Czy pomiar z lustrzanki cyfrowej będzie miał zastosowanie do lustrzanek filmowych?

Nadal lubię kręcić filmy (używam Nikona F3), ale lubię natychmiastową informację cyfrową. Zastanawiam się nad zakupem używanej lustrzanki cyfrowej, która pomoże mi uzyskać odpowiednie kadrowanie i oświetlenie podczas fotografowania obiektów statycznych. Potem zrobiłbym ostatni strzał moim F3. Ale czy pomiar byłby zbywalny? Jeśli ujęcie wygląda idealnie na 1/125 z przysłoną f / 2 na lustrzance cyfrowej, czy te same ustawienia będą działać na kamerze filmowej?

Najwyraźniej nikt nie wspominał o błędzie wzajemności (efekt Schwarzschilda) podczas pomiaru dla filmu, i to chyba jedyne rzeczy, o które OP powinien się martwić.

Widzisz, reakcja czujników cyfrowych została zaprojektowana na podstawie reakcji filmu w zakresie 1/10000 - 1 ", która została zastosowana liniowo do pozostałej części zakresu.

W trybie cyfrowym, aby uzyskać dodatkowy przystanek, wystarczy pomnożyć czas ekspozycji przez dwa, i to jest prawdą dla każdego danego zakresu (maksymalna większość kamer współpracuje z 30 ”, ale ta zasada obowiązuje dla dłuższych). Odpowiedź jest liniowa.

Ale w filmie to podejście „liniowe” działa jedynie jako przybliżenie w bardzo małym zakresie (wcześniej wspomniany 1/10000 - 1 ”). Odpowiedź wcale NIE jest liniowa i zależy w dużej mierze od używanego filmu ( Więcej informacji znajduje się w arkuszach danych. Pozwólcie, że wyjaśnię to przydatnym wykresem, którego będziecie często używać (Został zdjęty z Flickr, ale na wszelki wypadek cenię sobie kopię we wszystkich moich dyskach):

Jak widać, po przekroczeniu 1 sekundy znak staje się dziki. Jeśli zmierzysz coś za pomocą cyfrowego aparatu fotograficznego i stwierdzisz, że 10 "jest OK, będzie to w porządku w cyfrowej wersji. W rzeczywistości prawdopodobnie będzie wyglądać OK w każdym aparacie cyfrowym, który masz w ręce.

Jeśli spróbujesz zrobić to zdjęcie na filmie o tych samych parametrach, będzie wyglądać ... Cóż, bardzo źle. Jeśli, na przykład, kręcisz Tri-X (dlaczego miałbyś strzelać czymkolwiek innym?), Musisz dodać 2 + 1/3 stopnie do tego czasu, aby uzyskać tę samą ekspozycję. Oznacza to, że 10 "* 2 * 2 (40 sekund) +1/3, co w sumie około 50 sekund.

Możesz zobaczyć, jak różne mogą być czasy dla niezbyt długich ekspozycji. Nie zamierzam wyjaśniać, dlaczego tak się dzieje, masz mnóstwo informacji na ten temat prawie wszędzie (każda poważna książka o filmie to omówi, zawsze polecam trylogię Ansel Adams do wszystkiego, co związane z filmem).

To samo dzieje się, gdy strzelasz szybciej niż 1/10000. Film nie zachowuje się liniowo i należy poprawić ten efekt.

Poza tym pomiar dla filmu jest taki sam, jak pomiar dla cyfrowego, i uzyskujesz te same efekty modyfikując te same parametry (głębia ostrości, rozmycie ruchu itp.), Z tym jedynym wyjątkiem, że gdy więcej szumu cyfrowego zamiast szumu cyfrowego, pchanie filmu lub strzelanie za pomocą rozsądnych emulsji.

Do bardzo dobrego przybliżenia: tak, zakładając, że zrobiłeś oczywiste i ustawiłeś ISO lustrzanki na dowolną używaną prędkość filmu. Definicja „ISO” jest taka sama dla filmu i dla cyfrowej.

