używa mój mózg, jeśli nie zwracam szczególnej uwagi. Zepsuło to wiele kartek świątecznych („ENVELOPEerry Christmas!”) I będzie to robić, dopóki nie przestanę być elastyczny wobec siebie.

Znajdź własne style i preferencje

• Twórz własne kształty postaci. To twoje własne pismo. Nie musisz podążać sposobem, w jaki piszą inni ludzie. Stwórz własną, abyś poczuł się utożsamiany ze swoimi postaciami. Dopóki jesteś z nich zadowolony i są rozpoznawalni, nic ci nie jest. Na przykład moja matka zamienia kropki nad małymi literami i w małe kółka. Nigdy bym tego nie zrobił, ale zawsze uważałem to za interesujące. Na przykład łączę pręty podwójnie niższego Ts, aby wyglądały jak pojedynczy pręt. Dobrym przykładem postaci, która prawie wszyscy piszą inaczej, jest postać „&”. Baw się dobrze ze swoimi kształtami i jesteś bardziej zobowiązany do ich trzymania się, niż jeśli uczysz się ich na surowych, gniewnych kursach kaligrafii dla nauczycieli.

Szukaj inspiracji

• Możesz także dopasowywać kształty postaci z pisma innych osób i mieszać je z własnymi. Będą działać prawie jak małe cytaty lub pamiątki wplecione w codzienne sprawy. Na przykład przywłaszczyłem sobie niektóre postacie z pisma mojej ulubionej cioci. Za każdym razem, gdy ich używam, przywraca jej to do pamięci, co jest miłe. Może to zachęcić Cię do narysowania postaci tak, jak chcesz, aby wyglądały.

Rozważ kształty zamiast tego, co reprezentują

• Jeśli utkniesz w kształcie, którego nie można poprawnie narysować, odwróć stronę do góry nogami i spróbuj narysować ją powoli, kilka razy. Zmusi to twój mózg do zwracania uwagi wyłącznie na kształt postaci, wyrywając ją z kontekstu. Nie będzie to już postać, ale kształt. Będziesz zaskoczony, jak wiele interesujących atrybutów postaci odkryjesz (kąty, proporcje, rytm), kiedy to robisz. Jest to jednak tylko „analiza” postaci. Będziesz musiał ćwiczyć go w normalnej pozycji, aż rysunek stanie się drugą naturą.

Oto kilka rzeczy, które dla mnie zadziałały.

1. Być komfortowym

   Wybierz pióro, z którym czujesz się komfortowo. Narzędzie, które lubisz. Długopis, ołówek, wieczne pióro, cokolwiek. To jest ważne. Zabawa przyspiesza naukę.

2. Naśladować

   Spójrz na pismo innych ludzi i wybierz styl, który ci się podoba. Spróbuj skopiować ten styl trochę, ale nie martw się zbytnio, że nie będziesz identyczny. Nie możesz osiągnąć tego samego stylu, nawet jeśli chcesz. To tylko dla inspiracji. W końcu rozwiniesz swój własny styl, na który wpłyną style, które naśladujesz.

3. Eksperyment

   Eksperymentuj z różnymi stylami. To jest kluczowe. Wypróbuj różne formy liter, różne pióra, różne pozycje rąk itp. Zwłaszcza na początku eksperymentuj jak najwięcej, aby znaleźć swoją strefę . Automatycznie zdecydujesz się na coś, co lubisz.

4. Dużo pisać

   Ten jest oczywisty. Aby skorzystać z poprzednich punktów, musisz dużo ćwiczyć. Nie ma skrótu do rozwijania stylu pisma odręcznego. Podczas pisania najpierw skoncentruj się na jednej literze. Staraj się, aby były idealne, ale nie martw się, jeśli na początku ci się nie uda. Po prostu przejdź do następnego. Gdy zaczniesz biegle posługiwać się swoim stylem, możesz zacząć pisać szybciej.

To bardzo przypomina rysowanie ...... Pamięć mięśni.

