Robią te obroże, które cię zszokują, jeśli ... och, czekaj ... Myślę, że są dla psów.
DA01,
Maluch przejdzie przez szereg dziwnych i irytujących, a nawet przerażających dźwięków. To minie. Dla nas najgorsze jest ciągłe marudzenie, jeśli nie robisz dokładnie tego, czego chce, co pomaga jej chodzić po mieście (jest jeszcze 4 miesiące do faktycznego chodzenia).
Dave Clarke
Moja córka (20 miesięcy) nigdy nie pisała, dopóki nie zaczęła się moja siostrzenica (7 miesięcy). „Nauczyła się” od młodszego i teraz robi to w zasadzie zawsze, gdy nie dostaje tego, czego chce. My i moja żona myśleliśmy, że uniknęliśmy kuli, ale okazało się, że to bumerang :)
corsiKa
Podobnie jak wiele rzeczy, które pojawią się na twojej drodze, naprawdę możesz go nagrodzić lub zignorować i mieć nadzieję, że zniknie. Jeśli go nagrodzisz, możesz być pewien, że nie zniknie na długi czas!
Marc
Odpowiedzi:
19
Przyjąłem nieco inne podejście do innych odpowiedzi.
Po prostu zignorowałem pisk i przesadziłem z reakcjami na wszystko inne.
Gdyby się uśmiechał, gruchał, beknął, a nawet po prostu nawiązał kontakt wzrokowy, uśmiechałbym się szeroko i rozmawiał z nim, łaskotał go itp.
Kiedy wydał głośne, bolesne dźwięki, upewniłem się, że mój wyraz twarzy nie migocze, i absolutnie nie odpowiedziałem.
Uznałem, że nagradzanie pozytywnych zachowań i ignorowanie negatywnych zachowań zamiast aktywnego zniechęcania byłoby skutecznym środkiem komunikacji w tym wieku, ponieważ tak bardzo koncentrują się na obserwowaniu odpowiedzi i uczeniu się interakcji. Wydawało się, że zadziałało, ponieważ faza głośnego skrzeczenia była dla nas bardzo krótka.
Kamienna twarz to pozycja obowiązkowa w arsenale rodziców. Myślałem, że go mam, aż do dnia, w którym mój pięciolatek (obecnie 9) przyniósł do domu mapę z bandą twarzy oznaczonych emocjami, które każda z nich miała reprezentować, a ta, która powiedziała „szalony”, miała kobietę z „ świński nos ”i mój syn wyjaśnił, że to ja. Zapytałem „dlaczego nos świni?” I powiedział: „bo twoje nozdrza rozszerzają się, gdy jesteś szalony”. Najwyraźniej moja kamienna twarz wymagała pracy. Więc następnym razem, gdy oszalejesz, sprawdź lustro. Być może błędne nozdrza zdradzają.
Jax
Ile lat miał twój mały chłopiec, kiedy przeszedł przez fazę skrzeczenia? dzięki!
Max Williams
@ MaxWilliams Minęło trochę czasu (ma teraz 4 lata), ale wierzę, że było to wtedy, gdy miał około 4-6 miesięcy. Wrzask nie trwał tak długo (na szczęście!).
1
Nasz właśnie skończył 6 miesięcy, piszczy od kilku tygodni. Właśnie zacząłem twoje podejście, mam nadzieję. :)
Max Williams
6
Wrzask jest niestety powszechnym pierwszym środkiem komunikacji i całkowicie rozumiem, dlaczego chcesz go zniechęcić.
Jednym ze sposobów na nauczenie tego jest zachęcenie jej i interakcja z radością, kiedy wydaje wszystkie inne rodzaje dźwięków, aby dać jej znać, że są to dźwięki, które ci się podobają. Kiedy wyda te przeszywające wrzaski, pokaż jej swój dyskomfort - zniekształć twarz, zakryj uszy, zawiń lub jęcz, i powiedz jej prostym językiem „to boli”. Nawet w młodym wieku w końcu zrozumie, że jest różnica.
