Jestem ciekawy kilku prawdziwych przykładów, w których po prostu zrobienie tego samego zdjęcia w RAW (i przetworzenie go przez osobę, która może to zrobić sprawiedliwie) znacznie poprawiło zdjęcie pod koniec procesu.

Rozumiem, czym jest RAW i dlaczego warto go używać w formacie JPEG, ale chciałbym zobaczyć kilka przykładów, w których pozwoliło to uzyskać lepszy wynik. Większa kontrola nad tonem, konwersja z bardziej szczegółowych danych do 8-bitowego RGB itp.

Czy ktoś zna lub zna niektóre przetworzone zdjęcia RAW + JPEG w celu dokładnego porównania?

Wartość RAW:

Myślę, że możesz nie rozumieć wartości RAW. W wielkim schemacie rzeczy, od obejrzenia sceny okiem do jej wydrukowania, najlepsze, co możesz uzyskać, to to, co potrafi drukowana drukarka, i jest to zwykle znacznie mniej niż to, co widzisz, aparat lub aparat komputer może reprezentować.

Wartość RAW nie jest tak naprawdę wynikiem końcowym, chociaż możliwe jest, że wynik końcowy utworzony za pomocą obrazu RAW jest lepszy niż ten utworzony za pomocą JPEG. Powodem tego jest przepływ pracy między zrobieniem zdjęcia a zapisaniem lub wydrukowaniem ostatecznego obrazu. RAW daje ci przestrzeń, której JPEG nie może się równać z ofertą. Możesz odzyskać światła i cienie, zastosować alternatywne krzywe tonalne, przerobić stare obrazy RAW za pomocą nowszych algorytmów przetwarzania RAW, aby uzyskać lepsze wyniki itp.

Zasadniczo pytasz, jaka jest wartość oryginalnego negatywu lub slajdu filmowego, nad ostateczną zeskanowaną kopią JPEG tego negatywu / slajdu filmowego. Dzięki oryginalnemu filmowi masz wiele możliwości przerabiania i ulepszania, korzystania z różnych technik drukowania itp., W których, podobnie jak w przypadku ostatecznego formatu JPEG, masz to, co masz, i nie wiele więcej.

Przykład:

Oryginalny JPEG z Lower Yellowstone Falls. Niebo było całkowicie wysadzone w powietrze, ponieważ było to jedno z pierwszych zdjęć, które zrobiłem ponad rok temu, kiedy po raz pierwszy zająłem się fotografią. Badałem RAW, podobnie jak większość innych teorii aparatów, na długo zanim kupiłem aparat, więc miałem wtedy włączone RAW + JPEG:

Poniżej znajduje się przerobiona wersja z pliku RAW. Ze względu na znaczną przestrzeń nad głowami RAW byłem w stanie prawie w pełni odzyskać przerażająco wydmuchane niebo, zresetować cały obraz i wygenerować trzy alternatywne ekspozycje (-1,5 EV, oryginalne EV, +1,5 EV) za pomocą Lightroom, aby stworzyć znacznie ostrzejszy, wyraźniejszy i bogatszy obraz HDR:

Było to w dużej mierze z powodu radykalnych ulepszeń, które udało mi się wprowadzić do tego obrazu, który rzadko fotografuję w formacie JPEG. Zdecydowanie wybieram RAW, a ponieważ wciąż jestem studentem artystycznych aspektów fotografii, doceniam przestrzeń nad głową, którą oferuje RAW. W większości przypadków ostateczny obraz zapisany z pliku RAW jest bardzo podobny do tego z JPEG ... to czasy, kiedy zrobiłeś duży problem i musisz masowo przerobić obraz, który zalety RAW nad JPEG naprawdę zaczynają świecić. Wszystko odbywa się w przepływie pracy, a nie w miejscu docelowym. ;)

Przykład JPEG:

Mark poświęcił czas na przerobienie opublikowanej przeze mnie próbki JPEG, aby zademonstrować, co można zrobić za pomocą JPEG. Uważam, że ważne jest, aby pamiętać, że JPEG nie jest całkowicie niewykonalny po zrobieniu ... Mogłem doprowadzić do tego przekonania w moich komentarzach powyżej. W przypadku obrazów JPEG jest miejsce na przeróbkę, w razie potrzeby, jednak jest ono bardziej ograniczone niż RAW. Znaki przerobiona kopia próbki JPEG jest tutaj:

