Czy mogę z boku dyskryminować obcokrajowców w Japonii?

Słyszałem, że dyskryminacja obcokrajowców, a nawet naturalizowanych obywateli urodzonych w innych krajach, w Japonii, może być dyskryminowana , i że dzieje się tak w onsen, barach i placówkach rozrywkowych dla dorosłych.

Czy jest to częstszy problem na bardziej wiejskich obszarach, takich jak Tohoku, niż w aglomeracjach takich jak Tokio?

Czy większość miejsc, które dyskryminują obcokrajowców, ściśle przestrzegają swoich zasad, czy też są skłonni zignorować zasady, jeśli oczywiście nie przysparzają problemów? Co zrobić, jeśli wyjaśnisz, że nie należysz do (Narodowości X), która ostatnio sprawiała kłopoty?

Czy w miejscach, w których znaczna część placówek dyskryminuje cudzoziemców, miejsca, które nie dyskryminują, są gorsze od tych, które dyskryminują?

Krótka odpowiedź brzmi: nie, nie możesz, ale to naprawdę nie jest problem.

Zakładam, że twoje zdjęcie profilowe jest dokładne, a ty jesteś białym mężczyzną.

Zachodnie przekonanie, że wszyscy powinni mieć równe szanse, niezależnie od pochodzenia i wyglądu, po prostu nie istnieje tutaj w Japonii. Japończycy czują się uprawnieni do oceniania według wyglądu. Biali mężczyźni mają tu rolę i nie jest wcale taka zła. Nie doświadczysz takich samych nacisków konformistycznych jak tubylcy (np. Łysi Japończycy mają zepsuty czas), a jeśli jesteś singlem, będziesz całkowicie zepsuty!

Znaki „Tylko japoński” są bardzo rzadkie (z wyjątkiem branży seksualnej). Zazwyczaj pojawiają się tylko w miejscach, w których cudzoziemcy spowodowali problemy. To niesprawiedliwe, ale jeśli chcesz sprawiedliwości, nie przychodź tutaj.

Jedna praktyczna rada: dopasuj profil. Konwencjonalny wygląd preppy zapewni Ci długą drogę. Jeśli masz tatuaże, pozwól je zobaczyć tylko bliskim znajomym. Ciesz się grą honorowego gościa. Po pewnym czasie zużyje się cienko, ale do tego czasu powinieneś sam dowiedzieć się, czy Japonia jest dla Ciebie.

Więc nie martw się dyskryminacją. Po prostu idź z prądem i jestem pewien, że będziesz się dobrze bawić.

Japonia jest społeczeństwem o wiele bardziej jednorodnym kulturowo i rasowo niż Stany Zjednoczone. W populacji japońskiej ludzie cieszą się niższymi barierami zaufania ze względu na te wspólne normy. Pamiętam raz, gdy byłem dzieckiem, ja i moja rodzina lecieliśmy do Japonii, a moja japońska mama zaczęła rozmawiać z japońską damą siedzącą obok niej. Kilka godzin później dama zaprosiła ją, by wysłała mnie na tydzień lub dwa do swojego domu, w „Zapomnij o mnie”, aby doświadczyć zupełnie innej części Japonii niż dom mojej mamy, dokąd zmierzaliśmy. Moja mama była za tym wszystkim, ale dla mojego amerykańskiego taty wydawało się to szaleństwem.

Mieszkając kilka razy w Japonii, widzę, że tak nie było; ludzie naprawdę zrobią wszystko, co w ich mocy, aby ci pomóc, jak wskazuje @Andra w swojej odpowiedzi.

