Jak mogę pomóc mojej trzeciej klasie skoncentrować się na pracy domowej?

Moje dziecko właśnie weszło do trzeciej klasy, a obciążenie pracą domową jest znacznie wyższe w tym roku, z dużą ilością pisania i ćwiczeń matematycznych. To wszystko praca, którą może z łatwością wykonać, ale powoduje to wiele bólu dla całej rodziny, ponieważ ma naprawdę ciężki czas po prostu siadając i wykonując ją - zadając wiele pytań na temat rzeczy, które tak naprawdę zna, i rozprasza ich najmniejsza rzecz, która się wokół niej dzieje. (Utworzenie specjalnej cichej okolicy nie pomaga, ponieważ rozproszeniem może być jej ołówek lub nagły wybuch skojarzeń słów oparty na czymś z lekcji).

Tak więc strona pisania i kilka stron matematyki, które można wykonać w ciągu piętnastu minut, zajmuje półtorej godziny. Potrafi z łatwością wyjaśnić powody problemów matematycznych, ale jeśli chodzi o zapisywanie tego , co właśnie powiedziała, to jak ciągnięcie zębów. Powoli napisze słowo, wypowiadając je w zwolnionym tempie, gdy pisze każde słowo. I powie, że nie rozumie pytania, ale kiedy w rzeczywistości skupi się na nim, może napisać świetną odpowiedź. I wyraźnie przyjmuje koncepcje w klasie; Nie mam wątpliwości, że ona naprawdę rozumie, co jest częścią naszej frustracji.

Moja żona czuje, że chce tylko uwagi, ale myślę, że chodzi bardziej o zdolność naszej córki do skupienia się. Oboje czujemy, że siedzenie i bolesna praca nad każdym pytaniem tak naprawdę jej nie pomaga. To działa , ale moja żona czuje, że to po prostu nagradza zachowanie, i wydaje mi się, że to naprawdę nie pomaga jej w nauce lepszego skupienia się na sobie, czego, wiesz, będzie potrzebować w prawdziwym życiu . I cieszymy się, że możemy spędzić dziecko z naszym dzieckiem, co jest przeciwieństwem jakości czasu.

Wydaje się, że ani nagrody, ani konsekwencje nie przynoszą żadnego efektu, podobnie jak wykresy. Wszystkie te rzeczy po prostu wydają się dodawać kolejną warstwę komplikacji, rozproszenia uwagi i nędzy. Co jeszcze możemy zrobić?

To trudny problem, ponieważ możesz doprowadzić konia do wody, ale nie możesz go zmusić do picia. Każde dziecko jest inne, ale znaleźliśmy następujące, które pomogą naszemu synowi:

• Daj mu to, czego chce, ale nałóż na to warunki. Na górze mamy cichy, wolny od zakłóceń obszar, w którym nasz syn może pracować w szkole, ale naprawdę nie lubi być sam. Pozwoliliśmy mu zostać na dole z rodziny gdzie można zadawać pytania i uzyskać informacje zwrotne, jak długo przebywa na zadania i działa szybko, bez narzekać, jak trudno jest. To niesamowite, jak dobrze motywuje go zagrożenie.
• Skieruj jego uwagę na coś, co go motywuje. Na przykład nasz syn ma obsesję na punkcie ninja. Chciał pisać o ninja, więc mu na to pozwoliłem. Napisał: „Ninja mogą się zmieścić”. Powiedziałem mu właściwy sposób, by przeliterować „walczyć” i kazałem mu ćwiczyć pisanie tego słowa wraz z innymi prawymi słowami. W końcu zaczął robić coś nudnego, ale nie zdawał sobie z tego sprawy, ponieważ porwałem jego motywację dotyczącą ninja.
• Czasami perspektywa „całej pracy domowej” jest przytłaczająca. Spróbuj dopuścić przerwy dla mniejszych nagród po każdej stronie lub połowie strony, a nie tylko po tym, jak wszystko zostanie zrobione.
• Spróbuj odrobić pracę domową o innej porze dnia. Jeśli zrobisz to tuż przed snem, być może wyciąga go, aby de facto później zasnąć, lub może być zbyt zmęczona, aby się skoncentrować. Nasz syn pracuje niesamowicie szybko, gdy mówimy, że nie może zjeść obiadu, dopóki nie skończy.
• Przed i / lub pomiędzy stronami wykonaj czynności „wyjmij wiggles”. Nasz syn robi skoki przez przeszkody lub okrążenia domu. Działa głupio, zużywa trochę energii, a następnie łatwiej się skupia.

