Kolacja z moim 5-latkiem to udręka. Nie chcę gotować osobnych posiłków. Jak zatrzymać walkę na kolacji i zmusić ich do jedzenia?

Moje pięcioro dzieci waha się od „bardzo wybrednych”, „jedząc tylko zdrową żywność” do „zaskoczenia, zmieniłem swoje upodobania”.

Trzymaj zdrową żywność w pobliżu, więc wszystkie ich wybory są na ogół zdrowe. Kontynuuj wprowadzanie nowych produktów, których nie zjadłyby w stosunkowo krótkim czasie. Czasami potrzeba 7-8 prób. Wypróbuj różne sposoby przygotowywania tego samego jedzenia. Postaraj się, aby jedzenie wyglądało zachęcająco dla dziecka (uśmiechnij się z warzyw). Pochwal się, gdy spróbują czegoś nowego. Kiedy twoje dziecko (dzieci) słucha, powiedz innym, jak bardzo twoje dzieci uwielbiają próbować nowych potraw. Spraw, by próbowanie nowych rzeczy było ekscytującym doświadczeniem. Spróbuj zjeść z nimi trochę jedzenia w tym samym czasie. Powiedz: „Zróbmy to razem! Ugryzę cię!”.

Czasami jest to daremne, ale wciąż muszą wiedzieć, że to ty rządzisz, więc zdecydowanie jestem zwolenniczką zmuszania ich do przynajmniej gryzienia każdej rzeczy na talerzu. Jeśli nie, stosujemy standardowy reżim limitu czasu, tak jak wszystko inne: ostrzeżenie, ultimatum, limit czasu jednej minuty / roku życia, przeprosiny, usiądź i zjedz to, co kazałem ci jeść.

Uwaga dodatkowa: Nie wychwalaj wielu porcji, nawet jeśli jedzenie, które spożywają wiele porcji, jest zdrowe. Chwalcie, że tego próbowali. Chwalenie drugiej lub trzeciej pomocy zachęca do przejadania się.

Większość rodziców w to nie wierzy, ale dzieci nie umrą z głodu z powodu upartości.

Rozwiązanie jest proste. Tak długo, jak sprawią ci kłopoty:

1. Nie miej przy sobie produktów, które „lubią”, aby mogli je przekąsić (np. Nie przychodzić głodni do stołu)
2. To, co chcesz, żeby jedli to „to, co mamy. Nie mamy nic więcej”.
3. Nie chcesz jeść? W porządku. Uderz głodny w wannę / łóżko.

Zobaczysz wyniki w ciągu jednego lub dwóch dni. Będą jeść. Będą nie głodować. NIE więcej walk.

Gotujemy jeden zdrowy posiłek w domu i kładziemy odpowiednią ilość jedzenia na talerzu każdego. Nie musisz nic jeść. Jednak to jest na obiad, nie gotujemy osobnych posiłków dla wszystkich. Jeśli nie zjesz wszystkiego na talerzu, nie dostaniesz deseru.

Odkryłem również, że zaangażowanie dzieci w planowanie, a zwłaszcza gotowanie posiłków, znacznie zmniejsza walkę o ich jedzenie.

Mam troje dzieci, najstarsza córka jest wybredna. Zawsze mieliśmy zasadę, że nie musisz nic jeść, ale musisz spróbować - zasadę tę wyraźnie sformułowaliśmy dla „jednej łyżki na rok” - więc teraz, kiedy skończyła pięć lat, spróbuje 5 łyżek każde danie. Czasami nawet zaczyna się jej podobać podejrzliwość z początku.

Mocno wierzę w to, że nie zmuszam dziecka do jedzenia. Niektóre dzieci są po prostu wybredne, a inne reagują na ostrzeżenia swojego ciała - dotyczące alergii, wrażliwości chemicznej i innych zagrożeń.

Byłem wybredny. Dowiedzieliśmy się jako nastolatki, że większość pokarmów, których nie chciałbym jeść jako dziecko, mogły powodować poważne problemy zdrowotne z powodu wrażliwości chemicznej. Instynkt mnie unikał. Na szczęście moja mama mnie uspokoiła, wychowując się z siostrą, która miała poważne alergie.

