Który obiektyw makro polecasz do pełnoklatkowego aparatu Nikon?

Używam pełnoklatkowego aparatu Nikon i chciałbym bawić się fotografią makro. Czy makro Nikon 105 jest wystarczająco mocne, czy raczej poleciłbyś większy obiektyw innych firm?

Wybór makrofotografii prawdopodobnie zależeć będzie od rodzaju fotografii makro, którą chcesz wykonać. Istnieje wiele tematów makro: flora, owady, przedmioty martwe, abstrakcyjne zbliżenia.

Jeśli chcesz fotografować owady i jesteś początkującym, lepsza byłaby dłuższa ogniskowa dająca więcej miejsca do pracy przed obiektywem. Jestem użytkownikiem Canon i wiem, że Canon oferuje obiektyw makro 180 mm, który pasuje do rachunku. Większa odległość między tobą a obiektem zmniejsza ryzyko odstraszania obiektu.

Jeśli chcesz sfotografować florę lub martwe obiekty, makro 105 mm wykona zadanie. Sam mam makro Canon 100 mm i jest to świetna ogniskowa. Dzięki tej ogniskowej masz dużą kontrolę nad głębią ostrości. Nie jest zbyt długi, więc nie musisz znajdować się o ponad stopę od swojego obiektu. Jeśli chcesz się naprawdę zbliżyć, zawsze możesz uzyskać zestaw przedłużaczy, aby zmniejszyć odległość od obiektu.

Istnieją również obiektywy makro w zakresie 50–60 mm. Mają zwykle płytszą głębię ostrości, ale pozwalają zbliżyć się do fotografowanych osób. Dla mnie DOF jest jednym z najważniejszych czynników makro i podoba mi się dodatkowa wszechstronność DOF jaką daje mi obiektyw 100 mm.

Tak więc, aby odpowiedzieć na twoje pytanie, Nikon 105 Macro byłby prawdopodobnie idealnym obiektywem dla większości obiektów, chociaż jeśli przedmiotem zainteresowania jest świat owadów, możesz odstraszyć więcej swoich obiektów, niż byś sobie tego życzył (przynajmniej jako Początkujący.)

jrista dała ci już świetną odpowiedź. Fotografuję z pełną klatką Nikona, dzięki czemu mogę dodać odrobinę smaku Nikona. Kiedy zacząłem interesować się makrofotografią, wybrałem tańszy obiektyw Tamron 90 mm f2.5 MF, którego używałem przez wiele lat. To był świetny obiektyw i całkiem niezły w portretach. Miał dwie główne wady - poszedł tylko do 1: 2 bez dodania przedłużki, a jego odległość robocza była dość krótka, więc fotografowanie owadów było trudne.

Odległość robocza to odległość od punktu ostrości (obiektu) do przedniej części obiektywu.

Kiedy w 2000 roku zmodernizowałem swój sprzęt, wymieniłem makroobiektyw Tamron na Nikon 200 f4 micro. Jestem bardzo zadowolony z tego obiektywu. Jest naprawdę ostry i ma bardzo dobrą odległość roboczą oraz bardzo płytki kąt widzenia. Kąt widzenia jest ważny do kontrolowania tła. Im węższy kąt widzenia, tym łatwiej wykadrować obiekt na ładnym tle. Dłuższa ogniskowa ułatwia także wyrzucenie tła z ostrości.

W odpowiedzi na twoje pytanie mikrosoczewka Nikon 105 f2.8 jest doskonała. Jeśli chcesz uzyskać większą odległość roboczą, wybierz Nikon 200 f4. Możesz również rozważyć Nikon 70-180 micro, ale nie jest już produkowany i nie ustawia ostrości na 1: 1.

Dalszą lekturę polecam: http://www.bythom.com/105AFSlens.htm (na dole znajduje się informacja o najnowszym Tamronie 90 mm)

Możesz również rozważyć tamron 180 mm 3.5 z mocowaniem Nikon. Jest znacznie tańszy niż 200 mm f / 4, ale o porównywalnej jakości. Zrozumiałem to, pisząc mały program, który wysysa obrazy z pbase.com, który organizuje zdjęcia według sprzętu używanego do ich zrobienia, a następnie szoruje informacje o sprzęcie i prosi oceniającego o wskazanie jakości. Ani ja, ani inni, którzy korzystali z tego oprogramowania, nie potrafili odróżnić tamronu od nikona. Sigma w tej kategorii (również 180 mm, jak sądzę) wyraźnie brakowało.

Obiektyw „Micro” Nikkor 105 mm to niesamowity obiektyw, uważany za jeden z najlepszych na rynku.

Miałem taki przez lata, zanim przestawiłem się na Canon i pokochałem go. W rzeczywistości jest to również świetny obiektyw portretowy, chociaż mój był nieco powolny.

Osobiście wziąłbym 105 mm nad którykolwiek z krótszych obiektywów, ponieważ 105 daje ci nieco większy zasięg, co jest naprawdę ważne, gdy próbujesz strzelać do owadów. Makro 50 mm umieści cię w odległości kilku cali, a 105 mm w odległości około stopy. Może to oznaczać różnicę między oddaniem strzału lub po prostu wędrowaniem po polu w nadziei na zbliżenie. Może to również oznaczać brak cieni na zdjęciu, ponieważ im bliżej jesteś fotografowanego obiektu, tym większe jest prawdopodobieństwo, że zablokujesz własne światło.

Siłę z obiektywem makro nazywa się jego powiększenie .