Wadą tego jest oczywiście to, że gdy ktoś wtrąca się w mieszankę, ktoś może się denerwować, ponieważ te normy grzeczności i inne bardziej arbitralne i trudne do wyjaśnienia normy (jak głupiutki znaczek rzecz, o której @Andra również wspomniała), nagle nie muszą być udostępniane. To mniej „nie lubię nie-Japończyków”, a więcej „czy ta interakcja przebiegnie gładko?” a także trochę „o Boże, nie pamiętam żadnego z mojego angielskiego w szkole średniej” :)

Jeśli umiesz mówić po japońsku, to oczywiście długa droga, ale bycie przyjaznym, ale pełnym szacunku rozproszy wszelkie niepewności, jakie mogą mieć na temat tego, jak dziwne będą rzeczy. Jak zauważyli inni, pochodzą z miejsca o wysokich standardach uprzejmości, więc jeśli zaprezentujesz siebie w podobny sposób, znajdziesz swoje „w”.

Trudno jest przedstawić ogólne oświadczenia na ten temat, ponieważ są one różne dla każdego regionu, firmy i osoby. Wymienię tylko kilka punktów:

• Zasadniczo wyraźna dyskryminacja (np. Znak „tylko japońscy klienci”) jest rzadka, nie sądzę, aby istniały „miejsca, w których znaczna część zakładów dyskryminuje cudzoziemców”.
• Działalność związana z rozrywką dla dorosłych może być inna (często obsługiwana przez yakuzę, która jest bardzo nacjonalistyczna).
• Obszary wiejskie prawie nie mają obcokrajowców, więc mniej prawdopodobne jest, że będą mieli wyraźną politykę, ale być może bardziej czują się nieswojo wobec cudzoziemców.
• Jeśli istnieje wyraźna polityka, prawdopodobnie nie będzie żadnych wyjątków; nie zawracaj sobie głowy rozpoczęciem dyskusji.
• Cudzoziemcy wyglądający na rasy białej rzadziej spotykają się z dyskryminacją niż inni. Narodowość ma mniejsze znaczenie.
• Mówienie po japońsku bardzo pomaga w łagodzeniu obaw, że będziesz trudnym klientem i może zaprowadzić cię do miejsc, które w innym przypadku mogłyby być w pełni zarezerwowane.
• Bycie w towarzystwie Japończyków, którzy chcą za ciebie poręczyć, jest jeszcze lepsze i może nawet doprowadzić cię do miejsc z wyraźną polityką „zakaz obcokrajowców”.
• Jeśli chcesz mieć absolutną pewność, że nie spotkasz się z żadną dyskryminacją, idź do Roppongi w Tokio - jest to cała dzielnica rozrywki, która jest przeznaczona dla obcokrajowców.

W niektórych miejscach istnieje wyraźna dyskryminacja, ale są one oparte na zachowaniu cudzoziemców w przeszłości.

• Kiedy próbujesz wynająć mieszkanie, czasami cudzoziemcy są wyraźnie odrzucani (czasami w formie pisemnej w reklamie). Powód jest różny dla różnych narodowości ludzi. Największe obawy właściciela dotyczące mieszkańców Zachodu, zwłaszcza Amerykanów, polegają na tym, że mają oni zwyczaj noszenia butów w domu. W związku z tym Amerykanie mają tendencję do utrzymywania tego zwyczaju w japońskim domu, co powoduje bałagan i uszkodzenie tatami. Jeśli chodzi o Chińczyków, właściciele obawiają się, że będą mówić głośno. A dla większości obcokrajowców główną trudnością jest to, że w Japonii można wyrzucać śmieci tylko w ograniczonym czasie rano określonego dnia tygodnia, w zależności od rodzaju śmieci. Wielu cudzoziemców nie przestrzega tej zasady, powodując ból głowy u sąsiadów i / lub właściciela.

• Słyszałem, że w publicznych łaźniach toczą się walki między rosyjskimi klientami a właścicielami łaźni. Problem polega na tym, że wielu obcokrajowców próbuje wejść do wanny bez mycia ciała. Cel kąpieli w wannie jest inny w krajach zachodnich i Japonii. W Japonii wanna służy do ogrzewania ciała, zwiększenia przepływu krwi i rozluźnienia. Ludzie pozostają w wannie przez chwilę, a woda w wannie powinna pozostać czysta. Mycie ciała nie powinno odbywać się wewnątrz wanny, ale powinno odbywać się poza nią, przed zanurzeniem ciała w wannie.

