Czy używanie obiektywu przy maksymalnym otworze („szeroko otwarte”) spowoduje słabą jakość zdjęć?

Chcę dodać drugi obiektyw do mojego zestawu, który dostałem z moim Nikonem d7000.

Przeczytałem kilka recenzji na temat zarówno obiektywów 35, jak i 50 mm firmy Nikon, w szczególności stwierdzenie, że użycie obu soczewek na maksymalnym otworze powoduje, że obrazy są mniej niż gwiezdne.

Chciałem wiedzieć od rzeczywistych użytkowników, którzy wiedzą, co robią, jeśli tak było w rzeczywistości. Wynika to z faktu, że niektóre recenzje pochodziły od Amazon i najczęściej złe recenzje nie są spowodowane złym produktem, ale złymi użytkownikami ... nie tylko obiektywami.

Chcę świetnego obiektywu do stosowania w słabym świetle, takiego, że nie muszę używać lampy błyskowej do portretów w pomieszczeniach i mogę uzyskać wystarczająco długie czasy otwarcia migawki, aby zatrzymać ruchy ludzi (taniec) bez rozmycia na zdjęciach.

Dlatego zacząłem patrzeć na 35 i 50 mm z f1.8, ale po usłyszeniu jego „bezużyteczności” na 1.8 i powinienem zostać zatrzymany na 2.2, aby uzyskać wyraźne obrazy, pomyślałem, ponieważ to poważnie ograniczyłoby jego funkcję dla moich intencji, zacząłem szukać na f1.4 i widziałem podobne recenzje.

Jeśli rzeczywiście tak jest, wolałbym raczej 1.4 i zatrzymać go na 1.8, aby uzyskać dobry strzał. Myśli i doświadczenia z tym pomogłyby mi dokonać wyboru.

Dziękuje wszystkim.

Prawie każdy obiektyw będzie mniej niż optymalny na maksymalnym otworze. To powiedziawszy, istnieje powód, dla którego szybsze szkło kosztuje więcej - dużo pracy wymaga, aby ten dodatkowy kawałek szkła na krawędziach w jak największym stopniu przyczynił się do jasności obrazu, jednocześnie zmniejszając aberracje, które przyczyniają się do ogólnej miękkości obrazu. Oznacza to na przykład zastosowanie elementów asferycznych i (często, ale najwyraźniej nie w przypadku Nikkora 50 mm / 1,4, który tak naprawdę nie przesuwa ograniczenia prędkości) korekcja apochromatyczna (technika redukcji frędzli kolorów do absurdalnie niskich poziomów , częściej spotykane w teleobiektywach). Obiektywy f / 1.4 są zwykle lepsze dla f / 1.4 niż, powiedzmy, f / 1.8 (szkło towarowe) byłyby dla f / 1.8 i prawie zawsze są lepsze dla f / 1.8 niż f / 1.

Prawie zawsze przekonasz się, że do czasu zatrzymania obiektywu mniej więcej dwa stopnie, wchodzisz w zakres maksymalnej ostrości i definicji, a obiektyw pozostanie w tej strefie, dopóki dyfrakcja nie stanie się problemem (zaczynając od f / 11 i f / 16). Nie oznacza to, że musisz przymknąć do f / 2.8, aby obiektyw f / 1.4 działał dobrze, tyle, że nie osiągnie maksymalnej ostrości i kontrastu, dopóki nie dojdziesz do tego obszaru. Nie zauważysz żadnych problemów, dopóki nie porównasz szeroko otwartego wyniku z czymś zatrzymanym, chyba że spróbujesz nakręcić coś z bardzo wysokim kontrastem i szczegółami.

Wydajność obiektywu przy maksymalnym otworze sprowadza się do dwóch rzeczy: materiału soczewki i elementu soczewki oraz budowy grupy. „Soczewka”, jak powszechnie nazywamy w świecie lustrzanek cyfrowych, jest w rzeczywistości zbiorem pojedynczych szklanych elementów soczewkowych, często pogrupowanych w powiązane zestawy. Istnieje wiele różnych rodzajów poszczególnych elementów soczewek, które mają na celu odpowiednią kontrolę aberracji optycznych i załamanie światła, aby obraz mógł być wyraźnie skupiony na płaszczyźnie obrazu. Te elementy soczewek obejmują standardowe soczewki wypukłe, wklęsłe i częściowo wypukłe / wklęsłe, które zwykle załamują światło, apochromatyczne, achromatyczne dublety i soczewki dyfrakcyjne zaprojektowane do korekcji aberracji chromatycznych, soczewki asferyczne zaprojektowane do korekcji aberracji sferycznych, szkło o wysokiej gęstości lub szkło alternatywne załamać światło z mniejszą aberracją,

