Moja 3-letnia córka uważa, że ​​jest biała. Czy mam jej powiedzieć, że nie jest?

Moja córka jest Azjatką [Azja Wschodnia]. Ona idzie do przedszkola, które ma zróżnicowaną populację. Zaczęła zauważać, że dzieci mają różne kolory skóry i jest przekonana, że ​​jest biała. Czy powinienem ją poprawić?

Trochę kontekstu: mieszkamy na południu Stanów Zjednoczonych [południowy stan USA].

Aktualizacja: Przyjechaliśmy z Azji Wschodniej. Moja córka ma jasnobiałą skórę podobną do rasy kaukaskiej, dlatego pewnie klasyfikuje się jako biała. Powie „Jestem jak Chloe” (która jest rasy białej) „… i jestem inna niż Ava” (która jest Afroamerykanką). Co ciekawe, do tej pory nigdy nie grupowała się z innymi wschodnioazjatyckimi dziećmi w swojej klasie (mniej oczywiste dlaczego). Obecnie nie ma pojęcia o rasie, ani nie wykazuje preferencji opartych na rasie / kolorze względem innych dzieci lub zabawek.

W idealnym świecie odpowiedź jest dość prosta: świnka Peppa jest różowa, a Elmo jest czerwone. Kolory nie mają absolutnie żadnej różnicy. Wierzę, że to jest obecne zrozumienie mojej córki. To jest niewinne i cudowne. Chciałbym udawać, że taka jest również rzeczywistość, ale nie sądzę, że mogłoby to być trwałe rozwiązanie.

Chociaż uważam, że odpowiedź @ RoryAlsop jest najlepszym podejściem, doceniam, że sprawy mogą być nieco bardziej skomplikowane na amerykańskim Południu, gdzie istnieje silna historia dyskryminacji ze względu na kolor skóry.

Nie wiem, jak to jest tam, gdzie mieszkasz, ale nie ma (jak sądzę) szkody w rozpoczynaniu łagodnych dyskusji na temat historii, i że obecna myśl powinna być taka, że ​​nie jesteśmy „lepsi” ani „gorzej” w oparciu o kolor nasza skóra.

Jeśli mieszkasz na obszarze, który wciąż jest dyskryminowany, i martwisz się, że twoja córka może już o tym słyszeć / doświadcza tego, nadszedł czas, aby zacząć budować swój kompas moralny na temat „koloru”. Świat jest pełen przykładów nie-białych bohaterów. Nie wiedząc dokładnie o sytuacji, jeśli uważasz, że może być już trochę mowy, zacznij omawiać (na jej poziomie) dzieła wspaniałych ludzi wszystkich ras, w tym białych. Jeśli dorasta w kochającej rodzinie, która nie dba o kolor skóry, lepiej będzie mogła zignorować lub odpowiedzieć tym, którzy to zrobią, gdy nadejdzie odpowiedni czas.

„Popraw ją” to dziwne zdanie. Dla dziecka, jeśli jej kolor skóry jest blady, opisuje się jako biała (całkiem poprawnie, gdy patrzy się przez tę soczewkę)

Zamiast ją poprawiać, dlaczego nie poświęcić trochę czasu na rozmowę o tym, że każdy ma inny kolor, ale to nie powinno mieć znaczenia. Tak, gdy będzie starsza, przydatny będzie szerszy widok, a ty będziesz mógł opisać, dlaczego „biały” oznacza kaukaski, a nie azjatycki, ale w wieku 3 lat dzieci są dziećmi, i to jest jedyna ważna rzecz aspekt.

Możesz zapytać ją o różne kolory skóry - czy ona jest najbielsza? Lub wzrost ludzi. Czy jest wysoka czy niska? Lub język. Lub jak duże są ich ręce - wszystkie są interesujące dla dzieci, ale nie mają jeszcze determinacji co do roli.

(Jestem Szkotem - nasz naturalny kolor skóry został opisany jako niebieski ...)

