Jakie cechy jakości obrazu czynią obiektyw dobrym czy złym?

Podczas czytania recenzji obiektywów w Internecie często znajduję subiektywne stwierdzenia na temat jakości obrazu wytwarzanego przez obiektyw, takie jak „dobry kontrast” lub „ostry”. Problem polega na tym, że nie sądzę, że jestem w stanie zobaczyć te cechy na obrazie. Nawet nie sądzę, żebym potrafił odróżnić tani obiektyw od zestawu od obiektywu górnego, gdyby nie „po prostu lepiej”.

Więc moje pytanie brzmi: bez patrzenia na testy ostrości i krzywe MTF, w jaki sposób uczysz się oceniać jakość obiektywu na podstawie tylko przykładowych obrazów? Jakich cech szukasz, a co w każdym z nich stanowi dobre lub złe?

Istnieje wiele cech, które sprawiają, że lepsze soczewki są lepsze. Podstawowym celem obiektywu jest wyrenderowanie idealnej repliki sceny w ramce, ale ze względu na ograniczenia realnego świata jest to fizycznie trudne. Soczewki nieuchronnie wprowadzają artefakty optyczne nieobecne w samej scenie. Ważnym aspektem jest więc minimalizacja artefaktów .

Dobre soczewki są zaprojektowane tak, aby zbliżyć się do idealnego obrazu, często przy użyciu fantazyjnych, drogich elementów soczewek wykonanych w nietypowych kształtach i z egzotycznych materiałów.

Poniżej znajdują się przykłady niektórych popularnych artefaktów. W niektórych przypadkach przykładami są celowe ujęcia testowe (chociaż trzymałem się z daleka od zdjęć celów testowych i ceglanych ścian). W innych są to jednak przykłady, w których fotograf chętnie wykorzystuje „wadę” do artystycznej przewagi. W rzeczywistości, ponieważ niektóre z tych artefaktów są częścią wizualnego języka fotografii, istnieje delikatna równowaga w prawidłowym renderowaniu w naprawdę ładnym obiektywie. Mimo to, wiedząc czego szukać pomoże Ci być sędzia, co ty chcesz zobaczyć.

Zniekształcenie

Zniekształcenie perspektywy , jak w przypadku obiektywu szerokokątnego, jest po prostu kwestią miejsca, w którym stoisz. Ale soczewki mogą również wprowadzać zniekształcenie optyczne; najczęstsze są zniekształcenia beczkowate i poduszkowe , w których linie na krawędziach ramy wyginają się lub zostają ściśnięte. Trudno będzie znaleźć tani zoom, który nie wykazuje widocznej wartości. Dobrą wiadomością jest to, że tego rodzaju zniekształcenia można łatwo skorygować podczas przetwarzania końcowego, ale wiele obiektywów ma również inne, trudniejsze zniekształcenia ( na przykład wzory „faliste” lub „ wąsy ”), które można również skorygować, ale wymagają wiedzy każdego z źrenic każdego z obiektywów.

_{Canon EF-S 18-55 mm f / 3.5-5.6 IS II lufa. Zdjęcie CC BY-SA 2.0 autorstwa cbley_ .}

Uważaj, aby zachować to prosto od zniekształcenia, które opiera się po prostu na tym, gdzie stoisz i nie ma nic wspólnego z samym obiektywem - to zniekształcenie perspektywiczne . Przeczytaj więcej na ten temat w tym pytaniu i odpowiedzi .

Osiowa aberracja chromatyczna

Osiowa aberracja chromatyczna jest również znana jako podłużna aberracja chromatyczna . Dzieje się tak, gdy różne długości fali światła wymagają nieco innego skupienia. Efekt jest ogólnie widoczny jako fioletowe i zielone prążki wzdłuż krawędzi o wysokim kontraście, szczególnie w obszarach nieostrych. Jest to ważne nawet w fotografii czarno-białej, ponieważ przyczynia się do ostrości. Jest to nieuniknione w przypadku bardzo prostej szklanej optyki, ale droższe konstrukcje wykorzystują sztuczki, dzięki czemu długości fal światła czerwonego, zielonego i niebieskiego są wyrównane w płaszczyźnie ogniskowej. Soczewki o niskiej aberracji chromatycznej często mają w nazwie termin „APO”.