Istnieje wiele powodów, dla których możesz nie uzyskać dokładnie takiej samej ekspozycji między ustawieniami cyfrowymi i filmowymi:

• ISO 200 (lub cokolwiek używasz) może nie być dokładnie taki sam dla ustawień cyfrowych i filmowych. Uważam, że specyfikacja ISO pozwala na swobodny ruch o 1/6 stopnia; jest to jednak prawdopodobnie wystarczająco dobre.
• W przypadku ekspozycji tak naprawdę nie obchodzi Cię przysłona, lecz T-stopy , które uwzględniają ilość światła przepuszczanego przez szklane elementy w obiektywie. O ile nie używasz tego samego obiektywu w obu konfiguracjach, może istnieć niewielka różnica między tymi dwoma soczewkami. Jest to jednak mało prawdopodobne, chyba że masz soczewkę nieparzystą w jednym ustawieniu, ale nie w drugim.

Pamiętaj, że powyższe dotyczy tylko „regularnych” czasów otwarcia migawki - jeśli przekroczysz około 1 s, efekt Schwarzchild zacznie się stosować i otrzymasz dużą rozbieżność między reakcjami cyfrowymi i filmowymi - zobacz doskonałą odpowiedź Achifaify, aby uzyskać szczegółowe informacje wyjaśnienie.

Na koniec uwaga na temat rozmiarów czujników: jeśli wszystko, czego chcesz od lustrzanki cyfrowej, to działać jako „super lekki miernik” w konfiguracji, nie ma znaczenia, jakiego czujnika rozmiaru używasz. Jeśli jednak chcesz sprawdzić inne aspekty kompozycji (głębię pola itp.), Musisz użyć lustrzanki cyfrowej z czujnikiem tego samego rozmiaru co kamera filmowa (tj. Pełna klatka w twoim przypadku - która popchnie twój znaczny wzrost). Jeśli szukasz tylko „super lekkiego miernika”, możliwe, że w ogóle nie potrzebujesz lustrzanki cyfrowej i możesz uciec dzięki kompaktowemu aparatowi. Ponownie zobacz odpowiedź Jristy (i komentarze), aby uzyskać więcej informacji na ten temat.

Więc absolutnie możesz to zrobić. Pod pewnymi względami sugerujesz podobne podejście do starego profesjonalnego strzelania do polaroidów i średnich formatów. Zasadniczo fotograf wykonałby zdjęcie polaroidowe, aby potwierdzić światło, cienie i ogólną scenę przed zrobieniem zdjęcia dużym aparatem. Powrót do ciemni i stwierdzenie, że nie masz tego, czego potrzebujesz, jest zawsze droższe.

Przetłumacz to dalej, a film stał się rzadszy i droższy w rozwoju. Aparat cyfrowy zapewniałby taką samą natychmiastową informację zwrotną, jak to robił polaroid, a nawet lepiej, daje histogramy i inne informacje o scenie, których polaroid nie byłby w stanie zrobić. Ustawienia powinny być takie same lub bardzo bliskie, pamiętając, że ustawienie ISO w aparacie cyfrowym jest analogiczne do ISO na filmie, ale nie dokładnie takie samo. Innymi słowy, może to być ułamek przystanku.

Gotcha? Podejrzewam, że coraz częściej przechodzisz na technologię cyfrową. Możesz robić rzeczy na poziomie ISO, których film po prostu nie może już dotknąć.

