Szkoła wyznaczyła czytanie, które moim zdaniem jest niewłaściwe dla mojego syna. Jak podejść do tego problemu ze szkołą i moim synem?

Szkoła wyznaczyła Igrzyska śmierci jako zadanie czytania literatury dla mojego 11-latka. Czytałem książki i podobała mi się jazda, ale uważam, że brutalność jest zbyt duża dla tej grupy wiekowej, w tym pakiecie. Książka lepiej nadaje się przynajmniej do klasy gimnazjalnej. Chociaż niektóre 11-letnie dzieci mogą być w stanie poradzić sobie z tą książką, RL na zrozumienie nie jest ustawiony na wiek klasy, do której książka jest przypisana. Wiek wymieniony jako wiek, do którego skierowana jest książka, to wiek 13+. Typowa klasa 11-latków będzie miała w sobie dzieci, które mogą zrozumieć w wieku 13 lat, ale będzie też miała tyle samo dzieci, które będą w stanie zrozumieć tylko książkę napisaną przy RL 9.

Pozwól mi wyjaśnić: nie mam problemu z przemocą jako tematem w ogóle i nie chcę ukrywać mojego dziecka przed koncepcją / tematem w literaturze , ale mam problem z brutalnością w połączeniu z książką napisaną dla starszych dzieci są prezentowane w klasie .

Uważam tę książkę za nieodpowiednią dla tej grupy wiekowej i uważam, że została naprawdę wybrana ze względu na „fajny czynnik”, a nie dlatego, że jest odpowiednia i przemyślana. Planuje się, że dzieci przeczytają książkę, a następnie obejrzą film na końcu jednostki, aby uczcić ukończenie jednostki.

Mój syn nie poprosił o przeczytanie książki, została przydzielona. Jest już zagorzałym czytelnikiem i lubi czytać, więc angażuje go w książkę, która ma wiele przemocy, i jest powyżej jego poziomu czytania i nie interesował się nim po prostu dlatego, że „fajna” nie interesuje go ani mnie . Teraz, kiedy został przydzielony, nie chce go wyróżniać, a ja nie chcę go zawstydzać, więc co mam z tym zrobić?

Dodałbym to tylko jako komentarz, ale jest ich już tak wiele, pomyślałem, że zamiast tego dodam to tutaj. Ten link przeniesie czytelnika do ściśle powiązanego pytania na temat rozwiązania tego samego problemu, ale gdzie śmierć jest przedmiotem książki, a nie przemocą.

Chciałbym zauważyć, że niektóre z nadrzędnych tematów w tej książce są złożonymi tematami i że będzie przygotowanych o wiele więcej „młodych dorosłych”, a także o charakterze politycznym, niż przeciętny 11-latek. Istnieje duża różnica w zapadalności między 11 a nawet 13.

Ponieważ nie jesteś podekscytowany przedstawieniem przemocy w książce, ale nie chcesz, aby Twoje dziecko wyróżniało się jako inne, być może mógłbyś z nim przeczytać i omówić przemoc i brutalność. Wykorzystaj to jako sytuację dydaktyczną, w której możesz posłuchać jego interpretacji gwałtownych tematów w książce i dodać własne dwa centy.

Możesz wziąć pod uwagę, że przemoc wobec dzieci jest różna niż u dorosłych, szczególnie w książkach. Ich wyobraźnia nie jest tak straszna jak nasza. Wiele z tego, co sprawia, że ​​książka ma wpływ na dorosłych, przejdzie bezpośrednio nad głowę dziecka, ze względu na jego brak doświadczenia i brak dojrzałości.

Jeśli kiedykolwiek przeczytałeś książkę jako osoba dorosła, którą najpierw przeczytałeś jako dziecko, będziesz wiedział, co mam na myśli. 1984 i Przygody Huckleberry Finna przychodzą mi na myśl jako książki, które czytam jako dziecko, które uderzyły mnie znacznie mocniej jako dorosły. Hobbit to dla mnie dobry przykład książki, która poszła w drugą stronę. Jako dziecko uważałem to za przerażające. Jako dorosły ma łagodne serce.