_{Osiowa aberracja chromatyczna Canon EF 50 mm f / 1.4 USM. Kadrowanie ze zdjęcia CC BY 2.0 Michaela „Mike” L. Bairda .}

Poprzeczna aberracja chromatyczna

Poprzeczna aberracja chromatyczna jest również znana jako boczna aberracja chromatyczna i często jest skracana jako „LCA”, co jest mylące, ponieważ podłużne CA można skracać w ten sam sposób. Jakkolwiek to nazwiesz, dzieje się tak, gdy powiększenie różnych długości fal jest inne. Jest to stosunkowo łatwe do skorygowania w oprogramowaniu do konwersji RAW (lub nawet w aparacie w niektórych modelach), ale może powodować frędzle w kolorze czerwonym / zielonym i niebiesko-żółtym, jeśli nie zostanie skorygowane.

_{Ciężki przykład spowodowany tanią soczewką wtórną konwertera szerokokątnego. Kadrowanie ze zdjęcia CC BY 2.0 autorstwa Johna Robinsona .}

Aberracja sferyczna

Mówiąc najprościej, aberracja sferyczna ma miejsce, gdy promienie przechodzące przez krawędź soczewki nie są ogniskowane w taki sam sposób, jak promienie przechodzące przez środek. Powoduje to „miękką soczewkę” (ale uwaga na ten temat znajduje się poniżej). Aberrację sferyczną można zmniejszyć, stosując więcej elementów soczewki lub elementy o specjalnie ukształtowanym kształcie. (Oba zwiększają koszt.)

_{Minolta Varisoft Rokkor 85mm f2.8 Soft Focus. Ten obiektyw został zaprojektowany z celową aberracją sferyczną. Zdjęcie CC BY 2.0 autorstwa ming1967 .}

Śpiączka

Koma to wada, w której światło z obiektu znajdującego się poza środkiem przechodzi przez soczewkę pod kątem i kończy się skupieniem na czujniku w kształcie łzy. Możesz zobaczyć dziwnie ukształtowane pasemka . Zasadniczo widać to tylko w szybkich obiektywach szerokokątnych. Soczewki, które mają zmniejszoną aberrację sferyczną, mają również zmniejszone artefakty śpiączki.

_{Zeiss Vario-Sonnar T * 24-70mm f / 2.8 ZA SSM. Jest to w rzeczywistości znacznie lepsze niż niektóre inne przykłady w tym zestawie . Zdjęcie CC BY 2.0 Jerome Marot .}

Migotać

Rozbłysk odbija się lekko, gdy nie powinien. Droższe soczewki wykorzystują bardziej zaawansowane powłoki, aby zapobiec odbiciom od samego szkła, a tańsze soczewki mogą nawet skąpić wewnętrzne przegrody i inne funkcje zaprojektowane w celu zmniejszenia tego. (I łatwe do naprawienia, ale warte wspomnienia: tanie soczewki często nie mają osłony przeciwsłonecznej, głównej i prostej obrony przed rozbłyskiem.)

Ponieważ strzelanie w słońce jest prawie nieuniknione, weszło do podstawowego słownictwa fotografii, a zwłaszcza filmu. W rzeczywistości w dzisiejszych czasach jest często sfałszowany w postprodukcji wideo .

Rozbłysk może objawiać się na wiele różnych sposobów: jako kropla blasku wokół źródła światła, jako promienie promieniujące z tego źródła oraz jako zabarwione na kolor pierścienie.

_{Wbudowany obiektyw w Fujifilm F200EXR. Zdjęcie CC BY 2.0 autorstwa Lee J. Haywooda .}

Ghosting

Zjawy są rodzajem płomienia lub, w zależności od tego, w jaki sposób chcesz go pokroić, artefakt związany z płomieniem. To może być to, co natychmiast przychodzi na myśl, gdy słyszysz „rozbłysk soczewki”. To kolorowe koła lub wielokąty, zwykle w linii narysowanej ze źródła światła - termin ten porównuje je do unoszących się duchów. Kształt bezpośrednio odpowiada kształtowi apertury (a zatem liczbie ostrzy apertury, chyba że wystrzelono szeroko).