Tak, możesz używać aparatu cyfrowego do robienia zdjęć testowych w podobny sposób, w jaki profesjonaliści używali pleców Polaroid przez wiele lat. Pamiętaj tylko, że zarówno film, jak i technologia cyfrowa mają pewną swobodę w odniesieniu do ISO. Wiele aparatów cyfrowych może być o 1/2 stopnia lub mniej czułych, niż twierdzą w przypadku określonego ISO. Jedną z rzeczy, w których testy znaku DxO jest rzeczywista czułość dla każdego pełnego zatrzymania ISO. Oto link do Nikona D610 i Canona 6D (musisz kliknąć Pomiary -> Czułość ISOzobaczyć porównanie). Różne filmy również nieznacznie różnią się od dokładnego ISO, dla którego są oceniane. Możesz natknąć się na przypadek, w którym zarówno film, jak i obraz cyfrowy różnią się o tę samą wartość w tym samym kierunku, a więc oba są prawie tak samo wrażliwe, lub możesz znaleźć kombinację, w której film jest bardziej wrażliwy, a aparat cyfrowy jest mniej wrażliwy i wiatr z różnicami, które się do siebie dodają. A powyżej około 1 sekundy czasów ekspozycji należy wziąć pod uwagę efekt Schwarzschilda dla filmu. Może to bardzo znacząco wpłynąć na czas ekspozycji i różni się w zależności od konkretnego filmu.

Rzeczywiście możesz użyć lustrzanki cyfrowej, aby poprawić swoje umiejętności fotografowania w filmach. Przynajmniej możesz użyć DSLR do pomiaru i określić, jakie ustawienia ekspozycji i ISO muszą być, zakładając, że używasz identycznej soczewki.

Należy zauważyć, że jeśli używasz lustrzanki filmowej, prawdopodobnie jest to format 35 mm. Obecnie większość lustrzanek cyfrowych to APS-C lub kadrowana ramka. Zamiast 36 x 24 mm czujnik przyciętego czujnika ma wymiary około 23 x 15 mm. Lustrzanki kadrowane są tańsze i często poniżej poziomu 1000 USD, ale prawdopodobnie nie pomogą Ci tak, jak potrzebujesz.

Aby mieć najłatwiejszy czas na osiągnięcie celu, jakim jest użycie lustrzanki cyfrowej, która pomoże ci odpowiednio eksponować lustrzankę 35 mm, powinieneś uzyskać pełnoklatkową lustrzankę cyfrową. Wynika to z zestawu kluczowych podstawowych różnic między aparatami FF i kamerami z matrycą przyciętą (APS-C). Ostateczne wyniki, jeśli chodzi o ekspozycję, hałas, zakres dynamiczny (w przeważającej części ... niektóre kluczowe różnice między filmem a cyfrą, na ogół nie powinny mieć znaczenia) oraz kompozycja, wymagają innych ustawień dla FF / 35 mm niż na APS-C. Aby to zademonstrować, następujące dwie kamery i ekspozycje dadzą identyczne wyniki:

• FF, 135 mm, f / 8, 1 / 100s, ISO 400
• APS-C, 85 mm, f / 5, 1 / 100s, ISO 250

Poniższe NIE przyniosą identycznych rezultatów, pomimo identycznej ekspozycji:

• FF, 135 mm, f / 8, 1 / 100s, ISO 400
• APS-C, 135 mm f / 8, 1 / 100s, ISO 400

Nie będzie to również:

• FF, 135 mm, f / 8, 1 / 100s, ISO 400
• FF, 85 mm, f / 8, 1 / 100s, ISO 400

Kluczową różnicą jest kadrowanie, rozmycie ruchu i głębia ostrości. Aby uzyskać identyczny obraz na APS-C jak na FF, musisz zmniejszyć ogniskową, aby przeciwdziałać współczynnikowi przycięcia, i użyć szerszej przysłony, aby uzyskać tę samą głębię ostrości. Wymaga to zmniejszenia czułości ISO, ponieważ nie można zmienić ustawienia przysłony, ponieważ może to spowodować rozmycie różnych obiektów.