Nie powinieneś jej poprawiać, mówiąc jej tylko, że nie jest biała. Wykorzystaj to jako okazję, aby nauczyć ją o jej azjatyckim dziedzictwie. Ważne jest, aby zorientować się, skąd pochodzisz, a jest to prawie idealna okazja, aby porozmawiać o historii swojej rodziny z córką.

Samo powiedzenie jej, że jest Azjatką, a nie białą, jest bezcelowe, szczególnie o trzeciej. W 100% będzie się z tobą kłócić i bez wiedzy o swoim dziedzictwie prawdopodobnie wygra. „Spójrz na moją skórę” to dość solidny argument, gdy masz trzy lata.

Jestem biała, a moja żona jest czarna, a nasza córka ma 3 lata. W przeszłości zawsze była bardzo blada i chodzi do przedszkola składającego się głównie z indyjskich dzieci, które początkowo miały ciemniejszą skórę niż ona. Moja żona powiedziała mi, że nasza córka powiedziała, że ​​dzieci w szkole nazwały ją białym. Zapytałem ją, jaki kolor ma moja skóra, a ona odpowiedziała, że ​​jest biała. Zasugerowałem, że być może był różowy. Zapytałem ją, jaki jest kolor skóry mamusi. Odpowiedź była „brązowa”. Mieliśmy takie klejnoty, jak „tatusiowie są biali, a mamusie są brązowe”. Będąc w New Jersey, nigdy nie myśleliśmy, żeby ją poprawić. W jej obecności nie mówimy o rasie. Przynajmniej na razie nie chcemy, żeby myślała w takich kategoriach.

Tego lata pojechała do obozu, a jej skóra znacznie pociemniała, prawie do odcienia mojej żony. Teraz dzieci w szkole nazywają ją brązową. Zauważ, że jest „brązowy”, a nie „czarny”. Nie sądzę, żeby te dzieci w ogóle mówiły o rasie, tylko o kolorze skóry. I myślę, że to samo może dotyczyć twojej córki i jej przyjaciół.

W otoczeniu tak rasowym jak południe, może być właściwe, abyś teraz dokonał z nią takiego rozróżnienia. Zakładając, że jest to poprawne, można powiedzieć, że jej kolor skóry jest biały, ale jej rasa jest (wstaw tutaj konkretną rasę). Wyjaśnij, że kiedy większość ludzi mówi „biały”, mówi o rasie, a nie o kolorze skóry. Możesz nawet posunąć się tak daleko, aby rozróżnić funkcje, na które inni ludzie chcieliby patrzeć, mówiąc, że nie jest biała. Nie wiem, czy tego doświadczyłeś, ale nasza córka wykazuje ogromne zrozumienie i prawdopodobnie mogłaby pojąć te rzeczy, gdybyśmy jej wystarczająco wytłumaczyli. Dla niej nie byłoby osądu, tylko całkowicie niewinne wytłumaczenie czegoś, co byłoby tabu w normalnej rozmowie z dorosłymi. Możesz to zrobić teraz, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.

Myślę, że „korekta”, która musi nastąpić, to powiedzieć jej, że nazwy kolorów, do których jest przyzwyczajona, nie są używane w ten sposób w przypadku skóry / ludzi. „Kolor skóry” jest używany w odniesieniu do czyjegoś pochodzenia etnicznego, a rzeczywisty kolor skóry jest tylko częścią tego. Jeśli powiem, hej, spójrz na tego czarnego faceta, nikt nie spodziewa się, że zobaczysz czarną osobę. Mogą być wszędzie od jasnobrązowej do bardzo ciemnobrązowej, a my nazwiemy je czarnymi.

Tak więc, jej zdaniem, nie jest „zła”, ma białą skórę, jak wielu Azjatów, ale musi wiedzieć, że „biała” jest innym słowem dla rasy białej (co jest dość nieokreślone i użyte jako trochę haczyka -wszystko).

