W jaki sposób Peter Lik uchwycił gwiazdy z taką szczegółowością na poniższym zdjęciu?

Oto zdjęcie:

Ciekaw jestem, jakich technik (tj. Czasu otwarcia migawki, przysłony, ISO itp.) Używa do uchwycenia gwiazd z taką intensywnością (zakładając, że nie był to Photoshop). Zgaduję, że zostało zrobione z długim czasem ekspozycji, ale jestem pewien, że jest w tym coś więcej. Czy użyto specjalnego sprzętu i / lub soczewek? Czy takie zdjęcia są możliwe na lustrzankach prosumenckich (np. Canon 7D)?

Bardzo długa ekspozycja nie pomaga w takich ujęciach ze względu na obrót Ziemi. W zależności od twojego pola widzenia możesz uzyskać ślady gwiazd (gdzie zamiast pojedynczych punktów światła otrzymujesz linie, w których gwiazdy przesunęły się względem kamery) z ekspozycją zaledwie 10 sekund. Dzięki obiektywowi szerokokątnemu można uniknąć dłuższych ekspozycji, np. 30 sekund.

Mocowanie śledzące może eliminować ślady gwiazd dla czystych ujęć astro, ale to ujęcie ma ostry element na pierwszym planie, co oznacza krótką ekspozycję (chyba że w grę wchodziło wiele ekspozycji / mocowań śledzących i photoshop, wątpię, powiedzmy, że nie były). Na szczęście nowoczesne lustrzanki cyfrowe są znacznie lepsze w słabym świetle niż kiedykolwiek były kamery filmowe, a aby nadrobić krótką ekspozycję, można wzmocnić sygnał (podnosząc ustawienie ISO). Nawet naprawdę hałaśliwy obraz może dobrze wyglądać po zmianie rozmiaru dla Internetu, więc nie bój się ustawić ISO tak wysoko, jak potrzebujesz do właściwej ekspozycji.

Podsumowując, ten rodzaj obrazu można wykonać za pomocą 7D w następujących warunkach:

• Bezchmurne niebo
• Brak zanieczyszczenia światłem (daleko od osady ludzkiej)
• Szybki obiektyw, najlepiej f / 1.4
• Pojedyncza ekspozycja 10-30 sekund
• Podkręć ISO!
• Redukcja szumów + ogromne zmniejszenie sieci.

Aby zobaczyć przykład tego, co jest możliwe przy pojedynczej ekspozycji i braku specjalnego wyposażenia, zobacz następujący obraz Jeffreya Sullivana:

(c) Jeffrey Sullivan

30 sekund dla f / 2.8 i ISO 6400

Nie pytając samego Piotra Lika, ani nie stwierdzając, że umieścił techniki w Internecie, mogłem jedynie spekulować, z których technik rzeczywiście korzystał. Zakładam, że zrobił przetwarzanie końcowe. Niektóre możliwości obejmują:

1. Zacznij od dobrej lokalizacji na ciemnym niebie. Australijski outback ma tego wiele. Niektóre miejsca gdzie indziej są również dobre (czasami).
2. Używaj szybkich obiektywów najwyższej jakości w doskonałej ostrości, wykonuj zdjęcia w pełni otwarte lub prawie w tym trybie (stop lub dwa z tyłu) z dobrze skalibrowanym ustawieniem ostrości na nieskończoność.
3. Odfiltruj piki spektralne wspólne dla sztucznych źródeł światła (na przykład linie sodu i rtęci).
4. Użyj zmotoryzowanego teleskopowego uchwytu teleskopowego, aby lepiej dopasować każdą ekspozycję.
5. Wykonaj wiele zdjęć i zrób wyrównane układanie w post obróbce.
6. Użyj przetwarzania końcowego wspornika ostrości (nawet jeśli nie zmieniłeś ostrości podczas fotografowania), aby wybrać każdy piksel ze stosu, aby uzyskać najlepszą ostrość.
7. Dodaj pierwszy plan sylwetki podczas przetwarzania końcowego, aby uniknąć rozmycia w stosunku do gwiazd.
8. Post-process dla najlepszego kontrastu i koloru.

Chcę dać ci moją własną perspektywę, próbując naprawić coś w powyższych odpowiedziach.