Jeśli nadal uważasz, że to nie jest właściwe, skorzystam z okazji, aby nauczyć, że różne nie są złe. To nie ostatni raz będzie musiał przeciwstawić się tłumowi, aby dokonać lepszego osobistego wyboru. To nie musi być rzecz negatywna. Pozwól mu wybrać odpowiedni zamiennik. Moi rodzice kazali mi to zrobić raz lub dwa razy w szkole średniej. Nie pamiętam, że czułem się tak bardzo wykluczony, jak inne dzieci, które są trochę zazdrosne, że muszę przeczytać coś innego. Dzieciom podoba się pomysł przeczytania książki powyżej ich poziomu dojrzałości, ale w rzeczywistości robienie tego nie jest tak przyjemne.

(Ostrzeżenie: spoilery)

Podczas gdy Igrzyska śmierci są brutalną książką, prawdopodobnie jest to jedna z niewielu, która pokazuje konsekwencje tej przemocy. Śmierć Rue, moralny dylemat zabójstwa lub zabicia oraz ofiara Katniss zajmującej miejsce siostry - wszystko to oferuje coś dla dziecka. Nawet śmierć foxface (nie pamiętam imienia bohatera) była przedstawiana jako tragedia. Wiele postaci z dystryktu 1 pokazuje dobrych ludzi uwięzionych w „złym” społeczeństwie.

Moja córka przeczytała tę książkę, gdy miała jedenaście lat i podobała się jej. Przeczytałem to po niej. Wolałbym, żeby przeczytała tę książkę, która ostatnio oglądała większość śmieci w telewizji.

Tak więc uważam to za okazję do rozpoczęcia (kontynuowania) dialogu z dzieckiem na temat charakteru i wpływu przemocy (jak sugeruje Valkyrie). Myślę, że książka jest rozsądnym punktem wyjścia.

Pamiętam, jak czytałem „Władcę pierścieni”, gdy miałem 11 lat. Otworzyłem oczy na cały świat wspaniałej literatury, która była naprawdę interesująca . Książki o wojnie i przemocy budzą silne emocje.

Chociaż zgadzam się, że nie każde dziecko musi być gotowe na radzenie sobie z emocjami w tym wieku, powiedziałbym, że to rodzice i nauczyciele powinni wspierać swoje dzieci i reagować na te emocje, a nie po prostu zwlekać. Może to spowodować, że dziecko pozostanie w tyle za rówieśnikami. Dodatkowo, niezależnie od tego, czy dziecko czyta książkę, będzie omawiać książkę z rówieśnikami i dowiedzieć się, co się stanie.

Biorąc to wszystko pod uwagę, znasz swoje dziecko lepiej niż ja, a on zna się lepiej niż którekolwiek z nas. Zapytaj go, jak się czuje . Jeśli czuje, że jest gotowy czytać i interpretować książki, które wywołują silne emocje, pozwól mu.

Oczywiście pierwszą decyzją jest ustalenie, czy dane dziecko jest gotowe na książkę w dowolnej formie - samodzielnie, z nauczycielem i klasą i / lub z rodzicem. To naprawdę osobista i indywidualna decyzja, ponieważ odpowiedź dla każdego dziecka będzie zależeć od jego szczególnej wrażliwości, umiejętności czytania i świadomości moralnej, czy niestosowność dotyczy przemocy, seksu lub innego interesującego tematu jest naprawdę nieistotna, z wyjątkiem tego osobistego poziomu . Jeden rodzic może podjąć przeciwne decyzje dotyczące tej samej książki z dwoma różnymi rodzeństwem ze względu na zdolności i osobowość dziecka.

Jeśli rodzic zdecyduje się na odczyt

• Bądź szczery ze swoimi obawami dotyczącymi dziecka, aby wiedział, gdzie stoisz, a także dowiedzieć się, co myśli dane dziecko. Powiedz także swojemu dziecku, że jeśli zacznie myśleć, że to dla niego za dużo, może skłonić się do lektury, a ty staniesz za tą decyzją. Nie oczekuj, że dziecko w tej pozycji podejmie taką decyzję - większość tego nie zrobi, ale raz na jakiś czas zdarzają się cuda.

