Zalecenia dotyczące pomocy 4-latkowi z trudnościami w mowie

Niedawno lekarz naszego syna zasugerował, aby był oceniany pod kątem objawów autyzmu z powodu pewnych tendencji, takich jak słaba zdolność mowy. Umawiamy się na wizytę u specjalisty, jednak nie jest to kolejny miesiąc. Do tego czasu zastanawiałem się, czy ktoś miał jakieś ćwiczenia lub zajęcia, które moja żona i ja moglibyśmy z nim zrobić, aby w międzyczasie nad tym popracować?

Radziłbym, abyś robił to, co zwykle robisz z synem do tego czasu, niewiele więcej, a na pewno nie mniej.

Jeśli celem specjalnych ćwiczeń i czynności będzie pomoc w osiągnięciu postępów w tych obszarach, w których wykazuje niedobór, być może wypaczasz wyniki, co w rzeczywistości nie byłoby na korzyść twojego syna. Niech specjalista zobaczy twojego syna, którego martwi Twój pediatra. Po postawieniu diagnozy (niezależnie od diagnozy) będzie dużo czasu na wykonanie specjalnych ćwiczeń i zajęć z synem.

Jeśli chcesz zrobić coś, co może być pomocne dla oceniającego, możesz połączyć montaż filmów w przybliżeniu z wiekiem twojego syna, gdy osiągnął pewne kamienie milowe: kiedy pierwszy raz się uśmiechnął, zaśmiał, powiedział swoje pierwsze słowo, w jaki sposób współdziałał z innymi siedzieli bez pomocy, chodzili, mogliby odebrać cheerio itp. Ponieważ mowa wydaje się być głównym przedmiotem zainteresowania, zamieściłbym wiele przykładów kamieni milowych mowy (lub wieku w przypadku ich braku).

Chcesz możliwie jak najdokładniejszej diagnozy, aby jeśli miał stan, który poprawiłby się dzięki interwencji, bardziej prawdopodobne jest uzyskanie leczenia, którego potrzebuje.

W wieku czterech i pół roku u naszego syna zdiagnozowano dość ciężką postać autyzmu i „poważnie upośledzono” rozumienie mowy i produkcję. Dziś aplikuje do MIT z przyzwoitą szansą na dostanie się i jest ścigany nie tylko przez MIT, ale także przez większość z 25 najlepszych uniwersytetów w USA. Więc moje pierwsze słowo do ciebie brzmi - miej nadzieję. Nie pozwól, aby słowo „Autyzm” cię przestraszyło.

Po drugie, spóźnienie w mowie nie jest najważniejszym wskaźnikiem autyzmu. Prostym wskaźnikiem, który czasem udostępniam, jest to, na co on patrzy, kiedy z nim rozmawiasz, a on patrzy na ciebie. Czy on patrzy na twoje oczy lub usta. Dzieci autystyczne mają tendencję do patrzenia w usta, podczas gdy dzieci nieautystyczne mają tendencję do patrzenia w oczy. Pamiętaj, że jest to tylko tendencja, ale bardziej wskazująca na autyzm niż opóźniona mowa.

Po trzecie, zachęcam do zostania ekspertem od sytuacji twojego syna. Zacznij od książki „Late-Talking Children: A Symptom or a Stage”, ale czytaj i czytaj wszystko, co możesz o patologii mowy i terapii. Żaden lekarz, psycholog ani terapeuta nigdy nie poświęci miłości, opieki i czasu, które możesz poświęcić na pomoc swojemu dziecku. Tradycyjna mądrość powie ci, aby pozwolić profesjonalistom na terapię, abyś mógł skoncentrować się na byciu mamą lub tatą. Mówię „bullhonkey!” Jeśli największą potrzebą twojego dziecka jest pomoc w nauce mówienia, twoja miłość do niego wymaga, abyś był pierwszym i najważniejszym w zaspokajaniu tej potrzeby. Korzystaj ze specjalistów tak bardzo, jak potrafisz, ale nie rezygnuj z roli nauczyciela języka dla swojego syna.

Po czwarte, i tak naprawdę, aby odpowiedzieć na twoje pytanie, zdobyłbym kilku wczesnych czytelników, tych z dużą ilością zdjęć przedmiotów z jednym słowem na stronie. Pokaż mu przedmiot i powiedz „jabłko”, a jeśli możesz go skłonić do powiedzenia „jabłko” po kilkukrotnym przeczytaniu mu książki, to niesamowite. Również idź na wycieczki z nazwami, zrób z tego grę. Podnieś go i zabierz ze sobą. Jeśli uwielbia biegać, gdy jest w twoich ramionach, biegaj od obiektu do obiektu do osoby, wypowiadając nazwy rzeczy.