Czy warto ryzykować zdrowie dziecka? Mój syn, w wieku pięciu lat, mógł rozgrzać trochę samorodków z kurczaka lub zjeść mięso na lunch i krakersy, gdyby nie chciał jeść tego, co mieli dorośli. To nic wielkiego. Ponadto, gdy zdał sobie sprawę, że nie zostanie narzucone mu żadne jedzenie (i zacząłem pozwalać mu wybierać nowe jedzenie, które nauczylibyśmy się wspólnie przygotowywać), powoli stał się bardziej żądny przygód.

Jeśli wprowadzam nowe jedzenie, staram się nie robić z tego całego posiłku - to przytłoczy mojego syna. Owoce kiwi, jako przykład; nie zjadłby go pokrojonego na plasterki. Zacząłem więc kroić go drobno i dodawać rano do jogurtu i do sałatki owocowej na wieczorny deser, powoli powiększając kawałki. Teraz ich kocha, a ja po prostu muszę to obrać, a zje to w całości.

Jak już wspomniałem, mój syn jest obecnie w fazie „Nie jem zielonych warzyw” (ma 3 lata). Więc upewniam się, że w porze obiadowej dostaje marchewki i kalafior, a jako przekąski daję mu paluszki marchewkowe i ogórki. . Raz w tygodniu robię też zupę z brokułów, porów i szpinaku i daję mu małą miskę. Zrobi zupę, jeśli jest zielona.

Pomoc w obiedzie to także dobry sposób, aby zainteresować go tym; chce spróbować sosu lub wymieszać i wymieszać - ale jak już wspomniano, gotuję jeden posiłek i to dostaje. Jeśli nie zje tego, co ma na talerzu, to kiedy skończę sprzątać ze stołu i zajmować się innymi naczyniami, jego talerz jest brany i rzucany. Jeśli później będzie głodny, dostanie paluszki marchewkowe, jabłko i rodzynki, ale nic więcej.

Wybredni zjadacze zazwyczaj wymagają dokładniejszego spojrzenia, aby ustalić, co jest źródłem ich nawyków żywieniowych. Przyczyny wybrednego odżywiania mogą być związane z ustnymi reakcjami sensorycznymi, normalnymi wzorcami rozwojowymi, preferencjami smakowymi / smakowymi i innymi zachowaniami.

Czy Twoje dziecko ma w przeszłości kneblowanie / dławienie się butelką lub jedzeniem jako niemowlę? Niektóre rodzą się z nadwrażliwością, która powoduje, że jedzenie jest negatywnym doświadczeniem. Dzieci, które na wczesnym etapie życia miały niekorzystne doświadczenia wymagające intubacji, karmienia lub umieszczenia na oddziale intensywnej opieki medycznej, często są problematycznymi karmicielami.

W miarę rozwoju dzieci chęć odkrywania ich świata jest czasem większa niż głód jedzenia. Mogą jeść bardzo mało przez kilka dni lub jeść tylko jeden lub dwa pokarmy przy danym posiłku. W tych czasach jakość ich diety najlepiej byłoby rozważyć poprzez gromadzenie się pokarmów spożywanych przez kilka dni. Ankieta trwająca kilka dni jest lepszym odzwierciedleniem tego, jak dobrze dieta spełnia wymagania żywieniowe.

Żołądek dziecka jest wielkości pięści. Potrzebują więc znacznie mniej jedzenia, niż nam się czasem wydaje. Pamiętaj, aby monitorować zużycie soku, sody i mleka. Często wypełniają one małe żołądki i zmniejszają głód kaloriami, jednocześnie ograniczając ich pragnienie bardziej odżywczych wyborów. Prezentowanie jedzenia w puszkach do muffinów lub tacach lodowych to świetny sposób na zachęcanie do spożywania różnorodnych potraw w małych ilościach, które pasują do wielkości brzucha małego dziecka.