Zakłada się również, że masz opcję zastosowania odpowiedniej ogniskowej na FF lub APS-C, aby osiągnąć pożądane rezultaty. Jeśli używasz lustrzanki cyfrowej APS-C do nauki prawidłowej ekspozycji, z obiektywem 135 mm, potrzebujesz lustrzanki 200 mm na lustrzance FF, aby uzyskać takie samo kadrowanie. To albo wymaga posiadania bardzo szerokiej gamy obiektywów, aby wesprzeć twoje cele, zapewniając, że masz niezbędne ogniskowe zarówno na APS-C, jak i FF, i chętnie zamieniasz obiektywy w razie potrzeby ... lub wymaga lustrzanki cyfrowej FF i po prostu zamieniasz ten sam obiektyw między nim a lustrzanką filmową.

Z pewnością można przekonwertować ustawienia ekspozycji między FF i APS-C, jednak ponieważ Twoim celem jest użycie lustrzanki cyfrowej, która pomoże ci nauczyć się korzystać z lustrzanki filmowej 35 mm, najlepszym narzędziem do tego zadania byłaby lustrzanka cyfrowa FF, a nie DSLR APS-C (przycięty).

Nikon obecnie oferuje D610, czyli pełnoklatkową lustrzankę w rozsądnej cenie, która prawdopodobnie pasowałaby do twoich potrzeb. Jeśli cena nie jest przedmiotem, możesz spojrzeć na D800, który jest podobny do D610 z czujnikiem o wyższej rozdzielczości i bardziej profesjonalnymi funkcjami. Obie kamery oferują WYJĄTKOWY zakres dynamiki przy niskim ISO i większą moc rozdzielczą niż jakikolwiek inny aparat w tej klasie. Będąc Nikonem, powinny również współpracować ze wszystkimi twoimi obiektywami (chociaż z pewnością istnieją pewne zastrzeżenia, mocowanie F ma długą i zróżnicowaną historię).

Myślę, że DSLR działa równie dobrze jak niezależny światłomierz. Właśnie sprawdzam mój Df (tryb centralnie ważony) w stosunku do Minolta x-570. Wyniki są takie same. Df mówi 1/25, a X-570 mówi między 1 / 15-1 / 30s pod tym samym ISO, tym samym f-stopem w tej samej scenie. wierzę, że możesz również użyć aparatu apsc. Rozmiar czujnika nie powinien przeszkadzać, jak sugeruje doświadczenie.

Jedyną rzeczą, którą uważałem za niemożliwą do zaakceptowania, są aplikacje na smartfony. Są 2-3 stopnie niedoświetlone. Muszę się dowiedzieć, czy coś przeoczyłem.

Powyższa tabela w najbardziej „lubianym” poście (co jest miłe) mówi tylko, że musisz znać swój sprzęt (a także film). Miernik nie będzie wiedział, jakiego filmu używasz. Czesne należy chyba zapłacić. Zawsze jest krzywa uczenia się.

Uwaga: Ta odpowiedź została pierwotnie napisana, aby odpowiedzieć na inne podobne pytanie. Wszystkie informacje zawarte w odpowiedzi odnoszą się również bezpośrednio do tej.

Nawet w teorii istnieją różnice w sposobie rejestrowania światła przez cyfrowe czujniki i filmy, dzięki czemu wartości ISO są jedynie przybliżone. Ale różnice te są zwykle dość subtelne i teoretycznie ekspozycja powinna być mniej więcej równa, jeśli używasz tego samego ISO, przysłony i czasu migawki. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz: Dlaczego te zdjęcia filmowe są jaśniejsze niż zdjęcia cyfrowe wykonane jednocześnie przy tych samych ustawieniach?

W praktyce istnieją jeszcze większe różnice, które mogą wpływać na każdy z tych podstawowych składników ekspozycji.

ISO: Ponieważ cyfrowe czujniki reagują liniowo na różne poziomy jasności światła, a film ma bardziej logarytmiczną odpowiedź, porównanie wartości ISO dla konkretnego czujnika cyfrowego i wartości ISO dla konkretnego filmu jest jedynie przybliżone. Ta wartość jest zwykle najbliższa w środkowych odcieniach, ale będzie się bardziej różnić w światłach i cieniach.

