Jaka jest najlepsza technika i zestaw do robienia zdjęć Drogi Mlecznej w niemal czarnym krajobrazie?

Próbowałem, ale nie sądzę, że mój zestaw jest wystarczająco dobry. Jak fotografujesz coś w rodzaju Drogi Mlecznej?

A jeśli nigdy tak naprawdę NIE WIDZIAŁEŚ Mleczną Drogę, zdecydowanie MUSISZ wybrać się na wycieczkę, aby ją zobaczyć (najlepiej w Górach Skalistych, jeśli jesteś w Stanach), ponieważ nie przypomina ona żadnego innego widoku, jaki kiedykolwiek widziałeś. Byłem prawie poruszony widząc to łzy.

Widziałem, jak niektórzy ludzie robią całkiem dobre zdjęcia, ale oczywiście chcę zrobić własne.

Czy film byłby lepszy? Gorzej?

Catching the Light ma wiele informacji na temat astrofotografii i jest świetnym miejscem do rozpoczęcia.

Jednak przy użyciu tylko aparatu DSLR fotografowanie w kosmosie może być bardzo trudne, wielu używa teleskopu z adapterami do montażu w swoich aparatach i zmotoryzowanym śledzeniem gwiazd, aby wszystko było ostre. Ostatni to duży czynnik, bez śledzenia gwiazd, w pewnym sensie, skończysz z gwiazdowymi szlakami, które, co prawda, mogą wyglądać naprawdę fajnie.

Jeśli chodzi o film kontra cyfrowy, prawdopodobnie nie ma to tak naprawdę znaczenia. Jedną rzeczą, o której należy pamiętać w przypadku niektórych aparatów cyfrowych, jest coś, co nazywa się „odejmowaniem ciemnej ramki” (lub redukcją szumów przy długiej ekspozycji), która jest używana do usuwania szumu czujnika, zwykle z ciepła. Wiele aparatów pozwala to wyłączyć, co chcesz zrobić, ale niektóre nie, więc sprawdź model swojego aparatu, aby się upewnić. Zasadniczo lepiej nie włączać tej opcji, ponieważ wydłuży ona czas trwania każdej ekspozycji i zwykle można sobie z tym poradzić podczas obróbki za pomocą jednej ciemnej ramki, którą sam sobie zrobisz. Ciemna ramka to tylko długa ekspozycja z założoną osłoną obiektywu.

W każdym razie strona, którą podłączyłem, ma o wiele więcej szczegółów i prawdopodobnie wyjaśnia to lepiej niż ja ...

Na Photo.SE znajduje się kilka wątków omawiających astrofotografię. Mogą ci również pomóc, a dwie pierwsze znajdziesz tutaj:

• Jak zacząć korzystać z astrofotografii?
• Wskazówki dotyczące fotografowania krajobrazów i gwiazd?

Może ci się też spodobać tag Astrofotografia .

Jeśli chodzi o sprzęt, istnieją podstawowe zasady, które mogą ci pomóc. Pierwszy dotyczy ogniskowej. Im dłuższa ogniskowa, tym szybciej masz tendencję do uzyskiwania gwiazdowych śladów. Obiektyw o średnicy 180 mm dość szybko otrzyma ślady gwiazd, zwykle mniej niż 20–25 sekund, ponieważ obrazuje mniejszy obszar nieba. Szerszy obiektyw, taki jak 50 mm, wydłuży szlaki gwiazdowe, około 30 sekund. Bardzo szeroki obiektyw, na przykład 24 mm lub szerszy, pozwala robić zdjęcia do około 45 sekund bez widocznych gwiazd.

Efektywna ogniskowa zależy od rozmiaru czujnika. Jeśli masz czujnik pełnoklatkowy, obiektyw 50 mm lub szerszy świetnie nadaje się do robienia zdjęć w mlecznej drodze przy dość długich czasach naświetlania bez trajektorii gwiazdy. W przypadku matrycy APS-C, podobnie jak większości lustrzanek podstawowych i średnich (i niektórych wysokiej klasy), obiektyw 35 mm lub szerszy byłby idealny do obrazowania w pełni mlecznego nieba.

Maksymalna przysłona obiektywu może mieć kluczowe znaczenie dla uzyskania dobrego zdjęcia bez gwiazdowych smug. Sam jestem nieco ograniczony obiektywem f / 2.8 16–35 mm. Poleciłbym mniej więcej o jeden przystanek szybciej niż f / 2.8, czyli f / 2 lub f / 1.8, aby uzyskać przyzwoite ujęcie nocne / mleczne. Oczywiście szersze soczewki dają większe możliwości. Następny obiektyw na mojej liście to Canon EF 50 mm f / 1.4 (350 USD) lub Canon EF 50 mm f / 1.2 (1450 USD). Jeśli chcesz wypróbować tanio, Canon EF 50 mm f / 1.8 jest jednym z najtańszych obiektywów, które możesz kupić za 99 USD.