Dzieci muszą badać jedzenie na różne sposoby i muszą powtarzać wiele ekspozycji, aby zaakceptować nowe jedzenie. Badania wskazują, że potrzeba 15 lub więcej przyjemnych doświadczeń. Pomoc dzieciom w zakupie, przygotowywaniu i sprzątaniu żywności jest pomocną strategią zwiększania przyjemnego kontaktu z żywnością. Dzieci uczą się naśladownictwa. Posiadanie dzieci przy stole z posiłkami zwiększa pozytywny kontakt z jedzeniem i stanowi dla nich dobry wzór do naśladowania. Możliwości zabawy z zabawnymi potrawami również będą pomocne w doprowadzeniu do spokoju na stole.

Kiedyś toczyły się w domu wielkie walki o jedzenie. Po prostu odpuszczamy. Wszyscy są teraz szczęśliwi.

Zasadniczo czasami moje dziecko je tylko mięso, czasem tylko węglowodany, a czasem tylko owoce. Ufam mojemu dziecku, że wie, czego obecnie brakuje w jego ciele. Na pewno nie.

Oczywiście nie serwujemy słodyczy i ciast zamiast prawdziwego jedzenia, ale chętnie gotuję makaron lub kiełbasę. Nie trwa to długo.

Czasami dziecko chce skosztować naszego jedzenia, przeważnie nie. Wierzę, że w końcu moje dziecko dorośnie i będzie cieszyć się różnorodnymi potrawami.

Pamiętam, jak czytałem Touchpoints , w których mówi, że w pewnym wieku dzieci tak naprawdę NIE POTRZEBUJĄ jeść tak dużo, i są o wiele bardziej zainteresowane odkrywaniem i poruszaniem się niż jedzeniem, więc zaleca po prostu nałożenie drobnych kawałków wszystkiego na swoje talerze i pozwalając im wrócić do tego.

Nasze doświadczenie z najstarszymi jest takie, że zjadłaby prawie wszystko do około 15 miesięcy, a następnie spędziła 6 miesięcy będąc bardzo wybredna, prawie jedząc tylko makaron lub paluszki chlebowe. Po prostu dodajemy dodatkowe witaminy do jej mleka i pozwalamy mu jeździć. Teraz (w wieku 5 lat) wciąż jest sporo klasycznych warzyw typu „no-no”, które jej się nie podobają, ale je dużo jabłek, marchwi i ma dość zrównoważoną dietę.

Dzieci też się różnią, nasza młodsza córka jest o wiele bardziej dociekliwa, jest gotowa spróbować czegoś, nawet jeśli zdecyduje, że jej się to nie podoba, podczas gdy jej siostra jest znacznie bardziej konserwatywna.

Ogólnie rzecz biorąc, powiedziałbym, że najważniejszą rzeczą jest nauczyć malucha CIESZYĆ SIĘ jedzeniem. Mamy koleżankę, której córka ma 6 lat, a ona po prostu nie je. Każdy posiłek to bitwa, każdy kęs to bitwa. Podejrzewam, że przynajmniej częściowo dlatego, że matka zmuszała ją, gdy była młodsza.

Pamiętaj, że jedzenie jest doskonałą bronią w walce o wolę. Jest to jeden z niewielu obszarów, w których twoje dziecko może wywierać wolę i „wygrywać”, więc tak naprawdę nie chcesz tam iść. Nasza najstarsza córka jest o wiele bardziej „wybredna”, kiedy jest w domu i gdy oboje rodzice są obecni - ponieważ może uzyskać więcej „przebiegu” z powodu konfliktu. Czasami podejrzewam, że to tylko sposób na zwrócenie uwagi.

Oczywiście wpływa na nas również nasze własne wychowanie - „nie marnuj, nie chcę”. Moi rodzice dorastali w latach powojennych, kiedy wybredność była prawie przestępstwem. Nie oznacza to oczywiście, że teraz powinniśmy być marnotrawcami, ale być może musimy ponownie przemyśleć i uzasadnić nasze priorytety oraz to, co właściwie oznacza dla nas jedzenie i jedzenie.