Połącz to z kamerami, które faktycznie używają różnych wartości ISO wewnętrznie niż są one oznaczone w ustawieniach. Zwykle robią to specjalnie w celu zachowania szczegółów podświetlenia w zebranych surowych danych obrazu.

Dlatego aparaty cyfrowe mają zaokrągloną rzeczywistą czułość ISO dla określonego ustawienia. Z drugiej strony producenci filmów mają tendencję do zaokrąglania czułości swoich filmów do następnej najbliższej „standardowej” wartości.

W przypadku ekspozycji dla filmu dłuższych niż około 1 sekunda należy wziąć pod uwagę efekt Schwarzschilda , czasami określany jako brak wzajemności. Czułość filmów przy dłuższych czasach ekspozycji nie jest liniowa. Należy to zwykle wziąć pod uwagę przy ekspozycji filmu na dłużej niż jedną sekundę. Może to bardzo znacząco wpłynąć na czas ekspozycji i różni się w zależności od konkretnego filmu. Producent twojego filmu powinien być w stanie dostarczyć informacje dotyczące tego, ile kompensacji jest potrzebne w przypadku dłuższych czasów naświetlania.

Przysłona (Av): Różne obiektywy oznaczone tą samą wartością przysłony mogą nie być jednakowo jasne. Wynika to częściowo z różnic w utracie transmisji przez różne elementy każdej soczewki. Ale na maksymalnym otworze jest to również spowodowane zaokrągleniem wartości każdego obiektywu do najbliższej lub (zwykle) następnej szerszej standardowej liczby f.

Różnice wynikające z utraty transmisji są przenoszone w całym zakresie ustawień przysłony. Różnice między podaną a rzeczywistą aperturą przy szerokim otwarciu mają również odzwierciedlenie w kolejnych ustawieniach apertury, aby zachować różnice w ogranicznikach między ustawieniem maksymalnej apertury i innymi ustawieniami. Czasami im dalej przesuwa się od maksymalnego otworu, tym bardziej „uczciwa” jest faktyczna liczba f względem rzeczywistej średnicy źrenicy wejściowej w stosunku do ogniskowej obiektywu. Nawiasem mówiąc, ogniskowe są również przybliżone i zaokrąglone do najbliższej „standardowej” liczby w najbardziej sprzyjającym kierunku!

Oto rzeczywiste pomiary transmisji dla trzech różnych obiektywów Canon „L” o maksymalnej aperturze „f / 4”. Nawet podczas używania każdego z odpowiednich obiektywów w tym samym aparacie wartości ekspozycji musiałyby zostać nieznacznie dostosowane, aby uzyskać tę samą jasność ekspozycji.

Obiektyw EF 24–70 mm f / 4 jest zasadniczo „uczciwym” obiektywem f / 4 w całym zakresie ogniskowych. EF 17–40 mm f / 4 jest o jedną trzecią stopą wolniejszy na około f / 4.4, a EF 24-105 mm f / 4 jest o dwie trzecie stopni wolniejszy na około f / 5.1.

Czas otwarcia migawki (Tv): Podobnie jak pozostałe dwa podstawowe elementy ekspozycji, czasy otwarcia migawki są jedynie przybliżone. Nawet liczby, które im przypisujemy, są zaokrąglane do łatwych w użyciu wartości .

W przypadku ISO, Av i Tv ta ostatnia jest zwykle najbardziej spójna na platformach cyfrowych i filmowych, jeśli aparat ma elektrycznie sterowaną fizyczną migawkę lub czysto elektroniczną migawkę. Jeśli kamera filmowa ma mechanicznie sterowaną migawkę płaszczyzny ogniskowej lub migawkę tęczówki, wszystkie zakłady są wyłączone.