Jedną z rzeczy, których dzieci nie lubią, jest utrata interakcji. Mój syn zaczął bardzo głośno wrzeszczeć, a nasza reakcja z dyskomfortem sprawiła, że zrobił to jeszcze bardziej. Dzieci lubią kontrolować rzeczy, i to naturalne, że robią, co mogą, aby ludzie reagowali. Nie ma sensu się denerwować i denerwować, ponieważ oni naprawdę nie rozumieją w swoim wieku, więc postanowiłem spróbować przekazać opinie w formie kontrolowania interakcji. Za każdym razem, gdy krzyczał, odwracałem wzrok, dopóki się nie zatrzymał, a potem odwracałem wzrok. To działało przez jakiś czas, ale potem zrobił to jeszcze raz i odwrócenie wzroku go nie powstrzymało, po prostu zrobił to głośniej, więc za każdym razem, gdy pisał, wychodziłem z pokoju, aż zatrzymał się, a potem wracałem. długo mu to wyjaśnia,
Aby kontrola interakcji działała, musisz szybko zareagować, zrób formularze asocjacyjne: jak tylko zacznie krzyczeć, wyjdź z pokoju i idź tam, gdzie cię nie widzą, a gdy tylko przestaną cię oglądać, wróć. Jeśli rób to szybko i konsekwentnie, uczą się kojarzyć zachowanie z czymś, czego nie lubią, co prowadzi do zatrzymania tego zachowania. Jeśli nie zrobisz tego konsekwentnie lub zaczekasz, aż twoje dziecko wrzeszczy (lub cokolwiek innego) przez 10 minut, po prostu pomylisz swoje dziecko.
Nie możesz przekonać 4-miesięcznego dziecka do zaprzestania zachowania za pomocą słów, po prostu tego nie rozumieją. Interakcja to skuteczny sposób komunikowania się, co chcesz, dając więcej za pozytywne zachowanie, a mniej za negatywne. Jest o wiele bardziej konstruktywny niż złość i działa.
@DaveClarke: nie musi tak być. Zrobiłem podobnie: kiedy młodszy krzyk wstaje i wychodzę, ale wracam jedną lub dwie minuty później.
Torben Gundtofte-Bruun
To tak, jakby „krzyczeć” (co mi się nie podoba) tylko wtedy, gdy krzyczą z nieszczęścia, prawda? W naszym przypadku bardziej przypomina śpiewanie - robi to tylko wtedy, gdy jest w dobrym humorze. Niestety przez większość nocy jest w dobrym humorze!
Max Williams,
3
W wieku 4 miesięcy dziecko po prostu eksperymentuje ze swoim głosem i dźwiękiem i próbuje wydawać różne wokalizacje. To nie jest trwałe, więc nie martwiłbym się poprawianiem jakichkolwiek zachowań. Może jeśli mówisz o dwuletnim skrzeczeniu, to niektóre z podanych tutaj odpowiedzi są istotne. W przeciwnym razie dla niemowlęcia jest to kolejny kamień milowy rozwoju i pozwoliłbym mu się uczyć i odkrywać.
Będzie to działać na nieco starsze dziecko, ale im wcześniej zostanie rozpoczęte, a szybkość i spójność, z jaką jest ono egzekwowane, określi, jak długo ta metoda modyfikacji zachowania stłumi to irytujące zachowanie. Kiedy dziecko krzyczy, NATYCHMIAST mocno ściśnij jego nogę lub ramię, aby zwrócić jego uwagę. SKONTAKTUJ SIĘ Z OCZAMI i bardzo surową twarzą i głosem, użyj jego imienia i powiedz „NIE, Aiden”. Nie krzycz i absolutnie nie uśmiechaj się. Kiedy przestaje krzyczeć, puść jego ramię lub nogę, ale zachowaj surową twarz, która pokazuje mu, że nie akceptujesz tego zachowania. Za każdym razem, gdy krzyczy, natychmiast reaguj. Kiedy nie krzyczał przez „długi czas” (w zależności od tego, jak często to robił), nagradzaj go uśmiechem i mów, jak dumny jesteś, że jest „dużym chłopcem”
Ugh. „Nie” i surowy głos z niemowlakiem ??? NIE! Niemowlęta wokalizują i eksperymentują z głośnością, tonem i kadencją, aby wyrazić radość, frustrację i ogólnie rozpocząć komunikację. Rozsądnie stosuj środki naprawcze.
Odpowiedzi:
Przyjąłem nieco inne podejście do innych odpowiedzi.
Po prostu zignorowałem pisk i przesadziłem z reakcjami na wszystko inne.
Gdyby się uśmiechał, gruchał, beknął, a nawet po prostu nawiązał kontakt wzrokowy, uśmiechałbym się szeroko i rozmawiał z nim, łaskotał go itp.
Kiedy wydał głośne, bolesne dźwięki, upewniłem się, że mój wyraz twarzy nie migocze, i absolutnie nie odpowiedziałem.
