Optymalne najwyższe krańcowe stawki podatkowe

Niektórzy z was mogą znać amerykańskiego polityka Alexandrię Ocasio-Corteza, członka Partii Demokratycznej, a także Demokratycznych Socjalistów w Ameryce. W ostatnim wywiadzie, który przeprowadziła w ciągu 60 minut, zasugerowała pomysł podniesienia górnego podatku krańcowego do 70% w przypadku dochodów powyżej 10 milionów dolarów. Niedawna rozmowa wokół tej propozycji jest zaskakująco gorąca (choć w większości bezproduktywna, ponieważ ludzie mają trudności ze zrozumieniem, co pociąga za sobą krańcowa stawka podatkowa).

Moje pytanie brzmi: jaka jest najnowsza literatura na temat określania optymalnej najwyższej krańcowej stawki podatkowej w kraju?

Na przykład w Piketty, Saez i Stantcheva (2011) optymalna krańcowa stawka podatkowa, którą szacują, wynosi 83% (podczas pobieżnego przeszukiwania gazety nie mogę znaleźć, jaki poziom dochodu), patrząc na podaż pracy i unikanie podatków elastyczności, ale także elastyczności „negocjacji kompensacyjnych”, która sprawia, że ​​optymalna stawka jest wyższa niż w przypadku innych modeli, które przytaczają.

Dobra odpowiedź krótko wyjaśni, o co popiera cytowana literatura, z pewną krytyką i / lub obroną literatury oraz jej możliwymi wadami. Oczywiście preferowana jest najnowsza literatura, ale jeśli do wyjaśnienia nowszych jest potrzebny starszy model, dobrze jest też przytoczyć te cytaty.

Literatura na temat optymalnego opodatkowania dochodów rozpoczęła się wraz z Diamond, Mirrlees (1971) . W swoim modelu ludzie różnią się tylko umiejętnościami, tzn. Osoba o najwyższych zarobkach jest najbardziej produktywna. W rezultacie każda krańcowa stawka podatku od tej osoby będzie szkodliwa dla produkcji, a tym samym dla dobrobytu społecznego (w tym modelu). Dlatego optymalna górna krańcowa stawka podatku wynosi zero!

$\tau$

$e$$g$$a$

$g$$e$$e$$\tau$$a$

Ogólną dyskusję na temat optymalnego opodatkowania wykraczającego poza najwyższą stawkę podatkową, patrz także Diamond i Saez (2011) .

$e$