Czy pomijanie fazy pełzania wpływa na rozwój mózgu dziecka?

Mój syn ma teraz prawie 9 miesięcy, ale wciąż nie może się czołgać. Jedyne, co może zrobić, to skradać się, gdy chce dostać coś przed sobą. Wygląda na to, że opuści etap pełzania. A może jestem za wcześnie, aby to ocenić?

Z drugiej strony dowiedziałem się z mojego sąsiedzkiego opowiadania o jednym z ich dzieci, które pomija jego pełzającą scenę, że w jakiś sposób jego pisanie jest bardzo złe w porównaniu z pozostałymi dwoma synami. Myśleli, że jest to spowodowane pominiętym etapem pełzania przez ich drugie dziecko, więc rozwój mózgu nie jest tak dobry, jak ich synów, którzy nie opuszczają etapu pełzania.

Chcę zapytać:

1. Czy to prawda, że ​​kiedy twój syn pomija etap pełzania, oznacza to, że w pewnym stopniu różnicuje rozwój mózgu w porównaniu z synem, który nie omija etapu pełzania? a jak zły jest efekt?

2. Jeśli to prawda, jak zminimalizować te negatywne skutki dla rozwoju mózgu?

Wszelkie dobre opracowania / referencje będą mile widziane.

Najwyraźniej jest to powszechna teoria. Podobne pytanie dotyczy innej witryny .

Pomijanie indeksowania stało się powszechnie uznawane za normalne pod względem rozwoju. W każdej publikacji, którą widziałem na temat kamieni milowych rozwoju niemowląt, wspomina się, że wiele dzieci nigdy się nie czołga. Zobacz WebMD dla jednego przykładu. W tym artykule niemowlęcia o pełzaniu mówi się o alternatywach, które te dzieci często opracowują - skakaniu z dołu, toczeniu się (nie tylko brzuch na plecy lub plecy na brzuch, ale jako środek przemieszczania się z miejsca na miejsce) lub pełzaniu po brzuchu. Z punktu widzenia wielu ważna jest koordynacja i chęć poruszania się.

Artykuł Scientific American cytuje badania, które pokazują, że w niektórych kulturach niemowlęta są w rzeczywistości zniechęcane do czołgania się, aby zapobiec przenoszeniu przez nie chorób przenoszonych przez patogeny naziemne.

Jednak nie wszyscy lekarze uważają, że pomijanie pełzania, skakania lub ciągnięcia się (wszyscy są postrzegani jako równie cenne) jest dobrą rzeczą. Magazyn dla rodziców zawiera omówienie debaty, która jest znacząca w społeczności pediatrycznej. W badaniu przeprowadzonym w Pediatrics zauważono, że śpiące plecy osiągają kamienie milowe, takie jak czołganie się później niż śpiące żołądki, ale wszyscy chodzą w tym samym czasie. Badanie nie dotyczyło umiejętności motorycznych wymaganych do wykonywania takich zadań, jak pisanie długopisem. Kolejny przegląd badańmożna znaleźć w „New York Times”. Zauważ, że żaden lekarz nie martwi się „rozwojem mózgu”, jak twierdzisz, a raczej dobrym rozwojem motorycznym i napięciem mięśni. Jak stwierdza artykuł w NY Times, najlepszym wskaźnikiem opóźnień rozwojowych jest brak przyswajania języka. Zauważ też, że wielu śpiochów będzie się czołgać, ale później niż wytyczne kamienia milowego (opracowane, gdy śpiący brzuch był normą) stan jest normalny. Dotyczy to również toczenia.

Jeśli tak jest - a dowody wydają się przemawiać za tym, że tak nie jest - że czołganie się / skakanie / przeciąganie pomaga w doskonaleniu umiejętności motorycznych i koordynacji w niezbędny sposób, rozwiązaniem byłoby zachęcenie dzieci do nauki korzystania z tych umiejętności w połączeniu z innymi sprawami fizycznymi zadania Na przykład zachęcaj do doskonalenia umiejętności motorycznych, pracując na różnego rodzaju chwytach. Zachęcaj do koordynacji z wczesną gimnastyką, baletem lub inną aktywnością fizyczną.

Udało mi się znaleźć wiele spekulacji, że pomijanie czołgania jest złe, ale bardzo mało faktycznych dowodów. Zamiast tego znalazłem badania, które wykazały coś przeciwnego: nie ma prawdziwej różnicy między dziećmi, które pomijają czołganie się, a tymi, które tego nie robią, przynajmniej pod względem innych głównych etapów rozwojowych.

Wysyłam odpowiedź z powiązanego pytania Skeptics.se, które dotyczyło konkretnych twierdzeń, że pełzanie pozwala dzieciom rozwinąć się poza symetryczny toniczny odruch szyi, a nieprzestrzeganie tego może skutkować utrzymaniem tego odruchu, co może później zahamować rozwój i koordynacja ruchowa:

Nie byłem w stanie znaleźć dowodów na poparcie tej teorii. Najbliżej mogłem znaleźć odniesienie do badania w tej samej książce cytowanej w artykule, który podłączyłeś:

Książka „Stopping ADHD” cytuje badanie przeprowadzone przez dr Miriam Bender, które wykazało, że co najmniej 75 procent ankietowanych osób uczących się miało niedojrzały symetryczny toniczny odruch szyi przyczyniający się do ich niepełnosprawności.