• Zgadzam się z Walkirią, że jednym z najlepszych sposobów radzenia sobie z tym jest czytanie razem z dzieckiem, o którym mowa. Jeśli jest starsze rodzeństwo, można nawet zdecydować, że będzie to czytanie rodzinne i zaangażować starszego rodzeństwa w dyskusje na temat książki.

• Pomocne może być znalezienie podręcznika autora. Większość powieści dla dzieci i młodzieży, które są wykorzystywane w klasie, zawiera przewodnik od wydawców z pytaniami do dyskusji dostępnymi online do wydrukowania lub zamawiania przez wydawców. Możesz także przejść do witryn takich jak Addlit.org lub enotes.com. Nie nakłoniłbyś ich, aby Twoje dziecko odrobiło dodatkową pracę domową, ale aby upewnić się, że jesteś przygotowany na ewentualne dyskusje we własnym domu i prawdopodobne pytania do dyskusji, które nauczyciel może zadać.

Jeśli rodzic zdecyduje się poszukać alternatywy

• Wyjaśnij dziecku, dlaczego podejmujesz decyzję. Poinformuj go, że może cię winić, gdy jego przyjaciele zaczną zadawać pytania w tej sprawie, a to wcale Ci nie przeszkadza. Nie odmawiaj czytania w ogóle - nigdy. Poinformuj dziecko, że to dopiero teraz, w pewnym momencie czytanie książki nie będzie zależało od niego, to po prostu jeszcze nie czas. Pomyśl o przybliżonej odległości tego czasu.

• Dowiedz się, do jakich celów nauczyciel podchodzi z książką, abyś mógł znaleźć alternatywną książkę, dzięki której można by osiągnąć podobne cele uczenia się.

• Kiedy przekazujesz swoje obawy nauczycielowi / szkole, rób to delikatnie, niekrytycznie i bez emocji. Wyraź swoje obawy dotyczące syna i dynamiki rodziny, a nie szkoły. Kiedy rodzice podchodzą do szkoły, mówiąc o niewłaściwej decyzji, stawiają własny opór, ale w większości przypadków, gdy podchodzisz do szkoły, wyjaśniając, dlaczego coś nie działa w szczególności dla twojego dziecka, po czym pojawia się alternatywna opcja lub dwóch, które według ciebie mogłyby zadziałać na twoich stronach, jeśli to zadziała, szkoła zobowiązuje się i będzie z tobą współpracować.

• Nie udawaj dramatu, gdy dowiesz się, ilu rodziców się z tym czuje. Takie podejście, choć sprawia, że ​​czujesz się wspierany, często wywołuje walkę, a nie pracę nad rozwiązaniem. Naraża to również twojego syna na większe zawstydzenie, gdy książka i tak zostanie przeczytana w klasie. Jeśli znasz znajomego lub dwoje, którzy mają podobne uczucia, sprowadź ich jako część rozwiązania, mówiąc: „Znam co najmniej dwie inne rodziny, które chętnie kazałyby swoim dzieciom czytać kolejną książkę z moim synem, więc może cała klasa mogłaby mieć możliwość wyboru między dwiema książkami, aby żadne dziecko nie zostało wyróżnione i zaoferować opcję dla dzieci rodziców, którzy podzielają moje obawy (lub coś w tym celu).

Przemoc jest niestety czynnikiem życia. Nie ma sensu ukrywać dziecka przed życiem. Jestem członkiem zarówno Amnesty International, jak i kampanii przeciwko handlowi bronią (CAAT). Moja córka (obecnie 13) brała udział w wielu demonstracjach ze mną od 8 roku życia.

O wiele lepszym podejściem jest zaakceptowanie rzeczywistości życia, ale czytanie książki z synem. Następnie możesz omówić problemy. To da ci doskonałą okazję do nauczenia go realiów życia i pomoże mu rozwinąć się w jak najlepsze.