Jak poradzić sobie ze strachem dziecka przed wodą na jej twarzy?

Nasza 2,5-letnia córka uwielbiała kąpiele, bawiąc się w basenie i po prostu bawiąc się wodą. Teraz boi się kąpieli. Walka polega nawet na tym, by nawet wsadzić ją do wanny, a co dopiero spróbować ją umyć lub umyć włosy. Ona krzyczy i płacze łzami, kiedy próbuję; Próbuję wyjaśnić, że należy ją wyczyścić, ale ona po prostu wariuje.

Mam 2 inne dzieci i nigdy nie miałem z nimi takiego problemu. Mogą nie lubić wody na twarzy, ale uwielbiają kąpać się i przyzwyczaiły się do wody, która czasem spływa po ich twarzach. Nie wiem co mam robić. Ogólnie stała się bardzo emocjonalna. Nic, czego próbowałem, nie działa. Chciałbym usłyszeć kilka nowych rzeczy do wypróbowania!

To, co uważam za najbardziej skuteczne, to nauczenie ich mechanizmu radzenia sobie, czynnego działania, aby nie czuli się bezradni, i dać im dużo czasu na ich zastosowanie. Na przykład:

Dobra, nadchodzi woda. Zamknij oczy i usta, aby się nie dostały!

Dzieci często płaczą, ponieważ boją się wody dostającej się do ich ust, co rodzi samospełniającą się przepowiednię. Inne rzeczy, które pomogły moim dzieciom w tym czy innym czasie:

• Zdobycie krzesła kąpielowego, aby pomóc im poczuć się bardziej bezpiecznie. Lub pozwól im wstać.
• Użyj szamponu bez łez.
• Pozwól im wybrać własną temperaturę. Jedna z moich córek lubi wodę znacznie chłodniejszą niż jestem przyzwyczajony.
• Daj im więcej kontroli. Pozwól im robić własne mycie i płukanie tak bardzo, jak to praktyczne.
• Zachowaj spokój.

Niestety, czasem niewiele można zrobić poza tym, aby jak najszybciej to skończyć. Ten etap minie jednak jak każdy inny.

Ten sam problem wyleczyliśmy u mojej córki, NATYCHMIAST, tanią parą okularów pływackich. Pokazałem jej, czym są, po co są - przycisnęła je do twarzy i tyle. nie ma odwrotu!

Ta sama para przyzwyczaiła ją do skakania w basenie i nauki pływania. Teraz ma dziewięć lat i jest doświadczonym płetwonurkiem!

To zadziałało dla mojego syna: pozwoliłem mu założyć maskę do pływania i po umyciu włosów położyłem dłoń na ustach. Potem pozwalam mu trzymać ściereczkę, myjąc jego twarz. Świadomość, że w każdej chwili może ściągnąć szmatkę, pomogła mu uprać twarz.

W przypadku mojego najstarszego syna problemem był przede wszystkim szampon do oczu (lub woda nienasycona, ale częściej szampon konkretnie).

Trzymamy jego ręcznik pod ręką, a gdy tylko polewamy mu włosy, bierze ręcznik i suszy oczy. To daje mu poczucie kontroli (podobne do pomysłu maski Thorina). Używamy również elastycznego silikonowego naczynia do nalewania wody (specjalnie sprzedawanego do tego celu, ale zrobi to wszystko, co będzie elastyczne), które nieco dopasuje się do jego brwi, a tym samym zmniejszy wyciek na twarz. Nauczył się około 3, aby patrzeć prosto w górę, kiedy nalewałem wodę, co również pomaga ją zmniejszyć.

To oczywiście jest dla dziecka, które inaczej nie przeszkadza woda w jego oczach - na przykład w basenie jest tak wygodny, jak wyobrażam sobie, że każde dziecko płynie pod wodą na krótkie okresy.

Zdecydowanie zachęcamy czas kąpieli, aby był jak najbardziej zabawny, w tym dużo zabawy przed strasznym myciem włosów. Dużo zabawek, prawie bez nadzoru gra (jestem w pokoju, więc nie ma ryzyka utopienia, ale nie przeszkadzam, jeśli się rozpryskuje, dopóki kurtyna w wannie jest w większości zaciągnięta).

