Co to jest „skupienie na nieskończoności”?

Czytałem trochę o astrofotografii i termin ten pojawia infinity focussię coraz częściej. Co to jest ustawianie ostrości na nieskończoność i jak ustawić aparat na ustawianie ostrości na nieskończoność?

Istnieją dwa sposoby „nieskończoność Focus” mogłyby być podjęte - „nieskończona ilość ostrości, więc wszystko możliwe jest w centrum uwagi” lub „koncentruje się na czymś nieskończenie daleko”. W fotografii jest to szczególnie druga z nich - ogniskowanie w nieskończoności oznacza, że ​​obiektyw jest ustawiony tak, aby nieskończenie oddalony obiekt był ostry .

Kiedy obiekt jest nieskończenie daleko, promienie światła z niego wychodzące teoretycznie są równoległe. Obiektyw ustawiony na ogniskowanie nieskończoności jest ustawiony tak, aby obiekt teoretyczny był ostry.

W praktyce wszystkie gwiazdy są na tyle blisko, że można je policzyć nieskończenie daleko, a dla większości celów fotograficznych wszystko ponad sto stóp (w zależności od ogniskowej) również jest.

Należy zauważyć, że prawie wszystkie współczesne obiektywy autofokus może skupić przeszłości nieskończoność. Pozwala to na znacznie szerszą tolerancję w produkcji i pozwala na zmiany wynikające z temperatury. Starsze obiektywy z ręcznym ustawianiem ostrości są zwykle wykonane, więc obrócenie pierścienia ostrości do końca powoduje ustawienie go w nieskończoności.

Niektóre obiektywy makro (lub konfiguracje makro) nie zezwalają na ustawianie ostrości w nieskończoność, a dzieje się tak również w niektórych sytuacjach, w których dostosowujesz jeden typ obiektywu do drugiego mocowania.

W przypadku fotografii na ziemi, jeśli chcesz tej pierwszej rzeczy - nieskończonej ilości ostrości - odległość hiperfokalna jest często bardziej przydatna niż ogniskowanie w nieskończoności, ponieważ maksymalizuje to praktyczną głębię ostrości. Jeśli szukasz nieskończonej głębi ostrości, niestety tak naprawdę nie możesz jej mieć (nie w przypadku tradycyjnej optyki), ale w wielu przypadkach ta i mała apertura wystarczy.

Wyobraź sobie promienie świetlne rozpościerające się z jednego punktu i uderzające w górną i dolną część soczewki, tworząc trójkąt. Im dalej punkt, tym dłuższy trójkąt.

Gdy soczewka jest ustawiona na ogniskowanie w pewnej odległości, wygina promienie świetlne pod pewnym kątem do punktu. Ostrość nieskończoności oznacza, że ​​soczewka skupia promienie równoległe. Teraz wracając do przykładu trójkąta, jeśli twój punkt jest wystarczająco daleko, boki trójkąta są faktycznie równoległe, więc ogniskowanie nieskończoności spowoduje ich skupienie.

Rzeczywiste ustawienie, które daje zmiany ogniskowej nieskończoności wraz z temperaturą, dokładną odległość od obiektywu do czujnika itp., Więc większość obiektywów jest zaprojektowana tak, aby przekraczały nieskończoność (tzn. Powodowałyby skupienie promieni zbieżnych). Z tego powodu nie można po prostu przekręcić pierścienia ostrości tak daleko, jak to możliwe, aby uzyskać ostrość w nieskończoności, należy albo użyć podglądu na żywo, albo bracketingu ostrości swoich zdjęć.

Moje pytanie zostało zadane, ponieważ dotyczyło astrofotografii. Po zadaniu pytania natknąłem się na witrynę, o której wspomniał @ JohnCavan w innym pytaniu o nazwie Catching the Light, które zawiera wiele informacji. Jedna z tych stron zajmuje się skupieniem . @ Smigol wspomniał o kilku z nich, a tutaj znajduje się link do 17 innych metod skupienia, które mogą być przydatne dla innych osób, które napotkają to pytanie.

Ostrość nieskończoności ma miejsce, gdy kamera jest ustawiona na ustawianie ostrości na rzeczach w nieskończonej odległości od płaszczyzny czujnika.

Jest to właściwość obiektywu, a nie aparatu. Jeśli masz lustrzankę cyfrową lub SLD, większość obiektywów - ale nie wszystkie - może ustawić ostrość na nieskończoność. Jeśli obiektyw ma skalę odległości ogniskowania, nieskończoność będzie albo na granicy ostrości na szerokim końcu, albo blisko niego. W tym drugim przypadku należy zachować ostrożność, ponieważ można ustawić ostrość poza nieskończonością na niektórych soczewkach, aby uwzględnić rozszerzenie obiektywu i możliwe inne zjawiska, takie jak skupienie światła podczerwonego.

Jeśli masz aparat ze stałym obiektywem z ręcznym ustawianiem ostrości, po prostu zwiększ odległość ustawiania ostrości, aż nie będziesz już w stanie. Niektóre aparaty mają trafnie nazwany tryb o nazwie Focus Infinity, który robi to automatycznie. W przeciwnym razie musisz po prostu skupić się na najdalszym możliwym obiekcie, prawdopodobnie bardzo odległym, takim jak gwiazda lub planeta.

W astrofotografii proces uzyskiwania właściwego ogniskowania w nieskończoność można wykonać za pomocą kilku metod:

1. Urządzenie optyczne z bezpośrednim pomiarem wizualnym: ostry nóż lub ekran ronchi pozwoli użytkownikowi idealnie skupić się na punktowym źródle światła. Urządzenia te są zwykle przymocowane zamiast korpusu kamery w celu pomiaru ostrości. Z powodzeniem można także korzystać z wizjerów powiększających, chociaż większość ekranów ustawiania ostrości jest po prostu zbyt ciemna, aby wyświetlać dobre obrazy gwiazd.
2. Urządzenie optyczne z pomiarem czujnika: zwykle są to maska ​​umieszczona przed soczewką, która zapewnia skok dyfrakcyjny lub inny wizualny sygnał, który pozwala uzyskać nieskończone ogniskowanie. Maska Hartmana ma wiele otworów, które dają obrazy, które zbiegają się podczas regulacji ostrości. Maska Bahtinova jest wyposażona w siatkę, która pokazuje kolce dyfrakcyjne, które poruszają się, wskazując ruch skupienia.
3. Programowy pomiar danych obrazu: pomiar FWHM zapewni wartość liczbową względnego rozmiaru obrazu gwiazdy na powierzchni czujnika. Niższe liczby wskazują ostrość. Jest to faktycznie takie samo jak LiveView, ale z matematyką.

Należy zauważyć, że powyższe metody mogą działać dla dedykowanych cyfrowych urządzeń do obrazowania i lustrzanek cyfrowych w konfiguracji astrofotografii.

Uwagi, jak wspomniano powyżej, dotyczące czułości temperaturowej, zależą od materiałów w zespole optycznym. Szybkość skurczu metali jest różna i może być regulowana. Nawet szkło w urządzeniu może zmieniać się wraz z temperaturą. Niektórzy astrofotografowie odwzorowują charakterystykę temperaturową swojego sprzętu i mogą przewidzieć przesunięcia pozycji ostrości.