Być może nauczyłeś swoje dziecko, że nie nazywamy włosów „żółtymi”, używamy innego słowa; "blond". W kontekście włosów „żółty” nie jest właściwym słowem. Kiedy używamy słowa „biały” w kontekście opisu osoby, nie mamy na myśli, że mają bladą skórę, w kontekście ludzi, mamy na myśli, że większość ich przodków pochodziła z Europy, co nie jest prawdą dla niej; jej przodkowie pochodzą z Azji.

Zdolność rozumowania trzylatka, nawet sprytnego, jest znacznie zmniejszona w porównaniu do zdolności starszego dziecka lub osoby dorosłej. Najpierw musisz zrozumieć, że widzi problem przez dramatycznie uproszczoną soczewkę życia. Całe pojęcie „rasy” prawdopodobnie nawet nie zaczyna się rejestrować. Dla niej jest to tak proste i podstawowe jak kolory w małym pudełku kredek. Zrozumienie politycznych konsekwencji rasy jest bardzo dalekie.

Nie ma potrzeby (ani odpowiedniej) korekty tutaj. Właściwe jest przeprowadzanie w odpowiednim czasie i delikatnej dyskusji na temat geografii, kultury, różnorodności itp. Wrzucanie drobnej osoby do jakiejkolwiek skrzynki, czy to rasowej, seksualnej, emocjonalnej, czy jakiejkolwiek innej, bez względu na to, jak „poprawna”, jest błędna.

Nie poprawiaj kogoś, kto może mieć rację! :)

Wielu Azjatów ze Wschodu jest białych i możliwe, że pewnego dnia opinia ta stanie się poglądem większości. To jest mój obecny pogląd.

Biel jest jak państwowość: osoba jest biała, jeśli inni uważają ją za białą. Istnieją ogromne rzesze ludzi, którzy w przeszłości nie byli uważani za białych, którzy są teraz: przychodzą na myśl kamery, mestizos, Włosi i Europejczycy z Europy Wschodniej. Inni, którzy kiedyś byli uważani za białych, a teraz nie są: Afrykanie Północni, Irańczycy i Arabowie.

3 jest trochę młoda, by uczyć dyskryminacji rasowej - oczywiście porównuje rzeczywisty kolor skóry, a nie pochodzenie etniczne.

Możesz skorzystać z okazji, aby pokazać jej, jak każdy jest inny, kolor włosów, kolor skóry itp. Może mieć taki sam kolor skóry jak Chloe i mieć taki sam kolor włosów jak Ava.

Mówisz, że „może nie być zrównoważony”, ale nie musi tak być. Później przyjdzie czas, aby dowiedzieć się, że różni ludzie nie tylko mają różne cechy fizyczne, ale mogą również mieć różne dziedzictwo kulturowe / pochodzenie / religie / języki - ale 3 jest dość młody, aby uczyć się o takich rzeczach.

(Uwaga dodatkowa: Być może próbujesz nauczyć ją dwujęzyczności, jeśli biegle władasz językiem swojego pochodzenia, a ona może zacząć zauważać, że jest jedyną osobą w grupie, która zna ten język, i to jest w porządku. Ale to w porządku. jest po prostu cechą jej życia, a nie powodem, dla którego nie jest „podobna” do innych).

W idealnym świecie odpowiedź jest dość prosta: świnka Peppa jest różowa, a Elmo jest czerwone. Kolory nie mają absolutnie żadnej różnicy. Wierzę, że to jest obecne zrozumienie mojej córki. To jest niewinne i cudowne. Chciałbym udawać, że taka jest również rzeczywistość, ale nie sądzę, że mogłoby to być trwałe rozwiązanie.

Ale to jest prawda!

To znaczy, pewnie, niektórzy ludzie sklasyfikują ją jako Azjatkę i jako osobę dorosłą, o czym warto wiedzieć. Ale istnieje ogromna różnica między znajomością grupy krwi a myśleniem o sobie jako o członku grupy osób z tą grupą; podobnie, istnieje ogromna różnica między znajomością rasy a myśleniem o sobie w kategoriach bycia członkiem tej rasy.

