Jak pomóc mojemu synowi być sobą?

Mój 8-letni syn uwielbia bawić się lalkami. Coś różowego i świecącego rozświetla jego serce, a on nawet od czasu do czasu będzie się ubierał. W szkole jest wybierany za to, że przyjaźni się głównie z dziewczynami i za to, że lubi dziewczęce rzeczy.

Kocham mojego syna za to, kim jest. Jego odwaga, by być sobą, inspiruje mnie, ale przeraża mnie także do przyszłych doświadczeń. W miarę, jak się starzeje, jego zainteresowania sprawią, że stanie się on celem dla prześladowców w całej szkole.

Jego starszy brat próbuje go zniechęcić do swoich zainteresowań, mówiąc mu, że nie tak powinien się zachowywać. Rozmawiałem z moim najstarszym synem o kochaniu i akceptowaniu ludzi bez względu na jego zdanie na ich temat, zwłaszcza rodzinę. Mówię mu, że świat to miejsce pełne nienawiści, które sprawia, że ​​ludzie myślą, że w porządku jest dręczenie, a nawet wyrzucanie innych za to, jak żyją. Mówi mi, że rozumie.

Jak najlepiej mogę udowodnić mojemu synowi, że jest doskonały taki, jaki jest, jednocześnie przygotowując go do świata nieakceptowanego, osądzającego i okrutnego?

To naprawdę rezonowało ze mną.

Z własnego doświadczenia i mówienia jako osoba, która tańczyła balet przez wiele lat (w punktowych butach), nosiła dziewczęce ubrania i makijaż itp.… –– nie można wiedzieć, kim będzie twój syn, kiedy on jest dorosły.

Ludzie często ze mną próbowali. Zawsze bolało mnie, gdy siedziałem i mówiłem „mów”, że „w porządku jest być sobą i być gejem”. (Tak.) Jednak nie byłem gejem. A kiedy powiedziałem o tym rodzinie / przyjaciołom / nauczycielom, śmiali się i mówili, że zaprzeczam. Wszyscy próbowali mi powiedzieć, że jestem gejem, więc zacząłem w to wierzyć. Z tego powodu nie umawiałem się z nikim poważnie ani intymnie, dopóki nie miałem 25 lat.

Twój syn ma 8 lat. Wszystkie jego działania, które wydają się być czymś definiującym seksualność / płeć, są dla niego tylko czynnościami i rzeczami. Różowe błyszczące rzeczy są fajne. Ubrania damskie są o wiele bardziej interesujące wizualnie niż męskie.

To powiedziawszy, społeczeństwo po prostu przydzieli etykiety. Ludzie tak robią. To jest do bani. Ale jedyną marką, o którą musisz się martwić, jest bycie rodzicem syna. Twój syn dowie się wszystkiego o etykietach i tym, czego chce przypisać.

Nadal mam różową bieliznę, ale lubię uprawiać seks z kobietami. Nie obchodzi mnie, czy to dezorientuje / denerwuje innych ludzi, którzy i tak nie powinni patrzeć na moją bieliznę. Ale to, co noszę i co robię, to moja sprawa.

Twój syn też. Jeśli jest zdezorientowany działaniami / postawami innych osób, Twoim obowiązkiem jest wyjaśnienie, dlaczego. I to do twojego syna należy decyzja, jak chciałby być postrzegany.

EDYCJA: Zdaję sobie sprawę, że dużą część pytania stanowi parafraza „jak przygotować syna na okrutny świat”.

Jedyne, co możesz zrobić, to powiedzieć prawdę. Jego starszy brat bierze na siebie płaszcz i stara się chronić swojego młodszego brata w jedyny sposób, w jaki wie: dać mu znać, jakie zachowanie jest akceptowalnym standardem społecznym. On się nie myli. Dzieci nie są skomplikowane. Społeczeństwo ocenia nas wszystkich szybko, bez względu na osobistą złożoność. Prawdopodobne jest rozumowanie starszego brata - zachowanie „A” == otrzymuj zastraszanie; rozwiązanie: zatrzymaj zachowanie „A.”

Ponadto próbowałem zilustrować to z własnego życia, że ​​seksualność nie jest determinowana przez żadne inne działanie niż stosunek płciowy i to, co pobudza cię do zaangażowania. W wieku 8 lat jest mało prawdopodobne, że podjął jakiekolwiek decyzje w tej sprawie.