Szybkość ISO jest kluczowym czynnikiem w astrofotografii mlecznej. Większość zdjęć z Drogą Mleczną to astrofotografia „krótkiej ekspozycji”, w której migawka jest otwarta od 20 sekund do jednej minuty. Już dłużej, a ruch nieba zacznie „przeciągać” gwiazdy przez czujnik, tworząc ślady (startrails). Dzięki astrofotografii z krótką ekspozycją chcesz pochłonąć jak najwięcej światła bez masowego zdmuchiwania lamp punktowych samych gwiazd. Wyższe ustawienia ISO, takie jak ISO 800 do ISO 3200, są najlepsze w przypadku zdjęć mlecznych z krótką ekspozycją. Wyższe ISO pomaga utrzymać czas naświetlania poniżej widocznego limitu startu i pomaga zebrać więcej światła w najciemniejszych częściach kadru. Obrazy można korygować podczas przetwarzania końcowego, aby zredukować ekspozycję do realistycznych poziomów i ograniczyć hałas.

Jeśli chcesz uzyskać najlepsze zdjęcia nieba, koniecznie musisz zamontować śledzenie. Mocowania śledzące są dość drogie, od 900 USD do kilku tysięcy. Istnieją dwa typy: azymut altowy i równikowy. Mocowania Alt-az są odpowiednie dla „krótszej astrofotografii z długim czasem naświetlania”, ale wprowadzają rosnący błąd śledzenia, im dłużej je śledzisz. Aby zachować idealne śledzenie, konieczne byłoby zastosowanie równikowego mocowania śledzącego. Dzięki mocowaniu śledzącemu możesz eksponować znacznie dłuższy czas przy niższych ustawieniach ISO, zbierając więcej szczegółów i uzyskując lepsze nasycenie niż jest to możliwe przy astrofotografii z krótką ekspozycją. Masz również opcję naświetlania wielu ekspozycji tej samej części nieba przez kilka minut na raz, z ciemnymi ramkamipomiędzy normalnymi ramkami. (Ciemne ramki są eksponowane w tym samym czasie co poprzednia ramka, ale przy zamkniętej migawce, aby zebrać informacje o ustalonej pozycji i ustalonym szumie wzoru, które można wyeliminować podczas przetwarzania końcowego.) Specjalistyczne narzędzia do „układania” astrofotografii mogą być używane podczas przetwarzanie, aby połączyć serię zdjęć i uzyskać ładnie nasycony, cichy obraz nocnego nieba. Astrofotografia z długim czasem ekspozycji znacznie rozszerza zakres obiektywów, z których możesz korzystać, od bardzo szerokich kątów, do teleobiektywów, a nawet do montażu korpusu aparatu na teleskopie w celu uzyskania astrofotografii z głębokiego nieba.

Ciekawą alternatywą (niezbyt dobrą, ale tańszą) mocowania śledzącego wspomnianego w poprzednich odpowiedziach jest lustrzanka cyfrowa, która może przesuwać czujnik w oparciu o informacje GPS.

Według informacji prasowej Pentax OGPS-1 :

Po zamontowaniu na korpusie aparatu PENTAX K-5 lub Kr, O-GPS1 oferuje również zaawansowaną funkcję ASTROTRACER **, która łączy urządzenie z systemem SR (Shake Reduction) w celu łatwego śledzenia i fotografowania ciał niebieskich. Jednostka oblicza ruch gwiazd, planet i innych ciał na podstawie szerokości geograficznej uzyskanej z danych GPS oraz danych wyrównania aparatu (nachylenia i kształtu w poziomie i pionie) uzyskanych z jego czujników magnetycznych i przyspieszenia, a następnie przesuwa czujnik obrazu kamery w synchronizacji z ruch obiektów. *** W rezultacie gwiazdy i inne ciała są rejestrowane jako punkty stałe, a nie rozmyte smugi, nawet podczas długich ekspozycji. To sprawia, że ​​fotografia astronomiczna jest znacznie prostsza,

** Ta funkcja jest dostępna tylko wtedy, gdy O-GPS1 jest zamontowany na korpusie cyfrowej lustrzanki PENTAX wyposażonej w układ SR napędzany magnesem. *** Czas działania ASTROTRACER może się różnić w zależności od warunków fotografowania.

Niezależnie od tego, czy korzystasz z filmu, czy z aparatu cyfrowego, potrzebujesz szybkiego obiektywu i prawdopodobnie filmu o wysokiej czułości ISO lub wysokiego ustawienia ISO w aparacie. Większe czujniki lub rozmiar filmu są lepsze. Jeśli nie chcesz smug, możesz potrzebować zmotoryzowanego sprzętu, który obraca się wraz z niebem (w przypadku długich ekspozycji).