_{Panasonic 7-14mm f / 4.0. Widzimy, że ten obiektyw ma 7-ostrzową przysłonę. Zdjęcie CC BY 2.0 - Michael C. Rael .}

_{Nikon Micro-Nikkor 60mm f / 2.8D. Pokazuje to zarówno oczywiste zjawiska zjawy, jak i inne przebarwienia z powodu rozbłysku; fotograf jest niezadowolony, ale myślę, że to dodaje zainteresowania. Zdjęcie CC BY 2.0 autorstwa Mustafa Sayeda .}

Blask zasłaniający

Jest to szczególny rodzaj rozbłysku, który nie pojawia się jako szczególny dziwny kolor, koło lub promień światła, ale raczej myje cały obraz. Rezultatem jest ogólna utrata kontrastu . Jest to szczególnie powszechne w przypadku starszych obiektywów; nowsze konstrukcje (zarówno drogie, jak i tanie) zwykle to minimalizują, chyba że skierujesz aparat bezpośrednio na słońce.

Winietowanie

Winietowanie to odpadanie światła w rogach i krawędziach obrazu. Istnieje wiele przyczyn, ale jedną z nich jest kąt, pod jakim światło uderza w aperturę. Droższe projekty mogą działać, aby to zminimalizować.

_{Obiektyw Holga II w aparacie cyfrowym. Zdjęcie CC BY 2.0 autorstwa Soe Lin .}

Krzywizna pola

Zakrzywiona soczewka naturalnie rzuca zakrzywione pole, a nie płaskie. Jest to problem, ponieważ, oczywiście, czujniki i film są płaskie, co oznacza, że ​​nie można uzyskać ostrości środka i krawędzi kadru. Można to do pewnego stopnia poprawić za pomocą dodatkowych elementów.

_{Vivitar Series 1 70-210mm f / 3.5. Zdjęcie CC BY SA 2.0 autorstwa Andrew Butitty .}

_{Helios 44-2 58 mm f / 2. Zdjęcie CC BY SA 2.0 autorstwa Andrew Butitty .}

W tych przykładach można zobaczyć „wirowanie bokeh” charakterystyczne dla obiektywów o silnej krzywiźnie pola. Jeśli jest to dla Ciebie interesujący wygląd i chcesz jeszcze silniejszego efektu niż aboe, sprawdź klasyczne soczewki Petzval .

Uwagi na temat powyżej

Możesz „stresować” soczewkę, aby zobaczyć jej zachowanie w trudnych warunkach pracy, strzelając bezpośrednio w jasne światło. Flara obiektywu jest łatwa do zauważenia jako rzeczywiste jasne wzory. Olśniewające olśnienie jest trudniejsze, ponieważ powoduje utratę ogólnego kontrastu (co tak naprawdę lubi wielu ludzi ), i które można łatwo ukryć w przetwarzaniu końcowym (ale z utratą szczegółów cieni).

Zakrzywienia i winietowanie można zobaczyć w skrajnych rogach obrazu. W wielu przypadkach, takich jak portrety, jest to zaledwie wada, a nawet może być preferowana.

Inne efekty są mniej oczywiste, z wyjątkiem sytuacji wymyślonych, i mogą po prostu objawiać się jako utrata ogólnej ostrości (i faktycznie może nie być wcale widoczna w skali przeglądarki internetowej lub na wydrukach o średnich rozmiarach).

Fotografowanie z przymknięciem zwykle minimalizuje lub maskuje wady, więc jeśli szukasz kłopotów, użyj obiektywu szeroko otwartego.

Sztuka równowagi

Wszystkie powyższe w zasadzie sprowadzają się do nauki . Jednak wciąż jest w tym trochę sztuki . Jednym z obszarów, w którym jest to najbardziej widoczne, jest bokeh : odwzorowanie obszarów nieostrych. Aberracja sferyczna jest wymieniona powyżej jako wada, ale ogólnie uważa się, że najbardziej przyjemnym efektem bokeh nie jest typ płaski wytwarzany przez dobrze skorygowany obiektyw, ale taki, który ma niewielką aberrację sferyczną. Nie będę tutaj szczegółowo omawiał tego, ale zobacz Co jest uważane za wysokiej jakości bokeh?