Świadomie i celowo pisz w sposób, w jaki chcesz pisać ... a następnie zrób to jeszcze raz, potem więcej, a nawet więcej. Jeśli nadal czujesz, że to brzydkie, ćwicz dalej. Zwolnij i bądź jeszcze bardziej rozważny. Jeśli to pomoże, użyj welinu lub kalki i prześledź fragmenty swojego pisania, które lubisz. Ważne jest, aby ręka / palce powtarzały pożądane ruchy w kółko.

Musisz ćwiczyć mięśnie, aby pisać tak, jak chcesz. Jedynym sposobem na zmianę naturalnego pisma ręcznego jest powtarzalna praktyka. Musisz przyzwyczaić mięśnie do dłoni i palców do tworzenia linii i krzywych, które chcesz, a nie linii i krzywych, do których są przyzwyczajeni.

Zacznij powoli, rozważnie i powtórz. Im bardziej jesteś celowy w pisaniu, tym szybciej to zrobisz. W końcu nie będziesz musiał być rozmyślny, ponieważ ćwiczyłeś rękę, aby tworzyć to, co widzisz w umyśle.

Na studiach uczono nas używania linków i pisania nad nimi. Zasadniczo prosta krawędź stała się „zatrzymaniem” w razie potrzeby. Podobne do tego filmu na YouTube . Nie używam dziś prostej linii, ale lekcje, których się nauczyłem, bardzo mi się przydały.

Jest to bardzo podobne do wartości doodlingu dla artystów. Im więcej rysujesz, tym łatwiej jest narysować coś, co chcesz narysować.

Weź udział w kursie kaligrafii.

Kaligrafia dosłownie oznacza piękne pisanie (od greckiego kalos „piękno” + grafen „pisać”). Ucząc się kaligrafii, poznasz kształty liter, różne „dłonie” (kursywa, gotycki, blackletter), sposób, w jaki końcówka (punkt) pióra kaligraficznego wytwarza różne efekty oraz jak wytwarzać te efekty w zależności od tego, jak trzymasz i ruszaj ręką.

Oczywiście nie można odtworzyć grubych cienkich efektów szerokiej ukośnej stalówki za pomocą długopisu, ale świadomość tego, jak narysować literę, powoduje, że zwracasz większą uwagę na sposób jej pisania .

Mój przyjaciel, który odbył taki kurs podczas studiowania grafiki, został nawet poproszony o zaprojektowanie własnego alfabetu kaligraficznego jako zadania. Nie mogę sobie wyobrazić, jak to nie wpłynęłoby na oczyszczenie twojego pisma ręcznego.

Poniższe założenia zakładają, że chcesz pisać kursywą, taką, którą popiera nieżyjący już Alfred Fairbank CBE.

Używaj ołówka, HB lub B według smaku i ząbkowanej wyściółki, takiej, którą można kupić hurtowo w Staples. Ołówek może być drewniany lub klasyczny. Używam mechanicznego 0,5 mm.

Ustaw kąt padu wygodnie (prawdopodobnie zmienisz ten kąt kilka razy, więc nie staraj się być religijnym. Projektowanie jest procesem iteracyjnym).

Zacznij pisać wiersze pełne połączonych małych liter „a”. Nie zwracajcie zbyt dużej uwagi na żadnego z nich - żaden z nich nie powinien być doskonały, ponieważ ludzie nie są doskonali. Zachowaj swobodę. Spróbuj, ale nie za bardzo, uczynić drugiego podobnym rozmiarem i kątem do pierwszego, a trzecim podobnym do drugiego, czwartym do trzeciego i tak dalej. Nie trać czasu na próbowanie uczynienia trzeciego podobnym do pierwszego. Jeśli jest podobny do drugiego, wystarczy.

Kiedy już dobrze spojrzysz na papier i będziesz w stanie tworzyć linie podobnych „a” dość płynnie i bez zbytniej pracy - co może zająć ci tygodnie lub nawet miesiące, więc nie zniechęcaj się: to jak zen lub gongfu - to podstawowe zachowanie, ćwiczysz rękę i oko - przejdź do pisania linii aoaoaoaoaaooaaoo i tak dalej - zmieszane. Zdecyduj, jakiego rodzaju połączenia, jeśli w ogóle, chcesz użyć, co może być czymś innym, co wymaga sporo eksperymentowania. Spraw, aby miski „o” wyglądały podobnie do misek „o”. Następnie miksuj w ten sam sposób.

