Czy metoda Montessori pozwala dziecku na wybranie tej samej lekcji każdego dnia bez wskazówek?

Moja 7-letnia córka chodzi do szkoły Montessori. Od co najmniej 3 miesięcy codziennie wybiera tę samą lekcję. Nauczyciel wydał nowe lekcje, ale wydaje się, że poziom interakcji między nimi nie istnieje.

Montessori twierdzi, że jest prowadzony przez dziecko, ale nie ma jasnej odpowiedzi na pytanie, w którym momencie nauczyciel musi pokierować ścieżką uczenia się, aby kontynuować tempo. Chcę lepiej zrozumieć filozofię na spotkaniu mojego nauczyciela-rodzica za dwa tygodnie. Omówię to w obu przypadkach, wiem, że odpowiedź brzmi: „Montessori jest prowadzony przez dziecko”, ale nadal uważam, że w pokoju musi znajdować się osoba dorosła i nie mogę znaleźć potwierdzenia, że ​​w pewnym momencie nauczyciel powinien ją poprowadzić próbować nowych wyzwań.

Wiem, że program jest prowadzony przez dziecko, ale czy nauczyciel ma obowiązek poprowadzić ją do czegoś innego? Obawiam się, że nauczyciele po prostu przekazują pieniądze siedmiolatkowi. Czy metoda Montessori nie pozwala jej na wykonywanie tej samej lekcji codziennie bez wskazówek?

Rolą nauczyciela metody Montessori jest poprowadzenie ucznia do wyboru odpowiednio trudnej pracy, która zarówno pomaga uczniowi rozwijać swoje umiejętności, jak i odpowiednio poszerza horyzonty, a jednocześnie pomaga kultywować zainteresowanie nauką u dziecka. Uczenie się przez dziecko oznacza, że ​​dziecko do pewnego stopnia wybiera to, nad czym pracuje , ale nauczyciel prowadzi go do wyboru, który jest akceptowalny.

Z mojego doświadczenia jako rodzica Montessori nie jest to rzadkie zagadnienie, a nauczyciel powinien być w stanie sobie z tym poradzić. Moje dzieci są młodsze od waszych, ale oba przeszły etapy, w których regularnie wybierały to samo, ponieważ było to wygodne. Sposób, w jaki podchodzą do tego nauczyciele, pozwala na to czasami , ponieważ wygoda nie jest zła rzeczą samą w sobie ; ale ograniczać to do okazjonalnych i zamiast tego sugerować, aby wybierali bardziej wymagające rzeczy. Jednym skutecznym podejściem jest zachęcenie ucznia do nauczenia wygodnej aktywności - jeśli jest z nią komfortowa, to oczywiście będą dobrzy w jej nauczaniu, prawda?

Chciałbym również zauważyć, że nie wszystkie podejścia Montessori są identyczne - istnieją co najmniej dwa różne główne ciała Montessori, o których jestem świadomy i nie robią dokładnie tych samych rzeczy.

Kilka referencji, które mogą być pomocne:

Z NAMC, witryny szkoleniowej dla nauczycieli Montessori :

Wyrażenie Montessori „podążaj za dzieckiem” nie oznacza, że ​​pozwalasz dziecku robić, co chce. Jest to raczej potwierdzenie, że dziecko ma swój własny wzór. Kluczem do zrozumienia tego pomysłu jest obserwacja. Jako przewodnicy Montessori stale obserwujemy dziecko w klasie. Zwracamy szczególną uwagę na jej zainteresowania i działania, do których naturalnie się przyciąga oraz monitorujemy jej rozumienie i rozwój umiejętności. Następnie wykorzystujemy ten poziom umiejętności jako naszego przewodnika.

Chodzi o to, że Nauczyciel (zwany w wielu literaturze „przewodnikiem”) jest odpowiedzialny za ścieżkę dziecka; to nie tylko dziecko wybiera samodzielnie. To kwestia obserwacji dziecka i zobaczenia, co potrafi. Pozwolenie im na wybór jest z pewnością częścią programu, ale wybór nie jest nieograniczony.

Z AMS, jednego z głównych organów Montessori :

W ten sposób nauczyciel służy raczej jako przewodnik, a nie źródło informacji. Przygotowuje środowisko szkolne, aby wspierać i inspirować postępy rozwojowe każdego ucznia oraz prowadzić naukę każdego dziecka poprzez celowe działania.

W AMS celem jest, aby nauczyciel odpowiednio zorganizował środowisko dla dzieci w klasie, aby pomóc im znaleźć odpowiednie zajęcia. Wydaje mi się, że AMS jest nieco bardziej wolne niż niektóre inne koncepcje Montessori, ale z pewnością nadal oczekuje od przewodnika / dyrektora (inne słowo tutaj nauczyciela), aby oprócz uczenia się kierowanego przez dziecko, wykonał „przewodnictwo”.

Z AMI, innego ważnego organu akredytującego Montessori , nauczyciela:

• wiedzą, kiedy interweniować, a przede wszystkim wiedzą, kiedy się wycofać.

• Szanuj dzieci jako osoby z unikalnymi planami rozwoju.

• Pomagaj dzieciom robić postępy we własnym tempie i stopniowo odkrywaj ich potencjał, jednocześnie pomagając im pomóc sobie.

Ponownie skupiono się na „unikalnych” planach dla każdego dziecka i uczeniu go, jak się uczyć, aby przez większość czasu mogli wybrać dla siebie dobre lekcje.

Powiem, że moje doświadczenie tutaj polega na tym, że nauczyciel robi ogromną różnicę. Mamy szczęście, że mamy świetnego nauczyciela, który bardzo dobrze rozumie naszego (pięcioletniego) syna i pomaga mu dokonywać dobrych wyborów - ale to na pewno działa. Widziałem go pracującego, a on cały czas mówi o wyborze trudnej pracy i zawsze cieszy się na nowe lekcje. Ale z mniej dobrym nauczycielem mogłem sobie wyobrazić, że to nie pójdzie tak dobrze.

Proponuję porozmawiać z nauczycielem i obserwować w klasie, jeśli możesz. Być może nie otrzymujesz pełnych informacji, jeśli polegasz tylko na opiniach córki; nauczyciel może zupełnie inaczej rozumieć, co się dzieje. Ale możliwe, że twoja córka po prostu potrzebuje tej samej lekcji wielokrotnie - może to być dla niej trudne! Zwłaszcza niektóre lekcje matematyki można powtarzać przez dłuższy czas, z mojego doświadczenia, dla uczniów, którzy naprawdę mają trudności z koncepcją; zwykle nie trzy miesiące, ale przynajmniej przez tygodnie.