Dlaczego profesjonalni fotografowie używają dużych obiektywów do robienia zdjęć portretowych?

Za każdym razem, gdy widzę film z sesji zdjęciowej na youtube, fotografowie mają największe obiektywy, jakie kiedykolwiek widziałem w życiu, aby wykonywać portrety lub zdjęcia całego ciała.

Na przykład Nikon 70-200 f / 2.8 ... lub podobny, który kosztował tyle pieniędzy.

Dlaczego potrzebują tak dużych obiektywów zmiennoogniskowych? Czy 50 mm lub 85 mm to więcej niż wystarczająca liczba otworów wokół 1,8-2,8?

A może po prostu wyglądać „profesjonalnie”?

W razie potrzeby preferowane jest objaśnienie obrazkowe.

Długie soczewki są zwykle używane do portretów, ponieważ większa odległość robocza pozwala im spłaszczyć obiekt. Wynika to z efektu skrócenia, perspektywa jest kompresowana podczas fotografowania dalej od obiektu przy użyciu długiej ogniskowej, dzięki czemu funkcje takie jak nosy wystają mniej.

Możesz fotografować portrety za pomocą szerokiego obiektywu, ale dostaniesz funky wyglądające ujęcia, które nie zawsze są tym, czego chcesz:

Tracisz efekt lepkiego nosa o około 80 mm (przy ścisłym kadrowaniu). Dlaczego więc dłużej? Jest jeszcze jeden plus podczas fotografowania długimi obiektywami i jest to oddzielenie obiektu. Dłuższe soczewki ułatwiają uzyskanie ładnego rozmytego tła.

Moim ulubionym portretowym obiektywem jest Canon 135 mm f / 2.0L, jest stosunkowo mały i lekki, a szeroko otwarty daje bardzo ładne tło (lepsze niż 85 mm f / 1.2 według mnie):

Jeśli chodzi o przysłonę, rozmycie tła nie polega tylko na naprawdę szybkiej przysłonie, takiej jak f / 1.8 lub f / 1.4, w rzeczywistości w przypadku niektórych obiektywów, takich jak Canon 24 mm f / 1.4L, bardzo trudno jest uzyskać rozmyte tło nawet szeroko otwarte, bez skupiając się bardzo blisko. W poniższym ujęciu całkowicie zatarłem tło - dla f / 5.6!

W jaki sposób? Używając obiektywu 800 mm!

Wreszcie, zdecydowanie nie chodzi o wyglądanie na profesjonalistę - chyba że byłaby jakaś zaleta, że ​​profesjonalista z dużymi obiektywami nie użyłby ich, a zatem nie wyglądałby profesjonalnie! Coś w rodzaju 70-200 to bardzo wszechstronny obiektyw, wystarczająco długi, aby pochlebiać perspektywą, wystarczająco szeroki, aby używać go w pomieszczeniach i szybki, przy słabym świetle. Nie potrzebujesz wszystkich tych rzeczy na raz do portretowania, ale po co kupować dodatkowy obiektyw, gdy ten, który masz, świetnie sobie poradzi?

Nie martwię się zbytnio o duży obiektyw zastraszający ludzi - to, jak zachowujesz się jak fotograf, sprawi, że poczują się swobodnie, a nie wielkość obiektywu.

Konkretny wymieniony obiektyw, a także odpowiednik firmy Canon, są obiektywami o szczególnie wysokiej jakości. Ostrość, kontrast i kontrola aberracji optycznych i odblasków są wyjątkowo dobre w tego typu wysokiej klasy obiektywach ... a jeśli chodzi o profesjonalną pracę, Twoi klienci oczekują najlepszej jakości, jaką możesz zaoferować.

Jeśli chodzi o powód, dla którego warto używać obiektywu zmiennoogniskowego zamiast zwykłego, wydaje mi się, że ma to związek z osobistym stylem i gustem, a także z potrzebami chwili. Profesjonalny obiektyw zmiennoogniskowy, taki jak 70-200 f / 2.8, pozwala uzyskać 85, 135 i 200 mm w jednym obiektywie ... wszystkie popularne ogniskowe portretowe. Przysłona jest ładna i szeroka (wiele obiektywów 70-200, które nie są profesjonalnymi obiektywami, ma tylko przysłonę f / 4), więc uchwycenie ładnego, miękkiego tła bokeh jest możliwe (szczególnie przy dłuższych ogniskowych) . Większość profesjonalnych obiektywów 70–200 mm ma także pewną formę stabilizacji obrazu, która jest niezwykle poręczna i prawie niezbędna do wykonywania ostrych zdjęć z ręki przy teleobiektywach o długości 200 mm.