Tańszy obiektyw będzie korzystał z tańszych elementów soczewki i będzie miał mniej grup korekcyjnych zaprojektowanych w celu wyeliminowania aberracji optycznych, takich jak aberracja chromatyczna, aberracja sferyczna, zniekształcenie i kilka innych. W przypadku obiektywów f / 1.4 o niższej jakości, używanych szeroko otwartych, najprawdopodobniej napotkasz aberrację chromatyczną, która zwykle przedstawia się jako kolorowe obramowanie. Możesz również napotkać problemy z przesunięciem ostrości, gdy przymkniesz przysłonę w tańszym obiektywie, z powodu aberracji sferycznej. W niektórych przypadkach aberracja sferyczna jest pożądanym atrybutem, ponieważ tworzy wyjątkowo miękkie bokeh (koła rozmycia tła). Taka cecha jest szczególnie pożądana w soczewkach portretowych. Prostsze obiektywy z mniejszą liczbą elementów mogą zaoferować doskonałą ostrość, ponieważ im więcej elementów obiektywu, tym więcej kompromisów będziesz musiał ostatecznie osiągnąć.

Droższe soczewki będą zazwyczaj używać szkła o wyższej jakości i będą zawierać elementy z elementami o ultra wysokiej gęstości / ultra niskiej dyspersji, apochromatyczne i / lub apsferyczne elementy soczewek i ewentualnie elementy soczewek wykonane z krzemienia lub mąki. Często w soczewkach wyższej jakości będzie więcej grup korekcyjnych, aby zmaksymalizować kontrolę nad tym, jak światło załamuje się, rozprasza i skupia. Elementy soczewki w wysokiej jakości soczewce będą również wyposażone w wysokiej jakości wielowarstwowe niwelowanie, aby wyeliminować rozbłyski soczewek i zjawy, co daje ostrzejszy obraz niż w przypadku soczewek, które nie są wielowarstwowe. (Tańsze obiektywy zwykle zawierają wielopowłokowe soczewki przednie i tylne, ale mogą nie obejmować soczewek wielopowłokowych dla wszystkich elementów.) Szybka pierwsza górna część linii, podczas gdy nadal będzie wykazywać pewne aberracje optyczne szeroko otwarte, zwykle będzie FAR lepsza niż tani obiektyw.

Jeśli chodzi o jakość obiektywu, ostatecznie dostajesz to, za co płacisz. Jeśli potrzebujesz najwyższej jakości, szeroko otwartego obiektywu, będziesz potrzebować najwyższej klasy obiektywu zaprojektowanego tak, aby zapewniać najwyższą wydajność szerokiego otwarcia. Tak byłoby w przypadku, gdy robisz zdjęcia portretowe lub weselne i potrzebujesz tego optymalnego bokeh na f / 1.4 (lub nawet f / 1.2), aby uzyskać doskonałe portrety twarzy. Jeśli potrzebujesz szybkiego obiektywu, ale przeważnie będziesz go używać do fotografowania w nocy lub w sytuacjach, w których uchwycenie doskonałej ostrości z idealnym rozmyciem tła nie jest kluczowym czynnikiem, to f / 1.4, który ma umiarkowane bokeh, niektóre problemy z aberracją chromatyczną przy dużym otwarciu prawdopodobnie nie będzie problem.

Obecnie większość obiektywów f / 1.8 oferuje przyzwoitą jakość szeroko otwartych i całkiem fantastyczną jakość, gdy jest zatrzymana powyżej f / 2.8 (i powyżej granicy dyfrakcji aparatu, która zwykle spada do około f / 8). różnorodność obiektywów f / 1.4 różnych marek, od całkiem tanich po naprawdę wysokiej jakości. Środkowy obiektyw f / 1.4 można uzyskać za około 500 USD, co zapewni bardzo akceptowalną jakość szeroko otwartego i lepiej nieco przymkniętego obiektywu (większość obiektywów poprawia ostrość, gdy przysłona jest zamykana o jeden lub dwa stopnie). Jeśli chcesz uzyskać najlepszą jakość tak szeroką, jak to tylko możliwe, większość znanych marek, takich jak Nikon i Canon, a także Zeiss, produkują bardzo drogie, bardzo szerokie obiektywy (tak szerokie jak f / 1.2), które oferują niezrównaną jakość spośród najszerszych przysłona do f / 2.8 i ewentualnie dalej. Musisz jednak zapłacić za tę jakość,

Interesującą konsekwencją osiągnięcia maksymalnej szeroko otwartej jakości jest jednak często niższa niż maksymalna jakość w „środkowym” zakresie apertury, od f / 2.8 do granicy dyfrakcji. Porównaj tani obiektyw o wartości 90 USD za pięćdziesiąt f / 1.8 na f / 4 z 2000 USD na f / 1.2 na f / 4, a tani obiektyw prawdopodobnie przewyższy kosztowny obiektyw w zakresie ostrości. Dodatkowe i niestandardowe elementy obiektywu (takie jak apochromatyczny, asferyczny itp.) Mogą korygować aberracje optyczne szeroko otwarte, ale zwykle kosztem pewnej ostrości. Obiektyw o wyższej jakości, pomimo nieco mniejszej ostrości, nadal zazwyczaj zapewnia doskonały kolor, kontrast i wyrazistość.

