Czy dorośli powinni płacić czynsz, jeśli mieszkają w domu swoich rodziców?

Jeśli twoje dorosłe dzieci nadal mieszkają w domu, czy powinny dzielić koszty utrzymania we wspólnym gospodarstwie domowym?

Istnieją dwie możliwe skrajności - zażądanie czynszu, gdy tylko ukończą 18 lat, lub umożliwienie im pozostania za darmo na czas nieokreślony, niezależnie od ich statusu społecznego, edukacyjnego lub zawodowego. Zakładam, że większość z nas zgodzi się, że najlepsza odpowiedź jest gdzieś pomiędzy tymi skrajnościami, ale określenie dokładnego miejsca nie jest łatwe. A ponieważ sytuacje rodzinne i indywidualne są różne, nie ma „najlepszego rozwiązania”, które byłoby najlepsze we wszystkich przypadkach.

Dopóki pobyt w domu nie przeszkadza dziecku w rozwoju społecznym, edukacyjnym i / lub zawodowym, nie widzę problemu z pozostawieniem go za darmo. Jeśli właśnie ukończyli szkołę i dostali nową pracę lub dopiero zaczęli chodzić do szkoły, pobyt w domu (za darmo) może być świetnym sposobem na zaoszczędzenie na przyszłą niezależność finansową. Z drugiej strony, jeśli nie korzystają z okazji, aby zaoszczędzić i przygotować się, przebywanie w domu za darmo jest dla nich przeszkodą.

Dlatego nie ma ustalonego wieku ani statusu społecznego, który określa, kiedy dziecko powinno być zobowiązane do zapłaty czynszu (lub nawet może zostać w domu). Upewnij się, że Twoje dziecko wie, czego się od nich oczekuje pod względem niezależności finansowej, i upewnij się, że rozumiesz również ich oczekiwania. Określ cele i wytyczne, a następnie określ, jak surowo będziesz musiał przestrzegać tych wytycznych. Jak wspomnieli inni, wiele z nich sprowadza się do komunikacji.

Uważam, że wszyscy dorośli mieszkający w gospodarstwie domowym muszą aktywnie przyczyniać się do utrzymania gospodarstwa domowego.

To niekoniecznie musi być finansowe, chociaż jest to najprostsze i najbardziej oczywiste. Zamiast tego może obejmować takie czynności jak czyszczenie, gotowanie i ogólne utrzymanie domu. Może to obejmować prowadzenie starszych członków rodziny i regularne załatwianie spraw.

Największym kluczem jest komunikacja, usiądź z nimi i przedyskutuj ich sytuację i wymyśl plan, który będzie sprawiedliwy dla wszystkich zaangażowanych.

W przypadkach, w których istnieje duże napięcie między stronami, rozważ sprowadzenie osoby trzeciej w celu opracowania planu.

Pamiętaj, że w końcu plan musiałby zostać zmieniony w miarę zmiany sytuacji rodzinnej, zmiany sytuacji finansowej dorosłego dziecka i / lub rzeczy zaczynają się załamywać.

Jak w przypadku wszystkich rzeczy „to zależy”.

Myślę, że jeśli dziecko jest dorosłe, powinno płacić czynsz, chyba że istnieje dobry powód, aby tego nie robić. (np. na studiach lub w domu w czasie ferii zimowych / letnich, studiowania do egzaminów barowych lub podobnych kwalifikacji zawodowych, szukania pracy, środków do życia, separacji od małżonka itp.)

Słyszałem również o tym, że rodzice to robią i oszczędzają wszystkie pieniądze, aby zwrócić je dziecku w przyszłości.

Moi rodzice od najmłodszych lat wyjaśniali, że kiedy skończyliśmy szkołę średnią, mogliśmy zostać w domu tylko wtedy, gdy byliśmy na studiach. A jeśli zostaliśmy w domu, musieliśmy albo pomóc nam w podziale obowiązków, albo zapłacić czynsz.

Jedną z rzeczy, które doceniam, było to, że zawsze byli konsekwentni i dawali nam znać, zanim nadejdzie czas, czego się spodziewać.

Z moim synem, jeśli naliczę czynsz, byłoby całkowicie zależne od sytuacji, czy chodzi do szkoły, czy robi coś produktywnego, aby poprawić swoją przyszłość? Potem poprosiłbym go, aby pomógł w pracach domowych i dał mu do zrozumienia, że ​​nieopłacanie czynszu to nasz sposób wspierania go i pomagania mu w skupieniu się na studiach, aby nie musiał tyle pracować, co mogłoby odwrócić uwagę od szkoły.