Soczewki Lensbaby są bardzo proste i wytwarzają większość wad technicznych opisanych powyżej - ale nie ma sensu nazywać ich „nie dobrymi”, ponieważ są tak zaprojektowane.

Zatem powyższe zestawienie problemów technicznych (w połączeniu z rozmiarem, wagą i kosztem!) I innymi czynnikami powoduje inne „rysowanie” . Jest to bardzo trudne do zmierzenia i najlepiej o tym zadecydować, patrząc na wyniki lub słuchając subiektywnych opinii fotografów wprawnym okiem.

Trochę o ostrości i kontraście

Chcę zacząć od zastrzeżenia: to jest przereklamowane ( i nie musisz brać za to tylko mojego świata ). Wszystkie nowoczesne soczewki są dość ostre. Ponieważ jednak ten aspekt można łatwo zmierzyć i umieścić na ładnych wykresach, ma on duże znaczenie w technicznych recenzjach obiektywów. Czas pokazał, że recenzje z liczbami naukowymi i nudnymi zdjęciami testowymi są traktowane poważniej niż te z pięknymi zdjęciami, więc istnieje pętla zwrotna, w której coraz więcej się mówi.

To powiedziawszy, jeśli przycinasz bardzo mocno lub drukujesz bardzo duże, to nadal jest ważne i zdecydowanie jest prawdą, że lepsze soczewki są na ogół bardziej ostre . Więc proszę o wyrozumiałość, kiedy o tym mówię. Ostrość i kontrast są ściśle ze sobą powiązane. Mówiąc bardziej technicznie, można mówić o rozdzielczości i ostrości .

• Rozdzielczość to ilość szczegółów, które obiektyw potrafi rozpoznać - czyli najmniejsze szczegóły, które można wyraźnie zobrazować. Tradycyjnie mierzy się to, robiąc zdjęcia celu z coraz bliższymi liniami, a następnie obserwując, gdzie się rozmazują.

• Ostrość jest kontrastem między krawędziami. Maska wyostrzająca i inne filtry wyostrzające po obróbce działają poprzez zwiększenie tego. W przeciwieństwie do telewizyjnych programów kryminalnych oprogramowanie nie może tak naprawdę zwiększyć rozdzielczości, ale zwiększając ostrość może zwiększyć ostrość. Różni się to od ogólnego kontrastu obrazu, który można zmienić za pomocą narzędzia poziomów lub krzywych .

Uwaga: wcześniej powiązałem ostrość z terminem „mikro-kontrast”. Mogę jednak znaleźć renomowane źródła, które określają to jako takie lub jako rozwiązanie. Ponieważ tak naprawdę chodzi o rozróżnienie między tymi dwiema właściwościami, najlepiej można uniknąć mikro-kontrastu .

A teraz powiem krótko o przerażających mapach MTF . Wiem, że nie tego szukasz, ale tak naprawdę nie są takie trudne i mogą szybko ujawnić cechy obiektywu. Więcej na ten temat znajdziesz w części Jak interpretować wykres MTF? , ale najważniejsze jest to, że grube linie dają dobre wyobrażenie o ostrości obiektywu, a cienkie linie o rozdzielczości.

Kiedy to zrozumiesz, możesz łatwo porównać te wykresy w recenzjach i specyfikacjach obiektywów, a na ogół zobaczysz, że linie są wyższe w droższych obiektywach. Możesz także zobaczyć wyniki na rzeczywistych obrazach, ale wykresy naprawdę są pomocnym narzędziem. (Najważniejszą rzeczą, którą odejmiesz od patrzenia na zdjęcia, jest punkt powyżej - ostrość jest często przereklamowana).

Buduj jakość i kontrolę jakości

Jakość wykonania jest prosta: lepsze soczewki używają lepszych materiałów i są solidniejsze. Zasadniczo nie dotyczy to jakości obrazu, ale kontrola jakości może. Soczewki mogą mieć wady optyczne wykraczające poza wyżej wymienione względy konstrukcyjne . Częstym zjawiskiem jest decentrowanie, w którym element soczewki jest przesuwany lub pochylany, powodując, że jedna strona kadru ustawia się inaczej niż druga. W pewnym sensie jest to wada produkcyjna, ale we współczesnej produkcji przemysłowej prawie wszystko ma pewien stopień defektu, a wiarygodność losowej próbki jest w zasadzie czynnikiem wpływającym na ilość pieniędzy włożonych w proces.