Nikkor 105 mm Micro ma powiększenie 1X (lub 1: 1). Wszystkie obiektywy makro z wyjątkiem jednego (Canon MP-E 65 mm) głównych marek aparatów mają dokładnie to samo powiększenie. Niektóre firmy zewnętrzne, takie jak Sigma, mają również obiektywy 1: 1, ale wszystkie inne obiektywy są mniej wydajne, czasami ustawiając makro na soczewki powiększające 0,5X (1: 2) lub 0,33X (1: 3).

Jeśli chodzi o obiektywy Nikona, 105 mm ma największe powiększenie. Spójrz na listę makroobiektywów do mocowania Nikon .

Podstawową różnicą między różnymi obiektywami makro 1: 1 jest ogniskowa, która określa odległość od obiektu, aby uzyskać maksymalne powiększenie . Widać, że waha się od 35 mm do 200 mm. Na 35 mm musisz ustawić ostrość w odległości 14 cm od czujnika, co utrudnia uzyskanie obiektywu, który nie rzuca cienia na obiekt.

Widać niewielką wariancję maksymalnego otworu (F / 2 do F / 4). Większość zdjęć makro jest jednak wykonywana przy mniejszych przysłonach, ponieważ w tych odległościach głębia ostrości jest tak płytka.

Moim ulubionym jest obiektyw makro Zeiss 100 mm 1: 2. Używam również makro Nikon 200 mm f / 4. Oba są wyjątkowymi obiektywami makro, a różnice między ostrością i ostrością każdego z nich są nieistotne. To tylko mój osobisty gust, ale podoba mi się to, jak Zeiss „czuje się”, trzymając go i skupiając. Tak wytrzymały i mocny, jak większość profesjonalnych obiektywów Nikon, Zeiss wydaje się być wykuty z litego granitu, a pierścień ostrości jest maślany i niezwykle precyzyjny. Nikon 200 pozwala na nieco bliższe ustawianie ostrości, a fakt, że ma 200 mm, umożliwia wykonywanie bliższych ujęć z większej odległości (około dwa razy tak daleko dla tego samego rozmiaru reprodukcji) ... to tylko z tego powodu mam oba obiektywy. Czasami nie mogę się zbliżyć do Zeissa tak blisko, jak potrzebuję, więc 200 f / 4 jest w takich okolicznościach nieocenione.

Ale wszystkie rzeczy są jednakowe, jeśli jestem w sytuacji, w której każdy obiektyw może być używany z jednakową wydajnością, za każdym razem wybieram Zeissa. To po prostu mechaniczna perfekcja.

Nie mogę porozmawiać o możliwościach nikona 105, ale mam makro Canon 100 mm f / 2.8 USM (co uważam za szorstki odpowiednik kanonu) i jestem z tego całkowicie zadowolony. Jest to najostrzejszy obiektyw, jaki posiadam, i dostatecznie ciasno, aby uzyskać wielki szczegół dla dużych owadów i kwiatów.

Użyłem również tego obiektywu do portretów i byłem bardzo zadowolony z rezultatów, co nie byłoby tak łatwe z dłuższym obiektywem.

Używam starego Nikkor AF-D o ogniskowej 60 mm (w moim aparacie formatu DX): jest to bardzo dobrze zbudowany obiektyw i wyjątkowo ostry do ogólnych zdjęć, więc jest dość wszechstronny.

Powiedziałbym, że dla poważnej pracy makro potrzebujesz czegoś dłuższego niż 60 mm, ponieważ bycie tak blisko swojego obiektu oznacza:

• Przypadkowe zacienienie obiektu jest bardzo łatwe
• Błędy wystraszą :)

Zwróć uwagę, że ten obiektyw (makro Nikon 105) idzie w górę do f / 57, ale jakość znacznie się pogarsza po f / 22. Ten obiektyw nie ma ręcznej kontroli przysłony, co oznacza, że ​​nie można używać lamp przedłużających. Mam ten obiektyw i jest bardzo dobry, ale miałem też Sigmę 150macro, która była nieco lepsza i bardzo starą sigmę 90 mm, która jest lepsza od tego obiektywu .. więc biorąc pod uwagę różnice cenowe, sugerowałbym soczewkę Sigma. I wreszcie VR nie jest tak naprawdę przydatny w poważnej fotografii makro, więc nie ma powodu, aby za nią dodatkowo płacić ...

Masz już wiele dobrych odpowiedzi. Dodam więc moje doświadczenie na 105. Używam 105 mm f2,8 VR na moim D7000 (nie na pełnej klatce) i uwielbiam to. Obiektyw jest jednak soczewką pełnoklatkową, więc wszystko będzie dobrze. Nie kocham go tylko dlatego, że jest świetnym obiektywem makro, ale także dlatego, że mogę go używać jako krótszego teleobiektywu, co zdarza się częściej niż sobie wyobrażałem przed jego zakupem. W tym momencie VR ma sens. Osiągnąłem też całkiem dobre wyniki z VR na niektórych zbliżeniach z ręki.

Należy jednak wziąć pod uwagę, że rozmiar ramki (rozmiar obrazu) zmienia się podczas ustawiania ostrości. Dla mnie to nie problem, ale może być dla ciebie. Osobiście nie schodziłbym poniżej tej ogniskowej, chyba że, jak zauważyli już inni, wiesz, że nigdy nie będziesz potrzebować dłuższej odległości roboczej.

Cóż, na razie 2 najlepsze obiektywy makro dla Nikona (nie wspominam o Zeiss, ponieważ mają 1: 2, szkoda) to 200 mm f / 4 i nie sądzę, że te, które mówią, że Sigma 180 mm jest porównywalna, to nie! Drugim jest Sigma 105 mm F2.8 EX DG OS HSM, który pod wieloma względami jest lepszy niż własny Nikon 105 mm i jest tańszy.

Unikaj makro Sigma 150 mm ...

Mam nadzieję że to pomoże.