Należy zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Po pierwsze, był w stanie przyzwoicie zrezonować obraz i wygląda podobnie do zretonowanego przykładu RAW, który opublikowałem. Ponowne rozbrojenie spowodowało, że nieodwracalne części nieba stały się pożółkłe, co uważam za niepożądany wynik. W zależności od używanego oprogramowania może się to zdarzyć lub nie. Coś również niewidocznego w bardzo małych przykładach JPEG to artefakty kompresji, które mają tendencję do stawania się bardziej wyraźnymi podczas przeróbki obrazu, ograniczając opcje.

Szczegółowy przykład:

Coś jeszcze, z czego mogłem się zregenerować, to poważny stopień miękkości, spowodowany skrajnym 18 mm tanim obiektywem EF-S 18–55 mm, którego użyłem, kiedy robiłem to zdjęcie. Poniżej mam kilka wycinków, które demonstrują oryginalny obraz, wyostrzoną kopię JPEG przy użyciu techniki objaśnionej przez @Guffa tutaj na Photo-SE oraz wersję HDR, która była możliwa tylko dlatego, że z RAW mogłem użyć Lightrooma, aby wyeksportować dwa dodatkowe alternatywne ekspozycje 1,5 EV od oryginału. Nawet przy użyciu doskonałej techniki wyostrzania Guffa, JPEG nie może się równać z możliwością tworzenia obrazu HDR z jednego źle wykonanego zdjęcia RAW (zdjęcia te mają około 1/3 ich pełnej rozdzielczości):

I inny przykład:

Przykłady HDR nie zostały ostrzone przy użyciu żadnej normalnej techniki ostrzenia; dodana ostrość była wynikiem wyrównania obrazu programu Photoshop podczas scalania z HDR.

AKTUALIZACJA: Dwa lata do przodu

Minęły ponad dwa lata, odkąd pierwotnie opublikowałem tę odpowiedź. Zmieniły się aparaty fotograficzne, zmieniły się narzędzia, a moc RAW staje się bardziej widoczna w miarę upływu czasu. Wraz z pojawieniem się czujników Sony Exmor, zakres dynamiki o niskim ISO w cieniach stał się legendą. Nikon D800 umożliwia niezrównane przywracanie cienia, w którym praktycznie nie ma szumów i dobrą wierność kolorów. Nie będąc właścicielem D800, nie mogę dostarczyć żadnych własnych próbek. Fred Miranda, znany ze strony fredmiranda.com, przedstawił jeden z najlepszych przykładów mocy RAW w postaci odzyskiwania cienia, porównując D800 i 5D III . Wyniki w jego przykładach są co najmniej oszałamiające.

Mimo całego złego rapu, który zdarza się ostatnio w świetle D800, Canon nie powinien zostać zapomniany. Zanim odzyskiwanie cienia stało się „rzeczą”, w RAW chodziło o odzyskanie najważniejszych fragmentów. Znacznie więcej poziomów jest przypisanych do najważniejszych na zdjęciu RAW, a moc przywracania w przypadku prześwietlonych najważniejszych zawsze była imponująca. Natknąłem się na serię zdjęć, które zrobiłem dzisiaj ważki, które były strasznie prześwietlone. Byłem pewien, że wszyscy byli gonnerami, ponieważ jestem pewien, że prawie każdy:

Prawie wszystko na powyższym zdjęciu wydaje się zdmuchnięte. Tło, które w prawdziwym życiu było z grubsza równomierne półcienie, wygląda na całkowicie białe. Wyobraź sobie moje zdziwienie, kiedy postanowiłem przynajmniej dać trochę ekspozycji i podkreślić regenerację. Po -4 EV odzyskiwania ekspozycji i około 60% odzyskiwania podświetlenia, byłem zszokowany widząc to:

Słyszałem o takim odzyskiwaniu świateł wcześniej, chociaż ogólnie tylko w dyskusjach na temat aparatów cyfrowych średniego formatu (szczególnie Hasselblad, które mają legendarne odzyskiwanie świateł). Wydaje się, że nawet odblaski na skrzydłach ważki zachowały znaczne szczegóły (100% odzysku świateł szczegóły poniżej):