Z Aoac itp. Przejdź na ananan, a potem anonaononaoca i tak dalej (miksowanie, które pokazuję w tym tekście, ma być jedynie przykładowe, a nie dokładnie takie, którego powinieneś użyć), czyniąc n podobnym do o, c i a jako pozwalają na to naturalne różnice między literami i twoje naturalne ludzkie ograniczenia. Następnie dodaj m do miksu. M powinno wyglądać jak n, tylko jeden garb. Gdy już to zrobisz i możesz napisać dowolną liczbę wierszy mieszanej anom, jak chcesz, dodaj w w ten sam sposób. W jest tylko do góry nogami m, z wyjątkiem tego, jak łączy się z innymi literami, jeśli zdecydujesz się łączyć je konsekwentnie (nie musisz - eksperymentuj, dopóki nie zorientujesz się, co wygląda dobrze i wydaje się właściwe).

Dodaj g, który jest trzonem opadającym w dół i może albo wrócić, by dołączyć do następnej litery, albo po prostu zostać odcięty, a kolejna litera zaczyna się sama. ggggggggagagagagaogomgna i tak dalej.

Dodaj d, który jest punktem początkowym a, którego punkt początkowy jest wyższy niż a - nie zmieniasz tak szybko kierunku, ale powinien on wyglądać podobnie do a. dddddddgdgdgdadadodmdn i tak dalej. Zawsze mieszaj te nowe litery z istniejącymi, starając się delikatnie, aby wszystkie wyglądały podobnie.

Stamtąd dodaj h, które jest nz wysokim trzonem w ten sam sposób, w jaki ad jest a z wysokim trzonem, l, który jest h bez części n. Dalej są b i p, które są jakby do tyłu di ig.

Stamtąd idź dalej, wypełniając pozostałe litery, aby wyglądały podobnie do tych, które już piszesz. Nie wymuszaj podobieństwa - powinny „zgadzać się” z innymi literami, wyglądać na powiązane innymi słowy.

Kiedy masz je wszystkie pod ręką, zacznij układać słowa. Kiedy możesz pisać wiersze słów, kup kopię Podręcznika pisma odręcznego Fairbank, aby podnieść wielkie litery. Książka Fairbank, ponieważ zawiera przykłady różnych ludzi, powinna cię uspokoić, że to, co robisz, jest całkowicie zgodne z tradycją. Możesz także odwiedzić, a może nawet chcieć dołączyć do Society for Italic Handwriting. Ich strona internetowa ma ładne przykłady.

Na koniec zdecyduj, czy naprawdę chcesz użyć dłuta, aby Twoje pisanie wyglądało bardziej elegancko. Kiedy pisał Fairbank, Osmiroid świętej pamięci wciąż robił pióra wieczne ze ściętymi piórami, ale upadł kilka lat temu, ponieważ zbyt mało osób nadal było zainteresowanych. Nie znam innego dobrego twórcy (Pentalic nie był, ostatnim razem sprawdzałem).

Więc teraz, kiedy Osmiroida już nie ma, ludzie tacy jak ja muszą wrócić do cięcia własnych gęsich piór i indyków oraz karczowania w poszukiwaniu pożytecznych trzcin do większych prac. To trudne. Nie jest też konieczne, aby cokolwiek, co nie zostanie powieszone na ścianie lub oprawione w książkę - zachwycają mnie komentarze ludzi, mimo że używam tylko ołówka lub długopisu Sakura Micron. Kluczem jest regularność. Niewykwalifikowane pisanie cienkim piórem dłutowym nadal będzie wyglądać jak niewykwalifikowane, podczas gdy umiejętne pisanie będzie wyglądać dobrze, nawet jeśli narzędziem jest patyk i piszesz w błocie.

Przede wszystkim - baw się dobrze! Ponieważ jeśli wydaje się to pracą, nie będzie dobrze wyglądać.