Jeśli chodzi o 50 mm lub 85 mm ... większość profesjonalistów prawdopodobnie nie użyłaby obiektywu stałoogniskowego f / 1.8 lub f / 2.8 w tych długościach. Bardziej powszechne byłyby warianty f / 1.4, jednak jako profesjonalna jakość dla twojego klienta nadal króluje, i nierzadko zdarza się, aby zobaczyć profesjonalistów korzystających z obiektywów Canon EF 50 mm f / 1,2 L lub EF 85 mm f / 1,2 L . Przy tak szerokich przysłonach robienie portretów, szczerych lub innych, w prawie każdym świetle jest dość łatwe. Szerokie otwory zapewniają również bogate, kremowe bokeh. Oba oferują najlepszą dostępną optykę dla tych ogniskowych i zapewniają ładne miękkie ogniskowanie idealne do portretów.

Więc nie powiedziałbym, że to po prostu „wyglądać pro” ... ma spełniać wymagania klientów: jakość. Kiedy zarabiasz na fotografii, takie przedmioty zwykle stają się wydatkiem biznesowym, a więc odpisem podatkowym (ostatecznie zależy od lokalizacji). Tak więc wysoki koszt nie jest tak naprawdę wysoki, gdy amortyzuje się go przez wiele lat.

Możesz zauważyć, że możesz zobaczyć fotografa poruszającego się w bok lub w górę iw dół na tych filmach, ale rzadko poruszającego się w kierunku lub od obiektu o więcej niż kilka cali. Powiedziałem to wcześniej: nie ma „właściwej ogniskowej” dla portretu (lub mody / glamour), istnieje „odpowiednia odległość” dla pochlebnej perspektywy. Zoom służy do uzyskania prawidłowego kadrowania podczas fotografowania z właściwej odległości. I należy pamiętać, że fotografia tego gatunku jest zwykle bardzo mocno oprawiona i ujęta z większej odległości niż portret intymny, ponieważ jest to naprawdę odmiana na zdjęciu produktu - nawet jeśli chce się poczuć smak otoczenia, to tylko smak.

Jeśli chodzi o prędkość, cóż, istnieje kilka powodów, dla których warto wybrać szybką szybę. Jeden służy do wizualnego potwierdzenia ostrości (szybsze obiektywy mają płytszą głębię ostrości, a oczywiste błędy ostrości są naprawdę oczywiste przed naciśnięciem spustu migawki). Inną kwestią jest kontrola głębi ostrości na ostatecznym zdjęciu, chociaż (co prawda) zastosowana przysłona jest często mniejsza niż szeroko otwarta - ale fotograf ma wybór i raczej nie kupi więcej niż jednego obiektywu tego samego (lub podobnego) zakres ogniskowych. Trzeci to tylko jasność wizjera. Kiedy zarabiasz na życie, zmęczenie spoglądaniem w dół na długi, ciemny tunel naprawdę próbuje.

70-200 / 2.8 byłby zastraszającym kawałkiem wystrzału, który można by wprowadzić na sesję portretową; sam rozmiar sprawia, że ​​pacjentka ma wrażenie, że jest pod mikroskopem. Do portretów zdecydowanie wolę małe, głupkowate obiektywy. Na przykład model 85 / 1.8 nie jest bardziej onieśmielający niż zestaw obiektywu 18–55 mm. W czasach filmowych bardzo podobał mi się refleksyjny obiektyw 250 mm / 5.6 Rokkor / Minolta - miał on rozmiar typowego 85 mm i świetnie nadawał się do intymności na odległość, ponieważ osoba siedząca nie widziała go tak długo, soczewka inwazyjna. W korpusie czujnika uprawy Tokina 50–135 mm daje w przybliżeniu to samo pole widzenia, co obiektyw 70–200 mm w korpusie pełnoklatkowym, ale obiektyw ma bardzo rozsądny rozmiar (porównywalny z obiektywami z większego zakresu) i, co ważne, nie zmienia swojego fizycznego rozmiaru po powiększeniu. Ale te obiektywy najlepiej nadają się do „

Więc tak, myślę, że można powiedzieć, że jest coś psychologicznego przy wyborze czegoś takiego jak 70-200mm / 2.8 do sesji mody / urody, ale nie chodzi o fotografa.

Mówisz „film z sesji zdjęciowej” zdjęć portretowych [wywnioskuję to z tytułu postu]. Istnieje ogromna różnica między portretami, modą, urokiem itp. Dzięki portretom widzisz znacznie mniej nieprzyzwoitych perspektyw. To wyklucza obiektywy 50 mm lub krótsze na pełnowymiarowym czujniku. Tak jak powiedział @jrista, 70-200 mm naprawdę trafia w dobre miejsce dla ogniskowych portretowych dla ujęcia z głowy, głowy i ramion oraz pełnej długości.

