Kiedy HDR jest preferowane od Active D-Lighting?

Czy ktoś mógłby wyjaśnić różnicę między nimi?

Czy istnieją przypadki, w których jedna technika jest bardziej preferowana niż druga lub ogólna zasada?

HDR to technika obejmująca wiele obrazów, która wykonuje sekwencję zdjęć o różnej ekspozycji, aby uzyskać taki, który wykazuje większy zakres dynamiczny niż aparat może uchwycić.

HDR jest używany do scen o nadmiernym zakresie dynamicznym. Niezwykle trudno jest obejść się bez statywu, a poruszające się obiekty powodują poważne problemy, ponieważ piksele muszą być idealnie wyrównane, aby można je było poprawnie połączyć.

Adaptacyjne D-Lighting działa z jednego zdjęcia i służy do zmniejszenia kontrastu, dzięki czemu szczegóły są lepiej widoczne, szczególnie w obszarach cienia.

Z pliku RAW możesz to zrobić samodzielnie, używając krzywych tonalnych i nierównomiernie zmieniając kontrast. Możesz to również częściowo zrobić z pliku JPEG, ale zobaczysz paski w cieniach. Niezależnie od tego powoduje to zwiększenie szumu w ciemnych częściach i sprawia, że ​​obrazy stają się bardziej matowe.

Jest bardzo niewiele przypadków, w których widziałem dobre wyniki Adaptive D-Lighting, a włączenie tej funkcji sprawia, że ​​wyniki są mniej przewidywalne.