Kiedy twój syn jest starszy i zaczyna zadawać więcej pytań dotyczących seksualności, jedyną rozmową, która pomogła mi, był mój (poważnie zmarły) dziadek. Kiedy miałem około 15 lat, zapytałem go, czy jestem gejem. Bardzo poważnie odpowiedział: „Kiedy wchodzisz do pokoju, na kogo patrzysz więcej?” Moja odpowiedź brzmiała: „dziewczyny, ale [ubieram się tak, jak robię i lubię makijaż, balet itp.], A poza tym, co to ma wspólnego z tym, na kogo lubię patrzeć?” Jego odpowiedź: „więc kogo lubisz na ciebie patrzeć?” (Dziewczyny.) Chociaż w tamtym czasie nie było to oczywiste, była to rozmowa zmieniająca życie w bardzo wyciętych i wysuszonych terminach, która odbijałaby się echem w mojej przyszłości.

Ponownie chcę zauważyć, że pomocne było dowiedzenie się, że moje działania rzuciły na mnie konkretny osąd, a jednak wciąż znalazłem sposoby buntowania się, które sprawiają, że jestem szczęśliwy. (Niesamowita różowa bielizna.) Ale nauczyłem się również, jak żyć w społeczeństwie i nie denerwować nieznajomych i współpracowników. (Mniej więcej.)

PS: Zdaję sobie sprawę, że moja odpowiedź wydaje się nieco odejść od pytania, jednak OP pierwotnie oznaczyło ją jako „homoseksualizm”.

Nauczę mojego syna, że ​​„ludzie są źli, a to nie z powodu niczego o tobie”. Mój syn ma długie włosy. Miał około 2 lat, kiedy zapytał mnie, dlaczego musi obciąć włosy, a ja nie. Nie miałem dobrego wytłumaczenia, więc po prostu powiedziałem mu, że on też nie musi . Po tym nie zrobił. Kochał swoje długie włosy, aż któregoś dnia niektóre bardzo podłe dzieci były o to wredne. To wszystko, czego potrzeba. To był jeden raz. Miał 6 lat. Dwa tygodnie później mówi mi, że chce go przyciąć, a ja utknąłem w nadziei, że potwierdzę, że powinien kochać to , co kocha itp. Powiedział mi, ponieważ to były jego włosy, powinien móc je nosić tak, jak chce, odkąd zawsze mówiłemi jeśli chciał, żeby to zostało odcięte, powinienem przestać próbować go z tego wyciągnąć. Znowu się zgodziłem i poszliśmy go wyciąć.

Zanim go obciąłem, kilkakrotnie (może nawet tuzin) powiedziałem mu „podli ludzie są wredni”, ale nalegał, że to on odpowiada za swoje włosy i tego chce, więc zrobiliśmy to. Bardzo pierwszą osobą, którą zobaczył po cięciu, był „podły dzieciak”. Z dumą poszedł i pokazał mu swoje nowe włosy (które były super słodkie i bardzo modne - coś , co pokochałoby większość dzieci w tym wieku), a pierwszą rzeczą, która się wydarzyła, jest wredny dzieciak obraził nową fryzurę.

Nienawidziłem tego. Boli mnie za niego. Patrzę też teraz wstecz i widzę, że to musiało się stać. To była bardzo ważna lekcja i 4 lata później nigdy więcej nie widziałem, żeby próbował zmienić cokolwiek, co robi, aby zadowolić kogoś innego. Natychmiast powiedział mi, że mam rację, że włosy nigdy nie były powodem, dla którego był źle traktowany.

Uciął to tylko raz, a potem natychmiast zaczął odrastać. Często myli się jako dziewczyna, ponieważ długowłosi chłopcy są tu niezwykli. Ostatnim razem, gdy zdarzyło się to sprzedawcy, nie zadał sobie trudu, by ją poprawić (zwykle to robi), a potem zapytałem go, dlaczego jej nie powiedział. Powiedział mi, że to dlatego, że to nie ma znaczenia , nie zna jej, więc po co marnować czas, skoro to naprawdę nie jest problem. Następnie powiedział coś bardzo słodkiego i powiedział mi, że większość jego ulubionych ludzi to dziewczyny, takie jak ja (mama) i że jeśli ktoś mu kiedyś powie, „rzuca się jak dziewczyna”, powie „Dzięki, moja mama mnie nauczyła, a ona ma świetne ramię do rzucania ".

