Słyszałem, że ostatnio jest wiele pracy, która stosuje preferencje Epsteina-Zina. Strona Wikipedii nie wydaje się być pełna.
- Dlaczego preferencje Epsteina-Zina są ważne?
- Czym różni się użyteczność rekurencyjna od innych modeli preferencji? Co przechwytują, czego inaczej nie można uchwycić?
- Jakie są dobre zasoby, aby dowiedzieć się więcej na ich temat?
decision-theory
risk
preferences
jmbejara
źródło
źródło
Odpowiedzi:
Myślę, że CompEcon obejmował większość punktów, o których chciałem wspomnieć. Kilka ostatnich myśli:
1) Dlaczego preferencje Epsteina-Zina są ważne?
Preferencje są ważne, ponieważ pozwalają oddzielić dwa wymiary, wzdłuż których ludzie dbają o swoje przydziały; mianowicie awersja do ryzyka i substytucja międzyokresowa.
2) Czym różni się użyteczność rekurencyjna od innych modeli preferencji? Co przechwytują, czego inaczej nie można uchwycić?
Pozwala uchwycić awersję do ryzyka - międzyokresowe różnice substytucyjne.
Są to bardziej ogólny zestaw preferencji niż CRRA. Jestem pewien, że możesz napisać narzędzie CRRA przy użyciu preferencji Epsteina-Zina z właściwymi parametrami.
Byłbym zainteresowany wysłuchaniem, gdyby inni wiedzieli o tym więcej. Wiem, że możesz mieć modelowe interpretacje błędnych specyfikacji. Chciałbym usłyszeć o tym więcej.
3) Jakie są dobre zasoby, aby dowiedzieć się więcej na ich temat?
Jak powiedziałem wcześniej w komentarzu, odkryłem, że Ljungqvist i Sargent dość dobrze wyjaśniają główne rzeczy zachodzące w użyteczności rekurencyjnej.
Ponadto artykuł wspomniany przez CompEcon w innym pytaniu wcześniej jest całkiem dobrym źródłem. Właściwie pracuję nad tym teraz, kiedy mam trochę wolnego czasu.
źródło
Niestety, to tylko szybka odpowiedź. Kluczową intuicyjną intuicją Epsteina-Zina jest to, że oddzielają one dwie odrębne właściwości preferencji: awersję do ryzyka („wolałbym mniej niepewności niż więcej niepewności *”) i zastępowanie międzyokresowe („Mogę chcieć przesunąć konsumpcję do przodu lub do tyłu w czasie ** ”).
W bardzo popularnej klasie preferencji Stała relatywna awersja do ryzyka (CRRA), awersja do ryzyka i międzyokresowa elastyczność substytucji są ze sobą powiązane jako odwrotności. Preferencje rekurencyjne, a zwłaszcza Epstein-Zin, wykorzystują równoważność pewności w sprytny sposób, aby oddzielić parametr kontrolujący substytucję międzyokresową od parametru kontrolującego awersję do ryzyka w grze statycznej.
Parametr statycznej awersji do ryzyka jest wbudowany w funkcję, która narzuca równoważność pewności, a międzyokresowa elastyczność parametru substytucji jest narzucona na dzisiejszą pewną konsumpcję i wartość równoważności pewności dla użyteczności konsumpcji jutro.
To moja próba opisania tego intuicyjnie / ustnie. Jest on bardziej precyzyjny w formie matematycznej - jedną z dobrych prezentacji, które bardzo mi się podobają, są notatki kursu Franciosa Gourio z wyceny aktywów (EC745 to numer kursu). Obecnie można znaleźć te notatki, zatytułowane „Wykłady na temat makroekonomii i finansów Ec 745” na jego stronie internetowej ; patrz sekcja 8 na stronie 36.
Przećwicz matematykę kilka razy i mam nadzieję, że nagle „kliknie”. Pomysł analityczny jest naprawdę sprytny. Gourio dyskutuje dalej, jak faktycznie oszacować te modele, co jest bardzo pomocne.
(* Właściwe definicje obejmują preferencje dotyczące „loterii”, ale myślę, że dyskusja na ten temat zaciemniłaby to, co nas obchodzi.)
(** o pewien procent, w zależności od stopy procentowej).
źródło