Matrix to wielosegmentowy system firmy Nikon. Inne firmy nazywają swoje wersje Oceniające lub coś podobnego. Jest to tryb używany, gdy nie chcesz myśleć o pomiarze. Jest bardzo wyrafinowany i sprawdza się w większości sytuacji.
Punktowy jest używany, gdy WIESZ, która część sceny będzie twoim półcieniem, czyli ta część sceny, którą chcesz pokazać jako 18% luminancji. W takim przypadku należy skierować punktowy miernik na tę część i zablokować ekspozycję za pomocą przycisku AE-L lub naciśnięcia przycisku migawki do połowy (większość aparatów jest wstępnie skonfigurowana w ten sposób, ale można to zmienić). Następnie zmienisz ramkę (bez zwalniania migawki lub przycisku AE-L) i robisz zdjęcie.
Centralnie ważony jest w zasadzie przodkiem pomiaru matrycowego. Stara się rozjaśnić środkową część o co najmniej 18%, ale wyniki różnią się w zależności od jasności otaczających obszarów.
Odpowiedzieć na Twoje pytanie:
Pomiar punktowy, gdy wiesz, która część sceny powinna być twoim półtonem.
Czy naciśnięcie przycisku migawki również nie ustawia ostrości? Co jeśli chcę wskazać miernik w miejscu, które nie jest głównym punktem skupienia obrazu
Aditya
1
Możesz „eksponować i ponownie skomponować”, naciskając przycisk blokady ekspozycji na tym, co chcesz eksponować, a następnie ponownie skomponuj scenę i zrób zdjęcie. Lub, w zależności od konfiguracji blokady ekspozycji, możesz to zrobić, naciskając spust migawki do połowy.
Shizam
@Shizam - tak powiedziałem w drugim akapicie :) AE-L = Automatyczna blokada ekspozycji. W niektórych aparatach jest to AE-L / AF-L, który również blokuje ostrość, ale ustawienie niestandardowe często pozwala zmienić przycisk tylko na AE-l.
Itai
1
@Aditya, możesz także przełączyć aparat w tryb ręczny, a następnie dowolną ustawioną ekspozycję (za pomocą dowolnego trybu pomiaru, który ci się podoba), a następnie zablokować.
Reid
3
Nie musisz używać pomiaru punktowego, aby skalibrować półcienie. Jeśli ktoś ma twarz w środku czarnego obszaru, możesz użyć pomiaru punktowego wraz z kompensacją ekspozycji, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję dla twarzy i zignorować resztę.
che
13
Tryb matrycowy polega na tym, że kamera próbuje dopasować scenę do bazy danych i podjąć inteligentną decyzję. Jest to szczególnie przydatne w typowych trudnych sytuacjach, takich jak portrety z jasnym niebem w tle. Większość współczesnych aparatów to robi. Problem polega na tym, że jest to czarna skrzynka: nie możesz wiedzieć, na czym opiera się decyzja aparatu i co wymyśli. Ponieważ nawet najbardziej wyrafinowane systemy czasami się mylą, może to być frustrujące. Jest to również trudne, jeśli chcesz zrobić coś innego niż oczekiwano: jeśli chcesz, aby ten portret z podświetleniem był sylwetką, prawdopodobnie będziesz chciał wprowadzić kompensację EV, aby zmniejszyć ekspozycję. Ale bez dużej znajomości własnego trybu matrycy aparatu (który różni się w zależności od modelu w ramach tej samej marki) możesz „
Pomiar punktowy jest najbardziej przydatny, gdy masz czas, aby wykonać pomiary różnych kluczowych obszarów kompozycji, a następnie rozważyć ogólny efekt. Mierzy światło w bardzo małej części obszaru - 2% -3% kadru. Weź odczyty z obszarów, na których ci zależy, a następnie zdecyduj o ogólnym narażeniu, które to uwzględni. (Najprostsza sytuacja to oczywiście sytuacja, gdy zależy ci tylko na jednym obszarze i możesz pozwolić całej reszcie na ekspozycję lub niedostateczną ekspozycję).
