Czy Rosjanie się do siebie uśmiechają?

Planuję jechać do Rosji. W mojej kulturze uśmiech jest naprawdę powszechny nawet dla nieznajomych. Słyszałem, że Rosjanie nie uśmiechają się ani nie śmieją, chyba że jest to coś zabawnego lub coś, co sprawia, że ​​są szczęśliwi. Czy to będzie dziwne, czy obrażę kogoś w Rosji, jeśli się uśmiechnę?

Tak, to prawda. Ogólnie rzecz biorąc, Rosjanie nigdy się nie uśmiechają bez powodu.

Nie, nie uśmiechniesz się do nikogo w Rosji. Ale w niektórych przypadkach można to uznać za niegrzeczne lub dziwne.

Na przykład, jeśli uśmiechasz się do nieznajomego, on lub ona mogą pomyśleć: „Dlaczego ten facet patrzy na mnie i uśmiecha się? Czy wyglądam głupio?”

Uśmiechnięty, kiedy mówisz „Cześć”, jest OK.

Ponadto: nie rozmawiaj z nieznajomymi, jeśli nie masz z nimi żadnych interesów. W Rosji nie ma kultury „małej rozmowy”. Jeśli zaczniesz rozmawiać z nieznajomym o pogodzie lub korkach (czy cokolwiek innego), Rosjanie mogą pomyśleć, że jesteś głupcem lub sprzedawcą.

Powodem, dla którego tak postępujemy, jest to, że szanujemy przestrzeń osobistą. Jeśli nie masz nic wspólnego z nieznajomym, nie przejmuj się nim.

W obronie odpowiedzi @ MikkaRin oferuję kontrast norm kulturowych dotyczących ekspresji emocjonalnej w Rosji i USA. Może to nie odzwierciedlać wyraźnie różnic między normami rosyjskimi i globalnymi (o ile istnieją), ale mam nadzieję, że to pomoże. W literaturze psychologicznej dotyczącej kultury i afektu opisano przeciwne normy: do pewnego stopnia ludzie z USA oczekują, że inni wyrażą pozytywne emocje i stłumią wyrażanie negatywnych emocji w grzecznej rozmowie, a Rosjanie oczekują, że inni wyrażą negatywne emocje i stłumią silnie pozytywne emocje. Raczej techniczne studium Tuckera, Ozera (mojego doradcy!), Lubomirskiego i Boehm'a przedstawia ten przegląd:

Uznane za słuszne w Deklaracji Niepodległości osobiste szczęście i satysfakcja z życia odgrywają kluczową rolę w codziennym życiu społecznym i dyskursie intelektualnym Stanów Zjednoczonych. Większość respondentów w USA ocenia satysfakcję życiową jako bardzo ważną (Triandis i in., 1990; Diener i in., 1995) i relacjonuje myślenie o swoim osobistym szczęściu przynajmniej raz dziennie (Freedman, 1978). Natomiast Rosjanie rzadziej wierzą, że warto prowadzić idealne życie w porównaniu z rówieśnikami z USA (Lyubomirsky, 1997). Rosyjskie życie społeczne i język są bogate w zasoby do wyrażania negatywnych afektów (Wierzbicka, 1994) iWydaje się, że Rosjanie są bardziej zaniepokojeni dzieleniem się nieszczęściem. Rzeczywiście, wyrażenie zadowolenia z życia i sukcesu często postrzegane jest jako ryzyko wzbudzenia zazdrości, urazy, podejrzeń lub „złego oka” (Smith, 1990). Historyczna nieufność do systemu, połączona z beznadziejnością, brakiem kontroli i podejrzeniami, że każdy, kto jest bardzo zadowolony z życia, musiał użyć „krzywych” środków, odstrasza Rosjan od wyrażania pozytywnych uczuć innym, aby uniknąć zachęcania do negatywnych porównań społecznych (Balatsky and Diener, 1993). [Podkreślenie dodane.]