Powodem, dla którego obiektyw jest tak mały, nie jest wyglądanie „profesjonalnie”, ale umiejętność zgromadzenia wystarczającej ilości światła na wszystkich tych ogniskowych. f / 4 jest naprawdę zbyt wolny.

Nie zgadzam się, że profesjonaliści nie używają obiektywów f / 1.8. Canon 85 mm f / 1.8 to jeden słodki obiektyw i jest stosunkowo lekki. Uwielbiam to - kręcone przez solidny tydzień tylko z tym obiektywem. Ale kiedy naprawdę chcę najlepszych rezultatów, używam f / 1.2. To tylko lepsze szkło i daje mi jeszcze kilka opcji.

Mam obiektyw Canon L-Series 70–200 mm i wyjąłem go z mody, ale nigdy do portretów. Wolę bardziej kompaktowy aparat do portretów, który moim zdaniem jest bardziej intymną, wolniej poruszającą się sesją. Moda i urok są zwykle bardziej aktywne - różne / zmieniające się pozy itp. - Zoom może być naprawdę przydatny.

Jedno jest jasne: żaden profesjonalista, którego spotkałem, nie wydaje pieniędzy, żeby wyglądać bardziej „profesjonalnie”. Fotografia po prostu nie płaci wystarczająco dużo, aby rzucić tysiące dolarów na wątpliwe inwestycje zaprojektowane tak, abyś wyglądał bardziej jak gwiazda niż jesteś. Profesjonaliści kupują to, czego absolutnie potrzebują, wynajmują to, czego brakuje im na danym zdjęciu, i żyją bez reszty. Z mojego doświadczenia

70-200 mm f / 2.8 to fantastyczny obiektyw do portretów, ponieważ daje tyle opcji, dlatego jest niezbędny dla wielu profesjonalnych fotografów. Jest to również podstawowy element dziennikarstwa fotograficznego, w którym zasięg 200 mm przy f / 2.8 jest bardzo często wysyłany przez boga. Jedną z rzeczy, o których należy pamiętać przy takich soczewkach, jest to, że są one wyjątkowo ciężkie, więc żaden zawodowiec nie użyłby ich, chyba że byłby dobry powód. Uwierz mi, że spędziłem kilka godzin z Canonem 70-200 f / 2.8, a moje ramiona miały wrażenie, że zaraz odpadną, więc wynika z tego, że profesjonalista używający takiego obiektywu przez cały dzień nie zrobi tego po prostu na pokaz.

To niesamowity obiektyw do portretów, ponieważ pozwala stać znacznie dalej od modelu, co oznacza, że ​​aparat jest mniej wrażliwy na aparat, nawet z tak imponującym zestawem. Na weselach i podobnych wydarzeniach jest również fantastyczny do robienia zdjęć z dużej odległości w słabym świetle, a w studio z szybszym szkłem daje znacznie większą elastyczność oświetlenia. Krótko mówiąc, istnieje wiele powodów, dla których warto posiadać taki obiektyw, wyglądająca lampa błyskowa zwykle nie jest jednym z nich.

Wierzę, że chodzi o fotografa. Fotografia to bardziej styl osobisty. Fotografowanie portretów, jak wszystko inne, dotyczy „tego”, czego oczekuje fotograf, oraz możliwości, jakie oferuje wybrany przez niego sprzęt. Jeśli chodzi o sprzęt, jakość użytego szkła jest bez wątpienia najważniejsza w zdolnych rękach. Wolę portrety od 135 do 300 mm włącznie, uwierzcie lub nie. Jak wcześniej wspomniano, chodzi o to, co chcę zobaczyć i oczekiwania klientów dotyczące moich możliwości.

Jeśli chodzi o tylko jeden obiektyw ... 80-200 mm ƒ / 2.8 może to zrobić. Czy można to zrobić „wszystko” w przypadku portretowania? Nie, ponieważ światło króluje.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​24-70 i 70-200 są w rzeczywistości LEPSZE niż renderowanie tańszych liczb pierwszych, takich jak 50 1.8, 85 1.8 itd. Na Canikon. Liczby pierwsze dają więcej światła, ale ostateczna jakość warunków fotografowania, kontrast itp. Jest lepsza w przypadku zoomów trójcy. Naprawdę musisz wejść w coś takiego jak 85 1.2L lub 85 1.4G, aby zobaczyć coś lepszego. I to ma sens ...

Nikon umieszcza więcej „magicznego czarodziejskiego pyłu” w 24-70, na przykład ponad 50 mm 1,8 g. Jest nanopowłoka, 9-listkowa przysłona, szkło ED, nie wspominając o szybszym autofokusie, metalowej konstrukcji itp.