APROPOS RED PENS: Zdziwiłem się tego lata (2015), że sklepy ogrodnicze / domowe (np. Home Depot w USA) mają cienkie bambusowe laski do wiązania łodyg fasoli i podobnych oraz te laski, po namoczeniu, aby były giętkie wystarczy wyciąć, zrób bardzo cienkie długopisy z trzciny cukrowej! Ze względu na średnicę pędów najlepiej nadają się do monumentalnych prac, plakatów itp.

Wytnij je na długość, aby pasowały do ​​dłoni, wypchnij rdzeń na środku (kawałek drutu wieszaka działa dobrze), a następnie przetnij je najostrzejszym nożem, jaki masz. Właściwie używam dłuta do drewna o szerokości pół cala, ponieważ moje dłuta mogą być ostrzejsze niż jakikolwiek z moich noży.

Po przycięciu podziel nieco końcówkę świeżym, pojedynczym ostrzem. Zrób to ostrożnie, starając się wyśrodkować go tak długo, jak to możliwe i na tyle długo, aby kierował tusz ze zbiornika. Zbiornik może być wykonany z odrobiny sprężyny zegarowej, jeśli masz jedną lub pół szpilki Bobby (sprężyna zegarowa jest lepsza). Lub nawet przykleić odrobinę waty z czubka q do kanału rdzenia (który działa gorzej niż kawałek szpilki Bobby lub sprężyny do zegarka). Podstawową ideą jest użycie czegoś, co pozwoli Ci na włożenie wystarczającej ilości atramentu (użyj kroplomierza), aby było przydatne i które nie spowoduje natychmiastowego usunięcia go z powrotem!

Jeśli nie masz nic na zbiornik, ostrożnie zanurz laskę w tuszu.

We wszystkich przypadkach nie próbuj wykonywać zakończonej pracy, dopóki nie zorientujesz się, jakie są cechy osobliwego pióra. Wszystkie mają je i zemszczą się na tobie, jeśli nie będziesz się mieścić w ich granicach.

Wszystkie odpowiedzi (które są doskonałe) zakładają, że masz rację, że twoje pismo ręczne jest „okropne”. Może nie. Być może sekretem jest przestać być krytycznym i po prostu pokochać pismo, które masz.

Z czasem się zmieni, każda z twoich osobliwości może przerodzić się w ekstrawaganckie zawijasy lub zanikać. Kto wie. To część zabawy z pismem ręcznym, nie jest to kaligrafia: jest mniej celowa.

W każdym razie myślę, że pytanie zostanie znacznie poprawione dzięki skanowi twojego pisma ręcznego. Być może mógłbyś napisać pytanie ręcznie i dołączyć skan do pytania. Myślę, że będziesz zaskoczony, jak wiele pozytywnych rzeczy inni (bez twojego samokrytycznego oka) polubią.

Naprawdę nie potrzebujesz kursu kaligrafii. Od dziecka robię kaligrafię, ucząc się z książek. Wiele książek kaligraficznych uczy wyjątkowo dobrze.

Jednak kaligrafia niekoniecznie jest praktyczna, ponieważ wymaga użycia pióra kaligraficznego. Nie masz takich wskazówek, jakie mają pióra kaligraficzne ze zwykłymi długopisami i ołówkami.

Sugeruję robienie tego w sposób, w jaki uczyła się większość dzieci (przynajmniej za moich czasów w latach 80. / 90. przed iPadem), z papierowymi szablonami z podszewką. Upewnij się, że małe litery pozostają w dolnej linii, a wielkie litery w wyższej linii.

Oto przykład, który wziąłem z Google.

Mam dysgrafię i w ogóle mam duże trudności z pisaniem czytelnych postaci. Najbardziej pomogło mi użycie innego długopisu.

Dla mnie większość długopisów jest zbyt gruba i ma suwak, którego nie mogę kontrolować, ale znalazłem typ, który ma znacznie mniejszą końcówkę i drapanie, gdy ciągniesz go na papierze. To pomogło mi pisać znacznie bardziej czytelnie. Może to być inne dla ciebie, ale powinieneś również spróbować różnych piór.

Drugą rzeczą, która bardzo mi pomogła, było to, że kiedy próbowałem tworzyć duże postacie, aby zajmowały więcej miejsca na papierze, wyglądały ładniej, więc zacząłem pisać szersze postacie i to też pomogło.