Krótka odpowiedź:

Nie wydawaj więcej na obiektyw af / 1.4, jeśli zamierzasz go sfotografować z przymknięciem .

Testy wskazują, że Nikon 50 f / 1.8 jest ostrzejszy dla f / 1.8, niż obie oferty 50 f / 1.4 są zatrzymane do f / 1.8 . To samo dotyczy Canona, więc zakładam, że ma to związek z konstrukcją obiektywu 50 mm.

• http://www.dpreview.com/lensreviews/nikon_50_1p4g_n15/page3.asp

• http://www.dpreview.com/lensreviews/widget/Fullscreen.ashx?reviews=30&fullscreen=true&av=1.667&fl=50&vis=VisualiserSharpnessMTF&stack=horizontal&&config=LensReviewConfiguration.xml%3F2

• http://www.dpreview.com/lensreviews/nikon_50_1p4_n15/page4.asp

Podsumowując, uzyskaj 50 f / 1.8, tak, stosunkowo miękkie szeroko otwarte, ale jest również bardzo szybkie i są chwile, kiedy jest to potrzebne.

Prawdą jest, że obraz na maksymalnym otworze jest nieco bardziej miękki.
Jak bardzo zależy to od danego obiektywu.
Jedynym sposobem na prawidłowe udzielenie odpowiedzi na pytanie jest dokładny pomiar.

Przykładowo poniższy wykres pokazuje różnice w rozmyciu krawędzi (w pikselach, w pobliżu środka obrazu) w stosunku do przysłony dla obiektywu makro Sigma 50 mm f2.8.

Jest to wysokiej jakości obiektyw o umiarkowanej cenie, który zapewnia rozmycie krawędzi mniejsze niż 1,5 piksela między F4.0 a F11.0, co stanowi doskonały wynik.
Przy F3.2 i 2.8 obraz jest nieco bardziej miękki, z rozmyciem krawędzi odpowiednio 1,8 i 2,0 pikseli, co nie jest w połowie złe. Ale dotyczy to środka obrazu, w pobliżu granic spada znacznie ostrzej.

Miarą ostrości, której używam, jest rozmycie krawędzi, przy użyciu techniki skośnej krawędzi i programu QuickMTF . Rozmycie krawędzi jest używane zamiast MTF lub linii / mm, ponieważ ma bezpośrednie i intuicyjne oczywiste znaczenie.

Pierwszy punkt: całkiem bezpiecznie jest powiedzieć, że nawet „naprawdę słaby” obiektyw dla typowej lustrzanki ma wyższą rozdzielczość niż (na przykład) większość obiektywów używanych przez Adamsa, Westona itp. (Choć oczywiście używali znacznie większy „czujnik”, więc łączna ilość przechwyconych informacji była wciąż dość duża). Nawet jeśli trzymamy się fotografii małoformatowej, zrobiono kilka oszałamiająco doskonałych zdjęć obiektywami, które dziś ledwo można by uznać za „słabe”.

Drugi punkt: w przypadku portretów (w szczególności) dość popularne są obiektywy „soft focus” (podobnie jak różne „filtry” i sztuczki zmniejszające ostrość). Krótko mówiąc, maksymalna ostrość niekoniecznie jest szczególnie pożądaną jakością dla tego rodzaju obrazu.

Po trzecie: Powiedziałbym, że co najmniej 95% osób, które twierdzą, że dany obiektyw (lub aparat) jest słaby, zasadniczo usprawiedliwia fakt, że zdjęcia, które robią, są do kitu. W większości przypadków problem leży około sześciu cali za aparatem, a nie w obiektywie.

Z technicznego punktu widzenia prawdą jest, że prawie wszystkie obiektywy poprawiają jakość po nieznacznym przymknięciu (optymalna wydajność wynosi zwykle około 2 stopnie w dół od szerokiego otwarcia). Szczerze mówiąc, zwykle występuje większa poprawa w śpiączce i astygmatyzmie niż w ostrości, ale zwykle poprawa jest również w ostrości.