Pomiar częściowy jest podobny do pomiaru punktowego, ale obejmuje większy obszar - zwykle około 10%. Niektóre aparaty podstawowe nie mają prawdziwego pomiaru punktowego i oferują to.
Centralnie ważony bierze pod uwagę większość kadru, z mniejszym uwzględnieniem krawędzi. Może to wynikać z faktu, że zbyt jasne niebo u góry kadru jest częstą sytuacją, ale myślę, że prawdopodobnie jest to po prostu dlatego, że jest tańsze niż pełna średnia z pełnej klatki. Wadą tego trybu jest to, że jest głupi - jeśli pojawi się coś nawet nieco skomplikowanego, musisz wyregulować kompensację EV. Ale zaletą jest to, że jest całkowicie przewidywalna, dzięki czemu można łatwo nauczyć się mówić, które sytuacje wymagają kompensacji.
W połączeniu z ogólną wiedzą na temat „typowych” ustawień ekspozycji dla danego oświetlonego środowiska oznacza to, że możesz także przyspieszyć ekspozycję. Na przykład nocne portrety z lampą błyskową zwykle wymagają czasu otwarcia migawki <1/80, wyższego ISO, powiedzmy 800-1000 i średniego otworu od f5 do f8 (dla większej głębi ostrości).
Nick Bedford,
@mattdm W pomiarach sportowych, jak właściwie mogę określić obszar, który chcę mierzyć?
K ''
@AkramMellice - zwykle jest to środek 2-3% obrazu. W niektórych aparatach możesz to przenosić.
mattdm
2
Nie wiem, czy D60 ma tę opcję, ale dzięki Nikonowi D300s możesz przejść do ustawień niestandardowych menu i ustawić przycisk AF ON, aby ustawić ostrość, a przycisk migawki do pomiaru. Są teraz osobne.
Ma to związek z zakresem jasności fotografowanej sceny.
Tam, gdzie zakres jasności jest „normalny”, to dobrze mieści się w zakresie, który może uchwycić czujnik aparatu, wtedy Matrix ogólnie wykona dobrą robotę, generując ekspozycję z dobrze wyśrodkowanym histogramem.
Gdy zakres jasności sceny jest bardzo mały lub bardzo wysoki, istnieje duże prawdopodobieństwo, że aparat nieprawidłowo ustawi histogram ekspozycji. W takim przypadku za pomocą pomiaru punktowego mówisz do kamery, która część sceny powinna być wyśrodkowana na histogramie. W niektórych przypadkach nie jest oczywiste, gdzie należy rozpoznać miernik, a następnie centralnie ważony pomiar jest dobrym trybem gotowości, ponieważ będzie to miało tendencję do uśredniania regionu.
To samo rozumowanie stosuje się, gdy obszar zainteresowania znajduje się blisko któregokolwiek końca zakresu jasności, w miarę możliwości używaj pomiaru punktowego, w przeciwnym razie używaj pomiaru centralnego.
Chociaż jest to przydatny link, przydatne może być podsumowanie tego, aby Twój post był prawdziwą odpowiedzią , na którą możesz następnie zyskać reputację
Odpowiedzi:
Matrix to wielosegmentowy system firmy Nikon. Inne firmy nazywają swoje wersje Oceniające lub coś podobnego. Jest to tryb używany, gdy nie chcesz myśleć o pomiarze. Jest bardzo wyrafinowany i sprawdza się w większości sytuacji.
Punktowy jest używany, gdy WIESZ, która część sceny będzie twoim półcieniem, czyli ta część sceny, którą chcesz pokazać jako 18% luminancji. W takim przypadku należy skierować punktowy miernik na tę część i zablokować ekspozycję za pomocą przycisku AE-L lub naciśnięcia przycisku migawki do połowy (większość aparatów jest wstępnie skonfigurowana w ten sposób, ale można to zmienić). Następnie zmienisz ramkę (bez zwalniania migawki lub przycisku AE-L) i robisz zdjęcie.
Centralnie ważony jest w zasadzie przodkiem pomiaru matrycowego. Stara się rozjaśnić środkową część o co najmniej 18%, ale wyniki różnią się w zależności od jasności otaczających obszarów.