1. Nie zalecam wysokiej czułości ISO, ponieważ wyższa czułość ISO powoduje znaczne zakłócenia na moich zdjęciach. przykłady są poniżej.
2. 30 sekundowa ekspozycja jest za długa. Dzięki tej ekspozycji zobaczysz szlaki gwiazdy, a nie tylko gwiazdy punktowej.

Chciałbym polecić

1. Jasne, jasne niebo. Widzisz mnóstwo gwiazd gołym okiem, zwłaszcza te duże są naprawdę jasne.
2. Masz obiektyw dobrej jakości
3. Kamera z matrycą pełnoklatkową
4. 10 sekundowa ekspozycja
5. Niski ISO (utrzymuje ciemność ciemną)
6. Ręczne ustawianie ostrości (automatyczne ustawianie ostrości prawdopodobnie nie będzie działać jak w moim przypadku)
7. Prawidłowy zestaw warunków oświetlenia (nie wiem który, ale może być żarowy?)
8. Popraw zdjęcie później po zrobieniu zdjęcia.

Oto moje zdjęcia.

15s, f / 5.6, ISO 1000

15s, f / 5.6, ISO 640

Widać znaczną redukcję promieniowania światła przy ISO 640 w porównaniu do ISO 1000 (drugi obraz jest lepszy niż pierwszy).

Poniższe zdjęcia zrobiłem w latach 30., f / 5.6, ISO 2500. Dzięki tej długiej ekspozycji możesz wyraźnie zobaczyć ślad gwiazdy, gdy się poruszają (pokazane w prawym górnym rogu)

30s, f / 5.6, ISO 2500.

Edytuj Oto kolejne zdjęcie, które zrobiłem tej samej nocy po edycji zdjęć w Picassie.

Niedawno zapytałem przyjaciela, jak udało mu się zrobić takie zdjęcia, z czystej ciekawości, oto cały proces:

„Używam zmotoryzowanego mocowania równikowego. Nie wykonujesz pojedynczej ekspozycji, ale kilka, które następnie nakładają się za pomocą oprogramowania. Ze względu na wysoki poziom hałasu, który stanowi jedną godzinę ekspozycji, należy wykonać różne rodzaje zdjęć: LightFrame (ze światłem) , Darkframes (w celu złagodzenia szumu (co zapewnia ten sam ISO i ten sam czas ekspozycji) oraz nadal płaskie ramki (te są używane do usuwania kurzu z czujnika obrazu lub elementów optycznych. Podsumowując, to zdjęcie zostało zrobione prawie 800 zdjęć w trybie surowym. Tak więc światła 120 + 120 + 120 zaciemniają mieszkania. Światła i ciemności logicznie mają po 30 cali, mieszkania są wykonane z maksymalnym czasem otwarcia migawki z równomiernie oświetlonym polem widzenia. Zajmuje to dużo pracy, ale daje też wiele radości żeby zrobić zdjęcie, które bez tego dzieła nie przypominałoby niczego :) "

Pamiętaj, że takie niebo i pierwszy plan na zdjęciu wymagają oprogramowania do edycji zdjęć, nie ma sposobu na uzyskanie szczegółów takiego nocnego nieba w czasie ekspozycji, który nie stworzyłby śladów.

Zdjęcie, które kazało mi zapytać go o jego metodę tutaj , metodę:

Myślę, że Tree Of The Universe, jak nazywa to Peter, było serią zdjęć stworzonych za pomocą oprogramowania HDR lub może Deep Sky Stacker. DSS jest do pobrania za darmo w sieci. Myślę też, że dostał to zdjęcie jednym ze swoich aparatów Mamiya. Wiele dolarów!

To wszystko są dobre dane wejściowe, ale Lik opublikował sprzęt używany na swojej stronie. Tak, zastosował technikę nakładania (z udziałem wielu kamer - YIKE $$$!), Tak, ekspozycja na ciemne niebo to świetna rada, ale prawdziwa sztuczka polega na tym, że użył aparatu Astrofotograficznego Nikona D810A. Jest to specjalna funkcja: brak filtra podczerwieni. Umożliwia to zarejestrowanie na czujniku większej liczby kolorów gwiazd. Tak więc, aby odpowiedzieć na twoje pytanie, nie, aparat prosumencki lub (obecnie) dowolny aparat Canon, nie mógł osiągnąć tych samych wyników.