Nie musi myśleć o świecie w kategoriach tego, co robią inni, zwłaszcza gdy takie sposoby są niepożądane. Na przykład niektóre osoby myślą o dorosłych kobietach pod względem wielkości piersi i odpowiednio je klasyfikują. I chociaż prawdopodobnie ważne jest, aby pamiętać, że niektórzy ludzie widzą świat w ten sposób, dlaczego warto go internalizować, a nawet poważnie podchodzić do jego perspektywy? Czy kiedykolwiek chciałbyś, aby ukochana osoba myślała o sobie w takich kategoriach?

Podobnie, twoja córka jest Azjatką, a niektórzy ludzie mogą myśleć, że to ważny fakt na jej temat. Ale nie musi internalizować tego poglądu na świat tylko dlatego, że inni go mają. Może nauczyć się swojej rasy jako kolejnego faktu o sobie, podobnie jak jej grupa krwi lub dzień urodzenia, a nie jako soczewka, przez którą można widzieć siebie i innych.

Gdyby twoja córka dorastała bez zainteresowania klasyfikowaniem ludzi według rasy, pomyślałbym, że poradziłbyś sobie z tym dobrze.

Zidentyfikuj, w jaki sposób twoja córka klasyfikuje „biel”

Brak podziału na kategorie jest niezwykle powszechny u małych dzieci. Dzieci uczą się rozpoznawać kategorie, ucząc się, które przedmioty należą, a które nie, oraz tworząc reguły kategorii na podstawie swoich obserwacji.

Jeśli dziecko dorasta z kilkoma małymi, czworonożnymi futrzanymi zwierzętami, o których mówi się, że są „kotami”, wówczas może zdecydować, że wszystkie małe, czworonożne futrzaste zwierzęta są kotami. Wszystko jest w porządku i eleganckie, dopóki nie spotkają sznaucera.

Czasami wszystko, czego potrzebuje dziecko, to korekta, którą może uwzględnić w swoim modelu kategoryzacji. Innym razem dziecko wpadnie w histerię, ponieważ myśli, że kwestionujesz ich identyfikację sznaucera jako „małego futrzanego zwierzęcia”. A ponieważ ich identyfikacja sznaucera jako takiego jest prawidłowa , nie wiedzą, jak sobie z tym poradzić. Nie rozpoznają, że korygujesz związek między „małym futrzanym zwierzęciem” a „kotem”, i nie mogą wyrazić siebie na tyle, by wyjaśnić, dlaczego nie rozumieją, dlaczego mówisz im, że się mylą.

W twoim przypadku oznacza to, że zamiast poprawiać klasyfikację córki jako „białej”, musisz bezpośrednio zająć się zrozumieniem przez córkę wymagań dla tej kategorii. Zapytaj ją, skąd ona wie, czy dana osoba jest biała, czy nie, a następnie wyjaśnij, gdzie jej kategoryzacja jest niepełna.

To ma sens, że opisałaby siebie jako białą. Rasa jest zupełnie nieistotna dla małych dzieci, których nie nauczono inaczej, i prawdopodobnie po prostu zauważa i opisuje jej odcień skóry, tak jak opisywałaby kolor samochodu. Nie ma potrzeby jej „poprawiać”; wygląda na to, że ma już rację i po prostu używa słowa „biały” w innym znaczeniu niż ten, w którym przywykłeś do jego słyszenia. Przyznaję jej, mówiąc coś w stylu „tak, widzę, że twoja skóra jest dość lekka” i idę dalej.

Myślę, że 3 to dobry wiek do decydowania, które rzeczy są do siebie podobne (parowanie obiektów).

Myślę, że „różnorodność” prawdopodobnie implikuje, że każdy jest inny, a także jest taki sam.

A „czy to ważne” może być pytaniem do zbadania.