_{(Uwaga: przesłano z tego miejsca )}

Dla nas dobrze działało:

Odp .: Na początku wypij małe porcje (a może przygotuję porcję z mniejszą ilością przypraw lub coś takiego, jeśli przygotuję posiłek, który nie jest tak przyjazny dla dzieci). Regularnie używam talerzy sałatkowych jako naszych talerzy obiadowych. Sekundy są mile widziane, gdy wszystko na pierwszej płycie jest gotowe.

B: Jeśli nie zjada proporcjonalnej ilości warzyw, oszczędzam je i daję jej ze Śniadaniem, Obiadem, a potem znowu następnego wieczoru w Kolacji.

C: Jeśli jej obiad nie był proporcjonalnie zjedzony, a później jest głodna, może mieć resztki jedzenia, którego nie zjadła wystarczająco. W przeciwnym razie bez deseru, bez przekąsek, idźcie spać głodni.

Mówię proporcjonalnie, bo tak naprawdę nie powinno to polegać na zakończeniu płyty. Jeśli dałem jej proporcjonalny talerz, ale kiedy powiedziała, że ​​jest pełna, zjadła tylko bułkę i dwa kęsy owoców lub kurczaka, nie zjadła proporcjonalnego posiłku (i tak, używam tego słowa z nią). Jeśli wszystkie porcje na jej talerzu są mniejsze, a ona zjadła względnie proporcjonalne ilości wszystkich potraw na talerzu, może zjeść to, co reszta z nas na śniadanie.

Nasze podejście polegało na umieszczeniu na talerzu naszej córki tego, co spodziewamy się zaliczyć jako kolację. To od niej zależy, czy chce je zjeść, ale jeśli tego nie zrobi, nie będzie mogła przejść na przekąskę / pustynię ani nic takiego. Więc nie musimy się z nią z tym kłócić. Zasadą jest, że nie może później zjeść przekąski, jeśli nie zje teraz swojego posiłku, i to jej wybór, jeśli chce zjeść posiłek.

Nadal czasem się tym denerwuje, ale dość łatwo jest go odrzucić, ponieważ „to twój wybór, czy go zjeść, nie obchodzi nas to, ale znasz konsekwencje, jeśli nie”.

Jeśli to, co robisz, jest ukierunkowane na żywienie i nie ma problemów z alergią, kontynuuj podawanie tylko tego, co jedzą wszyscy inni. Zdziwiłbyś się, jak mało wybredne stają się dzieci, kiedy zdają sobie sprawę, że nie zdążą.

Przeprowadzę cię przez to, co robię, jest to dość czasochłonne podejście, ale mam również dwoje dzieci z ASD (w sumie 7), więc jest nas dziewięciu do karmienia każdego dnia.

Zaplanuj tygodniowe menu z wyprzedzeniem. Każdy dzień ma dwie opcje; pozwól dziecku wybrać jedną z dwóch opcji przed pójściem na zakupy, abyś kupił tę, którą wybrał. Jeśli zabierzesz je ze sobą, tym lepiej, ponieważ ZOBACZ, wybierasz przedmiot, o który prosiłeś.

Dwie opcje muszą mieć bardzo podobne tony, na przykład tam, gdzie mogą lubić nuggetsy z kurczaka (ale chcesz zdrowej alternatywy), jedna z nich to nuggetsy z kurczaka, dwie to świeże kury (być może smażenie itp.), Teraz sztuczka z tym rozwiązaniem jest ustawienie opcji deseru w stosunku do opcji dania głównego, aby bryłki kurczaka otrzymywały jogurt (coś prostego), ale świeży kurczak dostawał lody (coś ekscytującego).

Odkryłem, że zadziałało to na 6 z moich siedmiu dzieci, które podejmą decyzję o zdrowszej opcji otrzymania bardziej pożądanego deseru.

Ponadto gotuję obie opcje przez kilka dni, ponieważ jeden lub dwa nie biorą przynęty, ale przystawki (frytki, ryż, warzywa itp.) Są identyczne, dlatego widzą, że ich talerz wygląda tak samo, z wyjątkiem ważnego kawałka, i w przyszłym tygodniu wybierają inną opcję.