Ponieważ zdjęcie zostało prześwietlone o około 4 stopnie, cienie mają pełną wierność kolorów, zerowy szum koloru i prawie żaden przypadkowy szum. W moich poprzednich przykładach jeden z komentujących tę odpowiedź mógł wykonać pewne odzyskiwanie z wersją JPEG obrazu. Z oryginalną prześwietloną kopią tej nowej próbki jest wysoce wątpliwe, czy jakakolwiek ilość „odzyskiwania” może być wykonana na JPEG. RAW to po prostu czysta, nieskażona moc przetwarzania końcowego ... i staje się coraz lepsza.

Oto konkretny przykład zalet strzelania na surowo z ostatniego ślubu. Zawsze robię zdjęcia w formacie raw + jpeg i używam plików jpeg, aby później szybko przeglądać zdjęcia. Oto JPEG pierwszego tańca, który trafiłby prosto do kosza, z wyjątkiem tego, że miałem bardzo mało ujęć pierwszego tańca z powodu bardzo trudnych warunków:

Postanowiłem rzucić okiem na to, co można odzyskać z surowego materiału, i ten strzał przeszedł od niemal skreślenia do umieszczenia go w albumie. Poniższy obraz pokazuje, co mogłem zrobić z plikiem JPEG w Photoshopie po lewej stronie, a także to, co można łatwo wytworzyć z surowego pliku po prawej:

Myślę, że to w sumie podsumowuje, dla każdego, kto robi zdjęcia weselne, zdecydowanie zalecałbym robienie zdjęć na surowo, ponieważ karty pamięci są tanie i nie możesz wrócić i powtórzyć, jeśli się pomylisz.

Byłem wtedy początkujący, zrobiłem zdjęcie bardzo ładnego zachodu słońca. Byłem bardzo rozczarowany tym obrazem ...

Kiedy nauczyłem się, jak prawidłowo korzystać z Lightroom, byłem w stanie odzyskać większość szczegółów z oryginalnego pliku RAW, aby uzyskać to, co naprawdę widziałem w prawdziwym życiu.

Dodam własne dane wejściowe. Robienie tego właśnie nie jest powodem do robienia zdjęć RAW, to tylko główny powód, dla którego robienie zdjęć RAW zapewnia zasadniczo więcej miejsca do pracy podczas przesuwania pikseli.

Zrobiłem to na pokazie, na którym grał mój kolega (w tym rzeczywistym zespole). 1/60th ISO 1600 f / 2.8 na Canonie 50D z obiektywem EF-S 17-55 mm F2,8.

Oto wersja JPEG ze 100% wypełnieniem światłem i 100% odzyskiem, a nawet zastosowanym zakrzywionym tonem ujemnym.

A oto wersja RAW. Jest góry bardziej dokładnych danych do wykorzystania, aby dostosować ekspozycję, kontrast i wszystko inne.

Dla porównania, oto faktyczna edycja, którą zrobiłem na tym zdjęciu.

Dla ostatecznego porównania. To jeden z powodów, dla których chwytanie na surowo jest tak ważne. Można tworzyć pozornie obrazy HDR z jednego nieprzetworzonego pliku. Wersja z wysokim kontrastem jest automatycznie stosowana przez Lightroom i byłaby podobna do tego, co wyprodukowałby aparat.

Przechwytuję wszystko, co surowe i JPEG, daje to, co najlepsze z obu światów.

Weź ten oryginalny plik JPEG:

Zwykle byłby to śmieć z tego ujęcia, który jest całkowicie prześwietlony. Poprawienie go w Photoshopie nie da ci więcej szczegółów:

Porównaj to ze strzałem RAW, który był niedoświetlony półtora przystanku podczas postu:

Otrzymujesz znacznie lepszą teksturę i detale. Korzystanie z RAW pozwoliło zachować doskonałe ujęcie przed dostaniem się do kosza.