Uznałem, że nagradzanie pozytywnych zachowań i ignorowanie negatywnych zachowań zamiast aktywnego zniechęcania byłoby skutecznym środkiem komunikacji w tym wieku, ponieważ tak bardzo koncentrują się na obserwowaniu odpowiedzi i uczeniu się interakcji. Wydawało się, że zadziałało, ponieważ faza głośnego skrzeczenia była dla nas bardzo krótka.
źródło
Wrzask jest niestety powszechnym pierwszym środkiem komunikacji i całkowicie rozumiem, dlaczego chcesz go zniechęcić.
Jednym ze sposobów na nauczenie tego jest zachęcenie jej i interakcja z radością, kiedy wydaje wszystkie inne rodzaje dźwięków, aby dać jej znać, że są to dźwięki, które ci się podobają. Kiedy wyda te przeszywające wrzaski, pokaż jej swój dyskomfort - zniekształć twarz, zakryj uszy, zawiń lub jęcz, i powiedz jej prostym językiem „to boli”. Nawet w młodym wieku w końcu zrozumie, że jest różnica.
źródło
Jedną z rzeczy, których dzieci nie lubią, jest utrata interakcji. Mój syn zaczął bardzo głośno wrzeszczeć, a nasza reakcja z dyskomfortem sprawiła, że zrobił to jeszcze bardziej. Dzieci lubią kontrolować rzeczy, i to naturalne, że robią, co mogą, aby ludzie reagowali. Nie ma sensu się denerwować i denerwować, ponieważ oni naprawdę nie rozumieją w swoim wieku, więc postanowiłem spróbować przekazać opinie w formie kontrolowania interakcji. Za każdym razem, gdy krzyczał, odwracałem wzrok, dopóki się nie zatrzymał, a potem odwracałem wzrok. To działało przez jakiś czas, ale potem zrobił to jeszcze raz i odwrócenie wzroku go nie powstrzymało, po prostu zrobił to głośniej, więc za każdym razem, gdy pisał, wychodziłem z pokoju, aż zatrzymał się, a potem wracałem. długo mu to wyjaśnia,
Aby kontrola interakcji działała, musisz szybko zareagować, zrób formularze asocjacyjne: jak tylko zacznie krzyczeć, wyjdź z pokoju i idź tam, gdzie cię nie widzą, a gdy tylko przestaną cię oglądać, wróć. Jeśli rób to szybko i konsekwentnie, uczą się kojarzyć zachowanie z czymś, czego nie lubią, co prowadzi do zatrzymania tego zachowania. Jeśli nie zrobisz tego konsekwentnie lub zaczekasz, aż twoje dziecko wrzeszczy (lub cokolwiek innego) przez 10 minut, po prostu pomylisz swoje dziecko.
Nie możesz przekonać 4-miesięcznego dziecka do zaprzestania zachowania za pomocą słów, po prostu tego nie rozumieją. Interakcja to skuteczny sposób komunikowania się, co chcesz, dając więcej za pozytywne zachowanie, a mniej za negatywne. Jest o wiele bardziej konstruktywny niż złość i działa.
źródło
W wieku 4 miesięcy dziecko po prostu eksperymentuje ze swoim głosem i dźwiękiem i próbuje wydawać różne wokalizacje. To nie jest trwałe, więc nie martwiłbym się poprawianiem jakichkolwiek zachowań. Może jeśli mówisz o dwuletnim skrzeczeniu, to niektóre z podanych tutaj odpowiedzi są istotne. W przeciwnym razie dla niemowlęcia jest to kolejny kamień milowy rozwoju i pozwoliłbym mu się uczyć i odkrywać.
źródło
Będzie to działać na nieco starsze dziecko, ale im wcześniej zostanie rozpoczęte, a szybkość i spójność, z jaką jest ono egzekwowane, określi, jak długo ta metoda modyfikacji zachowania stłumi to irytujące zachowanie. Kiedy dziecko krzyczy, NATYCHMIAST mocno ściśnij jego nogę lub ramię, aby zwrócić jego uwagę. SKONTAKTUJ SIĘ Z OCZAMI i bardzo surową twarzą i głosem, użyj jego imienia i powiedz „NIE, Aiden”. Nie krzycz i absolutnie nie uśmiechaj się. Kiedy przestaje krzyczeć, puść jego ramię lub nogę, ale zachowaj surową twarz, która pokazuje mu, że nie akceptujesz tego zachowania. Za każdym razem, gdy krzyczy, natychmiast reaguj. Kiedy nie krzyczał przez „długi czas” (w zależności od tego, jak często to robił), nagradzaj go uśmiechem i mów, jak dumny jesteś, że jest „dużym chłopcem”
źródło