Oczywiście, jeśli twój problem dotyczy stron, jestem pewien, że możesz wymyślić podobną sytuację, w której wybór, który wolisz, daje im bardziej ekscytujący deser.

To jest pierwszy problem na świecie. Nie słyszysz, że dzieci głodują na śmierć, ponieważ są wybredne. Dzieci chcą jeść to, co lubią najbardziej. Jeśli dasz im wybór, zjedzą tylko śmieci. Nie doceniają i nie rozumieją wartości odżywczej żywności tylko jej smak i oczywiście jej wygląd. W rzeczywistości większość dorosłych jest taka sama, nic dziwnego, że mamy epidemię otyłości.

Oczywiście każdy ma ulubione i mniej ulubione potrawy. Ale na koniec wszystko sprowadza się do tego, jak głód i dostępność żywności.

Niektóre przydatne techniki:

1. Nie dawaj im śmieci przed właściwym czasem posiłku
2. Nie próbuj ich karmić, gdy nie są głodni. Są bardziej prawdopodobne, że będą bardziej eksperymentalni, jeśli będą głodni
3. Jeśli nie chcą jeść czegoś, co powinno być w porządku (jedli to wcześniej lub po prostu chcą czegoś innego), nie poddawaj się. Jeśli są głodni, jedzą prawie wszystko.
4. Przygotuj się na pominięcie posiłków. Nic się nie dzieje, jeśli co jakiś czas pomijają posiłek.
5. Nie próbuj wprowadzać nowych potraw, gdy są zmęczone i przed snem.
6. Rozbijaj lub miksuj warzywa, aby wyglądały bardziej jak kremy i zupy, aby było mniej oczywiste
7. Nieustannie staraj się wprowadzać nowe (zdrowe i świeże) jedzenie
8. Nie trzymaj śmieci w domu. Zwłaszcza lody, czekolada, sok owocowy, batony zdrowotne, batoniki owocowe itp. Daj im smakołyki, kiedy z nimi wychodzisz lub odwiedzasz kogoś. Mają wiele okazji do jedzenia śmieci, często jest to po prostu nieuniknione
9. Staraj się unikać dawania im czegokolwiek, co nie jest świeże lub świeżo wykonane. Większość rzeczy z dowolnego opakowania to najprawdopodobniej przetworzona żywność, w której brak świeżych składników zastępuje nadmiar cukru, soli i tłuszczu.
10. Nie daj się zwieść reklamom, jeśli coś jest mocno reklamowane, najprawdopodobniej jest to śmieciowe, mocno przetworzone jedzenie.

Jeśli będziesz konsekwentny, zrobią to prawie wszystko

pickyJako dziecko byłem zjadaczem. To bardzo frustrowało moją matkę. Próbowała wszystkiego, co mogła, żeby mnie zjeść, ale to po prostu nie działało.

Co gorsza, obecnie (ponad 50 lat później) wciąż czuję się chory / przestraszony, gdy ktoś przynosi mi talerz z jedzeniem. Wiem, że nie mogę go skończyć tylko z powodu stresu, który spowodowała moja matka.

Jeszcze kilka lat temu zrozumiałem, dlaczego - mam dziwną nietolerancję na produkty mleczne, co powoduje, że mam mdłości około 5 minut po zjedzeniu jakiejś żywności. Wtedy nie miałem pojęcia, że ​​to nie jest normalne, więc nigdy tego nie zauważyłem.

Stwierdziłem, że jeśli zjem bardzo szybko, to zanim zacznę to uczucie, będę mógł zjeść wystarczająco dużo jedzenia, ale rzadko kończę posiłek - co rozczarowało moją matkę. Oznaczało to również, że wszystko, co musiałem przeżuć, przeszkadzało, więc nie lubiłem wielu pożywnych potraw.

Morał

Proszę nie pozwól instynkty rodzicielskie wcisnąć się do podejmowania posiłków stresujące doświadczenie dla Twojego dziecka, nawet jeśli są martwi, czy nie pokazać. Wyrządzisz tylko krzywdę.