Z tego stwierdzenia nie można zidentyfikować żadnej dodatniej przyczynowości między brakiem przeszukiwania a ADHD.

Ten artykuł sugeruje, że brak „czasu na brzuch” , a nie pełzanie, prowadzi do zatrzymania STNR, a niewystarczający „czas na brzuch” sprawia, że ​​uczenie się jak czołgać się jest trudniejsze i frustrujące dla niemowlęcia.

Ten artykuł sugeruje, że związek między zatrzymaniem odruchu a ADHD nie jest specyficzny dla STNR i że większość typowych objawów ADHD jest bardziej prawdopodobne, że będzie związana z zatrzymaniem odruchów na wcześniejszym etapie (głównie odruch Moro).

Wydaje się, że liczba dzieci pomijających czołganie się zwiększa, co prawdopodobnie wynika z odejścia od umożliwienia niemowlętom spania na brzuchach w celu zmniejszenia SIDS ( LINK ). Zauważ, że badanie, o którym mowa w tym artykule, wykazało, że nie było różnicy w innych etapach rozwoju dla dzieci, które albo nauczyły się czołgać później, albo całkowicie je pominęły:

Długoterminowe badanie rozwoju dziecka, którego celem było śledzenie prawie 15 000 niemowląt od urodzenia do wieku dorosłego, rozpoczęło się w 1990 r., Podobnie jak Wielka Brytania rozpoczęła kampanię Powrót do snu.

Dr Peter Fleming z University of Bristol, dyrektor brytyjskiego badania, powiedział, że na początku lekarze i rodzice nieufnie podchodzili do nowej porady, a wielu lekarzy sugerowało, że dzieci leżą na boku. Ale stopniowo, gdy ich obawy się uspokoiły i gromadziły się dane wiążące syndrom nagłej śmierci niemowlęcia ze snem na brzuchu, praktycznie wszyscy lekarze zaczęli namawiać rodziców, aby trzymali swoje dzieci na plecach. Brytyjskie badanie śledziło tę zmianę. Na początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy większość dzieci spała na brzuchach, przewróciły się i czołgały, kiedy książki tak mówiły. W ciągu ostatnich pięciu lat, gdy rodzice jednolicie zaczęli kłaść dzieci na plecach, coraz więcej dzieci nie przewracało się i nie czołgało zgodnie z harmonogramem, a coraz większa liczba nie czołgała się.

Ale dr Fleming powiedział, że dzieci są normalne pod każdym innym względem. „W medycynie za każdym razem, gdy wprowadzasz coś nowego, martwisz się, że może to powodować problemy” - powiedział. Dodał jednak, że tak się nie stało. `` Kiedy kohorta miała 18 miesięcy, ponownie przyjrzeliśmy się kamieniom milowym rozwoju i nie było absolutnie żadnej różnicy w rozwoju tych dzieci '' - powiedział dr Fleming.

Co więcej, ten artykuł sugeruje, że czołganie mogło stać się wspólnym kamieniem milowym rozwoju stosunkowo niedawno, ponieważ pozostawienie dziecka do czołgania się na ziemi było często niebezpieczne, niehigieniczne lub jedno i drugie.

Wydaje się, że niewiele jest dowodów potwierdzających teorię, że czołganie się jest kluczowym procesem przejścia obok STNR, a problemy przytaczane w związku z późnym zatrzymaniem STNR wydają się być korelacją bez związku przyczynowego. Potwierdza to podobna korelacja z opóźnionym zachowaniem wcześniejszych odruchów, a także badanie pokazujące, że zmiany w osiągnięciu kamienia milowego nie wpłynęły na inne kamienie milowe.

Mam 28 lat. Chodziłem, zanim się czołgałem, kiedy byłem dzieckiem. Mogę powiedzieć, że osobiście nie mam żadnych trudności w nauce. Jedyną rzeczą, która była dla mnie trudna, było znalezienie rytmu wykonywania skoków. Przez chwilę były smutne.

Jestem matką 3 synów w wieku 6 i pół, 3 lat i 7 miesięcy. Mój najstarszy siedział w wieku 8 i pół miesiąca, zaczął czołgać się w wieku 7 miesięcy, chodził w wieku 1 roku 5 miesięcy i wypowiedział swoje pierwsze słowo w wieku 1 roku 7 miesięcy (Mumia). Mój drugi syn usiadł w wieku 4 miesięcy i zaczął wypowiadać swoje pierwsze słowa po 5 miesiącach. Nigdy się nie toczył, nie czołgał. Stał w wieku 8 miesięcy i zaczął chodzić przed 1 rokiem. Przez 1 rok mówił około 50 słów, a nawet w grupach. Przez półtora roku mógł zachować pełną ochronę wśród ludzi. Moja najmłodsza właśnie zaczęła siedzieć sama i nie mówi żadnych słów. Jeśli chodzi o umiejętności motoryczne, nie zgadzam się z tym, że dzieci, które opuszczają czołganie się, mają problemy z umiejętnościami motorycznymi. Cóż, zwykłem zamykać niektóre drzwi, aby mój drugi syn nie wchodził do pokoi. Mógł bardzo łatwo otworzyć drzwi, podczas gdy jego starszy brat (4 lata starszy) nie mógł. To samo dotyczy otwierania butelek. Również drugi lubi pisać i rysuje bez wychodzenia z linii. Mój środkowy syn jest jednak jedynym leworęcznym w rodzinie. Nie wiem, czy to ma coś wspólnego z jego leworęcznością.