Moja żona opracowała schemat terapii mowy, który obejmował sześć sesji dziennie, każda po pół godziny. Zrobiła trzy z nich, ja zrobiłem jedną, nasza najstarsza córka zrobiła drugą, a sąsiad sąsiadów zrobił ostatnią. Moja żona przygotowała dla nas scenariusze do rozmowy z nim.

Na koniec pozwól, że zapytam cię, jak on ma fizyczny kontakt z ludźmi. Mój syn nie chciał być wzruszony. Przy moim najstarszym podniósłbym ją i owinął mocno w ramiona. Jestem dużym facetem (wysoki, dobrze zbudowany), a ona była całkiem dobrze owinięta kokonem ramion i powiedziałbym jej, że jest moja. Powiedziałaby „nie, TY jesteś mój”, a my chodziliśmy tam iz powrotem i rozpadaliśmy się na chichoty. Za pierwszym razem, gdy poszedłem uściskać syna, odepchnął się i dał jasno do zrozumienia, że ​​nie chce być owinięty w moje ramiona. Nadwrażliwość na dotyk również zwykle towarzyszy autyzmowi. Czy twój syn to pokazuje?

Polecam poszukać patologa mowy (SLP) podczas oczekiwania na wizytę u neurologa i poprosić go o formalną ocenę umiejętności mowy i komunikacji twojego syna. Neurolog pomoże ci ustalić, co się dzieje z twoim dzieckiem, ale nie będzie to ten, który pracuje z dzieckiem w cotygodniowej rutynie, aby podnieść jego umiejętności językowe i komunikacyjne do poziomu odpowiedniego dla wieku. To jest praca SLP. Nadal powinieneś spotkać się z neurologiem; jest to nadal niezbędne do zrozumienia podstawowej przyczyny.

Z drugiej strony Patolog Mowy i Języka przeprowadzi ocenę, która oceni umiejętności mowy i komunikacji Twojego dziecka i określi, czy jest on na poziomie odpowiednim dla jego wieku, czy też potrzebuje pracy w niektórych obszarach, aby podnieść te umiejętności do tego poziomu. Dzięki ocenie będą wiedzieć, nad którymi obszarami pracować, i opracować grubą terapię, która buduje odpowiednie umiejętności we właściwej kolejności, aby zmaksymalizować czas i wysiłki z synem. Dobra SLP zapewni pracę domową i uwzględni cię w sesjach terapeutycznych, dzięki czemu możesz zabrać te zajęcia do domu i przyspieszyć postęp syna.

Jeśli martwisz się kosztami, większość firm ubezpieczeniowych dokona oceny, nawet jeśli nie obejmują one terapii mowy. Jeśli korzystasz z planu HMO, poproś pediatrę o skierowanie i sprawdź w swoim ubezpieczeniu. Niektóre SLP zapewnią bezpłatną ocenę, jeśli ubezpieczenie nie obejmuje oceny. Jeśli mieszkasz w Kalifornii, wówczas Lanterman Act i lokalne centrum regionalne będą subsydiować terapię dla twojego dziecka, jeśli się kwalifikuje, a twoje ubezpieczenie odmawia leczenia.

Więc ponownie kontynuuj swój plan spotkania z neurologiem, ale zacznij szukać i konsultować się z patologiem mowy i języka. Niezależnie od etykiety, którą może otrzymać twój syn, SLP będzie tą, która będzie pracować z twoim dzieckiem nad jego mową i językiem.

I wreszcie, moja żona jest SLP i, jak powiedział Agapwlesu, istnieje bardzo duża nadzieja, że ​​twoje dziecko będzie w stanie pokonać wszelkie niedociągnięcia (jeśli takie mają) i dalej będzie genialną i odnoszącą sukcesy osobą. Widzę to codziennie u pacjentów mojej żony.

Mam nadzieję na najlepsze dla ciebie i twojego syna.

mam objawy autyzmu i nadal mam stopień naukowy prawa. Nie pozwól, żeby cię to zniechęciło. Im więcej interweniujesz i pomagasz, tym lepszy wynik dla dorosłych.

Sugerowałbym, żebyś zaczął uczyć języka migowego (BSL lub ASL), od tego właśnie zaczęło się nasze dziecko z opóźnionym mówieniem. Zanim zobaczyła logopedę, nie tylko nadrobiła zaległości, ale faktycznie wyprzedziła, gdzie powinna być, i nie potrzebowała SOLI. Ma tylko 30 miesięcy, ale dziś powiedziała mi: „gdzie są smakołyki dla zwierząt domowych, więc może dać kilka szybowcom” - ok, tęskniła za „ja” i „(a)” od „kilku”, ale znacznie wcześniej niż 30-miesięczne zazwyczaj jest. Zmniejsza również frustrację, ponieważ mogą się wtedy komunikować i być rozumiani. Byłbyś zaskoczony, jak szybko się tego nauczą. Nasze uczyły się trzy lub cztery znaki każdego dnia.