Jeśli on jest po prostu dupkiem, pracuje za minimalną płacę tylko po to, żeby zdobyć pieniądze na spędzanie czasu ze swoimi przyjaciółmi przez cały czas, wtedy wymagałbym czynszu, aby przyzwyczaić go do prawdziwego świata, w którym mamy wydatki i nie może po prostu wysadzić wszystkich naszych pieniędzy na zabawę przez cały czas.

Kiedy mieszkałem z rodzicami, sam postanowiłem pomóc im w wydatkach na gospodarstwo domowe, szczególnie w rachunkach za media i innych wydatkach. Moi rodzice zrobili dla mnie tyle rzeczy i wierzę, że jest to sposób, aby pomóc im, aby mogli cieszyć się owocami swojej pracy.

Uważam, że dorosłym dzieciom nie trzeba mówić, że powinny pomagać czy nie, należy podjąć własną decyzję, aby przynajmniej pomóc rodzicowi, biorąc pod uwagę, że już zarabiają.

Gdzie mieszkam (w szczególności w Australii - Wiktorii), nie jest to normą - prawdopodobnie z powodu tego, jak traktuje się tutaj uniwersytet („college” w Ameryce). Rząd pożycza pieniądze studentom (w zasadzie bez odsetek, oprócz indeksowania inflacją), które są spłacane automatycznie w ramach podatku, gdy dochód przekroczy określony próg (tj. Zwykle po uzyskaniu dyplomu).

Dlatego chociaż studenci uniwersytetu mają często pracę w niepełnym wymiarze godzin, nie jest to konieczne, a ponieważ rodzice nie płacą za edukację, warunki życia często trwają tak, jak w szkole średniej.

Oczywiście, zmienia się ona dziko w zależności od rodziny; w mojej rodzinie wyprowadziłem się raz, kiedy skończyłem 18 lat (co, jak się zdarza, zdarza się często w innym miejscu), podczas gdy inni pozostali, dopóki nie osiągnęli dwudziestki lub w połowie lat dwudziestych i nie wzięli ślubu. Mam 23-letniego brata, który wciąż jest w domu, który właśnie ukończył studia i prawdopodobnie się wyprowadzi, gdy będzie miał pracę.

Kiedy mieliśmy więcej trudności finansowych (~ 10 lat temu), starsze dzieci (które pracowały już w niepełnym wymiarze godzin) składały wyżywienie (lub „czynsz”), ale nie byłbym zaskoczony, gdyby to było ich własne wybór i uznanie czasów, w których byliśmy.

(I jestem jednym z pięciu, dlatego wydaje mi się, że mam braci i siostry wychodzące mi z uszu.)

Mogę wymyślić kilka powodów, dla których dorosły miałby mieszkać z rodzicami.

1. Zależność finansowa (nie mogą znaleźć dobrej pracy).
2. Zależność fizyczna (taka jak niepełnosprawność).
3. Zależność emocjonalna (nie mogą połączyć swojego działania).
4. Aby pomóc (na przykład w przypadku starszego lub chorego rodzica).

W sytuacji 1, pod warunkiem, że dorosły robi pozytywne kroki w kierunku niezależności finansowej, nie rozumiem, w jaki sposób prośba o czynsz sprawi, że szybciej wyjdą z domu. Jeśli nie próbują przynajmniej podjąć takich kroków, nie rozumiem, dlaczego powinieneś pozwolić im mieszkać w swoim domu. Z drugiej strony pomoc w opłacaniu czynszu i wykonywaniu obowiązków jest prawdopodobnie dobra dla poczucia własnej wartości, więc może być korzystna jako akt wsparcia.

W sytuacji 3 złe rzeczy dzieją się w życiu każdego. Sytuacyjnie, jeśli dorosły ma problemy z uzależnieniem lub jakąś chorobą psychiczną, prawdopodobnie potrzebuje leczenia lub terapii. Nie naliczałbym czynszu za osobę w takiej sytuacji, ale nie pozwoliłbym jej mieszkać ze mną, gdyby nie uczestniczyli w potrzebnym leczeniu / terapii.

Celem jest osiągnięcie niezależności. Opłacałbym czynsz w sytuacji, gdy naliczanie czynszu pomogło osiągnąć ten cel, ale nie inaczej.

Sytuacje 2 i 4 prawdopodobnie nie wchodzą w zakres tego pytania.