W szczególności zwróć uwagę na detal na prześwietlonej podłodze, którego całkowicie brakuje w JPEG.

jrista podsumowała całą różnicę, ale tylko w celu wyjaśnienia na temat miejsca w pamięci RAW: JPEG ma 8 bitów, co oznacza 256 dyskretnych poziomów na kanał (RGB), co tworzy dość szeroką gamę kolorów (dokładnie 16 777 216 oddzielnych kolorów) , ale to blednie w porównaniu z tym, co RAW może potencjalnie zaoferować. Rzeczywista liczba bitów, którą rejestruje czujnik dSLR, jest różna, ale średnia wynosi około 12 bitów lub 4096 poziomów dyskretnych na kanał, co przekłada się na 68 719 476 363 oddzielnych kolorów. Prawdopodobnie wykracza to daleko poza to, co ludzkie oko może wykryć, ale czysta głośność daje kontrolę nad ostatecznym obrazem, znacznie przekraczającym wszystko, co można zrobić z JPEG, który wychodzi z aparatu. Do licha, nawet jeśli twój aparat dodaje tylko trochę do przechwytywania, nadal daje 134 217 728 kolorów, prawie 10 razy więcej niż JPEG.

W każdym razie, kiedy zdasz sobie sprawę z tego, co daje RAW, kwestia JPEG kontra RAW staje się dość prosta. Powiedziawszy to, kompromis polega na tym, że musisz sam wykonać pracę.

Oto zdjęcie, które nakręciłem na Boże Narodzenie moich 2 dziewczyn i mojego siostrzeńca. W oryginale obraz był prześwietlony, a blask z okna utrudniał patrzenie bez oślepiania! Pierwsze zdjęcie to JPEG, a drugie to edytowane zdjęcie RAW. Byłem w stanie zmniejszyć ekspozycję i zwiększyć odzyskiwanie światła, aby wydobyć twarz mojej córki z blasku, a balans bieli sprawił, że całość stała się nieco mniej błyszcząca. Próbowanie tego samego na JPEG sprawiło, że wszystko miało dziwny kolor i nie zrobiło wiele z blasku.

Powinienem dodać, że jestem całkiem nowy w Lightroom, więc ktoś z dużym doświadczeniem mógł zrobić więcej z JPEG. Ale to sprawia, że ​​jestem jeszcze bardziej przekonany, że strzelanie w RAW jest właściwą drogą, ponieważ nawet po kilku poprawkach jestem w stanie uratować zdjęcie, które inaczej zostałoby zniszczone.

Ponieważ RAW nie odrzuca informacji poprzez kompresję stratną (podobnie jak JPEG), często można odzyskać niektóre mniejsze szczegóły, ręcznie przetwarzając plik RAW.

Poniższy przykład ilustruje to:

Tak, to zdjęcie mojego ucha.

Podczas robienia zdjęcia ustawiłem aparat tak, aby zapisywał zarówno plik JPEG, jak i RAW. W tym po lewej brakuje niektórych szczegółów obecnych na oryginalnym zdjęciu - zwłaszcza pasm włosów wiszących nad słuchawką na moich okularach.

Wiele z tego, że po prostu łatwiej mi osiągnąć taki wygląd, jaki preferuję za pomocą oprogramowania Adobe niż oprogramowania w moich aparatach Canon. Próbowanie osiągnięcia tego, co lubię za pomocą ograniczonego sterowania w aparacie, które mi wolno, jest trudniejsze niż zrobienie tego w programie Adobe Camera Raw.

Zauważyłem dużą różnicę w moim kompaktowym aparacie cyfrowym. Poniżej znajduje się migawka z mojego Canona G7. Zainstalowałem CHDK, aby uzyskać surowe. Wyłączyłem jak najwięcej wyostrzania w aparacie i redukcji szumów, a jednak jest oczywiste, że w aparacie zachodzi poważny szczegół niszczący przetwarzanie. Tak, moja wersja ma więcej szumów, ale we wszystkich oprócz największych wydruków, które będą pokazywane jako zwiększone szczegóły, podczas gdy NR i artefakty wyostrzające z JPEG będą pokazywać jako nieprzyjemne cyfrowe zamglenie na wydrukach.

JPEG G7 przetwarzany przez aparat

Przetworzone przeze mnie G7 raw

Kadrowanie JPEG przy powiększeniu 100%

surowy plon przy powiększeniu 100%

Ok, zaktualizuję trochę mój przykład, ponieważ wydaje się, że jest pikselowy i niejednoznaczny.