Odpowiedzieć na Twoje pytanie:
źródło
Tryb matrycowy polega na tym, że kamera próbuje dopasować scenę do bazy danych i podjąć inteligentną decyzję. Jest to szczególnie przydatne w typowych trudnych sytuacjach, takich jak portrety z jasnym niebem w tle. Większość współczesnych aparatów to robi. Problem polega na tym, że jest to czarna skrzynka: nie możesz wiedzieć, na czym opiera się decyzja aparatu i co wymyśli. Ponieważ nawet najbardziej wyrafinowane systemy czasami się mylą, może to być frustrujące. Jest to również trudne, jeśli chcesz zrobić coś innego niż oczekiwano: jeśli chcesz, aby ten portret z podświetleniem był sylwetką, prawdopodobnie będziesz chciał wprowadzić kompensację EV, aby zmniejszyć ekspozycję. Ale bez dużej znajomości własnego trybu matrycy aparatu (który różni się w zależności od modelu w ramach tej samej marki) możesz „
Pomiar punktowy jest najbardziej przydatny, gdy masz czas, aby wykonać pomiary różnych kluczowych obszarów kompozycji, a następnie rozważyć ogólny efekt. Mierzy światło w bardzo małej części obszaru - 2% -3% kadru. Weź odczyty z obszarów, na których ci zależy, a następnie zdecyduj o ogólnym narażeniu, które to uwzględni. (Najprostsza sytuacja to oczywiście sytuacja, gdy zależy ci tylko na jednym obszarze i możesz pozwolić całej reszcie na ekspozycję lub niedostateczną ekspozycję).
Pomiar częściowy jest podobny do pomiaru punktowego, ale obejmuje większy obszar - zwykle około 10%. Niektóre aparaty podstawowe nie mają prawdziwego pomiaru punktowego i oferują to.
Centralnie ważony bierze pod uwagę większość kadru, z mniejszym uwzględnieniem krawędzi. Może to wynikać z faktu, że zbyt jasne niebo u góry kadru jest częstą sytuacją, ale myślę, że prawdopodobnie jest to po prostu dlatego, że jest tańsze niż pełna średnia z pełnej klatki. Wadą tego trybu jest to, że jest głupi - jeśli pojawi się coś nawet nieco skomplikowanego, musisz wyregulować kompensację EV. Ale zaletą jest to, że jest całkowicie przewidywalna, dzięki czemu można łatwo nauczyć się mówić, które sytuacje wymagają kompensacji.
źródło
Nie wiem, czy D60 ma tę opcję, ale dzięki Nikonowi D300s możesz przejść do ustawień niestandardowych menu i ustawić przycisk AF ON, aby ustawić ostrość, a przycisk migawki do pomiaru. Są teraz osobne.
źródło
Ma to związek z zakresem jasności fotografowanej sceny.
Tam, gdzie zakres jasności jest „normalny”, to dobrze mieści się w zakresie, który może uchwycić czujnik aparatu, wtedy Matrix ogólnie wykona dobrą robotę, generując ekspozycję z dobrze wyśrodkowanym histogramem.
Gdy zakres jasności sceny jest bardzo mały lub bardzo wysoki, istnieje duże prawdopodobieństwo, że aparat nieprawidłowo ustawi histogram ekspozycji. W takim przypadku za pomocą pomiaru punktowego mówisz do kamery, która część sceny powinna być wyśrodkowana na histogramie. W niektórych przypadkach nie jest oczywiste, gdzie należy rozpoznać miernik, a następnie centralnie ważony pomiar jest dobrym trybem gotowości, ponieważ będzie to miało tendencję do uśredniania regionu.
To samo rozumowanie stosuje się, gdy obszar zainteresowania znajduje się blisko któregokolwiek końca zakresu jasności, w miarę możliwości używaj pomiaru punktowego, w przeciwnym razie używaj pomiaru centralnego.
źródło
http://www.usa.canon.com/dlc/controller?act=GetArticleAct&articleID=2666 również omawia ten temat.
źródło