Zapytam też jej nauczycieli: wiem, że ten temat (tj. „Różnorodność”) jest częścią szkolenia dla nauczycieli przedszkolnych („wychowawców wczesnego dzieciństwa”) w Ontario, być może jest to coś, o czym jej nauczyciele też wiedzą, jak uczyć - kto wie, może nawet aspekt programu nauczania.

Nie powiedziałbym jej, poprawię, wolałbym wyjaśnić jej w prostych słowach, że w tym przypadku kolor ma więcej znaczenia, a księżyc może być kulą na niebie w jednym kontekście, podczas gdy w innym kontekście to tylko okres 28-31 dni, kiedy obecne wartości pochodzą z animozji reguł jakiegoś odległego kraju wiele wieków temu (miesiące nazwane na cześć reguł i MÓJ miesiąc nie mogą być krótsze niż jego miesiąc).

Ktoś i tak wkrótce tu powie, lepiej niech to będzie ty w miłym i przyjaznym otoczeniu, niż jakiś niegrzeczny, który nie wie lepiej (i właśnie dostał odłamu tej informacji) i mówi jej: „po prostu się mylisz, a więc głupia i nie biała w ogóle, jeśli jesteś Azjatą ”(lub czymś bardziej niegrzecznym).

Idąc równolegle z miesiącem, zgodziłbym się, że jej skóra jest ładnie biała (i wstążka bardzo dobrze do niej pasuje), ale ponieważ słowo księżyc ma więcej znaczeń, a niektóre mają historyczne korzenie, co nawet teraz nie ma znaczenia, „biała „ma również większe znaczenie, gdy jest połączony z ludźmi, którzy mają pewne historyczne korzenie, kiedy w dawnych czasach Peole zdawał sobie sprawę, że niektórzy mają białą skórę, niektóre ciemne, niektóre bardziej żółte odcienie lub czerwień i przyszedł z uproszczeniem nazywać całe narody kolorami, mieli postrzegany jako różny w większości, ale nie ma teraz tak dużego znaczenia, kiedy każdy może poślubić kogoś i często nie ma ścisłego rozróżnienia, jaki dokładnie powinien być „kolor”. Głównie jeśli choć jej przodek pochodzi z Azji, ale jej skóra jest o wiele bielsza niż u niektórych ludzi, powiedzmy, z Europy.

To tak, jakby rodzina Teda pochodziła z Austin w Teksasie, więc jest jednocześnie Amerykaninem, Teksańczykiem i Austriakiem i nie jest to konflikt ani problem. A Ava pochodzi z rodziny, która ma korzenie w Afryce, a jej skóra jest ciemniejsza, ale nie tak ciemna jak skóra (musi być ktoś ciemniejszy niż Ava, jeśli nie w sąsiedztwie, to w telewizji, którą widzi).

I że jest biała (jak na odcień skóry) jak Chloe, ale rodzina Chloe pochodzi z tego stanu / miasta tam, a ty jesteś z tego stanu / miasta, więc są też małe różnice w tym. Istnieją także różnice w kolorze włosów i oczu oraz to, że woli inne kolory szaty / wstążki niż Chloe. I że wszystkie te różnice kolorystyczne nie mają tak wielkiego znaczenia, nawet jeśli istnieją.

(czy coś takiego)

Nie możesz powstrzymać jej przed faktami na świecie, ale możesz wytłumaczyć ją terminami, które zrozumie i nie wstydzi się, gdy się z tym skonfrontuje, a raczej z dumą. „Tak, jestem Azjatką i jestem tak biała jak Chloe, która jest Amerykanką, i Hans, który jest Niemcem. Niektórzy Amerykanie nie są tak tacy jak ja. Dlaczego to i tak ma znaczenie?”

Pochodzę z Europy i w wieku 3 lat wiedziałem, że w Afryce żyją czarni, a niektóre dzieci w okolicy mają różne kolory i inne dziedzictwo. W tym czasie mnie to nie obchodziło. Posiadałem wiele planet, na których żyli ludzie i zwierzęta we wszystkich możliwych kolorach w harmonii.