CHDK-RAW został niedawno przeze mnie odkryty w moim kompaktowym aparacie Canon. Wystrzelił trochę wysokiej czułości (400 dla maks. Dla używanego A610). Wydmuchane pasemka w JPG, przycięte .

W RAW zachowanych jest kilka innych szczegółów (na moim monitorze wciąż widzę kontury narysowanej linii na parkiecie), ale szum koloru nie jest wygładzony i nadal występuje: zastrzeżenie 1 (CameraRAW nie lubi .CRW) .

Późniejsza edycja : dcraw produkuje ładny 48-bitowy TIFF z .CRW, ale nie ma więcej szczegółów.

Uwielbiam zdmuchnięte zdjęcia. Następny jest ze ślubu (D90), gdzie udało mi się sfotografować czyjąś lampę błyskową.

Ok, to zdjęcie zostało naprawdę zagubione ... ale twarz narzeczonych była ładna. Spojrzałem na NEF z CameraRaw i naprawdę udało mi się wycisnąć więcej szczegółów. Ale to nie uratowało dnia, jak widać (twarz była wciąż wystarczająco komiczna, by zachować ją na końcu, ale tylko jako przesycony żart).

Teraz cud dla wielu przystanków, które można odzyskać. Tutaj celowałem w sylwetkę i strzał był świetny. Oczywiście bez szczegółów na twarzy, w JPG widzę mały szalik, ale to wszystko.

Kiedy zachowałem NEF (D90), trochę majstrowałem. I naprawdę możesz rozróżnić niektóre kontury twarzy. Ale szum koloru był okropny, więc musiałem wyciszyć wszystkie szczegóły za pomocą odszumiania.

Mój wniosek? Chciałem pokazać niejednoznaczne przykłady, ponieważ RAW nie jest cudotwórcą i dodatkowo kosztuje pieniądze za przyzwoity konwerter i czas. RAW może zapisać zdjęcie, jeśli konwersja JPG w aparacie poważnie źle go oceniła, jak to bywa w przypadku skrajności. Ale te skrajności - moim zdaniem - lepiej powinny zostać wcześniej zauważone i skompensowane w aparacie, nawet najlepszy przypadek zastosowania RAW: zły balans bieli. jristas przykład retonowania swojego obrazu przypomina mi o różnicach kolorystycznych przy CPL obróconym o 90 ° w słoneczny dzień:

Sam fotografuję JPG + RAW, ponieważ jedno godne zdjęcie w setkach złych, które można zapisać w ten sposób, kosztuje mnie ... dziś tak naprawdę nic (szybka karta + aparat). Ale patrzę na RAW dopiero po tym, jak wszystkie dobre pliki JPG zostaną posortowane, zredagowane i przygotowane dla „klientów” (amatorów) ... i tylko wtedy, gdy będę miał czas na zabawę.

Aby dać ci krótką wskazówkę: Podczas fotografowania w formacie JPEG aparat automatycznie edytuje obraz i dostosowuje ustawienia zgodnie z ustawieniami na nim ustawionymi (ISO, balans bieli itp.).

Ale kiedy fotografujesz w formacie RAW, aparat po prostu rejestruje światła, a cała edycja pozostaje do przetworzenia. Edycja nie oszukuje. Po prostu pozwalasz sobie na pełną kontrolę nad fotografowanym obrazem. Pozwala dodawać efekty bez uszkadzania obrazu. Edycja obrazu jpeg tylko go niszczy, ma to być stan końcowy.

Możesz porównać JPEG do natychmiastowego zdjęcia Polaroid. Naciskasz przycisk i otrzymujesz wynik końcowy na papierze. Możesz użyć kopiarki lub skanera i drukarki, aby wyregulować jasność lub kontrast, ale efekt końcowy jeszcze bardziej obniży jakość.

RAW jest jak fotograf analogowy, który rozwija swój film do negatywu, dostosowując go, zanim ostatecznie pojawi się zdjęcie na papierze. Każde opracowane zdjęcie papierowe może być nieco inne, ponieważ fotograf używał różnych metod, współczynników chemicznych, oświetlenia, aby je rozwinąć, ale wszystkie będą prezentować wysoką jakość i szczegóły. Film (RAW) zawiera znacznie więcej danych niż papier (JPEG) na końcu.