Chodzi o to, że w mojej rodzinie bardzo ciężko pracuję, aby stale mówić moim dzieciom, że jesteśmy zespołem. Wspieramy się nawzajem i zachęcamy do bycia tym, kim mamy być, ze wszystkimi naszymi dziwactwami i cechami. Budujemy się nawzajem i mamy siebie nawzajem. Nigdy nie możemy być dla siebie źródłem emocjonalnego bólu. Nigdy nie powinniśmy krytykować rzeczy, które są po prostu różnicami, nie tylko w naszej rodzinie, ale w stosunku do innych. Na koniec nauczanie dzieci, jak wzajemnie się wspierać, i wspieranie dzieci jest najlepszym sposobem na przygotowanie ich do trudnego świata. Świat zawsze będzie trudnym miejscem do nawigacji dla młodych ludzi, ale jeśli dom jest dobry, solidny, bezpieczny, buduje je itp., To będzie dalekoświat łatwiejszy w zarządzaniu, ponieważ wiedzą, że mają w swoim kącie ludzi, którzy kochają ich takimi, jakimi są.

Po prostu rób to, co robisz, wzmacniaj przesłanie nie tylko do niego, ale także do tych, na których masz wpływ, że jest on cudowną osobą i że kochasz go takim, jakim jest. To, bardziej niż cokolwiek innego, co możesz zrobić lub dać mu, da mu siłę, by poradzić sobie z dezaprobatą społeczną skierowaną do każdego, kto ośmieli się pływać wbrew naszym prądom kulturowym.

Od czasu do czasu noś różowy kolor. Zachęć małżonka, aby zrobił to samo. Śmiejcie się razem z tego, jak głupi ludzie nie potępiają tego, jaki kolor ludzie wybiorą.

Przywołaj aktualne problemy dotyczące tego problemu i omów je przy stole. Wstyd i tajemnica to twoi wrogowie. Tak wiele złych rzeczy, które sobie nawzajem robimy, cofają się przed światłem. Dyskusja może pomóc w określeniu perspektywy, gdy podobne rzeczy dzieją się, gdy nie ma Cię w pobliżu. Debata na temat problemów da mu narzędzia i doświadczenie, które pozwoli mu utrzymać, gdy inni będą próbować narzucić mu swoje poglądy.

Znajdź książki i filmy o ludziach, którzy mieli odwagę wstać i być sobą, mimo że świat próbował zmusić ich do stworzenia własnego wizerunku. Porozmawiaj o tym, ile odwagi musiała mieć Rosa Parks, aby przeciwstawić się ludziom, którzy powiedzieli jej, że nie wolno jej siedzieć w autobusie. Albo jak w Afganistanie wlewają kwas w twarz dziewczynki, aby odważyć się pójść do szkoły. Albo jak społeczeństwo otwarcie dyskryminowało mężczyzn z długimi włosami lub kobiety, które nosiły spodnie.

Nie zmuszaj starszego syna do przyjęcia wartości twojego młodszego dziecka, ale przedstaw obojgu koncepcję, którą możemy zgodzić się nie zgodzić, nie tracąc wzajemnie miłości ani szacunku. Cóż za nudny świat, w którym żylibyśmy, gdybyśmy wszyscy byli do siebie podobni.

Jako kolejny były dziewczęcy chłopiec chcę powtórzyć ostrzeżenie NonCreature0714, że w wieku 8 lat nie wiesz, kim będzie twój syn, gdy będzie się starzeć. On może być gejem lub transpłciowych (lub, jak pod koniec wielkiego księcia, płeć nonkonformistycznego), ale może on być po prostu przechodzi różowo-Świecący fazie.

Wszystko, co możesz naprawdę zrobić, to dać mu swoją bezwarunkową miłość i wsparcie. Gimnazjum było dla mnie żywym piekłem, ale może to dotyczyć każdego, bez względu na ich cechy osobiste. Nie możesz chronić swoich dzieci przed wszystkim.

To także zupełnie inny świat niż kiedy byliśmy dziećmi. Pomijając starszych braci, może nie spotkać się z taką samą dezaprobatą, jakiej oczekujesz. Tak czy inaczej, brzmi to tak, jakbyś robił właściwe rzeczy i że teraz ma się dobrze. Nie spędzałbym zbyt wiele czasu na przewidywaniu problemów, które mogą się faktycznie zmaterializować. (Czy to powiedziawszy, czy to możliwe, że osoba, która naprawdę czuje się teraz niepewnie, jest starszym bratem?)