Oczywiście nie chcę nie zgadzać się z komentarzami do przyjętej odpowiedzi w zakresie, w jakim słusznie wskazują różnice indywidualne. Normy nie wpływają na wszystkich jednakowo, a nawet mogą promować kontrkultury wśród osób predysponowanych do odchodzenia od głównego nurtu w ogóle, niezależnie od tego, czy normy są dobre, czy złe. Niemniej jednak normy istnieją ogólnie, a niektóre dowody potwierdzają istnienie proponowanej tutaj normy rosyjskiej. Byłbym jednak zainteresowany wszelkimi kontrargumentami, kwalifikacjami lub wyjątkami od ogólnej teorii, którą komentatorzy chcieliby tutaj tutaj podnieść.

<sup>Referencje
- Balatsky, G., i Diener, E. (1993). Subiektywne samopoczucie wśród rosyjskich studentów. Badania wskaźników społecznych, 28 (3), 225–243.
- Diener, E., Suh, EM, Smith, H., i Shao, L. (1995). Różnice krajowe w zgłoszonym subiektywnym samopoczuciu: dlaczego występują? Badanie wskaźników społecznych, 34 (1), 7–32.
- Freedman, JL (1978). Szczęśliwi ludzie: czym jest szczęście, kto go ma i dlaczego . Nowy Jork: Harcourt Brace Jovanovich.
- Lyubomirsky, S. (1997). Znaczenie i wyraz szczęścia: porównanie Stanów Zjednoczonych i Rosji . Na dziewiątej konferencji American Psychological Society, Washington, DC.
- Smith, H. (2012). Nowi Rosjanie. Random House LLC.
- Triandis, HC, Bontempo, R., Leung, K., i Hui, CH (1990). Metoda określania kulturowych, demograficznych i osobistych konstrukcji. Journal of Cross-Cultural Psychology, 21 (3), 302–318.
- Tucker, KL, Ozer, DJ, Lyubomirsky, S., i Boehm, JK (2006). Testowanie niezmienności pomiaru w zadowoleniu ze skali życia: Porównanie Rosjan i Amerykanów z Ameryki Północnej. Badania wskaźników społecznych, 78 (2), 341–360. Źródło: http://drsonja.net/wp-content/themes/drsonja/papers/TOLB2006.pdf .
- Wierzbicka, A. (1994). Skrypty dotyczące emocji, języka i kultury. W S. Kitayama i HR Markus (red.), Emotion and Culture: Empirical Studies of Mutual Wpływ(s. 133–196). Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne: Waszyngton, DC.</sup>

To jest w rzeczywistości warunkowe.

W twoim szczególnym przypadku nie będzie to dziwne ani obraźliwe, jak zauważył MikkaRin, mogą pomyśleć „Z czego ten facet jest taki szczęśliwy?”. Powodem, dla którego nie będzie dla ciebie to, że jesteś oczywistym obcokrajowcem w tym kraju, będziesz traktowany jako taki i istnieje pewna swoboda działania.

W Rosji istnieje dość znane przysłowie, które brzmi: „Смех без причины признак дурачины” z grubsza przetłumaczone „Śmiech / uśmiech bez powodu jest oznaką głupoty / głupoty”. Możesz być postrzegany jako taki.

Czy to będzie obrażać każdego, z kim się uśmiechasz? Nie. Ale w zależności od tego, jak to zrobisz, może to budzić niepokój u osoby, do której się uśmiechasz.

Powiedziałem przyjacielowi po powrocie z Rosji, że rosyjskie uśmiechy są zrobione ze złota - nie puszczają jednego bez dobrego powodu. Ale kiedy zostałem przedstawiony nowej osobie, często się uśmiechali, gdy mówili „здравствуйте”. Kiedy kupiłem pół tuzina książek o rosyjskim dla obcokrajowców, kasjerka uśmiechnęła się, gdy zapytała „Czy uczysz się rosyjskiego?”.