Niektóre z nich są tylko uprzedzeniami, a niektóre są prawdziwymi wydarzeniami, które mają miejsce szczególnie w przypadku obcokrajowców, i to jest główny powód dyskryminacji w Japonii. Nie uważam, że tak powinno być, ale taka jest rzeczywistość. To rzeczywiście dyskryminacja, a jeśli ludzie chcieli uniknąć takich kłopotów, powinni pomyśleć o czymś innym niż dyskryminacja ze względu na wygląd.

Nie wiedziałem o żadnej dyskryminacji, co kiedykolwiek, kiedy podróżowałem po Japonii. Powiedziano mi, że obcokrajowcom nie wolno wpuszczać do niektórych hoteli. Osobiście nigdy nie zostałem odrzucony. Sądzę, że jest tak powszechny jak w każdym innym kraju. Może jestem po prostu zbyt gruby, aby to zauważyć. W takim razie masz odpowiedź, bądź gęsty;)

Właściwie powiedziałbym coś wręcz przeciwnego. Ludzie bardzo się starali, aby ci pomóc, czasem nawet do tego stopnia, że ​​zaczynałem czuć się nieswojo, ponieważ najwyraźniej ingerowałem w ich życie osobiste.

Mogą istnieć pewne aspekty „japońskiego” życia, które mogą tłumaczyć jakiś sens ignorowania. Pierwszą jest istniejąca bariera językowa, jeśli nie mówisz po japońsku.

Następnie jest znaczek do podpisania umowy. W Japonii najwyraźniej nie podpisujesz umów, masz małą pieczęć. Skończyło się na takim znaczku, który jest świetną pamiątką. Odmówiono mi zakupu telefonu, którego naprawdę, bardzo chciałem. Pierwszy komentarz był taki, że cudzoziemcom nie wolno było tego robić, tylko dlatego, że wymaganie dotyczące pieczęci było zbyt skomplikowane, aby je wyjaśnić. Japończyk musi nie tylko wyjaśnić system znaczków, ale musi także znaleźć japoński napis na twoje imię, jeśli chcesz mieć taki znaczek.

Wreszcie, istnieje pewne pojęcie o poziomach społeczeństwa w Japonii. Nie do końca rozumiałem różne poziomy, ale ma to znaczenie, jeśli jesteś na przykład dyplomatą lub studiujesz na uniwersytecie w Tokio. Wyjaśnił mi to jeden z facetów w pociągu, więc może to być również całkowicie śmieci.

Osobiście nigdy nie byłem świadomy żadnej dyskryminacji, z wyjątkiem tego samego idioty, którą można znaleźć w dowolnym miejscu na świecie.

Ale znowu myśląc o tym, właściwie nie spotkałem tego idioty.

Mieszkałem w Japonii przez półtora roku w połowie lat 90-tych. Byłem wówczas dość biegły w języku japońskim i bardzo szanowałem ich zwyczaje. Pamiętam jedną noc, kilku przyjaciół i ja byliśmy na mieście, zatrzymaliśmy się przed barem i zaczęliśmy rozmawiać z portierem. Po kilku minutach przyjaznych rozmów w języku japońskim zaczęliśmy wchodzić do środka. Doorman podniósł rękę i lekko odsunął się na bok, odsłaniając znak „No Gaijin”. Pomimo tego, że ja i moi przyjaciele mówiliśmy biegle po japońsku i oczywiście nie byliśmy ludźmi, którzy zaczęliby problemy, nie było mowy, żebyśmy dostali się do tego paska.

Jednak takie incydenty były rzadkie. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość ludzi była bardzo miła i uprzejma, a jako obcokrajowiec nie spotkałem się z żadną dyskryminacją, a nawet gdy podobało mi się to w powyższym incydencie, byli bardzo uprzejmi. Nawet ludzie, których znałem, którzy nie mówili po japońsku, mieli kilka problemów, o ile nie byli szarpnięciami.

