Motywacja

Jestem rodzicem dziecka w wieku przedszkolnym w miejskim regionie USA. Wchodzi do przedszkola za rok lub dwa i mamy wiele opcji dla szkół podstawowych w okolicy, oferujących różne programy i programy nauczania (np. GATE, Waldorf, Montessori).

Niektóre z tych programów są zgodne z praktyką zapętlania , w której uczniowie mają tego samego głównego instruktora z roku na rok, potencjalnie nawet przez pierwsze dziewięć lat nauki w klasie. Nie mam bezpośredniego doświadczenia z zapętlaniem; kiedy byłem w szkole podstawowej, uczęszczałem na program, który uważam za bardziej tradycyjny, z nauczycielami przypisanymi do poszczególnych poziomów i uczniami zmieniającymi klasy i nauczycieli każdego roku po przejściu do wyższej klasy.

Problem

Nie jestem pewien, jak ocenić zapętlenie jako element programów dostępnych dla mojego syna rozpoczynającego się w przedszkolu. Dzieci mogą mieć lepsze i gorsze relacje ze swoimi nauczycielami - podobnie jak rodzice. Wydaje się oczywiste, że zapętlenie zapewniłoby bardzo różne doświadczenia, gdy uczeń i nauczyciel są razem przez wiele lat, w zależności od tego, czy te relacje są szczególnie dobre, czy złe.

Potencjalne korzyści wynikające z przedłużonego pozytywnego związku wydają się atrakcyjne, ale gdy byłem młody, miałem więcej niż jedno negatywne doświadczenie z nauczycielem, w którym czułem się, jakbym musiał przetrwać i radzić sobie ze złymi relacjami do końca roku lub semestru i mogliśmy oba poruszają się dalej. Brak możliwości zrobienia tego, poza zmianą szkoły (zdecydowanie niepożądane), wydaje mi się niepokojący, szczególnie w pierwszych latach edukacji dziecka.

Zapętlenie jest szczególnie podkreślone w podejściu Waldorfa, w którym uczniowie mogą pozostać z tym samym głównym instruktorem przez 6 do 12 lat. (Z tego, co przeczytałem, ta ostatnia skrajność wydaje się bardziej powszechna w europejskich niż w amerykańskich szkołach Waldorf.) Istnieją pewne badania ilościowe dotyczące skuteczności metod Waldorfa (np. Badanie kreatywności uczniów ¹ , edukacja naukowa ² lub wdrożenie w środowisku publicznym ³ ) ale chociaż sugeruje się zapętlenie jako obszar dalszych badań ⁴ , artykuły pojawiające się w wyszukiwarce Google Scholar pod kątem „zapętlania edukacji”nie był pomocny. Większość nie jest dla mnie dostępna do czytania i / lub skupiania się wyłącznie na minimalnej wersji zapętlenia, w której okres relacji uczeń-nauczyciel (i-rodzic) jest wydłużony do dwóch lat łącznie. W naszym przypadku nie ma prawdziwej środkowej opcji zapętlenia tylko przez dwa lata; albo możemy wybrać tradycyjny program z nowymi nauczycielami każdego roku, albo programy z tak zwaną „rozszerzoną” pętlą trwającą sześć lub więcej lat z tym samym nauczycielem (à la Waldorf).

W jaki sposób praktyka przedłużonego zapętlania wpływa na wyniki edukacyjne dla uczniów szkół podstawowych?

Mój małżonek i ja uważamy, że koszt zmiany szkoły poza normalnymi latami przejścia między szkołami podstawowymi i średnimi jest bardzo wysoki, w oparciu o nasze własne doświadczenia jako dzieci. To sprawia, że ​​rozpoczęcie nauki w szkole jest szczególnie ważnym wyborem, którego dokonujemy w imieniu naszego dziecka, dlatego musimy rozważyć implikacje oparte na dowodach dla każdego i wszystkich obszarów rozwoju (nie tylko naukowców).