Jako dziecko (klasa 2–3) miałem podobne problemy (byłem wielkim procrastinatorem i często unikałem odrabiania lekcji, chociaż mogłem, chociaż było to łatwe i można to zrobić szybko). Rozwiązaniem, do którego przyszli moi rodzice, był program nagradzania.

Zasadniczo, moi rodzice wydrukowali z komputera fałszywe pieniądze (nazywali to „Michael Dollars” - jak to nazywam). Kiedy ukończyłem pracę domową, otrzymałem „zapłatę” określonej kwoty dolarów. Kwota była oparta na tym, jak szybko ukończyłem pracę i jak poprawnie to zrobiłem. Im szybciej i dokładniej, tym więcej pieniędzy. Mógłbym wtedy wydać je na różne nagrody. 20 $ pozwól mi wybrać kolację na noc, 50 $ pozwól mi zrobić coś specjalnego, co mi się podobało, 200 $ pozwól mi zrobić coś droższego.

Zaletą tego systemu jest to, że ma wiele pozytywnych efektów. Wzbudziło to chęć wykonania pracy i zrobienia jej dobrze bez konieczności mówienia. Jednocześnie nauczyłem się zarządzać pieniędzmi (oszczędzanie na rzeczach, które chciałem, oszczędne wydawanie pieniędzy itp.). Dowiedziałem się również o rzeczywistej wartości pieniądza (musisz pracować, aby je zarobić), a więc doprowadziłem do większej odpowiedzialności za moje pieniądze później.

Powinienem zaznaczyć, że pozwolono mi odrobić pracę domową przy stole kuchennym (moi rodzice byliby tam i robili swoje) i mogłem zadawać pytania, rozpraszać się itp. Ale jeśli pozwolę sobie na długi czas rozproszyć, moi rodzice przypominają mnie, że zarobiłbym mniej „pieniędzy” i wróciłem do zadania. Nigdy nie byłem zmuszony do pracy w „cichym” miejscu - choć z pewnością mogłem, gdybym zdecydował, że nie mogę się skupić (a czasem poprosiłbym o zrobienie tego w innym pokoju).

W oparciu o informacje zawarte w pytaniu rozważam kilka metod:

1. Kontynuuj zapewnianie „spokojnego środowiska” do pracy i stopniowo odsuń się od pozostania z nią i pomagania przez cały czas. W szczególności usuwaj się z jej miejsca pracy na coraz dłuższy czas, z myślą, że w końcu ona sama pracuje w przeważającej części, a ty od czasu do czasu przychodzisz, aby pomóc w razie potrzeby ponownie ustawić ostrość.
2. Pozwól jej poczuć niektóre konsekwencje nieukończenia pracy - albo twoje konsekwencje (coś, za czym będziesz podążał), albo konsekwencje narzucone przez szkołę. W ten sposób można ją sformułować pod kątem dokonanego wyboru i ponosić odpowiedzialność za wynik. Może nawet sprawi, że będzie to wyścig (skończyć wcześnie i zdobyć jakąś symboliczną nagrodę?), Ale ta ostatnia część może być lepsza dla młodszych dzieci.

Stosowaliśmy ich kombinacje na naszych dzieciach (nasze są młodsze, choć łatwo się od nich rozprasza), aby pomóc im skoncentrować się na zadaniach, które chcemy im wykonać (sprzątanie zabawek, pomoc przy pracach domowych itp.), A teraz w naszym najstarszym , stosujemy go do zadań szkolnych.