W przeważającej części Japończycy, zwłaszcza ludzie młodsi, uważali Amerykanów za całkiem fajnych.

Po pierwsze, czytanie Debito.org da ci dość mylący obraz Japonii. Facet jest na krucjacie, aby wyłapać każdy element dyskryminacji i „dyskryminacji”, jaki może, i chociaż szanuję niektóre z rzeczy, które zrobił, czasami przesadza.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​jako biały facet bardzo mało prawdopodobne jest, że spotkasz się z jawną dyskryminacją. (Wiele horrorów Debito dotyczy ciemnoskórych pracowników migrujących, którzy są traktowani o wiele mniej szacunku. Też mi się nie podoba, ale shikata ga nai .) Mieszkam w Japonii od czterech lat i nie pamiętam kiedykolwiek widziałem pojedynczy znak „brak obcokrajowców”, nawet w miejscach takich jak onsens w północnym Hokkaido, które - jeśli wierzysz Debito - powinny być siedliskiem antyrosyjskich nastrojów. Z drugiej strony nie spędzałem dużo czasu próbując zbić podejrzane barki gospodyni, które z tego, co mogę powiedzieć, są właściwie jedynym miejscem, w którym „znaczna część placówek dyskryminuje obcokrajowców”.

Zła wiadomość jest taka, że ​​istnieje mniej jawna dyskryminacja, a jeśli te niepisane reguły są „polityką”, zastosują je na całej planszy i nie zginą reguł. Taki jest punkt przesądu: łatwiej jest banować wszystkie X niż próbować rozróżniać różne smaki X. Jednak dotyczy to głównie wynajmu mieszkań, uzyskania kart kredytowych i rzeczy, które będziesz prowadził tylko na, jeśli faktycznie mieszkasz w kraju długoterminowo.

Wreszcie, nie ma żadnej czarno-białej reguły dotyczącej dyskryminacji. Tohoku zmniejsza liczbę obcokrajowców, więc ludzie są mniej przyzwyczajeni do radzenia sobie z nimi; jednak z mojego doświadczenia wynika, że ​​często jest to pozytywne, ponieważ ludzie będą naprawdę ciekawi i będziesz traktowany z dodatkowym szacunkiem. W Tokio gaijin to kilkanaście centów, więc nikt nie mrugnie powiekami - ale więcej ludzi będzie miało uprzedzenia wynikające z wcześniejszych złych doświadczeń.

Podczas tej podróży zatrzymałem się w Sapporo, Zao Onsen, Sendai i kilka nocy w Tokio.

Poza branżą rozrywki dla dorosłych i sklepem sprzedającym między innymi broń , nie spotkałem się z żadną dyskryminacją ze względu na rasę lub narodowość. Poszedłem do barów we wszystkich tych lokalizacjach i nie miałem żadnych problemów. Poszedłem do onsen w Zao Onsen, Tsuru no yu onsen i Odaiba onsen, i daleki od zakazu obcokrajowców, wszyscy trzej dostarczyli informacje w języku angielskim tego samego rodzaju, a dwaj ostatni mieli również informacje w języku koreańskim.

Miałem mieszany sukces z barami hostess. Bez powodzenia wypróbowałem kilka barów gospodyni w Sapporo i wszystkie z wyjątkiem jednego z naganiaczy, które spotkałem, zignorowały mnie. Jednak w Sendai jedno miejsce reklamowało mi się i spędziłem tam godzinę.

Nieco frustrujące, chociaż nie wpuszczono mnie do barów gospodyni w Sapporo, natknąłem się na konie dla for ペ シ シ ャ ル マ ッ サ サ ー ジ (Supesharu massāji) zarówno w Sapporo, jak i Sendai. O ile pamiętam, prawie zawsze rozmawiali ze mną po angielsku! Kiedy wyjaśniłem, że szukam barów gospodyni, a nie massāji, jeden z nich wyjaśnił mi, że nie jest to możliwe w Sapporo, ale oprócz salonów masażu miał do dyspozycji mydło. Kekko desu (nie, dziękuję)!