Pamiętam, że w wieku około 5 lat wiedziałem kilka podstawowych informacji o tym, że ludzie się rodzą, a nie to, że można ich znaleźć pod różą lub wroną. Moja matka była w ciąży i wiedziałem, że jest w niej moja siostra, ale siostra jest tak mała, że ​​musiała być chroniona przez ciało mojej matki przez cały czas i że kiedy dorośnie, będzie mogła wyjść i bawić się ze mną, a ja musiałbym się tutaj chronić. (no cóż, żadnych szczegółów technicznych, jak to się dokładnie robi, ale mnie to nie obchodzi, to naturalne, że dzieje się to w odpowiednim czasie. Mogłem dotykać brzucha, była w środku, czuć, jak się tam porusza, a czasem kopnij, ale muszę być delikatnie, aby jej nie skrzywdzić ani przestraszyć. W wieku 6 lat pozwolono mi nieść moją siostrę w drodze do domu, kiedy się urodziła (prawdopodobnie prawdopodobnie pod nadzorem moich rodziców, ale ja byłem księciem, który miał małą Księżniczkę w rękach i odpowiadał za chodzenie spokojnie i trzymanie jej mocno w pierwszej drodze do domu). Wciąż pamiętam, jak byłem rozczarowany, że ona nie gra ze mną i wciąż płacze i wcale nie rośnie, nawet gdybym ją sprawdził 5 razy dziennie)

Więc może trudno w to teraz uwierzyć, kiedy twoja skrzatka ma zaledwie 3 lata, ale za dwa lata może nawet usłyszeć coś o tym, jak rodzą się dzieci - nie możesz udawać jej długo, dopóki nie otrzyma wskazówek z innych źródeł. Więc myślę, że lepiej być z nią otwartym, tylko na poziomie, który musi wiedzieć o otaczającym świecie - poziom prosty, pewny i niewiele szczegółów, ale nie okłamuj jej i nie myśl, że nie może czegoś odkryć, dopóki wyraźnie na to pozwalasz, ponieważ to nie działa w ten sposób.

Z drugiej strony nie pchaj na nią zbyt wiele szczegółów i obciążeń, uczciwie odpowiadaj na jej pytania, ale jeśli chodzi o jej wiek, nie unikaj trudnych tematów, ale nie musisz wchodzić zbyt głęboko i zmuszać ją do poznania i zgody na twarda rzeczywistość.

Jeśli nie możesz jej całkowicie osłonić przed rzeczywistością, lepiej przygotować ją delikatnie w kochającym i bezpiecznym otoczeniu do części rzeczywistości, które wkrótce spotka, niż po prostu zaprzeczyć temu wszystkiemu i spróbować naprawić rezultaty, gdy obrażenia są zadawane gotowy. Przy ostrożnym podejściu można zapobiec uszkodzeniom i może zaakceptować je jak wszystkie inne osobliwości świata, które do tej pory musiała zaakceptować (dlaczego mama jest o wiele większa ode mnie? Cóż, jest starsza, więc miała więcej czasu na rozwój. babcia nie jest większa od ojca, nawet jeśli jest starsza. Cóż, nie wszyscy rosną równie szybko, a starsi ludzie nie rosną tak bardzo ... ok, to ma teraz sens, nawet jeśli jest to tylko niewielka część naprawdę złożonej nauki biologicznej) .

Jest więc biała, podobnie jak Azjatka, a także księżniczką królestwa kucyków - teraz to wszystko prawda, ale ważniejsze jest to, że żyje w kochającej rodzinie i jest akceptowana jako taka, jaka jest bez pytań.

Troszczysz się o nią i to jest ważne. Ona ma bezpieczny i kochający dom i że liczy się znacznie bardziej niż w świecie wokół pewne nielogiczne lub nieprzyjemne rzeczy.