Trzecia rzecz, która mi trochę pomogła, została zalecona przez psychiatrę z powodu mojej dysgrafii i musiałem wyciągać spiralę od środka do środka, używając ogromnych ruchów na papierze A0 na ścianie. To mi trochę pomogło. (Wypełniłem około 10 papierów jeden papier dziennie).

Nie jestem wcale grafikiem, ale jako student, te rzeczy pomogły mi napisać bardziej czytelne i ładniejsze postacie.

Ćwiczenie poprawia pismo ręczne. Różni się to od tego, co większość uważa za kaligrafię. Ale tak naprawdę zaczyna się pismo ręczne. Moja normalna ręka jest dość okropna, ale jest jedna uniwersalnie użyteczna rzecz:

Pisz powoli

Wszyscy wiemy, jak powinny wyglądać litery. Zwalniając tempo, dajesz sobie czas na zrobienie tego tak, jak powinieneś. Nie spiesz się. Kiedy to robię, moje pismo poprawia się tak drastycznie, że ludzie nie wierzą, że to moje pismo ręczne. Na początku będziesz walczył z prędkością, ale w końcu prędkość wzrośnie. Naucz się relaksować, nie rób rzeczy pod presją, bo to nie pomaga.

Jednak zmiana stenografii wymaga dużego wysiłku, więc nie zawracałem sobie głowy. Ale zaprojektowałem swój podpis. Ćwiczyłem około roku, aż za każdym razem miałem rację.

Teraz to samo dotyczy kaligrafii. Nie spiesz się, aby wykonać każde uderzenie z zachowaniem ostrożności i celu. Kolejną rzeczą, która pomaga mi, jest używanie papieru w linie lub moje litery mają tendencję do zmiany rozmiaru.

Do kaligrafii nie potrzebujesz specjalnego długopisu, wystarczy dowolny długopis. Oczywiście nie dostajesz przerzedzenia i pogrubienia ołówkiem. Osobiście lubię używać pędzla atramentowego przeznaczonego do pisania Kanji, ponieważ uważam, że daje mi to więcej możliwości. Ale musisz wybrać to, co Ci odpowiada.

Zakładając, że chcesz mieć małe litery o wysokości około 5 mm (prawie 1/4 ”), spróbuj uruchomić zestaw małych liter„ o ”na stronie z komputera wokół tego rozmiaru, a następnie spróbuj napisać wiadomość w swoim własne pismo nad tymi literami o. Jeśli wydają się ciasne, utwórz kolejną linię liter o wysokości może 9 mm i spróbuj napisać nad nimi ponownie, używając kształtu „o” w celu ukształtowania odpowiedniej części każdej litery. Niektóre litery nie mają związku z „ o. Podczas ćwiczeń okaże się, że zaokrąglona forma staje się nawykiem i możesz zapomnieć o linii drukowanej „O”.

Istnieje szansa, że ​​styl pisma, którego się nauczyłeś, nie pasuje do twoich bieżących celów. Uważam, że książki Barbary Getty i Ingi Dubay są pomocne, szczególnie Napisz teraz . Ich sugerowany kursywą jest łatwy do nauczenia się.

Wypróbuj różne przybory do pisania i dokumenty, aż znajdziesz takie, z którymi czujesz się komfortowo. Dla mnie to okazuje się być stosunkowo dobrym wiecznym piórem na papierze europejskim, ale możesz mieć inne doświadczenie.

Możesz kupić podręcznik do pisania ręcznego, który można znaleźć w „szkole podstawowej / podstawowej w dobrym sklepie papierniczym. Skorzystaj z tego, aby ćwiczyć, a przekonasz się, że daje to możliwość przestrzegania poprawnego formowania liter i „podstawowych zasad pisma ręcznego”, takich jak na przykład pisanie w wierszu.

Ćwicz, ćwicz, ćwicz. Dotrzesz tam!

Spowolnienie pomaga. Jeśli starannie i dokładnie narysuję każdą literę i przejdę od jednego do dwóch słów na minutę, to będzie wystarczająco jasne, aby inni mogli ją przeczytać. To wciąż bolesne, ale można je przeczytać.