Widziałem tylko jeden znak „brak obcokrajowców” w Japonii. To było poza mydłem w Sendai.

Podsumowując, wiejska kontra zurbanizowana nie zrobiła dużej różnicy w tej podróży, ani moja konkretna narodowość nie pomogła wiele, i nie stanowił większego problemu poza branżą rozrywki dla dorosłych.

Jako podróżnik nie doświadczysz dyskryminacji w Japonii. Japończycy są sprytnymi ludźmi i potrafią stwierdzić, czy mieszkasz w Japonii od dłuższego czasu. Jeśli czują, że jesteś „gaijinem”, co oznacza, że ​​mieszkasz w Japonii, ale nie jesteś Japończykiem, będą traktować cię jak wyrzutka. gaijin oznacza wyrzutka lub osobę z zewnątrz; ma swoje korzenie w starożytnym systemie kastowym pozostałym po epoce feudalnej. Nie ma to nic wspólnego z byciem cudzoziemcem w kontekście, z którego korzystają niektóre kraje. To znaczy nie japońskie; ktoś poza pętlą. Tak więc, jako podróżnik, Japończycy widzą w tobie coś, czego nie mają w sobie, wyrażasz się swobodnie i nie stałeś się Japończykiem, chichocząc i traktując cię tak dobrze. twój naiwny i ktoś, kto może wyrazić siebie także w skądinąd bardzo zimnym i bezczelnym społeczeństwie. Właśnie dlatego tak wielu nowicjuszy w Japonii opuszcza Japonię, myśląc o tym, jaki to wspaniały kraj, gdy w rzeczywistości doświadczyli japońskiej kary za manipulację. Jest to hak, który przyciąga wielu, ale później wąż gryzie i widać, jak to naprawdę jest. To prawda, że ​​wszędzie jest dyskryminacja i każdy obrońca Japonii na to wskazuje, ale dyskryminacja w Japonii nie jest taka sama jak gdzie indziej. W Japonii, jeśli nie jesteś Japończykiem, to nie należysz do wa lub dużej rodziny, więc jesteś wyrzutkiem, nie ma znaczenia, jaką jesteś rasą. Japonia podziela to z wieloma kulturami azjatyckimi. i każdy obrońca Japonii na to wskazuje, ale dyskryminacja w Japonii nie jest taka sama jak gdzie indziej. W Japonii, jeśli nie jesteś Japończykiem, to nie należysz do wa lub dużej rodziny, więc jesteś wyrzutkiem, nie ma znaczenia, jaką jesteś rasą. Japonia podziela to z wieloma kulturami azjatyckimi. i każdy obrońca Japonii na to wskazuje, ale dyskryminacja w Japonii nie jest taka sama jak gdzie indziej. W Japonii, jeśli nie jesteś Japończykiem, to nie należysz do wa lub dużej rodziny, więc jesteś wyrzutkiem, nie ma znaczenia, jaką jesteś rasą. Japonia podziela to z wieloma kulturami azjatyckimi.
Moja rada: ciesz się podróżą, ciesz się fałszywym podziwem, który dają ci Japończycy, a następnie wyjdź przed ukąszonym wężem :)

Jednym z moich założeń było to, że zakazanie podzbioru grupy (np. Rosjan) jest mniej dyskryminujące niż zakazanie całej grupie (np. Wszystkim obcokrajowcom).

To mogło być błędne założenie. Kiedy wszyscy obcokrajowcy zostaną zbanowani, to tak jak „lubimy nihonjin”, podczas gdy jeśli dana grupa zostanie zbanowana, to będzie tak, jakby „pamiętamy, kiedy twoi koledzy rozwalili wspólnego w zeszłym roku”.

W każdym razie taka jest moja teoria oparta na pytaniu o kąpiel w tatuażu.