Jaka jest różnica między polaryzatorem liniowym a kołowym?

Kiedy kupiłem mój polaryzator, przyjaciel powiedział mi, że powinienem dostać kołowy, ponieważ liniowe mogą zepsuć się z autofokusem. Czy to prawda? Do czego każdy powinien być używany?

Polaryzator działa w taki sposób, że przepuszcza tylko światło spolaryzowane w tym samym kierunku, w którym filtr jest obecnie włączony. Prawdą jest, że wiele systemów AF ma z tym problemy. Aby rozwiązać ten problem, okrągłe polaryzatory mają warstwę za liniowym filtrem polaryzacyjnym, który „ponownie polaryzuje” spolaryzowane światło w inny sposób, aby AF mógł działać poprawnie. Polaryzator liniowy nie ma tej dodatkowej warstwy. Artykuł wikipedia wyjaśnia to całkiem dobrze, myślę.

O ile mi wiadomo, nie ma przypadków, w których chciałbyś polaryzatora liniowego zamiast okrągłego w kontekście umieszczania go na obiektywie aparatu. Na każdej kamerze, w której polaryzator liniowy wykona zadanie, kołowy będzie działał równie dobrze, ale nie na odwrót.

Tak, to prawda - czasami. Niektóre systemy AF działają poprawnie z polaryzatorem liniowym w niektórych lub we wszystkich warunkach, a inne cały czas zawodzą. Musisz spróbować i przekonać się.

Kiedy chcesz polaryzator liniowy?

• Często są tańsze.
• Ponieważ jest tylko jedna warstwa polaryzująca, a nie dwie, przepuszczalność światła jest często większa.

Ponieważ wiele systemów AF i systemów pomiarowych ma problemy ze światłem spolaryzowanym, polaryzator kołowy ma dodatkową warstwę, która „ponownie spolaryzuje” światło, przekształcając polaryzację fali świetlnej w swego rodzaju kształt helisy. Dlatego powinieneś dostać okrągłe polaryzatory tylko w zwykłych przypadkach.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy chcesz użyć dwóch polaryzatorów do stworzenia przestrajalnego filtra ND. W takim przypadku przedni polaryzator musi być liniowy, a następnie można kontrolować efekt zaciemnienia, dostosowując względne położenie dwóch polaryzatorów.

„Okrągły” polaryzator to po prostu liniowy polaryzator z płytą ćwierćfalową za nim, który repolaryzuje światło w sposób kołowy. Ale światło spolaryzowane usunięte przez przejście przez polaryzator liniowy zniknęło, a zatem nie jest przywrócone przez „ponowną polaryzację” pozostałego światła.

Płytka ćwierćfalowa nie jest kolejnym polaryzatorem liniowym. Jest ustawiony pod kątem 45 ° w stosunku do osi liniowej polaryzatora. Gdy polaryzator jest obracany w celu zmiany działania filtra w odniesieniu do światła z określonego kierunku, płytka ćwierćfalowa jest przymocowana (związana) do polaryzatora liniowego, a także obrócona. Płytka ćwierćfalowa jest zawsze obrócona o 45 ° w stosunku do osi liniowej polaryzatora.

Polaryzacja światła przez płytkę ćwierćfalową umożliwia prawidłowe działanie systemów autofocus z detekcją fazową (PDAF) i światłomierzy. Systemy PDAF często zawodzą, gdy próbują skupić światło, które przeszło przez sam polaryzator liniowy. Na światłomierze umieszczone za ekranem w lustrzankach kamery również mają wpływ liniowo spolaryzowane światło.

Płytka ćwierćfalowa nie ma wpływu na wygląd zdjęcia w porównaniu z polaryzatorem liniowym bez płytki ćwierćfalowej. Ani film, ani aparaty cyfrowe nie rejestrują, w którym kierunku światło jest spolaryzowane, gdy pada na czujnik lub film. Polaryzator liniowy pozwala na przejście światła spolaryzowanego w jednym kierunku. Światło, które nie może przejść, zniknęło. Płytka ćwierćfalowa może działać tylko na światło, które zostało przepuszczone przez polaryzator liniowy przed nim. Nie może odtworzyć światła, które zablokował polaryzator liniowy.

Dwa liniowe filtry polaryzacyjne rozmieszczone względem siebie pod kątem 90 ° w fazie (teoretycznie) będą blokować (teoretycznie) przepuszczanie całego światła (z płytą ćwierćfalową lub bez niej za drugą). Tak zwane filtry o zmiennej gęstości neutralnej są w rzeczywistości dwoma polaryzatorami. Gdy jedno obraca się względem drugiego, zmieniający się kąt między nimi blokuje mniej więcej padające na nie światło.

_{¹ „Refleks” to „R” w lustrzance i lustrzance cyfrowej i odnosi się do lustra odblaskowego używanego do kierowania światła z soczewki do wizjera.}

Polaryzatory kołowe mają dodatkową warstwę, która tworzy światło „niespolaryzowane” ze światła spolaryzowanego, do którego dopuszcza się pierwsza warstwa. Jeśli masz później jakikolwiek rozdzielacz wiązki (np. Wizjer optyczny) lub autofokus z detektorem faz lub czujnik TTL działający ze światła odbijanego od filmu, może to mieć znaczenie. W przypadku większości aparatów cyfrowych obecnie tak nie jest. Może się to zmienić, gdy zwykłe systemy autofocus z kontrastem zostaną w dzisiejszych czasach zastąpione lub zastąpione przez systemy oparte na fazach w aparatach wyższej klasy.