Co jest złego w orientacji pionowej?

Kiedy po raz pierwszy pokazałem swoje zdjęcia stosunkowo szerokiej publiczności w Internecie, kilku fotografów skomentowało liczbę ujęć portretowych. Istotą było to, że powinienem robić więcej zdjęć krajobrazowych, ponieważ łatwiej jest komponować w pionie, ale krajobraz „zawiera więcej informacji”. To była dla mnie niespodzianka, ale kiedy spojrzałem na stronę główną 1x.com, tylko 3 z 16 zdjęć miało orientację portretową.

Czy jest to ogólna zasada, że ​​zawsze powinienem preferować krajobraz (przy czym inne rzeczy są mniej więcej równe)? A czemu to? Czy to dlatego, że monitory są zorientowane na krajobraz, czy istnieją bardziej subtelne powody?

Nie ma nic złego w orientacji pionowej. Istnieją nośniki wyświetlania, w których jest to bardziej odpowiednie, i inne nośniki wyświetlania, w których jest mniej przydatne. Odnosi się to zarówno do orientacji pionowej, jak i poziomej, aw szczególności do szczególnych proporcji obrazu. Idealnie byłoby, gdyby zdjęcie składało się w oparciu o zamierzony nośnik wyświetlania oraz prezentację tematu. Ale rzeczy nie zawsze są idealne.

Podczas wyświetlania zdjęcia poziomego 3: 2 na monitorze HD (1920x1080) 84% powierzchni monitora jest używane do wyświetlania zdjęcia na pełnym ekranie. Gdy zdjęcie portretowe 2: 3 jest wyświetlane na tym samym ekranie, wykorzystuje się tylko 37,5% nieruchomości na ekranie, więc ilość szczegółów na zdjęciu jest zmniejszona. Rozmiar oglądania wpływa również na takie rzeczy, jak postrzegana głębia ostrości, ogólna ostrość obrazu i szum. Myślę, że skąd przychodzą krytycy, to w przypadku internetowych witryn do udostępniania zdjęć najlepiej byłoby przesłać zdjęcia, które pasują do wyświetlanego medium, o ile pozwala na to temat.

O ile trudniej jest skomponować, myślę, że zawsze będą one oparte na subiektywnych opiniach. Uważam, że trudno jest skomponować temat, który normalnie nadawałby się do orientacji pionowej podczas korzystania z orientacji poziomej. Ale może być jeszcze trudniej skomponować obiekt lepiej dostosowany do orientacji poziomej podczas fotografowania w orientacji pionowej.

Ostatecznie pytanie sprowadza się do tego, kogo chcesz najbardziej zadowolić. Czy chcesz tworzyć zdjęcia, z których jesteś najbardziej zadowolony? A może wolisz produkować zdjęcia, które zadowolą określoną grupę odbiorców (stronę do udostępniania zdjęć, klientów, kontakty z Twojego instagrama itp.), Która może preferować coś innego niż to, co lubisz najbardziej? Wcześniej wspominaliśmy, że rzeczy nie zawsze są idealne, i może to dotyczyć również obecnej publiczności w porównaniu z idealną publicznością dla Twojej konkretnej wizji artystycznej: Ty!

Nie, jesteś artystą i sam decydujesz, co najlepiej pasuje do twoich ujęć.

Podczas gdy portret jest dobry do uchwycenia pojedynczej osoby lub małej grupy ludzi, ponieważ dobrze odnosi się do kształtu ludzkiej postaci, nie jest to sposób, w jaki postrzegamy świat. Nasza wizja nie jest kwadratowa, to podłużny owal i widzimy szerszy niż wysoki. To sprawia, że ​​bardziej naturalnie odnosimy się do szerszego obrazu niż do wysokiego. Właśnie dlatego filmy są zawsze krajobrazowe i dlatego zdjęcia są rejestrowane przy użyciu krajobrazu, chyba że istnieje konkretny powód, aby zrobić portret.

Niekoniecznie występuje problem ze zrobieniem wszystkich zdjęć portretowych, ale istnieją zarówno mocne strony zdjęć portretowych, jak i krajobrazowych i dobrze jest mieć przemyślaną decyzję za każdym razem. Pejzaż jest zwykle domyślny dla ludzi, ponieważ odzwierciedla to, jak widzimy świat, ale portret naprawdę koncentruje się na szczegółach ludzkiego przedmiotu.

Jeśli chodzi o stwierdzenie, że łatwiej jest komponować portretowo niż krajobrazowo, zdecydowanie się nie zgadzam. Portret daje bardzo ograniczone opcje kompozycji, ponieważ nie ma dużo poziomej przestrzeni do pracy. Siła portretów polega na tym, że ludzka postać wypełnia kadr, ale to nie pozostawia wiele miejsca na różnorodność w kadrowaniu ujęcia. To sprawia, że ​​o wiele ważniejsze jest, aby obiekt i kąt ujęcia opowiadały historię, niż kompozycję w kadrze. Z drugiej strony krajobraz otwiera cały świat możliwości dzięki szerokiej przestrzeni, z którą musisz pracować w poziomie.