Inne funkcje

Poza tym warto wspomnieć, że ładniejsze obiektywy mają ładniejsze funkcje, z których kilka (takich jak zakrzywione ostrza przysłony i szybsza przysłona ) wpływa na rendering obiektywu, a wiele innych wpływa na ich użycie (stabilizacja obrazu, silniki z szybszym ogniskowaniem, uszczelnienie pogodowe). Jest to część tego, za co płacisz w droższym obiektywie - niekoniecznie lepszym optycznie, ale prawdopodobnie lepszym w użyciu. (Możesz przeczytać więcej o niektórych z nich w części Czy w świecie soczewek istnieje rozwój ? , w którym omówię te szczegóły.)

Mówisz, że nie wydaje ci się, żebyś potrafił odróżnić soczewkę zestawu od soczewki górnej. Myślę, że możesz. Z pewnością miałem to doświadczenie.

Przez kilka lat byłem całkowicie zadowolony z mojego superzoomu Nikon 18-200. Potem złapałem Nikona 24-70 f2,8 i byłem zaskoczony różnicą w jakości obrazu. Ostrzejsze, o wiele bardziej żywe kolory, lepsze szczegóły.

Jakość po prostu rzuca się na ciebie z ekranu.

Jakie cechy czynią soczewkę dobrą czy złą?

Jeśli to działa, to dobrze. Jeśli nie jest źle. Cała reszta to całkowicie opinia. To tak, jakby powiedzieć, co czyni mężczyznę przystojnym lub kobietą piękną. Doskonałość leży w oku patrzącego.

Zniekształcenie chromatyczne, sposób, w jaki rozbłyskuje soczewka, kolory, jakie wytwarza, to, jak czuje się w dłoni - to wszystko nadaje soczewce charakter.

Więc czego szukam?

1. Pierścień przysłony i metalowy korpus. Każdego dnia wezmę stary obiektyw AI firmy Nikon. Uwielbiam jakość wykonania. Mój najnowszy zestaw Kit jest prawdopodobnie najlepszym obiektywem pod jakimkolwiek „tradycyjnym” parametrem ... ale nienawidzę tego, nie lubię go używać, to mnie nie podnieca. Pozostaje więc w domu, gdy kontynuuję fotografowanie obiektywem o wartości 40 USD, który kupiłem w serwisie eBay z lat 70.

2. Koszt użytkowania. Na przykład, jeśli znajdę obiektyw Pentax 35 mm za 70 USD, czy potrzebuję obiektywu 35 mm? Nie całkiem. Ale to 70 $ i gra byłaby fajna. Czy potrzebuję starego rosyjskiego obiektywu? Prawdopodobnie nie, ale też jest tani i brudny. Czy zapłaciłbym za to 300 $, nie. Czy absolutnie zapłaciłbym za to 15 USD?

3. Czy spoglądam na przykładowe obrazy? Nie całkiem. Czasem bardziej nudzę się, ale nie pozwolę, by wpłynęło to na moją decyzję. Są ludzie, którzy robią świetne zdjęcia za pomocą Point and Shoots, i są ludzie, którzy kupują Leikę, nie mając pojęcia, jak z nich korzystać.

Chodzi mi o to, że odpowiedź Mattdma jest świetna. Głosowałem za tym. Ale moim zdaniem najbardziej wyróżnia się to, kiedy wspomina o Ostrości, która jest często przereklamowana. Chciałbym pójść dalej i powiedzieć, że wszystkie cechy są przereklamowane. Z pytania i odpowiedzi Mattdm, do którego odnosi się w części Bokeh, jest ten akapit

Wysoka jakość jest wtedy, gdy pasuje do wizji i intencji fotografa i poprawia estetykę obrazu. Zła jakość występuje wtedy, gdy odejmuje się od ogólnej jakości / estetyki zdjęcia i z przyczyn technicznych nie odpowiada intencjom fotografa.

( Źródło: Co uważa się za bokeh wysokiej jakości? )

Dotyczy to bokeh, ostrości, zniekształceń, wszystkiego.