W Ameryce Północnej (tj. W USA i Kanadzie) typowy przebieg wieczerzy jest następujący:
- Przystawka (opcjonalnie)
- Sałatka Lub Zupa
- Danie główne (które nazywa się „przystawką” - w Europie „przystawka” oznacza przystawkę)
- Deser (ciasta, lody itp.)
Moje pytanie : Jak zakończyliśmy ten postęp? Czy odziedziczyliśmy to po Brytyjczykach? Francuz? A może pierwsi osadnicy?
Powód, o który pytam, to fakt, że włoskie potrawy wcale nie są takie. Chodzi o primi, secondi, ale zazwyczaj nie ma deseru (cóż, jeśli zdecydują się na deser, zwykle jest to coś lekkiego jak owoc; nigdy ciasta lub ciasta). Ciastka / biszkopty są spożywane w porze herbaty.
Włoski postęp ma dla mnie wiele sensu. Czas na herbatę (około 16-17) jest idealny na małe coś przed obiadem. Jeśli chodzi o deser, po pełnym posiłku nie ma sensu jeść czegoś tak ciężkiego jak ciasto lub torty. Dla mnie jedzenie słodyczy, kiedy się je wypycha, odbiera im przyjemność z jedzenia słodyczy. W mojej własnej kulturze nie mamy czasu na herbatę i nie jemy deserów. Danie główne to prima donna w czasie kolacji i nie czujemy potrzeby uzupełniania jej niczym innym.
Odpowiedzi:
Podstawową zasadą serwująca potrawy na raz nazywa rosyjska obsługa przez Francuzów, który zaczął używać go na początku 1800 roku. Konkretna kolejność potraw zmieniła się z czasem i teoriami o tym, jak posiłki powinny być podawane. Książka „ Aranging the Meal” autorstwa Flandrina opisuje historię tych zmieniających się mod.
Od klasycznych greckich czasów toczy się debata, kiedy należy lub nawet czy zjeść sałatkę. Grecy zasugerowali jedzenie po posiłku, aby pomóc w późniejszym piciu. Brytyjczycy spożywali go przed posiłkiem w XVI wieku. Do XIX wieku francuskie posiłki à la russe stawiały sałatkę pod koniec posiłku, co jest tradycją do dziś. Pamiętam, że czytałem, że sałatka początkowa, powszechna w USA, to uproszczone antipasto, ale nie udało się znaleźć odniesienia, więc na razie to tylko przypuszczenie.
źródło