Jak powiedzieli inni, zależy to bardzo od okoliczności.

Czy to nie pochodzi ze szkoły średniej, czy ze studiów? Czy rodzice zaoferowali, czy też ich potomstwo o to poprosiło? Czy rodzice mają środki, czy to ciężar? Czy starają się uczyć samowystarczalności, czy jest to związane z chorobą psychiczną (lub narkotykami)?

Tylko jedno z moich dzieci mieszkało ze mną po studiach. Aby było ciekawiej, zabrał ze sobą przyjaciela! Obaj mieli dylemat: „Właśnie skończyłem studia i nie mogę znaleźć sensownej pracy”. Jedynym wymaganiem było, aby pomagali w domu i sprzątali po sobie. Jeśli mogli, mieli od czasu do czasu dostarczać jedzenie. Myślałem, że ich egzystencjalny dylemat wystarczył, aby poradzili sobie w tej chwili.

Po upływie określonego czasu musieli albo pracować w pełnym wymiarze godzin, w szkole w pełnym wymiarze godzin, albo w kombinacji obu. Jeśli nie, musieli znaleźć inne warunki życia.

Myślę, że wtedy było to dla nich właściwe.

Chciałbym powiedzieć, że gdy dziecko skończy edukację w pełnym wymiarze godzin i będzie miało płatną pracę, powinno wnieść wkład w gospodarstwo domowe, ale powinno to być sprawiedliwe .

Ja sam mieszkałem z matką do ukończenia 21. roku życia. Miałem płatną pracę od 18 roku życia. Zapłaciłem za coś, co nazywaliśmy wyżywieniem, i było to około 80 funtów miesięcznie, co nie jest dużo, ale zarabiałem tylko 400 funtów sam miesiąc i miałem własne wydatki (samochód, telefon, ubrania itp.), które sobie poradziłem. Wraz ze wzrostem mojej płacy wzrosła również moja rada. Biorąc to pod uwagę, kiedy nadszedł czas, aby się wyprowadzić, postanowiliśmy zatrzymać się na tablicy, aby zaoszczędzić jak najwięcej pieniędzy. To właśnie rozumiem przez sprawiedliwość.

Czy to coś, co narzucę moim dzieciom, gdy dorosną? Zdecydowanie . Udział w gospodarstwie domowym twoich rodziców jest niczym w porównaniu z robieniem tego samemu i daje Twojemu dziecku zrozumienie sposobu płacenia. To była jedna z najtrudniejszych lekcji, jakich się nauczyłam, przeprowadzka. Nareszcie niezależność! Ale okazało się, że jest to koszt i duży. Przeszedłem z płacenia 120 £ miesięcznie za wyżywienie do 450 £ miesięcznego czynszu ... a potem reszty.

Problem, jaki miał wielu rodziców, polegał na tym, że ich dziecko nie ma motywacji do znalezienia pracy. Mają łatwe życie rodziców, którzy robią dla nich wszystko . Myślę, że w tej sytuacji musisz być motywacją. Nie rób wszystkiego i każ im ciągnąć ciężar wokół domu.

Myślę, że jako dziecko ma więcej niż 18 lat i nadal mieszka w domu, pracuje i idzie do szkoły, prawdopodobnie nie powinno płacić czynszu, chyba że występują poważne trudności finansowe w spłacie kredytu hipotecznego.

To powiedziawszy, wiele rodzin przeżyło kryzys mieszkaniowy i potrzebuje każdego dorosłego mieszkającego w domu, aby w ten czy inny sposób wnieść swój wkład. Dorosłe dzieci mogą zapłacić rachunek za gospodarstwo domowe, co bardzo pomaga i daje poczucie odpowiedzialności. Jeśli nie zapłacą absolutnie nic, a zamiast tego pójdą do centrum handlowego i wypłacą swoje wypłaty, nigdy nie nauczą się, jak oszczędzać lub budżetować. Lepiej trenować je wcześniej, bo będzie to bardzo przygnębiające samoistne wezwanie. Naucz ich młodych! Pieniądze mają znaczenie!

Chciałeś mieć dzieci, teraz je wspieraj. Nie prosili o narodziny, prawda? Ten świat nie jest zbyt bezpieczny, finansowo ani w inny sposób. Jeśli zdecydujesz się mieć dzieci, zaopiekuj się nimi. To niemoralne, aby sprowadzić kogoś na świat wbrew jego woli, a następnie poprosić go o pieniądze.