Większość odpowiedzi w tym wątku jest przynajmniej częściowym nonsensem.

Na przykład profesjonaliści zazwyczaj nie otwierają obiektywów do f / 1.2, aby wykonywać zdjęcia strzałami w głowę za pomocą pełnoklatkowych aparatów fotograficznych, ponieważ głębia ostrości przy tym otworze i zasięgu jest tak mała, że ​​będziesz mieć ostrość jednego oka i nic więcej! Zaufaj mi, używam tego rodzaju soczewek! Aha - i jakość obrazu jest często stosunkowo słaba, dopóki nie zamkniesz kilku przystanków. A kompromisy w uzyskiwaniu dużych apertur oznaczają, że kosztowny obiektyw f / 1.2 po zamknięciu może nie być tak ostry jak obiektyw o węższym maksymalnym otworze; prawdopodobnie najostrzejszy standardowy obiektyw, jaki istnieje odpowiednik f / 2.8 46 mm w kompaktowych matrycach Foveon firmy Sigma. Ten obiektyw 85 mm f / 1.2, który zdaniem kogoś powyżej sprawia, że ​​jest tak bardzo profesjonalny, ma raczej słabą jakość krawędzi, dopóki nie zostanie zamknięty o 2 do 3 stopni (na przykład zobacz recenzję obiektywu photozone.de). Teraz prawdziwy profesjonalista wiedziałby o tym - a następnie albo kupiłby znacznie tańszą i lekką wersję f / 1.8, albo kupił f / 1.2, gdyby potrzebował wzmocnienia ostrości przy słabym świetle.

Z drugiej strony wpływ przejścia z f / 1.8 na f / 1.2 przy odległościach w głowę jest z pewnością szalony - a przynajmniej coś, co bardzo rzadko chciałbyś robić ( wykres DoF dla 85 mm f / 1.2 ). Na 2,5 m jest to różnica między strefą o ostrych 10 cm i 8 cm. Czy jakakolwiek rozsądna osoba naprawdę przejmowałaby się różnicą 2 cm? Bardziej prawdopodobne jest, że będziesz chciał zawęzić przysłonę i zwiększyć DOF, zamiast podwoić koszt obiektywu, który może ją zmniejszyć o 2 cm!

Powodem olbrzymich obiektywów w filmach na YouTube jest to, że często są dla facetów z aparatami - łatwowiernymi mężczyznami w średnim wieku, którzy chcą zostać fotografami glamour. Duże powiększenia i ogromne lustrzanki cyfrowe robią na nich wrażenie, ponieważ widzą, jak paparazzi używają ich w telewizji i z oczywistych powodów. Prawdziwi fotografowie portretowi prawdopodobnie używają czegoś znacznie bardziej kompaktowego, takiego jak Fuji X z obiektywem 56 mm, Sony A7 lub Nikon cokolwiek z obiektywem 50–85 mm.

Być może głównym zastosowaniem BARDZO szerokokątnej apertury przez profesjonalistów nie jest strzelanie, ale skupienie się . Systemy ogniskowe nie znoszą słabego światła, szczególnie systemy z detekcją fazową w lustrzankach cyfrowych. Z drugiej strony amatorzy często spędzają godziny, robiąc zdjęcia drzewa z tylko jednym liściem dzięki tej niesamowicie głębokiej głębi pola - a jeśli uszczęśliwia ich, dlaczego nie?

Innym punktem, który należy zrozumieć na temat obiektywów takich jak Canon f / 1.2 85 mm, jest to, że ich głębia ostrości jest niewielka dla f / 1.2 i zasięgu strzału w głowę, że często nie można ich wystarczająco dokładnie ustawić, aby uzyskać właściwy obraz. Nie stanowi to problemu w przypadku kamer bezlusterkowych, które ustawiają ostrość znacznie dokładniej, ponieważ robią to z czujnika obrazowania.

Przede wszystkim f / 1.2 Canon 85 mm nie jest ostrzejszy od tańszego i lżejszego f / 1.8, jest MNIEJSZY ostry. Tak jest prawie zawsze w przypadku bardzo jasnych obiektywów na pełnej klatce - są to narzędzia specjalnego przeznaczenia, przeznaczone do sprzedaży zarówno poważnym strzelcom o bardzo nietypowych potrzebach (20% rynku?), Jak i osobom, które tak naprawdę nie wiedzą, co „ kupuję ponownie (80%?)

Ponownie nie przekłada się to na inne systemy - f / 1.2 jest odpowiednikiem f / 1.4 lub f / 1.8 dla systemów Fuji i Micro 4/3. f / 0,95 to specjalistyczna / szalona przysłona dla standardowych i krótkich teleobiektywów.