Myślę, że kiedy zaczynasz, może być trudniej wymyślić, co zrobić z przestrzenią, ale z doświadczeniem znacznie łatwiej jest sprawić, aby obraz mówił, co chcesz, podczas fotografowania krajobrazu, i dlatego argumentowałbym kompozycja jest również łatwiejszym krajobrazem.

Ważną rzeczą do zrozumienia jest siła zarówno portretu, jak i krajobrazu, jak odnoszą się one do fotografowanego obiektu i twojego stylu oraz jak odnoszą się do pożądanego końcowego obrazu. Następnie dokonaj artystycznego wyboru na podstawie tych kryteriów, które odpowiadają Twoim potrzebom. Jeśli jest to portret częściej niż nie, to dobrze, jeśli częściej jest to krajobraz, to też dobrze. Jeśli jest gdzieś pośrodku, a nawet strzela do nich względnie pod kątem, nie martw się, po prostu to zrozum i pomyśl o tym.

Będziesz musiał odróżnić siebie jako artystę od ciebie jako osoby obsługującej potrzeby Twoich klientów.

Masz pełną swobodę korzystania z dowolnej formy sztuki, w jakikolwiek sposób, do wyrażania swoich myśli, emocji, impulsów i komunikowania się z czymkolwiek chcesz. Każdy, kto nazywa to „źle”, zasługuje na cios w nos, ponieważ nie ma nic bardziej kruchego niż artysta, nie mający żadnego obiektywnego sposobu na zmierzenie swojego występu, a kilku na setkę raduje się krytykując biedaka. Najgorzej są ci, którzy udają, że są mili i pomocni: „Wiesz, wszyscy mówią, że tak naprawdę nie rozumiesz sztuki, twoja wiedza nie jest wystarczająca. Po prostu staram się być twoim przyjacielem i ratować cię od zawstydzenia i marnowania pieniędzy i czas". Widzisz i słyszysz tego faceta, od razu wykonujesz kopniak w głowę, a ja nie żartuję. To oni udają, że są mili, wysysają kreatywność z artystów. Krytycy ”

Teraz, jeśli twoi odbiorcy preferują krajobraz, to jest ich preferencja. Każdy ma prawo decydować, co jest dla nich sztuką, co dla nich jest piękne. Ma na to wpływ kultura, pochodzenie, język itp. Nie ma z tym problemu. Jeśli chcą krajobrazu i płacą rachunek, podaj to, co lubią: format krajobrazu!

Ale nigdy, NIGDY nigdy nie wierz, że twoja sztuka jest w jakikolwiek sposób niewłaściwa. Jeśli klient mówi, że robisz za dużo portretów, pamiętaj, że chce więcej krajobrazu. Nic takiego. Jeśli klient twierdzi, że NIEPRAWIDŁOWO wykonujesz zbyt wiele portretów, zanotuj w pamięci, że ten facet jest palantem (a najlepiej: facet nie osiągnął jeszcze poziomu ewolucji człowieka, aby cieszyć się twoją sztuką), ale powiedz mu że będziecie szukać sposobów na tworzenie sztuki, która będzie dla niego przyjemna. Ale to służy Twojemu klientowi i nie ma nic wspólnego z tym , jak postrzegasz sztukę.

Ale twoja sztuka jest twoją sztuką, a jeśli lubisz portrety, rób portrety. Jeśli chcesz, rób tylko portrety. Jeśli chcesz, twórz tylko zdjęcia w kształcie koła.

Lekcja, której nauczyłem się w życiu, polega na tym, że jeśli ludzie krytykują twoją sztukę, to po prostu nie promujesz swojej sztuki na tyle, by znaleźć właściwą publiczność, która zachwyci się twoją sztuką.

Powodzenia!

Istnieją uzasadnione powody, aby wybrać jedną orientację zamiast drugiej; może najlepiej pasować do tematu, dopasować twoją wizję do tego, jak obraz powinien być skonstruowany lub z powodu tego, jak obraz zostanie zaprezentowany, gdy wszystko zostanie zrobione. Na przykład ekran wideo / komputer preferuje zdjęcia poziome, a książki najlepiej radzą sobie z obrazami pionowymi. Ale odpowiedź na to, jak komponujesz zdjęcie i tworzysz gotowe dzieło, musi należeć do ciebie.

Ale prosty nawyk lub efekt narzędzi, których używamy do robienia zdjęć, mogą również odgrywać istotną rolę w sposobie patrzenia i kadrowania zdjęć. Prawie wszystkie aparaty domyślnie fotografują w orientacji poziomej, ale nie wszystkie. Uważam, że kiedy używam aparatu z wizjerem z orientacją pionową, znacznie częściej wybieram ten punkt widzenia dla moich zdjęć.

Poświęć trochę czasu, aby wyobrazić sobie, jak chcesz wyglądać końcowe ujęcie, a następnie wybierz orientację, która najlepiej przyczyni się do osiągnięcia tego ujęcia.

Jako fotograf sam decydujesz, jakiej orientacji lub proporcji używasz, dostosowuj się do tego, co według Ciebie wymaga konkretna sytuacja, i naucz się ufać swojej ocenie.

To powiedziawszy, czas poświęcony na zrozumienie podstaw tworzenia obrazu (zasada trzeciej części itp.) Jest zawsze czasem dobrze spędzonym