Wszystko zależy od tego, co on myśli o zastraszaniu. Jeśli jest pewny zabawek, którymi się bawi, to prawdopodobnie nie obchodzi go, co myślą. Jeśli prześladowanie go dotyczy, musi zdecydować, czy warto porzucić rzeczy, które kocha i uszczęśliwić innych ludzi. Możesz nawet zapytać go, czy to ludzie, których chce w swoim życiu. Jego życiem jest prowadzić, a czasem inni ludzie oceniają to jako wścibski interes.

Starszy brat musi być ostrożny. Dobre intencje i tak dalej. Jako młodsze rodzeństwo naprawdę spoglądałem na moją siostrę, a jej komentarze dotyczące ubierania się naprawdę osłabiły moją pewność siebie. Była przygotowaniem, a ja punkiem. Kiedy doszedłem do samorealizacji, zaczęła kopiować moje wybory dotyczące mody.

Jeśli jest szczerym dzieckiem, nie zaszkodzi dać mu trochę powrotu. Czy wyśmiewasz się z posiadania wielu przyjaciół, które są dziewczynami? Dlaczego jesteś zazdrosny? Czy wyśmiewa Cię gra z lalek? Chciałbyś mieć mój talent do mody. Wyśmiewanie się z „bycia gejem”? Dlaczego tak bardzo zainwestowałeś w moją seksualność?

Musi tylko wiedzieć, że pod koniec dnia musi żyć sam. Liczy się to, co myśli i czuje o sobie.

Oto kilka pomysłów, które możesz dodać do tego, co już myślisz i robisz:

• Ponieważ nie wiesz dokładnie, gdzie Twoje dziecko znajdzie się w spektrum płci, możesz chcieć dowiedzieć się więcej o płynności płci. Pomocna jest następująca książka: http://www.amybloom.com/books/normal-transsexual-ceos-crossdressing-cops-and-hermaphrodites-with-attitude/

• Spróbuj nawiązać kontakt z innymi rodzinami w Twojej okolicy, które stoją w obliczu podobnych rzeczy, w celu uzyskania wzajemnego wsparcia.

• Czy liceum w twojej okolicy ma Gay-Straight Alliance? Łączenie się z nimi może być pomocne na wiele sposobów - może pomóc ci znaleźć młodych ludzi, z którymi dziecko może się połączyć, i może ci pomóc dowiedzieć się, które szkoły najbardziej wspierają w twojej okolicy różnorodność płci.

• Uważaj na przypadki niesprawiedliwości w twojej okolicy i pomóż dziecku rozpoznać, co się naprawdę dzieje; ale uważaj, aby nie stworzyć negatywnych oczekiwań w umyśle twojego dziecka. Dzisiaj jest o wiele więcej akceptacji niezgodności płci, niż moglibyście sobie wyobrazić. W obecnym wieku dziecka najlepiej jest zachować pozytywne nastawienie, optymizm i otwartość.

• W odniesieniu do twojego starszego dziecka - możesz rozważyć trochę pracy z terapeutą rodzinnym.

To świetne pytanie!

Podważyłbym twoją koncepcję „ja”.

Twoje dziecko się rozwija i będzie się zmieniać przez całe życie. Ludzie zmieniają się w zależności od środowiska i informacji zwrotnych otrzymanych od innych ludzi.

Najstarszy syn ma doświadczenie, jak w naszej kulturze chłopiec bawi się lalką. Dzieci w szkole wyśmiewają się z dziecka, a starszy brat nie chce, aby jego rodzeństwo doświadczyło tego bólu.

Chociaż nie ma nic złego w tym, że chłopiec bawi się lalką, może to negatywnie wpłynąć na naszą kulturę, która została zdefiniowana w dwóch rodzajach o cechach męskich i żeńskich. W naszej kulturze światowej chłopcy są męscy, a dziewczęta są żeńskie. Każda płeć wykonuje określone zadania i historycznie pomogła skleić społeczeństwo w celu pełnienia ról.

Wszystko się zmienia, jeśli chodzi o role płciowe, ale w chwili obecnej twój syn jest nadal dokładny w swojej ocenie i możesz mieć rację co do zasady, ale nie w rzeczywistości.

Powinieneś zachęcać do zwinności w sytuacjach społecznych i elastyczności. Aby być sobą, nie możesz być sobą.

Powodzenia! Życzę twojej rodzinie wszystkiego najlepszego.