Zastanów się również nad prysznicami, jeśli jest bardziej podatna na te. To było wspaniałe podczas treningu nocnika dla mojego najstarszego; mieliśmy głowicę prysznicową z elastycznym wężem (jak w przypadku starszych osób, które biorą prysznic siedząc) i pewnego dnia odkryliśmy, że uwielbia się nią bawić w sposób, który daje użyteczny prysznic. Bierze go i przesuwa, aby całe jego ciało było stale mokre, a nawet (w wieku 3 lat) może używać mydła w częściowo użyteczny sposób. Oczywiście należy jeszcze umyć włosy, a to prawdopodobnie marnuje trochę wody (choć nie jestem pewien, ile to kosztuje prysznic o niskim przepływie w porównaniu z pełną wanną?), Ale może to być zmiana nawet po prostu, aby zmienić rzeczy dla twojego malucha, a to świetna zabawa. Dobrze radził sobie z treningiem nocnika po wypadkach - w większości mógł się z nim wyczyścić.

Każde dziecko jest inne, a sugestie już opublikowane są dobre. Sugerowałbym jeden pomysł, którego jeszcze nie widziałem, a mianowicie na przemian wannę i prysznic z otwartym odpływem.

Moje dzieci trochę się boją, gdy woda jest nalewana z kubka lub miski, ale z jakiegokolwiek powodu uważają, że prysznic jest zabawny. Zacząłem od trzymania ich plecami do wody i wcale nie wkładania twarzy do wody, pozwalania, aby ich włosy były mokre, ale trzymania ich z dala od twarzy. Potem, kiedy przyzwyczajają się do sporadycznego plusku, pozwalam im pluskać się przez sekundę lub dwie pod prysznicem i wracają. Działa całkiem dobrze, a woda poruszająca się szybciej wypłukuje mydło / szampon o wiele łatwiej niż kąpiel.

Czasami, jeśli dzieci wyleją za dużo kąpieli bąbelkowej w wannie, pozwolę im się rozlać, a następnie opróżnię wannę i włączę prysznic, aby spłukać, ponieważ z czasem stało się to łatwiejsze.

Czasami lepiej jest zastosować podejście „Monkey see, Monkey do”; Nie jestem pewien, czy próbowałeś się z nią kąpać i pokazać jej, że nic ci się nie dzieje, gdy woda spływa ci po twarzy. Moja mama pamięta, że ​​przez pewien czas odczuwałem straszny strach przed wodą z powodu incydentu, w którym przypadkowo wpadłem do basenu podczas gry w metkę, ale teoria naukowa stwierdza, że ​​obserwowanie kogoś wykonującego jakąś czynność lub akcję często inspiruje obserwatora do naśladowania im, pomimo wszelkich utrzymujących się obaw lub wątpliwości, po prostu.

HTH i powodzenia!

Świetne odpowiedzi!

Moja 2-letnia córka ma związek miłości / nienawiści z wodą, a szczególnie nie lubi, jak woda przelewa się przez nos lub usta, co zdarzało się za każdym razem, gdy myliśmy włosy. To, co nam działało, jest - jak sugerują inni - pozwalając jej na większą kontrolę nad całym procesem, na przykład pozwalając jej wylewać na siebie wodę za pomocą zabawkowego sitka do makaronu. Również kładąc jedną rękę na jej czole, używając drugiej do polewania włosów, co pozwala uniknąć spływu wody z nosa lub ust.

Jakieś pomysły:

1) Zaoferuj „radosną kąpiel” kontra „smutną kąpiel”. Mój syn przeszedł podobną transformację, a my mieliśmy kilka kąpieli wymuszonych i czuliśmy się z tego absolutnie okropnie. Nie jestem pewien, czy chodziło o wodę na twarzy, czy coś innego, ale walczyłby z całej siły, by uciec od wanny. Po kilku złych doświadczeniach zaoferowaliśmy mu 2 opcje: szczęśliwą kąpiel lub nieszczęśliwą kąpiel. Przy szczęśliwej kąpieli mógł się wspinać i robić zwykłe rzeczy - bawić się zabawkami itp. Nieszczęśliwa kąpiel była tam, gdzie go tam trzymaliśmy i myliśmy. W końcu wybrał szczęśliwą kąpiel i problem zniknął po kilku miesiącach.

2) Pozwól im się bawić wanną przed wejściem w kolejną sztuczkę, której nie mogę powiedzieć, że próbowałem, ale może zadziałać, polegającą na przygotowaniu kąpieli. Niech wybiorą ręcznik i ściereczkę do prania. Pokaż im, w jaki sposób otrzymujesz wodę. Może umieściłeś łódź w wannie i pozwoliłeś jej bawić się przez kilka minut. Może nawet spróbuj tego bez samej wanny, aby zapobiec przestawieniu strachu przed wodą na twarz w ogólny strach przed samą wanną.

Wiem też, że dzieci czasami boją się drenażu.