Jeśli Rosjanin uśmiecha się, kiedy zaczynasz mówić do nich po rosyjsku, to prawdopodobnie dlatego, że masz zabawny akcent (co ja robię). Jeśli chodzisz z uśmiechem bez wyraźnego powodu, jak robią to niektórzy Amerykanie, możesz być uważany za szalonego. Zamiast uśmiechać się, aby zasygnalizować swoje dobre intencje podczas interakcji z nieznajomym, użyj słowa пожалуйста (co może oznaczać „proszę” lub „mile widziany” w zależności od kontekstu). Jeśli chcesz zwrócić na siebie uwagę, powiedz извините пожалуйста.

Jestem z Rosji, Jekaterynburga (wiesz, to prawie Syberia). Uważam, że ludzie nie są tu zbyt przyjaźni, głównie z powodu złej pogody. Albo jest naprawdę zimno, albo nie, ale nadal nie ma słońca z powodu wielu ogromnych chmur. Bardzo trudno jest być w dobrym nastroju, kiedy raz w tygodniu widzisz słońce. Ale kiedy podróżuję do południowych regionów Rosji, widzę, że im więcej uśmiechów, tym lepsze niebo. Na przykład w Wołgogradzie ludzie są o wiele bardziej przyjaźni niż tutaj w Jekaterynburgu. Jedynym rozsądnym wyjaśnieniem jest to, że mają przyzwoite lato.

Jestem pewien, że nie obrażasz nikogo, jeśli będziesz się cały czas uśmiechał, ale to sprawi, że staniesz się turystą (lub ktoś może nawet pomyśleć, że jesteś wyzywany psychicznie) i może przyciągnąć szumowiny, które będą staraj się zarabiać na tobie łatwe pieniądze. Uważaj więc, uśmiechając się na dworcach kolejowych / metrze / rynkach, a kiedy nie widać bezpośredniego światła słonecznego z powodu ogromnych chmur na niebie, wszystko będzie dobrze. I śmiej się uśmiechać, gdy świeci słońce, ludzie zrozumieją, dlaczego jesteś taki szczęśliwy, a większość z nich odwzajemni uśmiech.

Tak to prawda. Uśmiechanie się lub śmiech bez powodu sprawi, że będziesz wyglądać jak głupiec. I nie, nie obrażasz nikogo, jeśli uśmiechniesz się do osoby na ulicy. Ale sprawi, że będziesz wyglądać dziwnie. I nie byłbym szczęśliwy, gdybyś zaczął mówić do mnie bez powodu. Większość z nas nie jest tak rozmowna jak w Europie czy Azji. Ale nie dlatego, że jesteśmy ponuro.

Uśmiech bez wyraźnego powodu nie jest powszechny w Rosji (jak w wielu innych miejscach, takich jak Wielka Brytania, ale może nieco bardziej).

Zasadniczo w sytuacji pozytywnej lub neutralnej nieoczekiwany uśmiech może wydawać się dziwny, ale nie wywoła zniewagi.

Należy jednak wystrzegać się używania uśmiechu w celu rozładowania napiętej sytuacji, w której druga strona jest niezadowolona. W niektórych uśmiechniętych kulturach (np. Tajlandii, Laosie) często stosowne jest uśmiechanie się jako nieformalne przeprosiny, w odpowiedzi na skargę lub nawet po zobaczeniu, że ktoś ma niewielki wypadek lub problem. W innych miejscach można to interpretować jako śmiech z ich nieszczęścia lub nie brać ich na poważnie, co może eskalować sytuację.

Człowieku, to tylko uprzedzenie. Uśmiechamy się i śmiejemy z powodu i bez niego! Jesteśmy zwykłymi ludźmi i znacznie łatwiej się z nimi zachowywać niż z wieloma innymi. Nie ma czegoś takiego jak „obrażanie się, jeśli ktoś dziwnie na ciebie patrzy”. Nie bój się i baw się dobrze!

Wiem trochę o rosyjskiej kulturze. Nie będziesz niegrzeczny, jeśli się uśmiechniesz, ale będziesz uważany za słabego. Choć możesz być sobą, uśmiechać się i być zabawnym człowiekiem, ale zawsze szanuj Rosjan, traktują to bardzo poważnie, szczególnie w przypadku obcokrajowców. To jest jak zbyt męski kraj.