Bibliografia

1. Ogletree, EJ (1996). Status porównawczy zdolności twórczego myślenia studentów edukacji Waldorf: ankieta.
2. Jelinek, D. i Sun, L. (2003). Czy Waldorf oferuje realną formę edukacji naukowej. Sacramento, Kalifornia: CSU College of Education.
3. Friedlaender, D., Beckham, K., Zheng, X., i Darling-Hammond, L.R. Podejście inspirowane Waldorfem w publicznym okręgu szkolnym.
4. Oberman, I. (2007). Uczenie się od Rudolfa Steinera: Znaczenie edukacji Waldorfa dla reformy miejskich szkół publicznych. Zgłoszenie online.

Mówiąc nienaukowo, moja żona jest nauczycielem elementarnym, który uczy w połączonej klasie czwartej / piątej klasy z podzielonym programem nauczania. Obserwuje znaczny wzrost, kiedy jej dzieci w tych klasach zatrzymują ją przez kolejne lata. Dzieci, które nie bawią się dobrze ze swoimi nauczycielami, mają tendencję do łagodzenia ich w ciągu pierwszego półrocza, w którym mają. Choć może to wydawać się długim czasem dla ucznia, aby źle się zachowywał lub występował przeciwko nauczycielowi, gdy tylko zaakceptuje, staje się o wiele bardziej odpowiedni, uważny, a ich oceny wydają się znacznie poprawiać w stosunku do tego, gdzie byli, kiedy po raz pierwszy weszli. Drugi rok był zawsze łatwiejszy. Nigdy jednak nie kazała im wykraczać poza klasę 5, ponieważ jej szkoła to K-5. Byłbym ciekawy, jaki byłby wynik, gdyby mogła mieć je znacznie dłużej.

Jeszcze bardziej ciekawa byłaby struktura nauczyciela. Czy zaczynają od jednego poziomu, a potem przesuwają się po rampie, aby mogli poruszać się z dziećmi, czy też uczą wielu poziomów z podzieloną uwagą? Jestem pewien, że odpowiedź na to pytanie różni się w zależności od charakteru programu. Edukacja publiczna najprawdopodobniej tego nie robi, ale szkoła prywatna może.

Jeśli dane z 2 lat są wskazówką, powiedziałbym, że pętla wydaje się bardzo korzystna. Ale nie mogę mówić za długo. Dobre pytanie.

Moje doświadczenie z zapętlaniem pochodzi z mojego własnego doświadczenia.

Chodziłem do szkoły w miejscu, w którym z roku na rok miałeś tego samego nauczyciela, z tego samego przedmiotu, ale różni nauczyciele uczyli różnych przedmiotów. Niektórzy nauczyciele uczyli więcej niż jednego (mój nauczyciel matematyki był również moim nauczycielem przedmiotów ścisłych).

Mając dzieci w USA, jeden nauczyciel na klasę naprawdę mnie wkurza. Dla mnie ogromną wadą jest spotykanie tego samego nauczyciela tak wielu godzin dziennie każdego dnia. Nie ma żadnych czynników łagodzących, jeśli nauczyciel jest zdenerwowany uczniem. Nie ma również czynnika łagodzącego, jeśli nauczyciel przeżywa trudny okres (jak tragedia osobista)

Niepokoi mnie również fakt, że jeden nauczyciel musi omówić oddech przedmiotów. Tam, gdzie dorastałem, nauczyciele zwykle specjalizują się, są nauczycielami matematyki. Mój nauczyciel języka angielskiego nie byłby w stanie uczyć matematyki i odwrotnie.

JEŻELI zapętlenie jest tylko jednym nauczycielem, przez wszystkie lata w szkole, każdego dnia pomyślałbym, że sprawiłoby to, że problemy, które widzę w przypadku „jednego nauczyciela na klasę”, byłyby gorsze. Jak mogą się specjalizować? Jak niektóre dzieci mogą się nie zmęczyć?

Jeśli jednak masz wielu nauczycieli, osobiście uważam to za POMOCNE. Miałem tego samego nauczyciela matematyki przez 9 lat. Był niesamowity i miał bardzo wysokie oczekiwania wobec swoich uczniów. Znał nas wszystkich. W ubiegłym roku wiedział, kim jesteśmy i co musimy zrobić.

Niektórzy nauczyciele zrobili tylko połowę ocen (na przykład od 0 do 5, od 6 do 9), ale nadal utrzymywałeś dłuższy związek.

Wielu z tych nauczycieli obserwowało, jak rozwijamy się od dzieci do nastolatków, i myślę, że stabilność pomogła.