Dla kompletności wymienię jeszcze jedną opcję: kiedyś Nikon wyprodukował Nokturnal Nikkor 58 mm f / 1.2. Zostało to zoptymalizowane do użytku z aperturą szeroko otwartą i (z reputacji - nigdy osobiście nie korzystałem) miało doskonałą ostrość i kontrast, nawet na maksymalnym otworze. Jest to jednak opcja głównie teoretyczna: po pierwsze, nie została wykonana od dłuższego czasu, więc można kupić tylko używane (za około 3000 USD ostatnio słyszałem). Po drugie, gdy soczewki 50 mm idą, są niemal absurdalnie duże i ciężkie (i, jak wspomniano powyżej, drogie).

Istnieje jednak nieco bardziej rozsądna alternatywa, o której należy wspomnieć: Sigma 50 f / 1.4 EX DG HSM jest lepiej otwarta niż większość obiektywów tego producenta (Canon, Nikon, Sony itp.), Takich jak Nocturnal Nikkor jest jednak duży, ciężki i stosunkowo drogi - choć z pewnością w mniejszym stopniu (pod każdym względem). Ma również tę zaletę, że jest autofocus, bieżący i łatwo dostępny. To, czy naprawdę skorzystasz na wydaniu na to dodatkowych pieniędzy, jest kwestią otwartą - wiele osób używa obiektywów f / 1.4 firmy Nikon do tworzenia bardzo ładnych zdjęć (zarówno szeroko otwartych, jak i przymkniętych), a ja nie mam wątpliwości, że jeśli masz wystarczające umiejętności, możesz zrobić to samo. OTOH, jeśli naprawdę chcesz optymalnej wydajności z „normalnego” obiektywu szeroko otwartego,

Edycja: Przypuszczam, że odkąd wspomniałem o Nocturnal Nikkor, powinienem poświęcić tyle samo czasu i trochę poprawić to ostatnie stwierdzenie: miałem na myśli coś w rodzaju „najlepszego, co możesz dostać dla swojego Nikona”. Jeśli ktoś jest fanatykiem optymalnej wydajności i maksymalnej apertury, jest też Leica 50 f / 0.95 Noctilux. Dla większości ludzi jest to niepraktyczne na zbyt wiele sposobów, aby nawet o tym intensywnie myśleć, ale jest to co najmniej tak praktyczny wybór jak Nocturnal Nikkor (przynajmniej wciąż jest w bieżącej produkcji).

Podsumowując: obiektywy, na które patrzysz, są z pewnością użyteczne i mogą robić świetne zdjęcia, szeroko otwarte. Gdy masz wystarczającą ilość światła, ostrość ogólnie poprawi się, nieco ją przymykając, ale (jak w przypadku większości obiektywów) prawdziwym czynnikiem ograniczającym jakość obrazu będzie zwykle sposób użytkowania obiektywu, a nie sam obiektyw.

Mam Nikkor 35 mm f / 1.8. Myślę, że przynajmniej dla mnie większy problem z używaniem obiektywu przy maksymalnej aperturze w słabym świetle polega na tym, że trudno jest skupić się na właściwej rzeczy. W przypadku płytkiej głębi ostrości, jeśli obiekt jest lekko obrócony, tylko jedno oko będzie ostre, co jest pomysłem, ale jeśli poruszą się przed zrobieniem zdjęcia, możesz zamiast tego dostać nos. Nie jest to problem w dobrym świetle, ponieważ aparat ustawia ostrość znacznie szybciej. Biorąc to jednak pod uwagę, mam mnóstwo świetnych zdjęć moich dzieci zrobionych na f / 1.8 w słabym świetle (przykłady można znaleźć na moim blogu ).

Ogólnie rzecz biorąc, większość obiektywów nie działa w szczytowym momencie maksimum lub minimum. Obejmuje to zarówno przysłonę, jak i zoom, i prawdopodobnie także inne rzeczy. Jeśli jednak jest to DOF, którego szukasz, to idź.

To normalne, że soczewki stają się ostrzejsze, gdy są przymknięte, jak wszyscy już to mówili.

Różni się miękkość przy szerokich otworach i to, co ktoś uważa za bezużyteczne. Posiadam pewne obiektywy, które - jak sądzę - miałyby zastosowanie, ale nie wszystkie, niektóre są prawie tak samo szeroko otwarte jak najostrzejsze.

Gdy 35 mm F1.8G jest dość ostre, szeroko otwarte i poprawia się zauważalnie tylko przez F2,8, wciąż różnica nie jest duża. Jest to dedykowany obiektyw z wykadrowanym czujnikiem (DX), więc jest to jedyna historia, jaką otrzymasz.

W przypadku obiektywu FX zawsze są dwie historie, ponieważ aparaty DX, takie jak D7000, używają najlepszej części obiektywu, a więc niektóre z nich, takie jak 50 mm F1.4G, są strasznie szeroko otwarte na pełnej klatce, ale rozsądne na korpusie DX .