Ujęcie od nowicjusza:

RAW to magia - używam go w iPhoto i robi cuda w ciągu kilku sekund, nawet nie mam PhotoShop na moim Macu! Dodawanie cieni, dodawanie oświetlenia, odcieni, ...

JPEG jest niczym w porównaniu z RAw, jeśli poważnie myślisz o końcowym wyniku swoich zdjęć.

RAW zajmuje dużo miejsca niż JPEG, ale w dzisiejszych czasach, kiedy 16 GB SDCard (10X lub więcej) można mieć za mniej niż 30 USD, RAw jest wyraźnym zwycięzcą!

Chciałbym odpowiedzieć analogicznie.
RAW to krowa.
(Wszystko jest w pliku)

JPEG to półmisek szwedzkich klopsików.
(Ktoś wziął surowiec i coś z niego zrobił.)

Wiele rzeczy z tych dwóch może być nawet możliwych do zidentyfikowania. Faktem jest, że proces nie jest odwracalny. Charakter oryginału jest mniej wszechstronny niż oryginał. Porównujesz jabłka do pomarańczy.

Nie chcę być glibem. Próbowałem znaleźć całkowicie nietechniczny argument pozbawiony żargonu lub subiektywnej interpretacji „lepszego”.

Najważniejsze jest to, że RAW to plik tworzony przez aparat, który zawiera 100% informacji, które widzi Twój aparat. JPG to plik tworzony przez aparat, w którym komputer (mózg) aparatu pobiera te same 100% danych i odrzuca (usuwa) pewien procent tych danych, aby utworzyć skompresowany (mniejszy) plik. Czy chcesz, aby mózg aparatu wyrzucił / usunął znaczną część danych, zanim będziesz miał szansę zajrzeć do pliku? czy chcesz zobaczyć wszystkie dane i być w stanie dokonać wszelkich zmian, które Twój mózg uważa za konieczne lub wyraża twoją artystyczną wizję? Czy będziesz jadł klopsiki wyprodukowane przez aparat, czy zabijesz krowę i siebie i zjesz fileta Mignon?

JPEG wytworzony w aparacie:

Edytowałem JPEG, używając powyższego JPEG jako źródła:

Edytowany plik CR2 tego samego obrazu:

Aby uzyskać więcej informacji o tym, jak ten obraz został wyprodukowany, zobacz: Dużo szumu na moich obrazach hokejowych. Co ja robię źle?

Plik RAW z „neutralnym” przetwarzaniem w aparacie Canon zastosowanym za pomocą programu Canon Digital Photo Professional (wer. 3) . Jest to prawie identyczne z tym, jak wyglądałby JPEG poza aparatem:

Ten sam plik .CR2 po intensywnym przetwarzaniu i mapowaniu tonów przy użyciu surowych danych obrazu:

Aby uzyskać więcej informacji o tym, jak powstał ten obraz, zapoznaj się z odpowiedzią na: Jak sprawić, aby wyświetlacz LCD aparatu pokazywał prawdziwe dane RAW w podglądzie JPG i histogramie?

Trzy wersje tego samego obrazu. Ten po lewej to nieedytowana konwersja surowego obrazu otwarta przy użyciu ustawień domyślnych. Ten pośrodku to konwersja z korekcją kolorów wykonana przy użyciu surowych danych obrazu. Ten po prawej to próba korekcji kolorów obrazu JPEG po lewej stronie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat sposobu tworzenia tego obrazu, zobacz: Dlaczego oprogramowanie może korygować balans bieli dokładniej dla plików RAW niż w przypadku plików JPEG?

Bezpośrednio z aparatu JPEG przy trudnym oświetleniu scenicznym LED, które jest obecnie dość powszechne w małych barach i klubach nocnych:

Korekta kolorów za pomocą narzędzia próbnika kolorów „kroplomierza” zastosowanego do formatu JPEG:

Korekcja kolorów za pomocą narzędzia próbnika kolorów „kroplomierza”, a także proste korekty kontrastu, podświetlenia, cienia i nasycenia zastosowane do surowych danych obrazu:

Więcej informacji o tym, jak powstał ten obraz, można znaleźć: